De materia medica

Dioscurides Pedianus

Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.

109 τῶν δὲ ἁλῶν ἐνεργέστατον μέν ἐστι τὸ ὀρυκτόν. τούτου δὲ κοινῶς μὲν τὸ λευκὸν ἄλιθον καὶ διαφανές, πυκνόν τε καὶ ὁμαλὸν τῇ συγκρίσει· ἰδίως δὲ τὸ ἀμμωνιακὸν τῷ γένει, σχιστόν τε καὶ εὐθείας τὰς διαφύσεις ἔχον. τοῦ δὲ θαλασσίου τὸ πυκνὸν παραλημπτέον καὶ λευκὸν καὶ ὁμαλόν. κάλλιστον δὲ ἐν Κύπρῳ καὶ Σαλαμῖνι τῆς Κύπρου γίνεται καὶ ἐν [*](7 SIM. Pl. l. s. 155. Cels. V 5. 12 —  D. eup. I 76 (132). Pl. 156 — eup. I 45 (114) I 102. 101 (144).) [*](14 SIM. Pl. XXXI 73 sq. 98 sq.) [*](14 EXC. Orib. XIII s. v. (ἁλῶν — διαφύσεις ἔχον, καυστέον — κατακαῇ), Gal. XII 210. Aet. II 43.) [*](1 τε (alt.) om. Di 2 λεπτήν (ευκ superscr.) H: λεπτικήν A (λευκήν superscr. A2) 3 οὕτω HADi 4 ἕως διαπυρωθῇ· ἀνελ. E σβέσον ἀνελόμενος Q 5 τὸ δὲ — δύναμιν δὲ om. mg. add. Di (alt. m.) τρίτον δὲ H post τρίτον haec habet Di ἀνελόμενος αὐτὴν καθʼ ἑαυτὴν ἔα ψυγῆναι καὶ ἀποθέμενος χρῶ 6 ἐάσας ψυγῆναι ἀπόθου Orib. 7 τε addidi ex EDi καὶ σμηκτικὴν om. LQ, superscr. H2: post οὔλων inser. A, at cf. Dl virtus est ei . . . purgatoria οὔλων καὶ ὀδόντων E καὶ (aIt.) om. Di 9 ἑλκῶν τε πληρωτικήν Di post καὶ (aIt.) add. ἐλκῶν E 10 λείαν E καὶ ἐσχαρωτικὴν σώματος καὶ εἰς ψίλωσιν τριχῶν ἐπιτήδειον Di: καὶ ἐσχαρωτικὴν καὶ μετὰ σώματος εἰς ψ. τρ. ἐπιτήδειος A μετὰ σώματος FH (post καὶ superscr. ἐσχαρωτικήν, post ψίλωσιν add. ἐπιτήδειος H2) 12 ζέοντά τις Di οἴνου τις ἐμβάλῃ πίθον Orib. τις καεῖσαν κίσηριν βάλη E 13 ξέσιν τοῦ οἴνου Di) [*](14 num. cap. ψογ´ Q: ψοθ Di: ριζ E tit. περὶ ἁλῶν QDi ἐνεργέστερον Di μὲν om. Orib. E τοῦ δὲ κοινοῦ corr. Orib. (pr. m.) 15 λευκὸν καὶ addidi ex Orib. coll. Pl. l. s. 85. 86 ad medicinae usus antiqui Tarentinum maxime laudabant . . . suavissimus omnium Tarentinus atque candidissimus est: post ἄλιθον add. Di, post διαφανές A, superscr. H2 17 εὔσχιστόν Di: ///σχιστόν E2, aliter Pl. 79 similis est colore alumini quod schiston iston vocant τε] δὲ LQE2 (in ras.) 19 ἐν Σαλαμῖνι E ἐν (alt.) om. Di)

80
Μεγάροις, εἶτα ἐν Σικελίᾳ καὶ Λιβύῃ, καὶ ἐν τοῖς προειρημένοις τὰ λιμναῖα προκριτέον· εὐτονώτατον δέ ἐστιν αὐτοῦ τὸ Φρύγιον, καλούμενον δὲ Τατταῖον.

2 δύναμιν δὲ ἔχουσι κοινῶς οἱ προειρημένοι ἅλες ὄντες πολύχρηστοι στυπτικήν τε καὶ σμηκτικὴν καὶ ἀποκαθαρτικὴν καὶ διαχυτικήν, ἔτι δὲ κατασταλτικὴν καὶ ἐσχαρωτικήν, τῷ μᾶλλον καὶ ἧττον διαφέροντες. εἰσὶ δὲ καὶ σηπεδόνων ἐφεκτικοὶ καὶ σμήξεσι ψωρικαῖς μείγνυνται· στέλλουσι καὶ τὰς ἐν ὀφθαλμοῖς ὑπεροχὰς καὶ πτερύγια τήκουσι, καὶ τὰς ἄλλας δὲ ὑπερσαρκώσεις, κλυσμοῖς τε εὔθετοι καὶ κόπου λυτήριοι σὺν ἐλαίῳ συγχριόμενοι καὶ πρὸς τὰ οἰδήματα τῶν ὑδρωπικῶν, πυρία τε ἡ διʼ αὐτῶν ἐν σακκίοις πραυντικὴ ἀλγημάτων.