Fragmenta

Antiphon of Athens

Antiphon of Athens. Die Fragmente der Vorsokratiker, Vol. 2. Diels, Hermann, editor. Berlin: Weidmann, 1922.

21.[91 B., 109 S.]— ὀριγνηθῆναι: ἀντὶ τοῦ ἐπιθυμῆσαι Ἀ. Ἀληθείας ᾱ.

22.[97 B., 116 S.]HARPOCR. [vgl. PHOT. A Reitzenst. 37, 18] ἀειεστώ· Ἀ. ἐν Ἀληθείας δευτέρωι τὴν ἀιδιότητα καὶ τὸ ἐπὶ τῶν αὐτῶν ἀεὶ ἑστάναι, ὥσπερ καὶ εὐεστὼ ἡ εὐδαιμονία καλεῖται [vgl. 55 A 167, B 4].

23.[94 B., 113 S.]— διάστασις· Ἀ. Ἀληθείας β̄. περὶ τῆς νῦν κρατούσης διαστάσεως ἀντὶ τοῦ διακοσμήσεως τῶν ὅλων.

24.[144 B., 147 S.]— ἀδιάστατον: τὸ μήπω διεστηκὸς μηδὲ διακεκριμένον Ἀ. εἶπεν. PHOT. A p. 31, 17 Reitz. ἀδιάστατον: ὡς Ἀ. καὶ τὸ οἰκοδόμημα ἀδιάστατον.

24ᵃ.[160 B., 165 S.]SUID. διάθεσις: ... Ἀ. δὲ τῆι διαθέσει ἐχρήσατο ἐπὶ γνώμης ἢ διανοίας· ὁ αὐτὸς καὶ ἐπὶ τοῦ διαθεῖναι λόγον τουτέστιν ἐπὶ τοῦ ἐξαγγεῖλαί τι. ἐν τῶι δευτέρωι τῆς Ἀληθείας ὁ αὐτὸς κέχρηται καὶ ἐπὶ τῆς διακοσμήσεως. [Vgl. B 23].

25.[95 B., 114 S.]HARP. δίνωι: ἀντὶ τοῦ δινήσει Ἀ. Ἀληθείας β̄.

26.[103ᵃ B.]AËT. II 20, 15 (D. 351) (περὶ οὐσίας ἡλίου) Ἀ. πῦρ ἐπινεμόμενον μὲν τὸν περὶ τὴν γῆν ὑγρὸν ἀέρα, ἀνατολὰς δὲ καὶ δύσεις ποιούμενον τῶι τὸν μὲν ἐπικαιόμενον ἀεὶ προλείπειν, τοῦ δ’ ὑπονοτιζομένου πάλιν ἀντέχεσθαι.

27.[104ᵃ B., 121 S.] — II 28, 4 (D. 358) Ἀ. ἰδιοφεγγῆ μὲν τὴν σελήνην, τὸ δὲ ἀποκρυπτόμενον περὶ αὐτὴν ὑπὸ τῆς προσβολῆς τοῦ ἡλίου ἀμαυροῦσθαι, πεφυκότος τοῦ ἰσχυροτέρου πυρὸς τὸ ἀσθενέστερον ἀμαυροῦν· ὃ δὴ συμβαίνειν καὶ περὶ τὰ ἄλλα ἄστρα.

28.[104ᵇ B.] — II 29, 3 (D. 359) (περὶ ἐκλείψεως σελήνης) Ἀλκμαίων [14 A 4], Ἡράκλειτος [12 A 12], Ἀ. κατὰ τὴν τοῦ σκαφοειδοῦς στροφὴν καὶ τὰς περικλίσεις.

29.[92 B., 110 S.] GAL. in Epid. III 32 [XVII A 691 K.] οὕτω δὲ καὶ παρ’ Ἀντιφῶντι κατὰ τὸ δεύτερον τῆς Ἀληθείας ἔστιν εὑρεῖν γεγραμμένην τὴν προσηγορίαν [näml. εἰλούμενον] ἐν τῆιδε τῆι ῥήσει [Entstehung des Hagels]· ὅταν οὖν γένωνται ἐν τῶι ἀέρι ὄμβροι τε καὶ πνεύματα ὑπεναντία ἀλλήλοις, τότε συστρέφεται τὸ ὕδωρ καὶ πυκνοῦται κατὰ πολλά· ὅτι δ’ ἂν τῶν ξυμπιπτόντων κρατηθῆι, τοῦτ’ ἐπυκνώθη καὶ συνεστράφη ὑπό τε τοῦ πνεύματος εἰλούμενον καὶ ὑπὸ τῆς βίας. καὶ γὰρ καὶ οὗτος τὸ κατακλειόμενον ἢ συνειλούμενον εἰς ἑαυτὸ φαίνεται δηλῶν διὰ τῆς εἰλούμενον φωνῆς.

30.[93ᵃ B., 111ᵃ S.]HARP. γρυπάνιον: Ἀ. Ἀληθείας β̄· καῖον γὰρ τὴν γῆν καὶ συντῆκον γρυπάνιον ποιεῖ.

31.[93ᵇ B., 111ᵇ S.]ETYM. GEN. γρυπανίζειν: σείεσθαι τὴν γῆν παλλομένην καὶ ὥσπερ ῥυσοῦσθαι ἀπὸ σεισμοῦ· οὕτως Ἀ.

32.[105 B.]AËT. III 16, 4 (D. 381 περὶ θαλάσσης πῶς συνέστη καὶ πῶς ἐστι πικρά) Ἀ. ἱδρῶτα τοῦ 〈πρώτου ὑγροῦ ἐξατμισθέντος ὑπὸ τοῦ〉 θερμοῦ, ἐξ οὗ τὸ περιλειφθὲν ὑγρὸν ἀπεκρίθη 〈καὶ θάλασσα ἐπωνομάσθη〉 τῶι καθεψηθῆναι παραλυκίσασα, ὅπερ’ ἐπὶ παντὸς ἱδρῶτος συμβαίνει.

33.[96 B., 115 S.]HARP. πεφοριῶσθαι: . . . ὅτι γὰρ καὶ ἐπ’ ἀνθρώπων τάσσουσι τὴν φορίνην, δῆλον ποιεῖ Ἀ. ἐν β̄ Ἀληθείας.

34.[p. 150 n. B.]POLL. II 41 κεφαλαλγία καὶ καρηβαρία . . . καὶ καρηβαρικὸν ποτὸν ἢ βρῶμα. τὸ δὲ τοῦτο ποιεῖν καροῦν Ἀ. φησίν.

35.[p. 150 n. B.]— II 215 ἔναιμον, καὶ ἐναιμῶδες παρὰ Ἀντιφῶντι.

36.[p. 150 n. B.]— II 223 [I 151, 12 Bethe] καὶ Ἀ. δ’ εἴρηκεν. ἐν ὧι τὸ ἔμβρυον αὐξάνεταί τε καὶ τρέφεται, καλεῖται χόριον.

37.[a. o. B.]— II 224 ἐπίπλους ὀνομάζεται· Ἀ. δ’ αὐτὸν καὶ ἀρρενικῶς καὶ οὐδετέρως καλεῖ.

38.[148 B., 151 S.]— II 7 καὶ ἄμβλωσις ὡς Λυσίας [fr. 24 S.] καὶ ἄμβλωμα ὡς Ἀ.

39.[101 B.]POLL. II 61 Ἀ. δ’ ἐν τοῖς Περὶ ἀληθείας καὶ ἀνάπηρα εἴρηκεν.