Anthologiarum libri

Vettius Valens

Vettius Valens. Anthologiarum libri. Kroll, Wilhelm, editor. Berlin: Weidmann, 1908.

Ἡλἰου μὲν δεύτερον καὶ Ϛ΄ καὶ ιβ΄ καλόν, δὲ ζ΄ καὶ δ΄ σαπρόν. Σελήνης γ΄ καὶ η΄ καὶ θ΄ σαπρόν, δὲ ε΄ καὶ ια΄ καὶ ιβ΄ καλόν. Κρόνου δ΄ καὶ ι΄ σαπρόν, δὲ Ϛ΄ καὶ η΄ καὶ ιβ΄ καλόν. Διὸς γ΄ θ΄ ι΄ καὶ ια΄ καλόν, δὲ δ΄ καὶ ζ΄ σαπρόν. Ἄρεως γ΄ δ΄ καὶ θ΄ καλόν, [*](3 „supple ἀσάφεια ἀπορία vel sim.“ Cumont 4 δ΄] γ΄ ex α΄ M? 9 post φαωθὶ scripsit M ἀπὸ δὲ ἀθύρ ἕως μεχὶρ ρκ΄, καὶ τοῦ φαμενὼθ τὰς κη΄, sed ipse delevit 12 λοιπαῖς 𝒢ε΄· ταύταις M corr. Cumont debebatne numerare ab Aquario et desinere in Capricorni 20°? 15 debebat hic quoque ρμη΄ 17 ἐπανοχὴν M 20 σλε΄ M)

37
δὲ ζ΄ καὶ ι΄ σαπρόν. Ἀφροδίτης γ΄ καὶ ζ΄ καὶ η΄ καλόν, ε΄ σαπρόν. Ἑρμοῦ β΄ ε΄ ια΄ σαπρόν, δὲ ζ΄ καὶ η΄ καὶ θ΄ καλόν. Τὰ δὲ λοιπὰ ἑκάστου ἀστέρος ἀνώμαλα.

Γινόμενοι τούτοις τοῖς προειρημένοις τόποις οἱ ἀστέρες κατὰ τὰς ἐμβάσεις καὶ μάλιστα τῶν χρόνων δεσπόζοντες χρηματιστικοῖς τόποις καὶ ὑπὸ ἀγαθοποιῶν ἢ κακοποιῶν μαρτυρούμενοι ἔσονται ἀγαθῶν ἢ κακῶν δοτῆρες, καθὼς ἐὰν πλεονάσωσιν· ἐὰν δὲ ὁμοῦ ἀναμεμιγμένα, τά τε φαῦλα καὶ τὰ ἀγαθὰ γενήσεται κατὰ τὴν ἑκάστου γένεσιν. ὅθεν παρατηρεῖν ἀεὶ κατὰ τὰς παρόδους ἀναγκαῖον τοὺς τόπους πρὸς τὰς ἐπιδιακρίσεις τῶν χρόνων.

Ὑποτάξωμεν δὲ καὶ τὰς συμπαρουσίας καὶ συγκράσεις ἑκάστου ἀστέρος.

Κρόνος μὲν οὖν καὶ Ζεὺς ὁμόσε ὑπάρχοντες συμπαθεῖς εἰσι πρὸς ἀλλήλους, ἀποτελοῦντες ὠφελείας ἐκ νεκρικῶν, εἰσποιήσεις, ἐγγαίων κτημάτων κυρίους, ἐπιτρόπους, ἀλλοτρίων διοικητάς, οἰκονομικούς, φιλολόγους.

Κρόνος μὲν οὖν καὶ Ἄρης ἐχθροί, ἐναντιωμάτων καὶ καθαιρέσεων ποιητικοί. στάσεις γὰρ οἰκείων καὶ ἀνευνοησίας καὶ ἔχθρας ἐπάγουσι, δόλους καὶ ἐπιβουλάς καὶ κακοποιίας καὶ κρίσεις, ἐκτὸς εἰ μὴ οἰκείοις ἤ χρηματιστικοῖς ζῳδίοις πεσόντες καὶ ὑπὸ ποιῶνγαθο μαρτυρηθέντες ἐπισήμους καὶ λαμπράς γενέσεις κατασκευάσωσιν ἀβεβαίους δὲ περὶ τὴν εὐδαιμονίαν καὶ ἀδοκήτους κινδύνους ἢ προδοσίας.

Κρόνος μὲν οὖν καὶ Ἑρμῆς σύμφωνοι καὶ πρακτικοί· πλὴν διαβολάς ἐπάγουσιν ἕνεκεν μυστικῶν, κρίσεις καὶ χρεωστίας, γραπτῶν τε καὶ ἀργυρικῶν χάριν ταραχάς, οὐκ ἀπόρους δὲ οὐδὲ ἀσυνέτους, πολυπείρους καὶ πολυίστορας ἢ προγνωστικοὺς φιλομαθεῖς περιέργους, ἀποκρύφων μύστας, εὐσεβοῦντας εἰς θεῖον, δυσσυνειδήτους.

Κρόνος μὲν οὖν καὶ Ἀφροδίτη σύμφωνοι περὶ τὰς πράξεις, [*](7 „fort. καθ᾿ ὃ. si bona et mala ita mixta sunt, ut diiudicare nequeas utra praevaleant, ex qualitate geniturae petendum iudicium“ Cumont 11 ad seqq. cf. II 16 Anon. Catal. II 159 (qui hoc caput excerpsit), Firm. VI f. 74v cum supplementis (Lessing ed. Lachmann XII 275); notandus ordo mirus. quod neque Marti neque Soli suus tribuitur locus; sermonem fortasse ab excerptore foedatum raro correxi. Ex apographo Neap. editum est hoc caput Catal. IV 174) [*](16 ἐγγέων M 22 λαμπὰς M)

38
εὐεπίβολοι περὶ τὰς πλοκὰς καὶ τὰς συναρμογάς , συμπαθεῖς καὶ ὠφέλιμοι οὐ μέχρι τέλους, ἀλλ᾿ ἐπί τινας χρόνους· εἶθ᾿ οὕτως ψόγους χωρισμοὺς καὶ ἀστασίας ἢ θανάτους ἀποτελοῦσι, πολλάκις δὲ καὶ ἀγεννέσιν ἢ καὶ δημοσίαις τὰς ἐπιπλοκάς ποιουμένους καὶ βλάβαις ἢ κρίσεσι περιπίπτοντας.

Κρόνος μὲν οὖν καὶ Σελήνη ὠφέλιμοι, περιποιητικοὶ κτημάτων θεμελίων ναυκληρίας καὶ ἐκ θανατικῶν εὐεργετικοί, μάλιστα ἐπὰν ἡ Σελήνη τὸν ἀνατολῆς δρόμον ποιουμένη τύχῃ καὶ ὑπὸ ἀγαθοποιῶν μαρτυρῆται· μειζόνων γὰρ συστάσεις καὶ δωρεὰς καὶ ἐχθρῶν καθαιρέσεις ἀποτελεῖ, πλὴν ἀβεβαίους τῇ κτήσει, εἰς δὲ τὸν περὶ γυναικὸς τόπον ἀστάτους καὶ ἐπιλύπους διά τινας χωρισμοὺς καὶ μίση καὶ πένθη, ἐπάγουσι δὲ καὶ σωματικὰ πάθη καὶ καταπτώσεις αἰφνιδίους καὶ ἡγεμονικῶν τόπων ἤ νεύρων ἀλγήσεις καὶ ἀναγκαίων προσώπων θανάτους.

Κρόνος μὲν οὖν καὶ Ἥλιος ἀσύμφωνοι, μετὰ φθόνων τὰς κτήσεις καὶ τὰς φιλίας παρεχόμενοι καὶ ἀφαιρούμενοι· ὅθεν οἱ ὑπὸ τὴν τοιαύτην στάσιν γεννηθέντες ἔχθρας λαθραίας πρὸς μείζονα πρόσωπα καὶ ἀπειλὰς ὑπομένοντες καὶ ὑπό τινων ἐπιβουλεύονται καὶ ἐπιφθόνως μέχρι τέλους τὸν βίον διάξουσιν. ὑποκριτικῶς δὲ φερόμενοι τῶν πλείστων περιγίνονται, πλὴν οὐκ ἄποροι καθίστανται, ἐπιτάραχοι δὲ καὶ ἀνεξίκακοι, ἐγκρατεῖς περὶ τὰς τῶν αἰτίων ἐπιφοράς.

Ζεὺς καὶ Ἥλιος ὁμόσε ἰόντες λαμπροὺς ἐπιδόξους ἀποτελοῦσιν, ἀρχικοὺς ἡγεμονικοὺς τυραννικοὺς πρακτικοὺς ὑπὸ ὄχλων τιμωμένους καὶ εὐφημουμένους, εὐπόρους δὲ καὶ πλουσίους καὶ μετὰ πλείστης φαντασίας διεξάγοντας· πλὴν κατά τινας χρόνους ἀνωμαλίαις καὶ φθόνοις, καὶ μάλιστα, ἐὰν καὶ ὁ ἀστὴρ ὑπὸ δύσιν εὑρεθῇ, φαντασίαις μείζοσι περιτρέψας οἴησιν ἀληθείας ἀπεργάζεται.

Ζεὺς καὶ Σελήνη ἀγαθοὶ περικτητικοί, κόσμου καὶ σωμάτων δεσπότας ἀποτελοῦντες καὶ ἀρχὰς ἐπισήμους παρεχόμενοι, ἔκ τε γυναικῶν καὶ ἐπισήμων προσώπων ὠφελουμένους, ἀπὸ οἰκείων ἦ τέκνων εὐεργετουμένους καὶ δωρεῶν ἢ καὶ τιμῶν καταξιουμένους, χρθματοφύλακας ἢ πολλὰ δανειστικούς ἢ πιστευομένους καὶ θησαυρῶν νὑρετάς, εὐχρηματίστους.

[*](1 ἐπιπλοκὰς Catal. II 163, 12 καὶ ταῖς γυναιξὶ συμπαθὴς καὶ ὠφέλιμος excerptor 4 ἀγενέσιν M 11 τρόπον M 15 fort. φθόνου (et sic exc.) 18 ὑπομένοντας M 20 εὔποροι Rad. 24 παρεκτικοὺς M 27 ἀστήρ nempe Iuppiter 30 σωμάτων i. e, servorum 34 fort. ἢ δ. ἢ πολλά πιστ. 35 fort. εὐχρημάτους)
39