De materia medica
Dioscurides Pedianus
Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.
27 ῥοδίτης δὲ οὕτω σκευάζεται· ῥόδων ξηρῶν ἐπετείων [*](3 SIM. Pl. XIV 103, cf. Pall. III 25, 11.) [*](8 SIM. Pl. XIV 98 (e S. N.).) [*](13 SIM. Pl. XIV 103; Pall. IV 10, 10, Geop. VIII 20: Paul Aeg. VII 15 (279).) [*](13 EXC. 0rib. I 401 D. (ῥοίτης—κοιλίας).) [*](18 SIM. Pl. XIV 106; Pall. VI 13; Geop. VIII 2.) [*](18 EXC. Orib. I 401 D. (ῥοδίτης — ῥοδόμηλι).) [*](2 κοιίιακοτε om. L) [*](3 num. cap. χπη΄ Q: χ𝒢 Di: κδ Ε ἀπίτης οἶνος E ὥσπερ ἡ πρώτη τοῦ κυδωνίτου οἴνου καὶ γλεύκους σκευασία Ε 4 οἱ om. L ab καὶ ὁ nov, cap. inc. E (κε)DI 5 καὶ ρὔων om. LFE, at cf. Pl. XIV 103 6 ῥεύματα τε E) [*](8 num. cap. χπθ΄ Q: χ𝒢α Di: κq E ὁ δὲ οἰνάνθινος QDi δὲ addidi ex E οὕτω Di 9 βρυούσης—κάθες (i. e. vers. 25 litt.) om. LQ (βρυούσης ξηρὸν μνᾶς β superscr. H2): βρυούσης καὶ ξηρᾶς μνᾶς β κάθες E, at confer Dl. siccas in sole et teres minas duas et mittis in musti amfora I, cf. Pl. l. s. 11 ἢ ἄνορεξίαν E καὶ κοιλιακοὺς E 12 καὶ δυσεντερικούς EDi) [*](13 num. cap. χq΄ Q: χ𝒢β Di: κζ E ὁ ῥοίτης δὲ οἰνος DiΗ ῥοή- της E οἶνος om. Οrib. E οὕτω DiH ῥοὰς QE ἀμυρηνοὺς F 14 ἀπό- θνυ ἢ] καὶ Οrib.: om. QL, del. E2, at cf. Dl accipis grana ipsa, tundes et eœ- primes et repones, aut si volueris coces ita, ut ad tercias redeat 15 ἀφεψήσας 0rib. E τὸ addidi ex 0rib. E 17 στεγνοκοίλιος Orib. καὶ οὐρητικός om. Οrib. Dl) [*](18 num. cap. χqα΄ Q: χ𝒢γ Di: κη E οὕτως FE σκευάζεται οὕτως E: σκευάζεται om, Orib. μνᾶν ῥόδων Orib. E ἐπετείων Orib.: ἀφετίνων LE2 (in ras.): non veteris Dl: om. QDi)
2 χρήσιμος δὲ ἀπυρέτοις πρὸς στομάχου πόνον καὶ πέψεις ἐπιπινόμενος, πρός τε καθύγρους κοιλίας καὶ δυσεντερίας. σκευάζεται δὲ καὶ διὰ χυλοῦ ῥόδων καὶ μέλιτος μειγνυμένων, ὅ καλεῖται ῥοδόμελι, ἁρμόζον πρὸς τὰς ἐν ἀρτηρίᾳ τραχύτητας.
28 μυρτίτην δὲ δεῖ σκευάζοντα μύρτα μέλανα παρακμάζοντα λαβόντα κόπτειν καὶ ἐκθλίβειν τὸν χυλὸν διʼ ῤργάνου καὶ καταγγίζειν· οἱ δὲ καὶ ἀφέψουσιν εἰς τὸ τρίτον. ἔνιοι δὲ καὶ προθειλοπεδεύουσιν ἐν ἡλίῳ καὶ ξηράναντες μίσγουσι τῇ χοίνικι κοπείσῃ τρεῖς κοτύλας ὕδατος καὶ οἴνου αὐστηροῦ παλαιοῦ τὸ αὐτό, οὕτω τε ἐκθλίβουσι καὶ ἀποτίθενται.
ἱκανῶς δέ ἐστι στυπτικὸς καὶ εὐστόμαχος, ῥευματιζομένῳ τε στομάχῳ καὶ κοιλίᾳ χρήσιμος, πρός τε τὰς ἐντὸς ἑλκώσεις καὶ ῥοῦν μελαίνει δὲ καὶ τρίχας τὰς ἐν κεφαλῇ.
29 μυρσινίης δὲ σκευάζεται οὕτω· δεῖ λαβόντας τῶν μελαίνων μυρσινῶν τούς ἀκρεμόνας καὶ τὰ φύλλα σὺν τοῖς μύρτοις κόπτειν καὶ βάλλειν εἰς τούς τρεῖς τοῦ γλεύκους χοεῖς, [*](3 SIM. Pall. VI 16; Geop. VΙΙΙ 29.) [*](9 SIM. Pl. XV 123;Col.r. r XII 38; Pall. II 18. III 27. 31; Paul Aeg. VII 15.) [*](9 EXC. Orib. I 402 D. (μυρτίτην — κεφαλῇ nonnullis omissis).) [*](18"SIΜ. Pl. XIV 104 (e S. N.).) [*](1 γλεῦκος L: γλεύκ (o superscr.) F 2 ξέστας— περισφήκου (i. e. vers. 25 litt.) om. LQ (ξέστας η superscr. H2): seœtarios XX et cooperis DI εἴκοσι] κ EDi καὶ περισφ. om. Di τρετς ἢ δ μῆνας E: μῆνας τρείς 0rib, 4 πόνον L: πόνους reliqui πέψεις καὶ πόνους 0rib. καὶ πρὸς πέψεις E 5 δυσεν- περίαν Di 6 μιγνυμένου H 7 ἀρτηρίαις HDi) [*](9 num. cap. χqβ΄ Q: χqδ Di. κθ E μυρτίτης δὲ σκευάζεται οἕτως· παρακμάζοντα μύρτα E: μυρτίτης δὲ σκ. οὕτω· μύρτα Di: ὁ δὲ μυρτίτης οὕτως· δεῖ παρακμάζοντα τὰ μύρτα Orib. δεῖ om. Q 10 λαβόντας 0rib. post ἐκθλίβειν 4 litt. del. E 11 καταγγίζειν] κατασταμνίζειν Ε, fort. recte οἱ] ἔνιοι QDi τὸ om. HDi ἔνιοι] οἱ QDi 12 κροθηλοπαιδεύουσιν QDi ξηραίνοντες E 13 κοτύλας τρεῖς αὐστηροῦ addidi ex E Οrib. coll. Dl vinum austerum cotilas tres παλαιοῦ om. 0rib. Dl 14 οὕτως FE 15 δὲ] τε LQ 17 τὰς addidi ex E) [*](18 num. cap. χqγ΄ Q: χqε Di: λ E μυρσινίτης· λαβόντας δεῖ E λαβόντα LQDi 20 τοῦ] τοὺς Di χόας HE2 (α in ras.))
ποιεῖ δὲ οὗτος πρός τε ἀχῶρας καὶ πίτυρα, ἐξανθήματα, οὖλα, παρίσθμια, ὦτα πυορροοῦντα· στέλλει καὶ ἱδρῶτας.
30 καὶ ὁ σχίνινος δὲ ἐοικότως τῷ μυρσινίτῃ σκευάζεται, καὶ ὁ τερμίνθινος ὁμοίως· ἔγκαρποι γὰρ καὶ τούτων οἱ ἀκρεμόνες λαμβάνονται.
καὶ παραπλησίας εἰσὶ δυνάμεως, στυπτικοὶ καὶ εὐστόμαχοι, ῥεύμασί τε ἁρμόζοντες στομάχου, ἐντέρων, κύστεως καὶ αἱμορραγίαις. κατουλοῦσι δὲ καὶ τὰ ῥευματικὰ πάντα ἕλκη ἐπαντλούμενοι, τούς τε περὶ ὑστέραν καὶ ἕδραν ῥευματισμοὺς στέλλουσιν ἐγκαθιζόμενοι.
31 φοινικίτης· λαβὼν φοίνικας τούς χυδαίους πεπείρους βάλε εἰς πιθάκνην τετρημένην πρὸς τῷ πυθμένι καὶ ἐνεσφηκωμένην καλάμῳ πεπισσωμένῳ· τὸ δὲ τρῆμα λίνῳ βεβύσθω· ἐπίχει δὲ ταῖς δέκα χοίνιξιν ὕδατος χοεῖς γ΄, εἰ δὲ μὴ λίαν αὐτὸ γλυκὺ θέλοις εἶναι, πέντε χοεῖς ἐπίχει· ἔα δὲ ἐπὶ ἡμέρας δέκα.