De signis Odysseae

503-6.

ὣς νῦν ἡβώοιμι βίη τέ μοι ἔμπεδος εἴη. δοίη κέν τις χλαῖναν ἐνὶ σταθμοῖσι συφορβῶν,

ἀμφότερον, φιλότητι καὶ αἰδοῖ φωτὸς ἑῆος. νῦν δέ μ’ ἀτιμάζουσι κακὰ χροὶ εἵματ’ ἔχοντα.

†) καὶ ὁ Ἀθηνοκλῆς προηθέτει. ἀφανίζουσι γὰρ τὸ χωρίον τοῦ αἰνίγματος διαῤῥήδην αἰτοῦντος. ἄλλως τε καὶ ὁ Εὔμαιος ὕστερον λέγει αἶνος μέντοι ἀμύμων ὃν κατέλεξας H.

Versibus 503-506 quatuor obeli appicti sunt in M, in Q tres modo v. 504-506. De Athenocle cf. ad ζ 144.

553.

Βορέω ὑπ’ ἰωγῇ.

†) τῇ σκέπῃ V.

Sic Aristarchum interpretatum esse ὑπὸ σκέπῃ dicit Apoll. l. h. 93, 28.