De materia medica

113 νίτρον δὲ προκριτέον τὸ κοῦφον καὶ ῥοδωπὸν ἢ λευκὸν τὴν χρόαν, κατατετρημένον, οἱονεὶ σπογγῶδες· τοιοῦτον δέ ἐστι τὸ ἐκ τῶν Βρυγῶν.

ἀφρὸς δὲ νίτρου ἄριστος μὲν εἶναι δοκεῖ ὁ κουφότατος καὶ πλακώδης, εὔθρυπτός τε καὶ ἐμπόρφυρος καὶ ἀφρώδης, ἔτι δὲ δηκτικός, οἷός ἐστιν ὁ ἐκ Φιλαδελφίας κομιζόμενος τῆς ἐν Λυδίᾳ· δευτερεύει δὲ ὁ Αἰγύπτιος, γεννᾶται δὲ καὶ ἐν Μαγνησίᾳ τῆς Καρίας.

δύναμιν δὲ ἔχει καὶ καῦσιν οὗτός τε καὶ τὸ νίτρον ἁλσὶν ἐμφερῆ· 2 ἐκ περισσοῦ δὲ τὸ νίτρον καὶ στρόφους παύει λεανθὲν μετὰ κυμίνου καὶ ποθὲν μετὰ ὑδρομέλιτος ἢ μετὰ ἑψήματος ἤ τινος τῶν διαφορεῖν δυναμένων πνεύματα, οἷον πηγάνου ἢ ἀνήθου. [*](1 SIM. Pl. l. s. 92. D. eup. II 24 (236).) [*](8 SIM. Pl. XXXI 114. 109 sq. unde [sid. XVI 2, v.8). D. eup. II 40 (255).) [*](8 EXC. Pap. Lugd. II 247 (νίτρον — κατατετρημένον); Orib. XIII s. v. (νίτρον — ἐμφερῆ, ἔνιοι — ἐκπυρωθῇ); cf. Orib. V 81 (D.), Gal. XII 225. 212 (unde Aet. II 50. Paul. Aeg. VII 3 s. v); Ps. Gal. simpl. s aphronitrum.) [*](1 καὶ ὦτα (om. τε) Di πρὸς ἀμβλυωπίας E καὶ τὰς ρὐλὰς Di 2 τε addidi ex E post οὐλὰς add. αἰρει DiA, superscr. H2 καὶ ῥεὑματα καὶ λευκώμτα E 3 χρῆσιν E (χρῶσιν superscr. E2) καὶ (pr.) om. E 4 καὶ (pr.) om. Di 5 δέ om. Di καὶ (alt.) om. E 6 λευκασμόν Di, capillos tenuat Dl) [*](8 num. cap. φοζ΄ Q: ψπβ Di: E tit περὶ νίτρον QDi δὲ om. Di 9 τῇ χρώᾳ pap. καὶ κατατετρημένον E post κατατ. transit L (lacuna signata) ad cap. 115 σπογγῶδές τι Di τοιοῦτο Orib. 10 Βρυγῶν scripsi: βουνῶν AH2Di: βιήτων (ut videtur) H: βίκων FE: νήσων Orib.: ex beυio Dl: optimum compisumque in Clitis (sic) Macedoniae Pl. l. s. 107 post βουνῶν add. δύναμιν δὲ ἔχει μετασυγκριτικήν ADi 11 nov. cap. (ψπγ Di: ρκα E) cum titulo περὶ ἀφροῦ νίτρου inc. EDi ἀφρὸς νίτρου ἢ ἀφρόνιτρον E μὲν addidi e Di 12 καὶ (teri.)] ἢ DiAH2: om. Orib., at cf. Orib. V 81 13 ἔτι τε E οἶος om. HA 14 ὁ δὲ αίγύπτιος ἐν δευτέρᾳ τάσσεται χώρᾳ Orib. καὶ om. Q κατὰ μαγνησίαν Orib. 16 καὶ (alt.) om. Di τοῖς ἁλσὶν E 18 ἐψήματος libri, fort. ἀφεψήματός τινος coll. D. eup. II 40 (255) νίτρον ἢ ἀφρόνιτρον μετὰ πηγάνου ἢ κυμίνου ἢ ἀφινθίου ἀποζέματος 19 οἶον] ὡς Di ἢ om. HA)

3 σὺν ὕδατι δὲ ἢ οἴνῳ ἐγχεόμενον ἐμπνευματώσεις τε καὶ ἢχους ὤτων ἰᾶται καὶ πυορροίας· καθαίρει δὲ καὶ ῥύπον σὺν ὄξει ἐγχεόμενον, κυνοδήκτους τε ἰᾶται σὺν στέατι ὀνείῳ ἢ ὑείῳ· ἀναστομοῖ δὲ καὶ δοθιῆνας ἀναλημφθὲν τερμινθίνῃ ῥητίνῃ. μετὰ σύκων δὲ ὑδρωπικῶν ἐστι κατάπλασμα, σὺν μέλιτι δὲ ἐγχριόμενον ὀξυδερκές, καὶ πρὸς μύκητας σὺν ὀξυκράτῳ ποθὲν ἁρμόζει, πρὸς δὲ βουπρήστεις σὺν ὕδατι, πρὸς

4 ταύρειον δὲ αἷμα σὺν σιλφίῳ· ἀτροφοῦσί τε χρήσιμον κατάπλασμα, παρακμάζουσί τε ὀπισθοτονικοῖς πάθεσι σὺν κηρωτῇ καὶ στρέμμασι· μείγνυται καὶ ἄρτῳ ὠφελίμως ἐπὶ τῶν τὴν γλῶτταν παραλελυμένων.

ἔν ιοι δὲ καίουσι τά προειρημένα ἐπ ἄνθρακας πεπυρωμένους ἀπερεισόμενοι, προυποκειμένου καινοῦ ὀστράκου, ἕως ἂν ἐκπυρωθῇ.