Cyranides

Cyranides. Les Lapidaires de L'antiquité et du Moyen Age; Les Lapidaires Grecs. Vol. 2, Fasc. 1. Mély, Fernand de, editor. Paris: Ernest Leroux, 1898.

〈 ΠΕΡΙ ΜΥΑΚΩΝ 〉

ΜΥΑΚΟΝ cocca [lire concha ?] potata ventrem mollit.

Testae vero combustae factaeque xeron [lire xerion?] i. desiccatorium pastinacationes sistunt et cicatrices curant.

Cum melle vero illitae crassas palpebras tenuant et leucomata, et eundem usum kirykes habent. Oportet autem lavare cinerem aqua. (Ms. Α, f. 116 v.)

ΠΕΡΙ ΝΑΡΚΑΣ

Νάρκα θαλασσία προστεθεῖσα ἐπὶ χρονίων νοσημάτων τῶν περὶ κεφαλὴν πραύνει τὸ σφοδρὸν τοῦ ἀλγήματος, καὶ ἕδραν δὲ ἐκτρεπομένην 〈ἢ〉 προσπίπτουσαν στέλλει προστεθεῖσα παραδόξως.

ΠΕΡΙ ΞΥΘΟΥ

Ξύθος ἐστὶν ἰχθὺς ἣν ἔνιοι ζμαρίδα καλοῦσι.

Ταύτης ταριχείσης ἡ κεφαλὴ καεῖσα ἕλκη στέλλει ὑπερσαρκοῦντα, καὶ νομὰς ἵστησι, καὶ ἥλους καὶ θυμοὺς ἀναλίσκει· σκορπιοπλήκτοις δὲ καὶ κυνοπλήκτοις ὠμὴ ἁρμόζει, καθάπερ καὶ εἰς πάντα ταριχευόμενος.

ΠΕΡΙ ΟΝΟΥ ΘΑΛΑΣΣΙΟΥ

Ὄνος θαλάσσιος ὃν τινες πολύπουν, οἱ δὲ ὀκτάπουν λέγουσιν.

Τούτον βαλὼν ἐν καινῇ χύτρᾳ ἔτι ζῶντα ἔκζεσον καὶ τὸν ἀπ’ αὐτοῦ ἰχῶρα δίδου πιεῖν νεφριτικοῖς, λιθουρικοῖς μετ’ οἴνου παλαιοῦ ἐν λοετρῷ, καὶ ἰαθήσονται, καὶ τὸν λίθον ἐξουρήσουσι ψάμμου δίκην λεπτότατον.