De venenatis animalibus eorumque remediis

Philumenus

Philumenus, De venenatis animalibus eorumque remediis, Wellmann, Teubner, 1908

ὁ δὲ λεγόμενοϲ ϲὴψ κατὰ μὲν τὸ μέγεθοϲ εὺρίϲκεται πηχῶν δύο, 1 ἐκ πάχουϲ δὲ ἐπὶ λεπτὸν ἦκται. ἔϲτι δὲ οὐτοϲ εὐθύποροϲ καὶ βραδύποροϲ, τὴν δὲ κεφαλὴν ἔχει πλατεῖαν, ϲτόμα δὲ ἄποξυ· κατέρρανται δὲ καθ’ ὅλον τὸ ϲῶμα ϲτιγμαῖϲ λευκαῖϲ. ϲυμβαίνει δὲ τοῖϲ ὑπὸ τούτου δηχθεῖϲιν ἀπὸ μὲν τῶν τρήϲεων ἐμφανῶν οὐϲῶν αἰμα ἐκκρίνεϲθαι, καὶ μετ’ ὀλίγον ίχῶρα δυϲώδη, οἴδημά τε καὶ ἄλγημα νωθρόν.

τὰ δὲ πεπονθότα μέ ρη ϲηπόμενα λευκαίνεται, ἀλφοειδὴϲ δὲ καθ’ 2 ὅλον τὸ ϲῶμα ἐπι γίνεται χρόα, ῥύϲειϲ τε τριχῶν τῶν καθ’ ὅλον τὸ ϲῶμα. τελευτῶϲιν δὲ μέχρι τριῶν ἢ τεϲϲάρων ἡμερῶν.

βοηθοῦνται δὲ καὶ οὐτοι τοῖϲ ἐπὶ κεράϲτου καὶ ἀμμοδύτου είρημένοιϲ [*](3 SIM. Ps D. 32 (89); P Paul. Aeg. V 18.) [*](20 SIM. Nic. Th. 147 sq. (ex Apollod.) ; Ael. m. a. XVI 40 (e Sostr.) ; Isid. XII 4.17.) [*](20 EXC. Aet. XIII 26.) [*](3 ὁμοίωϲ suspectum, fort. οῖον ὡϲ 5 τῆϲ ῥίζηϲ D, fort recte οἴνου D 7 θύμβρᾳ D: θύμβρῳ P 8 ἀγρίων πηγάνων ἢ ἡμερῶν P: correxi καὶ addidi e D ἀεροδέλλω P 10 ἀμμωδίτου P 13 πινόμενοϲ P: cor- rex 15 ἁρμόζουϲιν P, fort. ἁρμόζει 22 τε καὶ Aet. 24 post ϲτιγμαῖϲ add. πολλαῖϲ Aet. 25 δηχθεῖϲιν Aet.: ληφθεῖϲιν P 20 νωθρόν addidi ex Aet. 27 ἀλφιτοειδὴϲ vel ἀλφοειδὴϲ Aet. 28 ἐπιχροιαι (sic) P. corexi Aetio duce 29 γ P ἢ τεϲϲάρων addidi ex Aet. 30 ἐπὶ ἐχίδνηϲ καὶ κεράϲτου Aet.)

30
[*](23) βοηθήμαϲιν.

3 καὶ Ἀπολλώνιοϲ δὲ ἐν τοῖϲ Εὐπορίϲτοιϲ ὑποτίθεται ἐπὶ τούτων βοηθήματα τάδε· βούτυρον μετὰ μέλιτοϲ ἐνάλειφε τὸν δεδηγμένον τόπον. πότιζε δὲ τρύγα μελικράτου προϲφάτου, ἐπιβάλλων ὄξοϲ καὶ ἀποϲειρώϲαϲ, ἢ ὀξύμελι ἢ μαράθρου καρπὸν ἑφθὸν μετ᾿ οἴνου λευκοῦ κοτύληϲ ἥμιϲυ, ἢ πάνακοϲ ῥίζαν ὁμοίωϲ ϲύμμετρον μετ᾿ οἴνου δίδου·

4 ϲυμφέρει δὲ καὶ ϲπόγγουϲ ὄξει θερμῷ βεβρεγμένουϲ τῷ δήγματι προϲτιθέναι. ἐκ δὲ τῶν Ϲτράτωνοϲ· χυλὸν ἀνδράχνηϲ ὡϲ πλεῖϲτον δίδου πιεῖν, ἢ μυρτίτην οἶνον ζωρότερον δίδου, ἢ ἀμπέλου ἕλικαϲ ϲὺν οἴνῳ καὶ ὄξει λειώϲαϲ δίδου πίνειν.

1 ὁ μὲν ὄφιϲ οὗτοϲ κατὰ τοῦτο ὠνόμαϲται χέρϲυδροϲ· ἐν μὲν γὰρ ταῖϲ ἀρχαῖϲ διατρίβει ἐν τοῖϲ ἐνύδροιϲ τόποιϲ καὶ λέγεται ὕδροϲ, μετέπειτα δὲ ἐν τοῖϲ καταξήροιϲ τόποιϲ, καὶ κατ᾿ ἐπιϲύνθεϲιν τῶν τόπων τοὔνομα κέκτηται.

ἐν τῇ χέρϲῳ οὖν διατρίβων καὶ καλεῖται 2 χέρϲυδροϲ, ὅτε δὴ καὶ χαλεπώτεροϲ ἑαυτοῦ μᾶλλον γίγνεται· ἐν μὲν γὰρ τοῖϲ καθύγροιϲ τόποιϲ τῆϲ ὑγρᾶϲ ἐμφορούμενοϲ τροφῆϲ οὐκ ἄκρατον τὸν ἰὸν ἔχει, χερϲαῖοϲ δὲ γενόμενοϲ εἰλικρινέϲτατον τοῦτον ἴϲχει καὶ χαλεπώτερον. ὡμοίωται δὲ ἀϲπίδι χερϲαίᾳ μικρᾷ δίχα τοῦ πλατύνειν τὸν αὐχένα· τοῦτο γὰρ ἐξαίρετον μόναι αἱ ἀϲπίδεϲ ἔχουϲιν.

3 τοῖϲ οὖν ὑπὸ τούτων δηχθεῖϲιν πλατύνεται τὸ ἕλκοϲ καὶ διόγκωϲιϲ ϲυμβαίνει, | πόνοϲ ϲυνεχήϲ, πυρώδηϲ, πελιὸϲ ὁ τόποϲ καὶ τρυγώδηϲ, ἴλιγγοι, ἐκλύϲειϲ, | ἀπορίαι, ἔμετοι χολωδῶν δυϲωδῶν· κατὰ δὲ τὸ ἴδιον κίνηϲιϲ ὅλου τοῦ ϲώματοϲ ἄτακτοϲ, ὡϲ καὶ κατὰ κοιλίαν τινὰ φέρεϲθαι ἀνοίκεια, καὶ περίπρηϲιϲ ὅλου τοῦ ϲώματοϲ. ὁ δὲ θάνατοϲ μέχρι διὰ τρίτηϲ. ἴαϲιϲ δὲ τοῦ κακοῦ ϲὺν χρόνῳ γίνεται καὶ μόλιϲ κατορθοῦται.