De materia medica

Dioscurides Pedianus

Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.

τινὲς δέ φασιν ἐκ μόνης τῆς τὸν 3 χαλκοῦν λίθον ἀποτελούσης ὕλης γεννᾶσθαι τὸ προειρημένον, ὅταν ὀπτηθεῖσα ἐν ταῖς λεγομέναις ἅλωσιν ἄνω μετενεχθῇ εἰς τοὺς βόθρους καὶ ἐνταῦθα καίηται· τόν τε γάρ κύκλῳ τῶν βόθρων τόπον ἐπιλαμβάνειν καὶ μετὰ τὴν ἀναίρεσιν τῶν λίθων οὐδὲν ἧσσον εὑρίσκεσθαι. προκριτέον δʼ αὐτοῦ τὸ τῇ γεύσει ἔγχαλκον, ἰίζον, στῦφόν τε καὶ ἀναξηραῖνον ἱκανῶς τὴν γλῶσσαν, ὅπερ ἡ κεκαυμένη ὦχρα οὐ κέκτηται, ἣν καίοντες ἀντὶ διφρυγοῦς πιπράσκουσι.

δύναμιν δὲ ἔχει στυπτικήν τε καὶ ἀναξηραντικὴν ἐπιτεταμένως, 4 ἀνακαθαρτικήν τε καὶ σμηκτικὴν καὶ κατασταλτικὴν ὑπερσαρχώσεως, ἀπουλωτικὴν κακοήθων καὶ ἑρπυστικῶν ἑλκῶν· διαφορεῖ καὶ ἀποστήματα ἀναλημφθὲν τερεβινθίνῃ ἢ κηρωτῇ.

[*](19 SIM. Zop. (Orib. II 578. 587). Cels. V 7. 8. Pl. l. s. 136. D. eup. I 170 (182) 153 (171).)[*](1 τῷ ἡλίῳ καὶ τοῖς φρυγάνοις Orib. τοῦ-om. ODi ξηραίνεσθαί τε καὶ om. Orib.: καίεσθαι καὶ ξηροποιεῖσθαι καὶ Di οἱονεὶ φρύγεσθαι Orib.EDi 3 καὶ] ἢ Orib. 4 ἀνωτέρω QEDi post ἔφαμεν add. τὸν λόγον ποιούμενοι Q, del. H2 5 τῇ χ. ἐγκείμενον om. superscr. E2 6 post πυθμένι c. 20 litt. del. E2 post αὐτῆς add. τοιοῦτο εἶδος E, τὸ τοιοῦτον εἶδος Di 7 οὕτω Orib.HADi 8 καίουσιν ὡς τίτανον Orib.E 9 ἱκανὰς πλείονας Orib.E ἡ χρόα ODi 11 χαλκὸν PEDi, χαλκῖτιν Pl. XXXV 186 λίθον PE (post ἀποτελούσης transpos. E) ὕλης om. OEDi τὸ προειρημένον om. O 12 ἐκ τῆς λεγ. ἅλωνος Q μετενεχθῇ Di: ἀνενεχθῇ reliqui 13 τήν τε γὰρ ἐν κύκλῳ σποδὸν (ν add.E2) τῶν βόθρων E κύκλῳ τόπον τῶν βόθρων HDi 14 τόπον om. E ἐπιλαμβάνει DiE2 15 ἧττον Q: ἴσον Di 16 ἰίζον om. Orib.Di: ἰάζον (2 litt. initio deletis) E2 17 ὥσπερ HA. οὐκ ἐκτήκεται ADiH2 ἣν δὴ Di 18 σπουδάζουσιν πιπράσκειν E 10 στυπτικήν τε καὶ ἀνακαθαρτικὴν ἐπιτεταμένως σμηκτικήν τε καὶ (τε καὶ om. Di) ξηραντικὴν καὶ (om. Di) κατασταλτικὴν HDi ξηραντικὴν LHDi 20 τε post ἐπιτεταμένως colloc. PLF 21 ὑπερσαρκωμάτων E ἐπουλωτικὴν Q ἑλκῶν addidi 22 διαφέρει P: διαφορεῖ δὲ E τερμινθίνη ἢ (ἢ in ras. E2) E)