Cyranides

Ὄνος πᾶσι γνωστός· ἔχει δὲ δυνάμεις τοιαύτας. Ἐκ τοῦ ὄνυχος αὐτοῦ ἐκ προσθίου δεξιοῦ ποδὸς εἰ ποιήσεις δακτύλιον ἢ κρικίον καὶ δώσεις φορεῖν δαιμονιζομένῳ, σωθήσεται.

Ἡ δὲ κόπρος αὐτοῦ ἁπάσας (f. 263 r.) αἱμορραγίας ἵστησιν.

Ἐάν τις πτύῃ αἷμα καὶ ἐπάρῃ τὸ αἷμα τοῦ ζώου καὶ βάλλῃ τὸν χαλινὸν τοῦ ὄνου πλύνας εἰς αὐτὸ τὸ αἷμα, καὶ ἐξ αὐτοῦ δὲ δώσεις τῷ πάσχοντι ἐν βρώματι ἢ πόσει, ἀπαλλάξει αὐτόν.

Ἀλλὰ καὶ σκορπιοπλήκτους θεραπεύει πινόμενον.

Αἷμα δὲ ζῶντος ὄνου μετὰ κροκοδειλίας βοτάνης καὶ ἐλαίου συγχριόμενον τεταρταΐζοντας ἰᾶται.

Τὸ δὲ κρικίον τοῦ χαλινοῦ αὐτοῦ τὸ μικρὸν ὁ ποιήσας δακτύλιον καὶ φορῶν φεύξεται δαίμονας καὶ ἀποστρέφει πυρετούς.

Ἐάν τις καθεύδῃ ἐπὶ δορᾶς ὄνου, δαίμονας οὐ φοβεῖται οὐδὲ Γελοῦν καὶ νυκτε ρινὰ ἀντήματα.

Δάκρυα δὲ ὄνου σὺν ἐλαίῳ σμίξας καὶ πλύνας λυχνίον καὶ ἅψας ὀψὲ ὄψει πάντας τοὺς ἐν συμποσίῳ ὀνοκεφάλους, καὶ αὐτοὶ τοὺς ἀλλήλους.

Τρίχα δὲ ἀπὸ τῆς πληγῆς τοῦ ὄνου εἰ λαβών, καύσας καὶ λειώσας δώσει τινι ἐν ποτῷ γυναικί, οὐ παύσεται πέρδειν, ἐάν ἐστιν ἡ θρὶξ ὄνου θελείας.

Εἰ δέ τις ἀπὸ σκορπίου πληγῇ καὶ εἴπῃ εἰς τὸ οὖς τοῦ ὄνου ὅτι « Σκορπίος με ἔπληξεν », ὁ μὲν πληγεὶς ἰαθήσεται, εἰς δὲ τὸν ὄνον ἡ ὀδύνη μεταπεσεῖται. . . . . . . . . Μs. Α, f. 80 v. (Reprise).