De materia medica
Dioscurides Pedianus
Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.
βοηθοῦνται δὲ 2 πάντες ποτιζόμενοι νίτρῳ καὶ ἐλαίῳ ἢ κονίᾳ μετʼ ὀξάλμης ἢ θύμβρας ἀποζέματι ἢ ἀριγάνῳ ἢ ἀρνιθείᾳ κόπρῳ μετʼ ὄξους [*](81 RV: ῥοδοδάφνη· οἱ δὲ σπόγγος, οἱ δὲ αἱμοσταφίς, οἱ δὲ νήριον, οἱ δὲ ῥοδόδενδρον, Ῥωμαῖοι ῥοράνδρουμ, οἱ δὲ λαυρορόσα, Λουκανοὶ ἰκμανή, Αἰγύπτιοι σχινφί, Ἄφροι . . . . . .) [*](1 SIM.: Pl. XXIV 90: Luc. Asin. 17 — Nic. Th. 531 ex Apollod.) Pl. l. s.) [*](7 SIM.: Diphil. Siphn. (Ath. II 61 d sq. cf. 30 e); Nic. Al. 521 sq.; Pl. XXII 94. 96. XXIX 103; Scrib. L. 198; D. eup. II 160 (336); Ps. D. de ven. II 33 Paul. Aeg. V 55.) [*](7 EXC.: Orib. XI s. v. (μυκήτων — ἐκλειχομένῳ); cf. Gal. XI 79. VI 655.) [*](1 post φύλλα habent κτηνῶν μὲν πάντων φθαρτικήν RDiDl καὶ ὄνων om. E 2 τῶν om. E πάντων superscr. A2 τετραπόδων ζῴων FHA 3 ἀνθρωπίνων R ζωστικὴν E (corr. E2) πρὸς δὲ E δήγματα θηρίων Di 4 ἔτι μᾶλλον E πηγάνου παραμιξία C: πηγάνου παραμιγέντος N τι addidi ἀοθενέστατα R 5 ὡς om. R αἱ αἶγες καὶ τὰ πρόβατα E ἐπὰν RAHDi 7 num. cap. φνδ PDi: πα E tit. περὶ μυκήτων HADi διττή EFHADi οἱ μὲν γὰρ βρώσιμοι, τινὲς δέ εἰσιν αὐτῶι φθαρτικοί E 10 βλαπτικοῖς Orib.: βλαπτικοὺς φέρουσι O: βλαπτικοὺς φέρουσι καρπούς EDi: quem radix creat ar- boris venenose Dl ἔχουσι δὲ οὗτοι γλινώδη ἐπίπ. Orib. γλοιώδη vulgo 11 καταθέντες H: καὶ τεθέντες δὲ (om. Orib) Orib.E 12 μὴ τοιοῦτοι] ἐδώδιμοι Orib. 13 ἡδεῖς om. Orib. 14 ἢ πνίγοντες Orib. 15 ἐλαίῳ ἢ νίτρῳ Orib. καὶ ἐλαίῳ om. ODi: nitru aut sale et aceto et oleo Dl 16 ὀριγάνου Orib. ἐρνιθίᾳ P: ὁρνιθείῳ FHDi) [*](17 C fol. 282v: N fol. 130 νήριον· οἱ δὲ ῥοδοδάφνη, οἱ δὲ ῥοδόδενδρον οἱ δὲ σπόγγος Di ΑΙΜΟϹΤΡΑΡΙϹ R: αἱμοσταρίς reliqui: correxi οἱ δὲ νήριον — ῥοδόδενδρον om. HDi 18 ῥοραμδρούν HDi: ῥοδαμδρούμ M: loran drum Isid. l. s. 19 λευκανοὶ HDi σχινφή HA Di Ἄφροι ῥοδοδάφνη libri: hiatum not. Marc. (ῥοδοδάφνη ex initio textus huc delatum))
83 Κολχικόν· οἱ δὲ βολβὸν ἄγριον, οἱ δὲ ἐφήμερον καλοῦσι. λήγοντος τοῦ φθινοπώρου ἀνίησιν ἄνθος λευκόν, ὅμοιον κρόκου ἄνθει, ὕστερον δὲ τὰ φύλλα φέρει βολβῷ παραπλήσια, λιπαρώτερα δέ, καυλὸν σπιθαμιαῖον, καρπὸν ἔχοντα πυρρόν, ῥίζαν φλοιὸν ἔχουσαν ἔγκιρρον ἐν τῳ μέλανι, ἥτις λεπιζομένη λευκὴ καὶ ἁπαλὴ καὶ γλυκεῖα καὶ ὀποῦ μεστὴ εὑρίσκεται· ἔχει δὲ ὁ βολβὸς διάφυσιν μέσην, καθʼ ἣν τὸ ἄνθος ἀφίησι.
2 γεννᾶται δὲ πλείστη ἐν Κόλχοις καὶ ἐν τῇ Μεσσηνίᾳ.
βρωθεῖσα δὲ κτείνει κατὰ πνιγμὸν ὁμοίως τοῖς μύκησιν. ἀνεγράψαμεν δὲ αὐτήν, ἵνα μὴ λάθῃ βρωθεῖσα ἀντὶ βολβοῦ· παραδόξως γάρ ἐστιν ἐπακτικὴ διὰ τὴν ἡδονὴν τοῖς ἀπείροις. βοηθεῖ δὲ τοῖς φαγοῦσιν ὅσα καὶ τοῖς μύκησι, καὶ γάλα δὲ βόειον πινόμενον, ὥσθʼ ὅταν παρῇ τοῦτο, μηδενὸς ἄλλου δεῖσθαι βοηθήματος.
84 ἐφήμερον· ἄλλοι δὲ ἶριν ἀγρίαν. τὰ φύλλα καὶ τὸν [*](83 RV: ἐφήμερον· οἱ δὲ Κολχικόν, οἱ δὲ βολβὸν ἄγριον καλοῦσιν, Ῥωμαῖοι βούλβους ἀγρέστις.) [*](4 SIM.: (Theophr.] h. p. X 16, 6. Ps. D. de ven. II 20 (unde Aet. V 48. Nic. Al. 249 sq. cum schol. — Nic. Al. 262. Pl. XXVIII 129. D. eup. II 148 (331) Ps. D. de ven. l. s.) [*](4 EXC.: Orib. XI s. v. (Κολχκόν — Mεσσηνίᾳ).) [*](18 SIN.: Pl XXV 170 (e S. N.)) [*](18 EXC.: Gal. XI 879 (= Paul. Aeg. VII 3 s. v) Hes. s. v. ἐφήνερον.) [*](1 ἐκλειχομένη FHADi 2 δὲ] τε E ἐπιπολὺ E.) [*](4 num. cap. φνε ODi: πβ E tit. περὶ κολχικοῦ FHADi κολχικόν, οἱ δὲ ἐφήμερον, οἱ δὲ βολβόν, Ῥωμαῖοι βσύλβους ἀγρέστις Di 5 ὑπόλευκον ROribDi 6 τὰ om. E 7 δὲ addidi καρπὸν om. RDl πυρρὸν ἐν τῷ μέλανι O, corr. E2 at cf. Dl radice rufa et subnigra ῥίζαν — ἔγκιρρον om. R 8 ἐπίπυρρον Di 9 καὶ γλυκεῖα post εὑρίσκεται transpos. ROrib.Di καὶ (tert.) om. NE 10 διάχυσιν R ἀφίησιν ἀνίησιν E (ἀφίησιν ἢ del. E2) 11 πλεῖστον RHDi ἐν τῇ μεσσηνίᾳ καὶ ἐν κόλχοις ROrib.EDiDl: fort. recte Μεσσηνίᾳ] Μυσίᾳ coni. Salm. 12 πνιγμὸν] πληγὴν FH τοῖς addidi ex E μήκωσιν R 13 ἀνέγραψα C: ἀνεγράψατο N 14 ὁδύνην R 15 βοηθεῖτε οἷς καὶ μύκητες R τοῖς μύκητας φαγοῦσι Di δὲ (alt.) om. ODi 16 ὡς RE (corr. E2) τοῦτο (in ras.) παρῆ E) [*](18 num. cap. φνς ODi: πγ E. tit. περὶ ἐφημέρου AHDi ἄλλοι δὲ E: ἄλλο οἱ δὲ PV: οἱ δὲ reliqui ἀγρίαν καλοῦσιν E τὰ φύλλα PVF: τὰ om. reliqui καὶ τὸν om. PV: τὸν addidi ex E (del. Ε2) 19 C fol. 105r: N 71)
τούτου ἡ μὲν ῥίζα ὀδονταλγίας ἐστὶ φάρμακον διακλυζομένη, τὰ δὲ φύλλα ἐν οἴνῳ ἑψηθέντα καὶ καταπλασθέντα οἰδήματα καὶ φύματα διαφορεῖ μήπω πύον ἔχοντα.
85 ἑλξίνη· οἱ δὲ παρθένιον, οἱ δὲ περδίκιον, οἱ δὲ σιδηρῖτιν, οἱ δὲ Ἡρακλείαν, οἱ δὲ ὑγιεινὴν ἀγρίαν, οἱ δὲ κλύβατιν, οἱ δὲ πολυώνυμον καλοῦσι· φύεται περὶ θριγκοῖς καὶ τοίχοις. καυλία δέ ἐστι λεπτά, ὑπέρυθρα, φύλλα ὅμοια λινοζώστει, δασέα· περὶ δὲ τοὺς καυλοὺς οἱονεὶ σπερμάτια τραχέα, ἀντιλαμβανόμενα τῶν ἱματίων.
[*](85 RV: περδίκιον· οἱ δὲ Λυσιμάχειον, οἱ δὲ σιδηρῖτιν, οἱ δὲ ἑλξίνην, οἱ δὲ χαλκίς, οἱ δὲ παρθένιον, οἱ δὲ κλύβατιν, οἱ δὲ οἰσύινος, οἱ δὲ Ἡράκλειον, οἱ δὲ ἑλκίνα, οἱ δὲ οἰσύαν ἀγρίαν, οἱ δὲ πολυώνυμον, Ῥωμαῖοι ἕρβα καλικλάρια, οἱ δὲ βιτράριαμ, οἱ δὲ παριητάριαμ, Ἄφροι ἀτιερβίτριε.)[*](7 SIM.: Pl. XXII 41 eq. (e S. N.) 43 sq. ex I. B.) schol. Nic. Th. 537.)[*](7 EXC.: Orib. XI s. v. (ἑλξίνη — ἱματίων): de virt med. cf. Gal. XI 874 (═ Aet. I s. v. aliis aliunde adscitis, Paul. Aeg. VII 3 s. v.); Ps. Ap. 81 (═ Ps. Orib. I 68); Hes. s. v. ἑλξίνη.)[*](1 ὅμοιον E λεπτότερον E ἄνθη δὲ (post δὲ c. 8 litt. eras. E2) E μικρά] πυρά ODiE2 (π in ras.): flores albos et minores habens Dl cf. Pl. l. s. 2 ὡς δακτύλου E τὸ om. HADi μικρὰ ἢ μακρά E (ἢ μακρά del. E2) 3 φύεται δὲ) E πολυσκίοις F τόποις addidi ex E 4 διακλυζόμενον E post διακλυ ζομένη add. παύει γὰρ τὴν ὀδύνην E 6 τὰ μήπω E πύον] ὑγρὸν libri: corr. Fuchs hist. stirp. 239 coll. Gal l. s.)[*](7 num. cap. φνζ OD1: πδ E tit. περὶ ἑλξίνης FHADi post ἑλξίνη add. alterius helxines (D. IV 39) syn. Di, post πολυώνυμον A, mg. H2 οἱ δὲ περδίκιον om. PVDi: περδίκιον, οἱ δὲ περσίκιον E 8 post Ἡρακλείαν inser. οἱ δὲ ἀσυρίαν ADi (ἀπυρίαν M) ὑγεινὸν E: quistin Dl: fort. ἀλσίνην λύβατιν PV: λιβάτιν FH: λιβάτην A: καλυβάτην E: κλυβάδιον Di: correxi coll. Nic. Th. 537 post κλύβατιν add. οἱ δὲ εἰλυβάτιον, οἱ δὲ ἐκλυβάτιον (var. lect.) E 9 περὶ] ἐπὶ Di τριγχούς (om. καὶ τοίχοις) R: θριγχοῖς VE 10 καυλία — ὑπέρυθρα om, Orib. δὲ ἐστι om. E ἐστι λεπτά] σπιθαμιαῖα R ὑπέρυθρα λεπτά E λεπτά om. Di: habet thyrsos tenues, fruticosos, rubros Ps. Ap.: fort. λεπτά, πυκνά cf. Pl. l. s. φύλλα om. FHA 11 δακτύλους FHA)[*](13 C fol. 271v: N fol. 118 λυσιμάχιον libri: correxi 14 χαλκις R: fort. χάλκας cf. D. IV 58 κλύβατιν] ΕΛΛΕΒΑΤΗΝ C: ἐλλεβατιν N: correxi 15 ΟΙϹΤΛΛΟϹ C: ΟϹΤΙΛΙΟϹ N : correxi coll. Hes. s. v. οἰσυίνησι cum Gal. l. s. (urceis abstergendis adhibebatur sicut iuncus) ἡράκλιον R ΟΙϹΤΙΝ C: ιστιν N: correxi 16 καλλικλαρια C cf. Cael. Aur. m. chr. II 7, 102 κιτρα- ριαμ R: correxi coll. Ps. Ap. l. s. Romani vitriaria (L) 17 οἱ δὲ παριητάριαμ om. C cf. Ps. Ap. Itali paritariam appellant cf. Pelag. ed. Ihm 149)δύναμιν δὲ ἔχει τὰ φύλλα ψυκτικήν, στυπτικήν, ὅθεν καταπλασσόμενα ἰᾶται ἐρυσιπέλατα, κονδυλώματα, κατακαύματα, φύγεθλα ἀρχόμενα καὶ πᾶσαν φλεγμονὴν καὶ οἰδήματα.
2 ὁ δὲ χυλὸς αὐτῆς μιγεὶς ψιμυθίῳ ἐρυσιπέλατα καὶ ἕρπητας ὠφελεῖ καταχριόμενος καὶ ποδάγρας σὺν κηρωτῇ κυπρίνῃ ἀναληφθεὶς ἢ τραγείῳ στέατι· ὠφελεῖ καὶ βήττοντας χρονίως ὁ χυλὸς καταρροφούμενος ὡς κύαθος, καὶ παρισθμίοις φλεγμαίνουσιν ἀναγαργάρισμα καὶ διάχρισμα ὠφέλμιον καὶ ὠταλγίαις σὺν ῥοδίνῳ ἐγχεόμενος.
86 ἀ ἀλσίνη· οἱ δὲ μυὸς ὦτα ἀπὸ τοῦ ὅμοια ἔχειν φύλλα μυὸς ὠτίοις, ἀλσίνη δὲ διὰ τὸ σκιεροὺς καὶ ἀλσώδεις φιλεῖν τόπους. πόα ὁμοία ἑλξίνῃ, ταπεινοτέρα δὲ καὶ μικροφυλλοτέρα καὶ οὐ δασεῖα, διατριφθεῖσά τε σικύων ὄζει.
[*](86 RV: μυοσωτίς· οἱ δὲ μυ〈όσ〉ωτον, οἱ δὲ ἀνθύλλιον, οἱ δὲ ἀλσίνη, οἱ δὲ μυότροχον, οἱ δὲ μυρτόσπληνον, Ῥωμαῖοι μοῦρις αὐρίκουλα, Ἀφροι λαυαθθαλβάθ.)[*](1 SIM.: Cels. II 33—Pl. XXII 42 D. eup. I 169 (181) — Pl. l. s. eup. I 178 (187) — Pl. l. s. eup. I 145 (167) — eup. I 147 (167) — Pl. l. s. eup. I 168 (180) — Scrib. L. 158 Pl. l. s. eup. I 235 (217) — Pl. l. s. eup. II 31 (241) — Pl. l. s. eup. I 85 (136) — Scrib. L. 39 Pl. l. s. eup. I 57 (120))[*](10 SIM.: Pl. XXVII 23 (e S. N.—Crat.).)[*](10 EXC.: Orib. XI s. v. (ἀλσίνη — ὄζει); de virt. med. cf. Gal. XI 823 (═ Aet. I s. v. Paul. Aeg. VII 3 s. v.) cf. Hes. ἀλσίνη et μυόσωτον.)[*](1 στυπτικήν om. RV, del. A2: στυπτικὴν καὶ ψυκτικὴν E 4 αὐτῶν R post μιγεὶε 8 litt. eras. E2 5 σὺν κηρωτῇ κυπρίνῃ superscr. A2, om. D. eup. I 235 (217) κυπρίᾳ FHADi 6 καί τινες τῶν ἰατρῶν τοῖς χρονίως βήττουσιν ἔδοσαν αὐτήν Gal. 7 ὡς] ὅσον Di D. eup. II 31 (241) παρισθμίοις δὲ (om. καὶ) NE 8 ὠφέλιμόν ἐστι Di ὠταλγίαν FH: ὠταλγίας Di 9 ἐγχριό- μενος FHA: ἐγχεόμενον REDi ὠφελεῖ ln fine add. Di)[*](10 num. cap. φνη ODi: πε E tit. περὶ ἀλσίνης FHADi cap. bis habet Di (cf. D. II 214) post ἀλσίνη syn. e R add. Dl: mg. H2 ὠνόμασται δὲ ἀπὸ Orib.Di τοῦ ἔχειν μυὸς ὠτίοις ὅμοια τὰ φύλλα RDi ἔχειν ὅμοια Orib. φυλλάρια Orib.E: fort. recte 11 σκιαροὺς RDi ἀμμώδεις RDi φιλεῖν] ἔχειν R 12 post τόπους e R syn. add. A ἡ πόα· ἔχει φυλλάρια ὅμοια E: πόα ἐστὶν Di: πόα om, Orib. ἔχει παρόμοια ἑλξίνη φύλλα Orib. ταπεινότερα δὲ καὶ μακρότερα, οὐ δασέα Orib. μακροφυλλοτέρα HA (corr. A2) Di: haec eadem erat quae helxine, nisi minor minusque hirsuta esset Pl post μικρ. del. ἔχουσα E2 13 καὶ οὐ—ὄζει om. RDi τε] δὲ Orib. E συκίων F: σικυῶν E)[*](14 C fol. 231r: N fol. 91 initium sic habet Di ἀλσίνη· οἱ δὲ ἀνθύλιον, οἱ δὲ μυόρτοχον οἱ δὲ μυόσωτον om. HD1, μύωτον R: correxi coll. Pl. l. s. Hes. s. v. μυόσωτον 15 μυόρτοχον RHDiA2: μυόρτιχον A: correxi μυρτό- σπληνον libri: fort. μυόσπληνον μουρισαβρικούλα ADi: auricula murina Scrib. L. 153 16 λαυαθθλαβατ N: λαβαθολαβάτ HADi cf. Löw l. s. 408)δύναμιν δὲ ἔχει ψυκτικήν, στυπτικήν, ἁρμόζουσαν πρὸς φλεγμονὰς ὀφθαλμῶν μετʼ ἀλφίτου καταπλασσομένη, καὶ πρὸς ὤτων πόνον ὁ χυλὸς αὐτῆς ἐνσταζόμενος· καὶ καθόλου δύναται τὰ αὐτὰ τῇ ἑλξίνῃ.
87 φακὸς ὁ ἐπὶ τῶν τελμάτων, εὑρισκόμενος ἐπὶ τῶν στασίμων ὑδάτων, βρύον ὂν ὅμοιον φακῷ, ψῦχον τῇ δυνάμει, πάσαις φλεγμοναῖς καὶ ἐρυσιπέλασι καὶ ποδάγραις ἁρμόζει καταπλασσόμενος καθʼ ἑαυτόν τε καὶ σὺν ἀλφίτῳ. παρακολλᾷ δὲ καὶ ἐντεροκήλας τὰς ἐπὶ παίδων.
88 ἀείζῳον μέγα· ὠνόμασται διὰ τὸ ἀειθαλὲς τῶν φύλλων, οἱ δὲ βούφθαλμον, οἱ δὲ ζῳόφθαλμον, οἱ δὲ στέργηθρον, οἱ δὲ ἀμβροσίαν καλοῦσιν. ἀνίησι καυλοὺς πηχυαίους ἢ καὶ μείζονας, πάχος δακτύλου μεγάλου, λιπαρούς, εὐθαλεῖς, ἐντομὰς ἔχοντας ὥσπερ τοῦ χαρακίου τιθυμάλλου· φύλλα δὲ λιπαρά, μέγεθος [*](87 RV: φακὸς ὁ ἐπὶ τῶν τελμάτων· οἱ δὲ φακὸς ἄγριος, οἱ δὲ ἐπίπτερον, Ῥωμαῖοι βιπεράλις, οἱ δὲ οὐίσκους μαρίνους.) [*](1 SIM.: Pl. XXVII 23 D. eup. I 29 (107) Aet. VII 98 le D. eup) — Pl. l. s. eup. I 57 (120).) [*](5 SIM.: Pl. XXII 145 (e S. N.) D. eup. I 145 (166) eup. I 169 (181).) [*](5 EXC.: Orib. XII s. v. (φακὸς — νεκῷ) cf. de virt. med. Gal. XII 149 (═ Aet. I s. v. Paul. Aeg. VII 3 s. v.) Hes. s. v. φακός.) [*](10 SIM.: Theophr h. pl. VII 15, 2. Pl. ΧXV 160 (e S. Ν) ΧVIII 159.) [*](10 EXC.: Οrib. XI s. v. (ἀείζῳον — οἰκημάτων); Ps. D. de h. f. 11 (e D. lat); Ps. Ap. 123 (unde Ps. Orib. I 105); de virt. med cf. Gal. XI 815 (═ Aet. I s. v. Paul. Aeg. VII 3 s. v.); Hes. s. v. ἀείζων.) [*](1 ψυκτἰκὴν καὶ E στυπτικὴν om. RDi, del. A2 2 ὀφθαλμῶν καὶ ὤτων E μετʼ ἀλφίτων EA: καταπλαττομένη μετὰ ἀλφίτων RDi 3 πόνους H) [*](5 num. cap. φνθ ODi: πϚ E tit. περὶ φακοῦ AH: περὶ φακοῦ τοῦ ἐπὶ τῶν τελμάτων Di τῶν (pr.) om. FH post τελμάτων syn. e R add. Di. post φακῷ A, mg. H2 εὑρίσκεται (δὲ add. E) ROrib.EDi τῶν (alt.) om. HA 6 χύλλον ὅμοιον φακῷ ὂν Orib. ὂν om. RE τῷ φακῷ E ψύχων RV δυνάμει ὅθεν RE πάσαις ταῖς C 7 καταπλασσομένη καθʼ ἑαυτὴν E 8 καθʼ ἑαυτόν τε καὶ om. C ἀλφίτοις E 9 τῶν παιδίων E) [*](10 num. cap. φξ ODi: πζ E tit, περὶ ἀειζώου H: ἀείζωον F : περὶ ἀειζώου μεγάλου A : περὶ ἀειζώου τοῦ μεγάλου Di τὸ μέγα RDi post μέγα syn. e R add. Di, post καλοῦσιν A, mg. H2 ὠνόμασται — φύλλων om. Orib. ἀνόμσται δὲ ἀείζων R: ὠνόμασται δὲ διὰ E 11 οἱ δὲ ξωόφθαλμον om. Orib. οἱ δὲ στέργηθρον om. PV: ἄλλοι δὲ στέργηθρον E 12 καυλοὺς δὲ ἀνίησι RDi: καυλοὺς ἀνίησι Orib.E ἢ om. ROrib.E 13 πάχους RE (corr. E2) μεγάλου δακτύλου ROrib. E καὶ εὐθαλεῖς E 14 χαρακίτου Orib.E δὲ om. FHDi) [*](15 C fol. 367r: N fol. 164 mg. add. N (m. rec.) herba quae a Romanis dicitur viperalis i. e. species lenticulae οἱ δὲ φακὸς ἄγριος om. N 16 βι- πτεράλις HADi ἰκεοσμάκδονος libri: correxi)
2 δύναμιν δὲ ἔχει ψυκτικήν, στύφουσαν, ποιοῦσαν πρὸς ἐρυσιπέλατα, ἐρπητας, νομάς, ὀφθαλμῶν φλεγμονάς, πυρίκαυτα, ποδάγρας καταπλασσόμενα τὰ φύλλα καθʼ ἑαυτά τε καὶ μετὰ ἀλφίτων. ὁ δὲ χυλὸς μετὰ ῥοδίνου πρὸς κεφαλαλγίας ἐμβρέχεται καὶ φαλαγγιοδήκτοις ἐν ποτῷ δίδοται καὶ διαρροιζομένοις καὶ δυσεντερικοῖς, στρογγύλας τε ἕλμεις ἐκτινάσσει σὺν οἴνῳ ποθείς· ἵστησι καὶ ῥοῦν γυναικεῖον ἐν προσθέτῳ. ἐγχρίεται δὲ ὁ χυλὸς καὶ ἐπὶ τῶν ὀφθαλμιώντων ὠφελίμως.
[*](88 RV: ἀείζων τὸ μέγα· οἱ δὲ ἐριθαλές, οἱ δὲ ἀμβρόσιον, οἱ δὲ χρυσίσπερμον, οἱ δὲ ζῳόφθαλμον, οἱ δὲ βούφθαλμον, οἱ δὲ στέργηθρον, οἱ δὲ αἰώνιον, οἱ δὲ ζῳόφυτον, οἱ δὲ ἀείχρυσον, οἱ δὲ μελίχρυσον, οἱ δὲ ὁλόχρυσον, οἱ δὲ χρυσάνθεμον, οἱ δὲ πρωτόγονον, οἱ δὲ βόρειος, οἱ δὲ νότιος, οἱ δὲ βηρύλλιος, προφῆται λέγουσιν παρωνυχία, οἱ δὲ χρυσῖτις, Ῥωμαῖοι κεριακούσια, οἱ δὲ Ἰόβις ὄκουλους, οἱ δὲ δίγιτους, οἱ δὲ σέδουμ μουράλε, Αἰγύπτιοι παμφανής.)[*](6 SIM.: Pl. RXV 162. Zop. (Orib. II 586)— Pl. XXVI 121 D. eup. I 169 (181) — Pl. XXVI 145 — Pl. XXV 163 eup. I 29 (107)— Pl. XXVI: 129 — Pl. XXVI: 101 eup. I 235 (215) — Pl. XXV 163 eup. I 1 (94) — Pl. l. s. eup. II 121 (319) — Pl. XXVI 45 eup. II 47 (258)— Pl. XXVI 45 eup. II 67 282). 83 (294).)[*](1 μεγάλου δακτύλου R ταωττιειδῆ P: τὰ ὦτα V: γλωσσοειδῆ FHADi κατὰ καιρόν R τὰ] τὸ R κατώτερα Orib.E 2 ὑψούμενα R: ὐπτιώμενα Orib. τὰ om, R συνεσταλμένα ROrib.: ἱστάμενα Di: alia stantia ita ut ambitu effigiem imitentur oculi Pl.: superiora stricta sunt Dl 3 πρὸς ἄλληλα Orib.E 4 ὀστράκοις ROrib.: superscr. A2: ὀστρακίνοις reliqui ἐνιοι δὲ Di 6 στυπτικὴν R: superscr. A2 7 φλεγμονάς om. HA 8 τε addidi ex E 9 χυλὸς καθʼ ἑαυτὸν καὶ μετὰ ῥοδίνου E μετὰ ῥοδίνου ante ἐμβρέχεται colloc. C 12 ἐνχρίεται om. FA: χρίεται E 13 ὁ δὲ χυλὸς FA καὶ ante ὁ χυλὸς del. E2 τῶν om. RE post ὀφθαλμιώντων c. 9 litt. eras. E2 post ὠφελίμως add. ἀπὸ αἵματος Di)[*](14 C fol. 13r: om. N ἀείζων C: ἀείζωον reliqui ἀειθαλές HDi 17 χρυ- σάνθημον C 18 βόριος C: βόρος reliqui ΒΗΡΑΛΙΟϹ C, mg. add. A: correxi: οἱ δὲ βηρῦλλιος om. DiHA 19 λέγουσιν C: om. reliqui: seclusi οἴ δὲ χρυσττιε ng. add. A κεριακούσσια C: κεριακούσπια Di: corruptum cf. Pl. XXIV 156 coracesia 20 ἰοβισοκαυλούς HDi: ἰόβις οσαυλούς A (corr. A2): Jovis harba Ps. Orib. IV 6 ΛΙΑΠΕΤΕϹ CHA : λεαπετές Di: correxi coll. Pl. XXV 160 Italia sedum magnum aut oculum aut digitillum: διγιτίλλους Schulze ϹΟΥΔΕΜΜΟΥΡ CDi: σουδεμούρ HA : correxi)89 ἀείζῳον τὸ μικρόν· φύεται ἐν τοίχοις καὶ πέτραις καὶ θριγκοῖς καὶ τάφοις ὑποσκίοις. καυλία ἀπὸ μιᾶς ῥίζης πολλά, περίπλεα φυλλαρίων περιφερῶν, λιπαρῶν, μικρῶν, ὀξέων ἐπʼ ἄκρου· ἀνίησι δὲ καὶ καυλὸν ἐν μέσῳ περὶ σπιθαμὴν τὸ μέγεθος, ἔχοντα σκιάδιον καὶ ἄνθη χλωρὰ καὶ λεπτά.
τούτου τὰ φύλλα δύναμιν ἔχει τὴν αὐτὴν τῷ προειρημένῳ.
90 δοκεῖ δὲ τρίτον εἶναι εἶδος ἀειζῴου, ὃ ἔνιοι ἀνδράχνην ἀγρίαν, οἱ δὲ Τηλέφιον ἐκάλεσαν, Ῥωμαῖοι δὲ ἰλλεκέβραν. ἔχει [*](89 RV: ἀείζων τὸ μικρόν· οἱ δὲ πετροφυές, οἱ δὲ βρότιον, οἱ δὲ θεοβρότιον, οἱ δὲ μανκρόβισον, οἱ δὲ χειμερινήν, οἱ δὲ κεραυνία, Ῥωμαῖοι βιτάλις, οἱ δὲ κάρδους σεμπερβίβους, Αἰγύπτιοι ἐτιεικελτά.) [*](90 RV: ἀείζων τὸ λεπτόφυλλον· οἱ δὲ ἀείζων τὸ μικρόν, οἱ δὲ πετροφυές, οἱ δὲ ἀείζων ἄγριον, Ῥωμαῖοι σεμπερβίβουμ μίνους.) [*](1 SIM.: Pl. XXV 161 (e S. N.).) [*](1 EXC. Orib. XI s. v. (ἀείζῳον — λεπτά); Ps. D. de h. f. 32 (e D. lat.); Ps. Ap. 123.) [*](7 SIM.: Pl. XXV 162 (e S. N.).) [*](7 EXC.: Orib. XI s. v. (δοκεῖ — πέτραις); Ps. Ap. 123.) [*](1 num. cap. φξα ODi: πη E tit. περὶ τοῦ μικροῦ ἀειξώου HA: περὶ ἀειζώου τοῦ μικροῦ Di post μικρόν syn. e R add. DiA, marg. H2 post τοίχοις transpos. καὶ τάφοις ὑποσκίοις Orib. 2 τριγχοῖς P: θριγγοῖς FHA: ὀριγχοῖς C τάφροις ROrib.EO: τάφοις Dl. Ps. D. Ps. Ap. λεπτά, πολλά C: πολλά, λεπτὰ Di post πολλά add. ἐκ πλαγίου R: superscr. A2: inflexos Ps. D. 3 περιφερῶν om. ROrib.Dl, del. A2 μακρῶν OREDi: μικῶν Orib. Ps. D. 4 ἄκρων E (corr. E2) 5 λεπτὰ καὶ χλωρά RE Ps. Ap.: λεπτά, χλωρά, πολλά Orib.) [*](7 num. cap. φξβ ODi: om. E tit. περὶ ἑτέρου A: περὶ ἑτέρου ἀειζώου Di: om. FH text. cap. antecedentis s. v. ἀείζων τὸ λεπτόφυλλον iterat R: initio cap. syn. e R add. Di δοκεῖ δὲ καὶ (om. E) εἶναι τρίτον γένος ἀειζώου EDi δὲ καὶ Orib. εἶναι post ἀειζῴου transpos. Orib. εἶδος] γένος libri: corr. nescio quis 8 ἀγρίαν καλοῦσιν ἢ τηλέφειον Orib. οἱ δὲ] ἢ EDi ἐκάλεσαν om. A. δὲ (alt.) om. A ἠλεκέβραν HADi: ἠλεκέμβραν E: ἠλικέβραν PFM: Italia inlecebram Pl.: alcebran Dl: ἰλλεκέβραν Schulze) [*](9 C fol. 14r: om. N ἀείζων ////// (charta laesa) C βρότιον libri: fort. ἄβροτον 10 οἱ δὲ θεοβρότιον om. HA (marg. add. A2): θεοβρότιον libri: suspectum, fort. θεόμβροτον κρόβισον C: κρόβυσον HA: κρόβισσον Di: cor- rexi χειμερινόν HA 11 βηταλίς Di ἐμπερβιβου C: ἑρπερβίβου DiA: ρπαρβίβου H 12 ἐτιοικελτά A) [*](13 C fol. 14v, cap. om. N ἀείζων (pr.) om. C (charta laesa) ἀείξων C: ἀείζωον reliqui)
δύναμιν δὲ ἔχει θερμαντικήν, δριμεῖαν, ἑλκωτικήν, χοίρα· δων διαφυρητικὴν σὺν ὀξυγγίῳ καταπλασθέν.
91 κοτυληδών· οἱ δὲ σκυτάλιον, ἄλλοι δὲ κυμβάλιον. φύλλον ἔχει ὥσπερ ὀξύβαφον περιφερές, λεληθότως κοῖλον, καυλίον δὲ βραχύ, ἐφʼ οὗ σπέρμα, ῥίζαν ὡς ἐλαίαν στρογγύλην.
ταύτης καὶ τῶν φύλλων ὁ χυλὸς μετʼ οἴνου περιχριόμενος ἢ ἐγκλυζόμενος φιμοὺς τοὺς ἐν αἰδοίοις χαλᾷ, φλεγμονάς τε καὶ ἐρυσιπέλατα καὶ χιμέτλας καὶ χοιράδας καταπλασσομένη ὠφελεῖ καὶ στόμαχον καυσούμενον. ἐσθιόμενα δὲ τὰ φύλλα σὺν τῇ ῥίζη λίθους θρύπτει καὶ οὖρα κινεῖ καὶ ὑδρωπικοῖς σὺν οἰνομέλιτι δίδοται· χρῶνται δὲ αὐτῇ καὶ εἰς φίλτρα.
[*](91 RV: κοτυληδών· οἱ δὲ σκυτάλιον, οἱ δὲ κυμβάλιον, οἱ δὲ κῆπος Ἀφροδίτης, οἱ δὲ γῆς ὀμφαλός, οἱ δὲ στοιχάς, οἱ δὲ στέργηθρον, Ῥωμαῖοι οὐμβιλίκουμ Βένερις.)[*](5 SIM.: Pl. XXV 159 (e S. N.) cf. Scrib. L. 55)[*](5 EXC.: Orib. XI s. v. (κοτυληδών — στρογγύλην); de virt. med. cf. Gal. XII 41 (═ Aet. I s. v. Paul. Aeg. VII 3 s. v.); Ps. Ap. 44 (unde Ps. Orib. I 30); Hes. s. v. κοτυληδών.)[*](8 SIM.: Zop. (Orib. II 578. 591)—Pl. XXVI 80 D. eup. I 145 (167)— eup. I 169 (181) — Nic. Th. 381 sq. Pl. XXVI 106 eup. I 181 (190) — Pl. XXVI 32 eup. II 1 (226)— Pl. XXVI 80 eup. II 111 (309)— Pl. XXVI 119 — Crat. (schol. Nic. Th. 681))[*](1 αὐτὴ HADi: om. Orib. παχύτερα HADi: φύλλα πλατύτερα Orib. τὰ (pr.) om. E φύλλα A 2 φύεται δὲ E 4 in calce cap. add. ἕτερον δὲ γεννᾶται ἐν τῇ Ἰνδίᾳ· φύεται δὲ καὶ ἐν τῇ Ἀσίᾳ καὶ ἐν τοῖς παραθαλασσίοις τόποις καὶ νήσοις V1)[*](5 num. cap. φξγ ODi: πθ E tit. περὶ κοτυληδόνος FHADi post κο- τυληδών syn. e R add. ADi: mg. H2 post κοτυληδών add. οἱ δὲ ἑλξίνην E δὲ (pr.)] μὲν HA ἄλλοι — κυμβάλιον om. Orib. ἄλλοι] οἱ EADi 6 φύλλα REA λεληθώς R 7 δὲ om. Orib.: δὲ ἐν μέσῳ RDi ἐν ᾧ τὸ RDi σπέρμα λεῖον E ῥίζα ὡς ἐλαίας στρογγύλη R ὥσπερ E 8 στρογγύλον E 10 φειμούς (θυ superscr. m. rec.) C: θύμους E αἰδόῳ E χολᾶ C: χολας N 11 καταπλαττομένη REHADi 12 σὺν] ἐν A 13 καὶ (utrobique) om. N 14 τὰ φίλτρα Di)[*](15 C fol. 163r: N fol. 45 marg. adscr. N (m. rec) umbillicum Veneris. cimbalaria cf. MS. s. v. cotilidon σκυτάλλιον R κυμβάλιος RDi 16 cepos afrodites Ps. Ap. gesomfalos Ps. Ap. στοιχίς libri: correxi coll. Ps. Orib. I 30 17 στέργυθρον R: om. A: stergenton Ps. Ap. cf. schol. Nic. Th. 681 umbilicum Veneris Ps. Ap.)92 ἔστι δὲ καὶ ἕτερον εἶδὸς κοτυληδόνος, πλατύτερα ἔχον καὶ λιπαρὰ τὰ φύλλα, ὡς γλωττάρια, πυκνὰ περὶ τῇ ῥίζῃ, οἱονεὶ ὀφθαλμὸν ἐν μέσῳ περιγράφοντα ὥσπερ τὸ μεῖζον ἀείζῳον, τῇ γεύσει στύφοντα, καυλίον λεπτὸν καὶ ἐπʼ αὐτοῦ ἄνθη καὶ σπερμάτια ὄμοια ὑπερικῷ, ῥίζαν μείζονα. ποιεῖ δὲ πρὸς ἃ καὶ τὸ ἀείζῳον.
93 ἀκαλήφη· οἱ δὲ κνίδην. δισσὸν εἶδος ταύτης· ἡ μὲν γάρ ἐστιν ἀγριωτέρα, τραχυτέρα καὶ πλατυτέρα καὶ μελαντέρα τοῖς φύλλοις, καρπὸν δὲ ὅμοιον λινοσπέρμῳ ἔχει, πλὴν ἐλάττονα. ἡ δʼ ἑτέρα λεπτόσπερμός τε καὶ οὐχ ὁμοίως τραχεῖα. ἀμφοτέρων δὲ τὰ φύλλα καταπλασσόμενα μεθʼ ἀλῶν κυνόδηκτα ἰᾶται καὶ γαγγραινικὰ καὶ κακοήθη καὶ καρκινώδη καὶ τὰ ῥυπαρὰ τῶν ἑλκῶν καὶ στρέμματα, φύματα, παρωτίδας, φύκοτυληδὼν [*](92 RV: ἑτέρα· οἱ δὲ κυμβάλιον καλοῦσιν.) [*](93 RV: κνήφη ἢ κνίδη· οἱ δὲ ἀκαλύφη, οἱ δὲ ἀδίκη, Ῥωμαῖοι οὐρτίκα, Αἰγύπτιοι σελεψιού, Δάκοι δύν.) [*](κνήφη ἑτέρα οἱ δὲ ἀκαλύφηνκαλοῦσιν, Ῥωμαῖοι οὐρτίκα μόλλις.) [*](1 SIM.: Pl. XXV 159 (e S. N.)) [*](1 EXC.: Orib. XI s. v. (ἔστι — ἀείζῳον).) [*](7 SIM.: Pl. XXI 92 ex I. B.) XXII 31 sq. (e S. N. et I. B).) [*](7 EXC.: Orib. XI s. v. (ἀκαλήφη — τραχεῖα); Gal. XI 817 (═ Aet. I s. v. Paul. Aeg. VII 3 s. v.) Hes. s. v. κνίδαι.) [*](11 SIM.: Zop. (Orib. II 587) — Pl. XXII 32 D. eup. II 113 (313)— Pl. l. s. eup. I 186 (192) — Pl. l. s. eup. I 226 (210)) [*](1 num. cap. φξδ ODi, om. E tit. περὶ ἑτὲρας κοτυληδόνος Di: om. FAH initio syn. e R add. Di, mg. H2 ἔστι (om. δὲ καὶ) post κοτυληδόνος transp. R πλατύτερα δὲ RE ἔχον τὰ φύλλα A 2 λιπαρά] ἁπαλώτερα RA: λιπαρώτερα E: sorididis foliis Pl. ὡς κλωνάρια R: superscr. A2: spissa sicut lingellas Dl τὴν ῥίζαν FHADi 3 ἕνα μέσῳ PF: ἐμμέσῳ R: ἕνα μέσον HADi: ἐν τῷ μέσῳ E 4 στύφον Orib. καυλὸν ROrib. δὲ λεπτὸν N αὐτῶ Di 5 σπέρματα EDi 6 τὸ om. Orib.) [*](7 num. cap. φξε ODi: 𝒢 E tit. περὶ ἀκαλήφης H: περὶ ἀκαλύχης ADi ἀκαλύφη HDi Theophr. h. pl. VII 7, 2: ἀκαλίφη F: ἀκλοίφη V: ἀκαλίφη ἢ κνήφη A (ἢ κνήφη superscr. H2) ad κνίδην cf. [Hipp] περὶ δ. II 54 (VI 558 L) Nic. Th. 880 cum schol. post κνίδη syn. e R add Di, mg. H2 δισσὸν δὲ E εἶδός ἐστιν αὐτῶν RDi 8 ἐστιν om. Orib. ἀγρία R καὶ δασυτέρ καὶ τραχυτέρα E: καὶ τραχυτέρα Orib. τραχυτέρα om. R: del. A2 καὶ πλατυ- τέρα om. Orib. 9 πλήν] καὶ R 12 γαγγραίνας R τὰ κακοήθη CDi 13 καὶ φύματα RE καὶ παρωτίδας R φύματα φύγεθλα F) [*](14 C fol. 164r: N fol. 45) [*](15 C fol. 172r: N. fol. 57, mg. add. N (m. rec.) urtica greca ἀκαλύφη· οἱ δὲ κνίδη, οἱ δὲ ἀδίκη Di ἀκαλύφην R 16 σελεψηου R: σελέψιον HDi δύν] δικύ M cf. Tomaschek l. s. 31 17 syn. om. CH ἀκαλύφη ἑτέρα· οἱ δὲ κνήφην καλοῦσι Di μολλης N)
2 τὸ δὲ σπέρμα ἐπὶ συνουσίαν παρορμᾷ πινόμενον μετὰ γλυκέος καὶ ὑστέραν ἀναστομοῖ· σὺν μέλιτι δὲ ἐκλειχόμενον ὀρθοπνοίας ὠφελεῖ καὶ πλευρίτιδας καὶ περιπνευμονίας· ἀνάγει δὲ καὶ τὰ ἐκ θώρακος· μείγνυται δὲ καὶ σηπταῖς. συνεψηθέντα δὲ τὰ φύλλα κογχαρίοις κοιλίαν μαλάττει, ἐμπνευματώσεις λύει, οὖρα κινεῖ, σὺν πτισάνῃ δὲ ἑψηθέντα τὰ ἐκ θώρακος ἀνάγει. τὸ δὲ ἀφέψημα τῶν φύλλων σὺν ὀλίγῃ σμύρνῃ ποθὲν κινεῖ καταμήνια, ὁ δὲ χυλὸς ἀναγαργαριζόμενος στέλλει κιονίδα φλεγμαίνουσαν.
94 γαλήοψις· οἱ δὲ γάληψις, οἱ δὲ γαλεόβδολον καλοῦσιν. ὅλον τὸ θαμνίον σὺν τῷ καυλῷ καὶ τοῖς φύλλοις ἐμφερές ἐστι [*](94 RV: γαλέοψις· οἱ δὲ γαλεόβδολον, οἱ δὲ γαληψός, Αἰγύπτιοι αἰθωπί, Ῥωμαῖοι οὐρτίκαμ λαβεώνεμ.) [*](1 SIM.: Phanias (Pl. XXII 35) Pl. XXII 32 D. eup. I 148 (169) — Pl. l. s. 33 eup. II 62 (274) —Pl. 32. 36 eup. I 210 (203)—[Hipp.] περὶ γ. φ. 32 (VII 358. 426 L) eup. II 78 (290) — Pl. 31 eup. II 69 (284) — eup. I 96 (300) Alex. Tr. II 496 — Pl. 32 — Pl. 33 eup. II 39 (252) — Pl. 33 eup. II 35 (247) — [Hipp.] περὶ νούσ. II 47 (VlI 68) III 15 (VII 142) eup. II 36 (249) — Pl. 33 eup. II 32 (245) — [Hipp.] περὶ δ. II 54 (VI 558) Phanias (Pl. XXII 35) — Pl. 33 — Pl. 36 eup. II 112 (311) — Pl. 35 eup. II 76 (287) Zop. (Orib. II 598) — Pl. 31. 36 eup. I 86 (136).) [*](14 SIM.: Pl. XXVII 81 (e S. N — Crat).s) [*](14 EXC.: Orib. XI s. v. (γαλέοψις — πανταχοῦ); Paul. Aeg. VII 3 s. v γάληψις. Hes. s. v. γαληφός.) [*](1 τε R: δὲ reliqui ἐπιτίθενται HDi 2 ποιεῖ δὲ καὶ REDi 3 ἐπιτιθέ- μενα RFHDi ef. D. eup. I 210 (203) τὰς δὲ ἐκ μυκτήρων αἱμορραγίας στέλλει . . . κνίδης φύλλων χυλὸς ἐν μοτοῖς ἐντιθέμενος cf. Pl. XXII 32 4 ἐπιτιθέμενα CDi. προστιθέμενα N προσαπτόμενα post φύλλα transpos. RDi 7 περιπλευμονίας R 8 τὰ om. O δὲ (alt.) om. R 9 δὲ τὰ om. R κοιλίας HADi λύει ἐμπνευματώσεις FHADi 10 ἑψηθὲν CE (corr. E2) 13 κιονίδος φλεγμονάς R) [*](14 num. cap. φξϚ 0Di: α E tit. περὶ γαλιόψιος HADi γαλήοψις P: galeopsis Pl.: γαλὲοψις N: γαλαίοψις C: γαλίοψις Orib. VFHADiDl: γάληψις· οἱ δὲ γαλαίουψις E: γάληψις Paul. Aeg. post γαλήοψις syn. e R add. Di, mg. H2 δὲ (pr.)] μὲν AH οἱ δὲ γάληψις om. Orib.Dl γάληψις P: γάλιψις VF: γάλιψιν HA: γάλεψος RDi: om. Dl cf. Hes. s. v. γαληψός ἢ γαλεόβδελλον Orib.: γαλόθδολον E: γαλήβδολον Paul. Aeg. 15 θαμνίον] καυλίον FHA καυλῷ] θάμνῳ FHA) [*](16 C fol. 93r: N fol. 36 γαλαίοψις C γαλλιόβολον C: γαλαιόβολον N γάλαιφος R: γάλεφος Di 17 ἐθωπι C: αἰθοπι H: αἰθοφι N οὐρτίκας λα- βωνέμ RDiH: corr. Spr. mg. adscr. N (m. rec.) urtica montana)
δύναμιν δὲ ἔχει τὰ φύλλα καὶ ὁ καυλὸς διαλυτικὴν σκληρωμάτων, καρκινωμάτων, χοιράδων, φυγέθλων, παρωτίδων. δεῖ δὲ δὶς τῆς ἡμέρας μετʼ ὄξους καταπλάσσειν χλιαρὸν ποιοῦντας τὸ κατάπλασμα· καὶ τὸ ἀφέψημα δὲ αὐτῆς καταντλεῖται ὠφελίμως· ποιεῖ καὶ πρὸς νομὰς καὶ γαγγραίνας καὶ σηπεδόνας μεθʼ ἁλὸς καταπλασσόμενα.
95 γάλιον· οἱ δὲ γαλαίριον, οἱ δὲ γαλάτιον· ὠνόμασται ἀπὸ τοῦ γάλα πηγνύειν ἀντὶ πυτίας αὐτό. τὸ δὲ κλωνίον καὶ τὸ φύλλον ἔχει ἐμφερέστατον ἀπαρίνῃ, ὀρθὸν δέ, καὶ ἐπʼ ἄκρου ἄνθος μήλινον, λεπτόν, πυκνόν, πολύοσμον· οὗ τὸ ἄνθος πρὸς τὰ πυρίκαυτα καταπλάττεται καὶ αἱμορραγίαις ἁρμόζει· μείγνυται καὶ κηρωτῇ ῥοδίνῃ ἡλιαζόμενον, ἄχρις ἂν λευκὸν γένηται, καὶ ἔστι τὸ τοιοῦτον ἄκοπον. ἡ δὲ ῥίζα πρὸς συνουσίαν παρορμᾷ. φύεται δὲ ἐν ἑλώδεσι τόποις.
[*](95 RV: γάλαιον· οἱ δὲ γαλαίριον, οἱ δὲ γαλάτιον καλοῦσιν ἀπὸ τοῦ γάλα πηγνύειν.)[*](10 EXC.: Orib. XI s. v. (γάλιον — πολόοσμον, φύεται — τόποις); de virt. med. cf. Gal. XI 855 (═ Paul. Aeg. VII 3 s. v).)[*](1 λειότερα] λεπτότερα Dl: λειότερα δὲ καὶ λεπτότερα E τῇ διατρίψει Orib.E: τῷ διατρῖψαι reliqui 2 λευκά, λεπτά E τοῖς φραγμοῖς E καὶ om. Orib. παρὰ REDi: πρὸς Orib. 3 περὶ τὰ E: τὰ om. RDi πανταχοῦ om. R 4 καυλὸς] χυλός R (superscr. A2): καὶ ὁ χυλὸς post φύλλα add. Di, post καυ- λός E: ὁ καυλὸς καὶ ὁ καρπὸς ADi διαχυτικὴν RDi: διαφορητικὴν A (super- scr, διαχυτικήν A2): διαλυτικὴν καὶ διαχυτικήν E 5 καὶ καρκινωμάτων (dittogr.) RDi χεμέθλων (pro φνγέθλων) N παρωτίδων, φυγέθλων Di 6 μετ᾿ ὄξους δὶς τῆς ἡμέρας FHADi 7 αὐτῶν R 8 post νομὰς habet καὶ φλεγ- μονάς, γαγγραίνας καὶ σηπεδόνας καταπλασσόμενον E καὶ addidi e N 9 ἁλῶν Di καταπλασσνόμενον RE)[*](10 num. cap. φξζ ODi. 𝒢β E tit. περὶ γαλλίου AHDi γάλιον Orib. PVDl Paul. Aeg. Pl, XXVII 81: γάλαιον R: γάλλιον FHADi Gal.: γάλειον E δὲ pr.)] μὲν H γαλέριον PVFDl: γαλλέριον HADi: γαλείριον E: γαλάριον Orib.: suspectum οἱ δὲ γαλάτιον om. Orib.PVDl ὠνόμασται] ὀνομάζουσιν Orib.: ὡνόμασται δὲ Di 11 τὸ γάλα E πηγνύναι Orib. ἀντὶ πυτίας om. ROrib. αὐτοῦ τὸ κλωνίον ROrib.: αὐτὸ δὲ τὸ κλωνίον E 12 τὰ φύλλα R ἐμφερέ- στατα R: ἐμφερέστερον E τῇ ἀπαρίνῃ E 13 πυκνόν om. R: del. A2 πολὺ εὔοσμον CFHADi 14 καταπλαττόμενον OE καὶ om. R αἱμορραγίας ἵστησι RDi μίγνυται δὲ καὶ CDi 15 χλιαζόμενον C: χλιαινόμενον N ἄχρι οὗ ἂν F: ἄχρι ἂν οὗ V: ἄχρις (ἄχρι NE) οὗ RE 15 ἔστι δὲ (om. καὶ) NE τοιοῦτο C ὀρμᾷ R 17 δὲ om. COrib. HA)[*](18 C fol. 91r. N 58 γαλάτιον] γάλιον C: γάλαιον N: correxi)96 ἡριγέρων· καυλίον ἐστὶ πηχυαῖον, ὑπέρυθρον ἡσυχῆ, ἔχον φυλλάρια ἀκροσχιδῆ ὥσπερ εὔζωμον, παρὰ πολὺ δὲ ἐλάττονα· ἄνθη μηλίζοντα, ταχέως σχιζόμενα καὶ ἐξανθοῦντα εἰς τοὺς λεγομένους πάππους· ὅθεν καὶ ἠριγέρων ὠνομάσθη διὰ τὸ τοῦ ἦρος τὰ ἄνθη τριχοειδῶς πολιοῦσθαι· ῥίζα ἄχρηστος. φύεται μάλιστα ἐπὶ θριγκῶν καὶ περὶ τὰς πόλεις.
2 δύναμιν δὲ ἔχει ψυκτικὴν τὰ φύλλα σὺν τοῖς ἄνθεσιν, ὅθεν καταπλασσόμενα σὺν οἴνῳ γλυκεῖ ὀλίγῳ καὶ καθ᾿ ἑαυτὰ φλεγμονὰς ὄρχεων καὶ δακτυλίου θεραπεύει, σὺν δὲ μάννῃ τά τε ἄλλα τραύματα καὶ τὰ ἐν νεύροις ἰᾶται. καὶ οἱ πάπποι δὲ καθʼ ἑαυτοὺς σὺν ὄξει καταπλασθέντες τὸ αὐτὸ δρῶσι· ποθέντες μέντοι οἱ νεαροὶ πάπποι πνιγμὸν ἐπιφέρουσιν.
97 θαλίητρον· φύλλα παραπλήσια κορίῳ ἔχει, λιπαρώτερα [*](96 RV: ἠριγέρων· οἱ δὲ ἐρεχθῖτις, Ῥωμαῖοι ἕρβουλουμ, οἱ δὲ σενεκίων.) [*](1 SIM.: Pl. XXV 167 sq. ex I. 8.) cf. Theophr. h. pl. VII 7, 1. 4.) [*](1 EXC.: Orib. XI s. v. (ἠριγέρων — πόλεις): de virt. med. cf. Gal. XI 884. Aet I s. v. (unde?) Ps. Apul. 75 (unde Ps. Orib. I 62) Isid. XVII 9, 53 (e D. lat.).) [*](7 SIM.: Pl XXV 168. XXVI 81 D. eup. I 141 (164) — eup. I 216 (207) — Pl. XXVI 145 eup. I 162 (177) — Pl. XXVI 130) [*](13 SIM.: Pl. XXVII 138 (e S. N. — Crat).) [*](13 EXC.: Orib. XI s. v. (θαλίητρον — πεδίοις) cf. Gal. XI 884 (═ Paul. Aeg. VII 3 s. v.)) [*](1 num. cap. φξη ODi: (𝒢γ E tit, περὶ ἠριγέροντος HDi: περὶ ἠριγέ- ρωντος A post ἠριγέρων syn. e R add. Di, mg. H2 ἕν καυλίον C καυλὸν F πιθαμιαῖον N ἡσυχῆ] σνχη P: om. V: συνεχῆ Orib.Di 2 τὰ φυλλάρια E 3 μήλινα CDl: floribus nigellis Ps. Ap. ταχέως δὲ R post σχιζόμενα c. 11 litt. eras. E2 4 ὠνόμασται E 5 τὸ om. C τοῦ om. NDi ἔαρος RE2Di τροχοιδῶς N τούτου ἡ ῥίζα E 6 φύεται δὲ E θριγγῶν FHA: θριγκῶν (γκ in ras.) E2: τριγχῶν RPV : θριγκοῖς Di post θριγκῶν inser. καὶ συμβολὰς τοίχων E 7 στυπτικὴν N ὅθεν καταπλασσόμενα om. R 8 post καταπλασσό- μενα add. τὰ φύλλα FHA: τὰ φύλλα σὺν τοῖς ἄνθεσιν add. Di ἐν ὀλίγῳ οἴνῳ Di γλυκεῖ om. AH ὀλίγῳ om. RDl ἢ καὶ RDi 9 δακτυλίων N: δακτύλων (superscr. A2): ἀλγήματα δακτυλίου D. eup. I 216 (207) τε om. R 10 ἰᾶται] θεραπεύει R: om. Di 11 καταπλασθέντες σὺν (ἐν Di) ὄξει RDi 12 πάπποι om. CDi in fine add. Di ὅλος δὲ ὁ καυλὸς σὺν ὕδατι ἑψηθεὶς καὶ σὺν γλεύκει πινόμενος στομάχου πόνους τοὺς ἀπὸ χολῆς θεραπεύει. cf. Ps. Ap. l. s.) [*](13 num. cap. φξθ ODi: 𝒢δ E tit. περὶ θαλιήτρου HADi θκλίηθρον E: telgetron Dl: θὰλικτρον vulgo) [*](14 C fol. 109v: N fol. 78 effigiei herb. pict. (fol. 110r) adscripsit C (m. rec.) κοινῶς στραγαληνοβότανον: cardus benedictus senecion idem est mg add. N cf. M. S. s. v. ἐριγέρων C ἐρεχθίτης HDi: ἐρεχθεῖτις N ἑρβουλου N 15 σενεκιονεμ N: σενεκιών CM: σενεκεών Di: Itali dicunt senecion Ps. Ap.)
98 βρύον θαλάσσιον· φύεται ἐπὶ λίθων καὶ ὀστράκων παρὰ θαλάττῃ. θριδακῶδες, ἰσχνόν, ἄκαυλον, ἱκανῶς στυπτικόν, ποιοῦν πρὸς φλεγμονὰς καὶ ποδάγρας τὰς ψύξεως δεομένας.
99 φῦκος θαλάσσιον· γίνεται τὸ μέν τι αὐτοῦ πλατὺ τὸ δὲ ὑπόμηκες καὶ | ὑποφοινικίζον, τὸ δὲ οὖλον, φυόμενον δὲ ἐν Κρήτῃ πρὸς τῇ γῇ, εὐανθὲς σφόδρα καὶ ἄσηπτον.
στυπτικὴν δʼ ἔχει πάντα τὴν δύναμιν, ποιοῦντα ἐν καταπλάσμασι ποδαγρικοῖς καὶ ταῖς ἄλλαις φλεγμοναῖς. δεῖ δὲ αὐτοῖς χρῆσθαι ἐνίκμοις πρὸ τοῦ ξηραίνεσθαι. Νίκανδρος (Th. 845) δέ φησι καὶ θηριακὸν εἶναι τὸ φοινικοῦν, ὅπερ ἔδοξαν ἔνιοι εἶναι, ᾧ αἱ γυναῖκες χρῶνται, ὄντος ἐκείνου ῥιζίοι, ὁμωνύμως δὲ καλουμένου φύκους.
[*](98 RV: βρύον θαλάσσιον· οἱ δὲ βάλαρις, οἱ δὲ ἰρώνη, Ῥωμαῖοι γνωμουσύλλου.)[*](3 SIM.: Theophr. h. pl. IV 6, 6. Plin. XIII 137 XXVII 56 (e S. N.) D. eup. I 235 (217).)[*](3 EXC.: Orib. XI s. v. (βρύον — στυπτικόν) cf. Gal. XI 855 (═ Aet. I s. v. Paul. Aeg. VII 3 s. v.).)[*](6 SIM.: Theophr. h. pl. IV 6, 2 sq. (unde Pl. XIII 136); de od. VI 31; Pl. XXVI 103. XXXIΙ 66 (e S. N.); D. eup. I 235 (217).)[*](6 EXC.: Orib. XII s. v. (φῦκος — δύναμιν, Νίκανδρος — φύκους) cf. Gal. XII 152 (═ Paul. Aeg. VII 3 s. v))[*](1 καὶ καυλὸν δὲ E πηνίου E: πηγανίου reliqui: virga digiti habens grossitudinem Dl: caulem papaveris Pl: τὸν καυλὸν δὲ πηγάνου τὸ πάχος Gal. πάχος ἔχοντα E 2 φύεται δὲ FHADiE)[*](3 num. cap. φο ODi: 𝒢ε E tit. περὶ βρύου θαλασσίου FHADi post θαλάσσιον syn. e R add. ADi, mg. H2 θαλάττειον E 4 θάλασσαν RDi τριχῶδες Οrib. ODi: θριδακῶδες NE: θριδακωδως C cf. Pl. l. s. bryon marinum herba sine dubitatione est lactucae foliis similis cf. Theophr. l. s. 5 ψύξεως E: στύψεως reliqui cf. Plin. l. s. Gal. l. s.)[*](6 num. cap. φοα ODi: 𝒢Ϛ E tit. περὶ φύκου θαλασσίου HADi θπλάσ- σιος FH: θαλάττιον E γίνεται om. H μέντοι Orib.V: τι om. H. 7 τὸ δὲ (pr.) om. Di ἐπίμηκες Orib,FHA φοινίσσον Orib.Di: ὑποφοινίσσον E: ὑποφοινίξον P οὖλον] λευκὸν FHADi 8 τῇ Κρήτῃ Orib.E post εὐανθὲς et σφόδρα c. 10 litt. eras. E2 σφόδρα] ἄγαν Di 9 καὶ στυπτικήν ἔχει E (καὶ add. E2) ψυκτικὴν Di 10 πρὸς ποδαγρικὰς διαθέσεις καὶ τὰς φλεγμονὰς coni. Sarac. ἄλλαις addidi ex E 11 ἐνίκμασι V ξηρανθῆναι FHADi 13 ἔνιοι ἔδοξαν Orib.E 14 ψύκου FHADi)[*](15 C fol. 79v: N fol. 33 tit. βρυεννία λευκή C (m. rec.) effigiei herb. pict. (fol. 80r) adscripsit C (m. rec.) τοῦτο οὐκ ἐγράφη (errore)· τινές φασιν αὐτὸ θεραπίδιον cf. Wellmann I 9 βάλλαρις M cf. D. III 100 ἰράνη Di 16 γνωμευσίλου Di: γνωμουσίλλου reliqui: corruptum)100 ποταμογείτων· φύλλον ἐστὶν ὅμοιον τεύτλῳ, δασύ, ὑπερκύπτον ὀλίγον τοῦ ὕδατος. ψύχει δὲ καὶ στύφει, ἁρμόζον κνησμοῖς καὶ νεμομένοις καὶ παλαιοῖς ἕλκεσιν· ὠνόμασται δὲ διὰ τὸ ἐν τέλμασι καὶ ἐνύδροις τόποις φύεσθαι.
101 στρατιώτης ὁ ἐπὶ τῶν ὑδάτων φυόμενος· ὠνόμασται [*](100 RV: ποταμογείτων· οἱ δὲ σταχυῖτιν, Ῥωμαῖοι φον τάλις, οἱ δὲ φλουμινάλις, οἱ δὲ τερμινάλις, οἱ δὲ ἠμίνουλα, οἱ δὲ προσπεκτίβα, Αἰγύπτιοι ἐθεγχίς.) [*](ποταμογείτων ἕτερος· οἱ δὲ λειμώνιον, οἱ δὲ ἁλιμοκτόνον, οἱ δὲ νευροειδές, οἱ δὲ ἑπτάπλευρον, οἱ δὲ κυνόγλωσσον, οἱ δὲ πολύνευρον, οἱ δὲ θύρσιον, προφῆται οὐρὰ ἰχνεύμονος, Αἰγύπτιοι λοιχόρ, Ῥωμαῖοι βηταιφόλλιουμ, οἱ δὲ γλαδιατώριαμ, οἱ δὲ πλαντάγω, οἱ δὲ ἑρβάγω, οἱ δὲ ἀρουνδινάλις μίνορ, Ἄφροι ἀστιρκόκ, Δάκοι κοαδάμα, Τάλλοι ταυρούκ.) [*](101 RV : στρατιώτης ὁ ἐν τοῖς ὕδασιν· οἱ δὲ ποτάμιον στρατιώτην καλοῦσιν, Αἰγύπτιοι τιβούρ, προφῆται αἶμα αἰλούρου.) [*](1 SIM.: Pl. XXVI 50 (e S. N.).) [*](I EXC.: Orib. XII s. v. (ποταμογείτων — ὅδατος) cf. Gal. XII 107 (═ Aet. I s. v. Paul. Aeg. VII 3 s. v.)) [*](5 SIM.: Pl. XXIV 169 (e S. N.) cf. Anon. Lond. VI 22 (D.)) [*](5 EXC.: Orib. XII s. v. (στρατιώτης — μέντοι); de virt med. cf. Gal. XII 131 (═ Paul. Aeg. VII 3 s. v.); Hes. s. v. στρατιώτης ποτάμιος.) [*](1 num. cap. φοβ ODi: 𝒢ζ E tit. περὶ ποταμογείτονος HADi post ποταμογείτων syn. e R add. ADi, mg. H2 φύλλα AE ἔχει Orib. EDl ὅμοια E δασέα E: παχύ coni. Spr. et Lenz l. s. 325 at cf. Pl. similis betae foliis, minor tantum hirsutiorque, erravit fort S. N. 2 καὶ ὀλίγον ὑπερκύπτον FHADi ὑπερκύπτοντα E στύφει δὲ καὶ ψύχει NE ἁρμόζοντα E 3 πρὸς κνησμοὺς N: πρὸς κνησμὸν E post δὲ add. ποταμογείτων E) [*](5 num cap. φογ ODi, 𝒢η E tit. στρατιώτης ὁ ἐπὶ τῶν ὑδάτων F : περὶ στρατιώτου AHDi ἐν τοῖς ὕδασι ROrib. E φυόμενος om. R post φυόμενος syn. e R add. Di, mg. H2 ὠνόμασται δὲ REHADi) [*](6 N fol 127, om. C marg. add. N (m. rec.) plantago ma(ius) στα- χυίτην AHDi φονταλις N: φάνταλις ADi: φλύγαλις H: correxi Sprengelio duce 7 οἱ δὲ φλουμινάλις — προσπεκτίβα om, HADi ἠμίνουλα scripsi: ΜΗΙΟΑ ?? (Α eras. ) N 8 προσπεκτι N: correxi ἐθενχεις N: ἐθένχις HDi) [*](9 C fol. 281v: N fol. 127 cf. D. IV 16 II 152 οἱ δὲ λειμώνιον post ἁλιμοκτόνον transpos. N οἱ δὲ ἑπτάπλευρον — κυνόγλωσσον om. N 11 οὐρεχνεύμονος (ε ═ αι) R 12 λιχόρ C βηναιφολλιουμ N: βιναιφαλλιουμ C: corr. Marc. 13 πλανταγο C: πλανταγονις N (num πλαντάγινις ἑρβάγω ?) ΤΑΡΟΥΝΔΟΥΜΙΝΟΥϹ R: correxi 14 ἀτιειρκοκ R cf. D II 152 κοαλαμα N: κάρδαμα coni. Tomaschek l. s. 32) [*](15 C fol. 322r: N fol. 159, mg. add. N (m. rec.) semperviva 16 τιβούς Di)
102 στρατιώτης ὁ χιλιόφυλλος· ἔστι θαμνίσκος μικρός, σπιθαμιαῖος ἢ καὶ μείζων, ἔχων τὰ φύλλα ὅμοια νεοττοῦ πτερῷ· εἰσὶ δὲ αἱ ἐκφύσεις τῶν φύλλων σφόδρα βραχεῖαι, ἐσχισμέναι, ἔοικε δὲ μάλιστα τὰ φύλλα τῇ βραχύτητι κυμίνῳ ἀγρίῳ, καὶ ἔτι βραχύτερα, καὶ τὸ σκιάδιον δέ· πυκνότερον δὲ τοῦτο καὶ ἁδρότερον· ἔχει γὰρ ἐπʼ ἄκρου καρφία μικρά, ἐφʼ ὧν τὰ σκιάδιά ἐστιν ἀνήθου τρόπον, ἄνθη μικρά, λευκά. φύεται δὲ μάλιστα ἐν τόποις ἀργοῖς, ὑποτραχέσι καὶ μάλιστα περὶ τὰς ὁδούς.
ἐστι δὲ ἡ βοτάνη αὕτη σφόδρα ἀγαθὴ πρὸς αἱμορραγίαν καὶ ἕλκη παλαιὰ καὶ πρόσφατα καὶ σύριγγας.
103 φλόμος· τὴν μὲν ἀνωτάτω διαφοράν ἔχει διττήν· ἡ [*](3 SIM.: Pl. l. s. D. eup. I 104 (304) I 169 (182) I 147 (168) cf. I 174(184).) [*](6 EXC.: Orib. XII s. v. (στρατιώτης — ὁδοός); de virt. med. cf. Gal. XII 131 (═ Paul. Aeg. VII 3 s. v); cf. Ps. Ap. 88.) [*](15 SIM.: Crat. (schol. Nic. Th. 856); Pl. XXV 120 (e S. N.)) [*](16 EXC.: Orib. XI s. v. (φλόμος — χρησίμη); Gal. XII 150 (═ Aet. I s. v. Paul. Aeg. VII 3 s. v.) Ps. Ap. 71 (unde Ps. Orib. I 59); Ps. D. de h. f. 21 (uade Ps. Orib. III 60): Isid. XVII 9, 94(e D. lat.). 73, Hes. s. v. φλόμος et θρυαλλίς.) [*](1 καὶ] δὲ RH: om. Di οὗτος] αὐτὸς E: om. CDi τῷ ὕδατι Orib. καὶ χωρὶς ῥίζης ξῆν Di: καὶ ζῆν om. Orib.Dl 2 φύλλα (ὅμοια, μείζονα) R δὲ om. ROrib. ἀϊζώω ἢ εὐζώμω E: ἀειζώου ODi καὶ om. N 3 καὶ ἐφιστάνων N 4 ἐρυσιπέλατα δὲ (τε C) καὶ (καὶ pr. om.) R 5 καταπλασσόμενα ἰῶνται R: ἰᾶται om. ODi post ἰᾶται add. A ὃ οἱ Αἰγύπτιοι τιβούρ καλοῦσιν: mg. add. H2 φύλλον αὐτοῦ διηθούμενον τὸ(ν) κεκραμένον οἶνον διακρίνει τοῦ ὕδατος (οἴδατος H2)) [*](6 num. cap. φοδ ODi: 𝒢θ E tit. χιλίοφυλλος F: περὶ χιλιοφύλλου στρα- τιώτου HADi ὁ om. Orib. ἔστι om. Orib. θάμνος E μικρός om. O (mg. add. A2) 7 ἢ om. ROrib.EDi ὅμοια — φύλλοιν om. mg. add. Orib. πτερῷ νεοττοῦ Orib.E: περωνέω (sic) R 8 αἱ] καὶ Orib. σφοδρῶς Orib. 9 τῇ βραχύτητι καὶ τῇ τραχύτητι Di: τῇ τραχύτητι καὶ τῇ βραχύτητι E (corr. E2) 10 δὲ (pr.)] δασὺ Orib. δὲ (alt.) om. RAHDi τούτου HADi 11 γὰρ] δὲ καὶ R: δὲ E ἐπ᾿ ἄκρω R μικρὰ καὶ ὠχρά E 12 πολλά, λεπτά, λευκά E: λευκά, μικρά Orib. δὲ om. RDi μάλιστα om. RDiDl: seclusi 13 ἐν ἀγροις RDi: ἀργοῖς om. Orib.: nascitur locis desertis et asperis Dl μάλιστα post ὁδούς tanspos. FHADi παρὰ ROrib.E 14 αὕτη ἡ βοτάνη FEADiE (αὐτὴ corr. E2) αἱμορραγίας R: τὰς αἱμορραγίας E cf. Gal. l. s. ἔνιοι δʼ αὐτῷ καὶ πρὸς αἱμορραγίαν χρῶνται καὶ πρὸς σύριγγας 15 καὶ (pr.) om. R ἕλκη τε N) [*](16 num. cap. φοε ODi: ρ E tit. περὶ φλόμου HADi φλόμμος CE post φλόμος syn. e R add. Di, mg. H2 initio δισσὸν εἶδος inser. R δισσήν Orib.)
2 ἡ δὲ μέλαινα ὁμοία ταῖς λευκαῖς κατὰ πάντα, πλατυφυλλοτέρα μέντοι καὶ μελαντέρα τοῖς φύλλοις ὑπάρχει. γίνεται καὶ ἡ λεγομένη ἀγρία, ῥάβδους ὑψηλὰς φέρουσα καὶ δενδρώδεις, φύλλα ἐλελισφάκῳ ὅμοια· ἔχει δὲ κύκλῳ περὶ ταῖς ῥάβδοις ὥσπερ τὸ πράσιον ἄνθος μήλινον, χρυσοειδές. εἰσὶ δὲ καὶ φλομίδες διπλαῖ, δασεῖαι, προσφυεῖς [*](102 RV: στρατιώτης ὁ χιλιόφυλλος.) [*](103 RV: φλόμος· οἱ δὲ φλόνον, Ῥωμαῖοι βερβάσκλουμ. οἱ δὲ φημινάλε.) [*](φλόμος ἕτερος· οἱ δὲ φλόνος, οἱ δὲ λυχνῖτις, οἱ δὲ θρυαλλίς, οἱ δὲ νεκυίαν, προφῆται κηρύκιον, οἱ δὲ Ερμοῦ ῥάβδον, Ῥωμαῖοι φουμούσκλουμ, οἱ δὲ λανάτα, Αἰγύπτιοι ἀθάλ, Δάκοι διέσεμα.) [*](1 τίς addidi e N ἐστιν om. Orib. λευκοτέρα R: superscr. A2 3 ἐστὶ παραπλήσια Orib. κράμβης E (ς eras. E2) δὲ—πλατύτερα om Orib. 4 λευκό- τερα Orib. καυλός—λευκά om. FH (superscr. H2) πηχυαῖος ROrib.EDi ἢ om. Orib. EFHADi καὶ λευκὸς E 5 ἢ ὕπωχρα NFHDi: ὑπόχλωρα Orib.: flores virides et albos Dl δὲ om. Orib.V μακρὰ καὶ στρυφνή E 6 post δακτύλου syn. e R add. A δὲ om. Orib. ἡ δὲ ἄρρην καλουμένη REDi 7 ὑπομήκης— φύλλοις om. R, del. A δὲ om. Orib. 8 λεπτοτέρα δὲ E καὶ ἡ μέλαινα Orib. τῇ λευκῇ Orib.E 9 τοῖε φύλλοις καὶ τῷ καυλῷ R: τοῖς φύλλοις corr. E2 10 ὑπάρχει om. R δὲ καὶ E: ἡ δὲ λεγομένη (om. γίνεται καὶ) R 11 φέρουσα] ἔχουσα E φύλλα ἔχει R ἐλελισφάκου E 12 κύκλῳ Orib.E: κύκλους PV: δακ- τύλους (ex δὲ κύκλους natum) RA2: κλῶνας FHADi: et circa ipsis virgis flore habet aurosum Dl τὰς ῥάβδους RAEDi ὥσπερ ὄστρακον (ὀστράκιον C) R τὸ om. FHADi ἄνθος χρυσομήλινον R: superscr. A2 13 καὶ om. ROrib. φλογοειδές Orib.: φλομμυιάδες N: φλομμυδες C: φλομμίδες E περιφυεῖς FHDiA (corr. A2)) [*](14 C fol. 323r: N 159 marg. add. N (m. rec.) millefolium) [*](15 C fol. 360v: N fol. 148 mg. add. N (m. rec.) flommos. tasso barbarso cf. Lenz l. s. 543 φλόμμος C φλόνον] φλόμμον N cf. Gal. l. s. ἔνιον δὲ διὰ τοῦ ν (π ed.) γράφουσί τε καὶ λέγουσιν βερβασκλουμ libri: verbascum vulgo 16 φημιναλή ADi: φημιναλί H 17 C fol. 361r: N fol. 148 (litteris detritis): om. Di οἱ δὲ φλόνος om. H 18 ΕΡΥΑΛΛΙϹ N: θρυαλίς H 18 νηκυιαν C νηκ . . . . N: νίκυα H: correxi cf. Salm, de syn. 61 prophetae hermorabdos Ps. Ap. 19 ΦΟΥΛΛΟΥϹΚΛΟΥΝ C: φουλουσκλου N: φουλούσκλον H : correxi λανάταμ H egypti dicunt naehal (neal V: nehal L1) Ps. Ap. daci vocant diessachel Ps. Ap. cf. Tomaschek l. s. 32.)
τῶν μὲν οὖν πρώτων δύο ἡ ῥίζα στυπτική· ὅθεν διαρροιζομένοις 3 ὅσον ἀστράγαλος σὺν οἴνῳ ὠφελίμως ἐν ποτῷ δίδοται· τὸ δὲ ἀφέψημα αὐτῆς ῥήγμασι καὶ σπάσμασι καὶ θλάσμασι καὶ βηχὶ παλαιᾷ ἀρήγει, ὀδονταλγίαν τε πραΰνει διακλυζόμενον. ἡ δὲ χρυσοειδὴς τὰ ἄνθη τρίχας βάπτει καὶ ὅπου ἂν τεθῇ σίλφας συνάγει. τὰ δὲ φύλλα ἑφθὰ ἐν ὕδατι πρὸς οἰδήματα καὶ ὀφθαλμῶν φλεγμονὰς καταπλάσσεται, καὶ πρὸς σφακελίζοντα ἕλκη σὺν μέλιτι ἢ οἴνῳ, σὺν δὲ ὄξει τραύματα θεραπεύει καὶ σκορπιοπλήκτοις βοηθεῖ. τὰ δὲ τῆς ἀγρίας φύλλα πυρικαύτων ἐστὶ κατάπλασμα, τὰ δὲ τῆς θηλείας φύλλα φασὶ μετὰ σύκων ξηρῶν συντιθέμενα ἄσηπτα αὐτὰ διαφυλάσσειν.
104 Αἰθιοπίς· καὶ αὕτη παραπλήσια φύλλα ἔχει φλόμῳ, δασέα δὲ λίαν καὶ πυκνά, κύκλῳ περὶ τὸν πυθμένα τῆς ῥίζης, [*](5 SIM.: Zop. (Orib. II 556) — Pl. XXVI 44 D. eup. II 48 (260) — Pl. XXVI 137 eup. II 34 (246) — Pl. XXVI 122 — P. XXVI 28 eup. II 32 (245) — Pl. XXVI 166 eup. I 69 (128). — D. eup. I 99 (144) — Pl. XXVI 92 eup. I 147 (168) — Pl. XXV 143 eup. I 29 (108) — Nic. Th. 856 (ex Apollod.) Pl. XXV 121 eup. II 122 (321) — eup. I 178 (187) — Pl. XXV 121.) [*](16 SIM.: Pl. XXVII 11 (e S. N.— Crat.)) [*](16 EXC.: Orib. XI s. v. (αἰθιοπίς — Ἴδην); cf. Paul. Aeg. VII 3 αἰ- θιοπίς· παραπλήσια μὲν ἔχει φλόμῳ τὰ φύλλα, τῆς δὲ ῥίζης αὐτῆς τὸ ἀφέψημα πτινόμενον ἰσχιαδικοῖς βοηθεῖ, πλευριτικοῖς τε καὶ αἱμοπτυῖκοῖς, ἀρτηρίας τε ἐᾶται (καὶ codd.) τραχύτητας μετὰ μέλιτος. Hes. s. v. αἰθιοπίς (e D. glossogr).) [*](1 τῇ γῇ om. R ἔστι δὲ καὶ τρίτη Orib. E φλομμίς RE 2 τινων δὲ FHA: ἐνίων ROrib.E φυλλάρια PV: φύλλα reliqui τρία — καὶ om. R 3 παχέα, πλατέα E λιπαρὰ, δασέω ROrib.EDi 4 κρησίμη ROrib.Di 5 δύο πρώτων NE ἡ om. ODi 6 ἀστράγαλοι N: ἀστργάλοις C δίδοται τὸ ἀφ. R 8 βηξὶ παλαιαῖς RDi ὀδονταλγίας FHAEDi: ὀδονταλγίαις ἁρμόζει R διακλυ- ζομένη R 9 τῆς δὲ χρυσοειδοῦς Orib.E τρίχας — τεθῇ om. C ὅταν N: ὅπου συντεθῇ E 10 σὺν ὕδατι E 11 καὶ (pr.) om. R ἀφθαλμῶν τε N φλεγμονὰς κμὶ καταπλάσματα R πρὸς om. REDi 12 ἢ] καὶ EADl σὺν ὄξει δὲFHADi 13 post φύλλα tanspos. φασὶ—διαφυλάσσειν Di 14 post φύλλα colloc. πυρικαύτων —, κατάπλασμα Di πυρικαύτων — φύλλα om. E κατάπλασμα N: καταπλάσμτα reliqui τῆς om. A 15 ἐντιθέμενα A φυλάσσει C: φυλάττεις N) [*](16 num. cap. φοϚ ODi: ρα E tit. περὶ αἰθιοπίδος FRA: (om. δ) Di αἰθιοπίς οἱ δὲ αἰθιόπισσαν E καὶ αὕτη om. Οrib, φύλλα ἔχει παραπλήσια φλόμῳ Orib.E: φύλλα om. A. 17 δὲ om. Orib. λεῖα A : καὶ λία E πυκνὰ καὶ πολλὰ E)
ταύτης ἡ ῥίζα ἑψομένη καὶ πινομένη βοηθεῖ ἰσχιάδι, πλευρίτιδι, αἵματος πτύσει καὶ ἀρτηρίας τραχύτητι· λαμβάνεται δὲ μετὰ μέλιτος ἀντὶ ἐκλεικτοῦ.
105 ἄρκτιον, οἱ δὲ ἀρκτοῦρον. φλόμῳ καὶ αὕτη ἔχει τὰ φύλλα ἐοικότα, δασύτερα δὲ καὶ στρογγυλώτερα, ῥίζαν ἁπαλήν, λευκήν, γλυκεῖαν· καυλὸν δὲ μακρόν, μαλακόν, καρπὸν κυμίνῳ μικρῷ ὅμοιον.
ταύτης ἡ ῥίζα καὶ ὁ καρπὸς ἀφεψηθέντα ἐν οἴνῳ ὀδονταλγίας [*](105 RV: ἄρκτιον· οἱ δὲ ἀρκτοῦρον καλοῦσιν.) [*](7 SIM.: Pl. l. s. D. eup. I 237 (219) — Pl. l s. eup. II 35 (247) — eup. I 208 (202) — Pl. l. s. eup. I 94 (139).) [*](10 Pl. XXVII 33 (e S. N. — Crat.) — Plin. l. s. — Plin. XXVI, 129 eup. I 178 (186) — Pl. XXVII 33 eup. I 179 (189) — Pl. l. s. eup. I 237 (219) — Pl. l. s. eup. II 112 (311).) [*](10 EXC.: Orib. XI s. v. (ἄρκτιον — ὅμοιον); Gal. XI 837 (═ Paul. Aeg. VII 3 s. v.); Hes. s. v. ἀρκτοῦρος (e D. glossogr).) [*](1 τραχὺν καὶ παχύν PVF: παχὺν καὶ τραχὺν AHDi: καὶ παχύν om. Orib.E Dl: fort. recte μελιταίνῃ Orib. FAH: μελιταί////νη E (2 litt. eras. E2) cf. D. III 104 ἢ] τῆ E (corr. E2) 2 ἀρκτείῳ FHADi ad μασχάλας schol. Paris. Orib. (II 743 D.) ἀντὶ τοῦ κλῶνας· κυρίως δὲ μασχάλιον λέγεται τοῦ φοίνικος ἠ ῥάβδος καὶ μασχάλινον τὸ φοινίκινον πλέγμα ramulos multos habet Dl περὶ] κατὰ E: om. mg. add. Orib. (pr. m.) 3 εἰς ἐν ἀγγεῖον Orib. 4 παχείας, τραχείας E ad rem cf. Pl. radices numerosas, longas, plenas, molles, glutinosas gustu γενομένῳ δὲ E 5 τε καὶ Orib. κρέασιν Di cf. Plin. siccae nigrescunt in- durescuntque, ut cornua videri possint ἐοικότως PF: ἐοικότες VE (corr. E2) πλεῖσται δὲ γεννῶνται E 7 καὶ πλευρίτιδι καὶ E 8 καὶ om. E 9 δὲ καὶ E) [*](10 num. cap. φοζ PADi: φοη FH: ρβ E xit. περὶ ἀρκτείου FHA: περὶ ἄρκτίου Di ἄρκτειον FHA: ἄρκτιον reliqui ἀρκτόκουρον RA2: asturon Dl at cf. Pl arction aliqui potius arcturum vocant, Hes. s v. καὶ αὕτη om. Orib. τὰ φύλλα ἔχει ROrib. 11 ὅμοια R ἁπλῆν R (superscr. A 2) 12 γλυκεῖαν, λευκήν ODi: λευκήν, γλυκεῖαν ROrib.E: radice tenera, alba dulcique Pl.: ἄρκτιον τὸ μὲν τῷ φλόμῳ παραπλήσιοι τὸ τὴν ῥίζαν ἁπαλὴν καὶ λευκὴν καὶ γλυκεῖαν ἔχον Gal.: radix mollis et alba et dulcis Dl μαλακόν, μακρόν ODi: μακρόν, μαλακόν Plin. Gal. Dl. Orib.E: μακρόν, ἁπαλόν R καρπὸν δὲ Orib.Di 14 post ῥίζα inser. δύναται Di: post καρπὸς E: radix et semen eius . . . dolore dentium mitigat Dl συνεψηθέντα N ἐν] σὺν C Gal.) [*](C fol. 44r: N fol. 26 ἀρκτόκουρον R: correxi)
106 ἄρκιον, οἱ δὲ προσωπίδα, οἱ δὲ προσώπιον καλοῦσιν· ὅμοια τὰ φύλλα ἔχει τοῖς τῆς κολοκύνθης, μείζονα μέντοι καὶ σκληρότερα καὶ μελάντερα, δασέα· ἄκαυλος δὲ ἡ πόα, ῥίζα μεγάλη καὶ λευκή, ἥτις βοηθεῖ ποθεῖσα δραχμῆς μιᾶς πλῆθος μετὰ στροβίλων αἱμοπτυικοῖς καὶ ἐμπυικοῖς· παύει καὶ τὰ ἐκ τῶν λυγισμῶν περὶ τὰ ἄρθρα ἀλγήματα καταπλασσομένη λεία· καὶ τὰ φύλλα δὲ ὠφελίμως ἐπὶ τῶν παλαιῶν ἑλκῶν καταπλάττεται.
107 πετασῖτις· μόσχος ἐστὶ πήχεως μείζων, δακτύλου [*](106 RV: ἄρκιον ἢ προσωπίδα· οἱ δὲ προσώπιον, οἱ δὲ ποταμογείτων, οἱ δὲ σίνηπι Περσικόν, οἱ δὲ πανάκεια, οἱ δὲ κρήνιον, οἱ δὲ θλάσπι, οἱ δὲ ἀπαρίνην, Ῥωμαῖοι περσωνάκιαμ, οἱ δὲ λάππαμ.) [*](3 SIM.: Pl. XXV 113 (e S. N) — Pl. XXVI 28 D. eup. II 30 (239) — eup. I 184 (191).) [*](3 EXC.: Orib. XI s. v. (ἄρκιον — λεικῄ); Gal. XI 837 s. v. ἕτερον ἄρκτιον (═ Paul. Aeg. VII 3 s. v.).) [*](10 EXC.: Orib. XII s. v. (πετασῖτις—μύκης); cf. Gal. XII 98 (═ Paul. Aeg. VII 3 s. v.).) [*](11 SIM.: Ps. Ap. 37.) [*](1 πραύνειν DiE (ν eras. E2) πυρίκαυτα καὶ χέμεθλα καταντλούμενα R χιμέτλης E: χεμέτλης PVF χυμέθλης HADi 2 πίνεται] ποιεῖ R ἰσχιάδας RHADi δυσουρίας R) [*](3 num. cap. φοη PADi: φοθ FH: ργ E tit. περὶ ἀρκείου HADi ἄρκιον Orib.NDl. Pl. Paul. Aeg.: ἄρκειον HADi D. eup. II 112 (311): ἀρκεῖον E: ἄρκτιον Gal. PVF (frustra def. Salm. de hom. 53) post ἄρκιον syn. e R add. A, mg. H2 δὲ pr.] μὲν HA οἱ δὲ προσώπιον om. Orib. προσώπειον FHD] 4"ἐοικότα ἔχει τὰ φύλλα N: φύλλα ἔχει ὅμοια FHADi post τῆς c. 16 litt. eras. E2 5 μελάντερα καὶ EDi δὲ om. A: δέ ἐστιν E ἄκαυλος δὲ ἡ πόα] καυλὸν ὑπόλευκον N: καυλὸν ὑπόλευκον, ἐνίοτε δὲ καὶ ἄκαυλος ἡ πόα Di cf. Dl hasta maior cum foliis (?): 6 καὶ om. NOrib.E λευκή] μέλαινα κατὰ τὴν ἐπιφάνειαν, ἔνδοθεν λευκή N: λευκὴ ἔνδοθεν, ἔξωθεν δὲ μέλαινα ADi: radicem albam et grandem Pl. τὸ πλῆθος F: δραχμῆς ὁλκὴ πλῆθος N 7 αἱμοπτυι- κοῖς καὶ τὰ ἐνπυρι (sic) N : αἱμοπτοικοῖς, ἐμπυικοῖς Di: ἐμπυικοῖς καὶ αἱμο- πτοικοῖς E: αἱμοπτυικοῖς καὶ om. O (superscr. om. καὶ H 2) cf. Pl. XXVI 28 contra purulentas contraque cruentas excreationes persollatae radix drachma ponderis cum pineis nucleis XI: emptoicis et empiicis Dl cf. D. eup. II 30 (239) 8 λιγυσμῶν F) [*](10 num. cap. φοθ PHDi: φπ FH: ρδ E tit. περὶ πετασίτου FHDi: περὶ πεντασίτου A πετασίτης FHDiOrib. l. s.: πετασσεῖτις E: πεντασίτης A μόσγος] θαμνίσκος E ἐστὶ om. Orib. μείζων πήχεως ROrib.EDi) [*](11 N fol. 21: om. C οἱ δὲ ποταμογείτων—θλάσπι om. H 12 ποταμογεῖτις N: correxi πανάκια N: correxi 13 κρήνιον N: correxi prsolate Pl.: perso- natiam Ps. Ap. cf. Pelag. ed. Ihm 138. 198. 14 λαμπαμ N: λαπάμ H: λαμπάν A)
108 ἐπιπακτίς, οἱ δὲ ἐλλεβορίνην, θαμνίσκος μικρός, φυλλάρια ἐλάχιστα ἔχων.
πίνεται δὲ πρὸς τὰ θανάσιμα καὶ πρὸς τὰ περὶ ἧπαρ νοσήματα |.
109 καπνὸς ὁ ἐν ταῖς κριθαῖς φυόμενος· βοτάνιόν ἐστι θαμνοειδές, κορίῳ ἐοικός, τρυφερὸν πάνυ, τὰ δὲ φύλλα λευκότερα καὶ τεφροειδῆ, πολλὰ πανταχόθεν, ἄνθος πορφυροῦν.
[*](107 R V: πετασῖτις.)[*](108 RV: ἐλλεβορίνη· οἱ δὲ ἐπιπακτίς, οἱ δὲ βόρειον.)[*](109 RV: καπνὸς κορυδάλλιον· οἱ δὲ κόριον, οἱ δὲ κόριον ἄγριον, οἱ δὲ καπνὸς ὁ ἐν ταῖς κριθαῖς, οἱ δὲ καπνῖτις, οἱ δὲ μαρμαρῖτις, οἱ δὲ καπνογόργιον, οἱ δὲ χελιδόνιον μικρόν, οἱ δὲ περιστέριον, οἱ δὲ κανθαρίς, οἱ δὲ χαλκόκροτ, Ῥωμαῖοι ἄπιουμ, οἱ δὲ φουμάρια, Αἰγύπτιοι κνύξ, οἱ δὲ τούκοιν.)[*](4 SIM.: Pl. XXVII 76 (e S. N. — Crat.) cf. Pl. XIII 114 — Pl. l. s. D. eup. II 58 (270).)[*](4 EXC.: Orib. XI s. v. (ἐπιπακτίς — νοσήματα); cf. Paul. Aeg. VII 3 ἐπι- πακτίς· οἱ δὲ ἑλλεβορίνη. πίνεται πρὸς τὰ θανάσιμα καὶ τὰ καθʼ ἧπαρ νοσήματα.)[*](8 SIM.: Pl. XXV 156 (e S. N.) — Pl. l. s. ë Pl. XXVI 35. 57 eup. II 112 (312) Zop. Orib. II 566).)[*](8 EXC: Orib. XI s. v. (καπνὸς — πορφυροῦν); cf. Gal. XII 8 (═ Aet. I s. v. Paul. Aeg. VII 3 s. v.).)[*](1 τὸ πάχος ROrib.E μέγα πετασῶδες R: πετασσῶδες E 2 τὰ om R.)[*](4 num. cap. φπ PADi: φπα FH: ρε E tit. περὶ ἐπιπακτίδος FRADi ἐπιτακτὶς Paul. Aeg. l. s.: epicactis Pl. οἱ δὲ ἐλλεβόρειον, οἱ δὲ βόρειον E: ἑλλεβορίνην, οἱ δὲ βόριον Di: epicactis ab alis elleborine vocatur Pl. (unde embo- inen apud Pl. XIII 114 corrige) θάμνος ἐστὶ E 5 ἐλάχιστα φυλλάρια RDi)[*](6 δὲ om. R πρὸς τὰ θανάσιμα δὲ πίνεται Di: πρὸς (πᾶν add. N) θανάσιμον R τὰ alt.) om. E ἐν ᾔπατι RDi: ἥπατος E2: καθʼ ἧπαρ Paul. Aeg.)[*](8 num. cap. φπα PADi: φπβ FH: ρϚ E tit. περὶ καπνοῦ HADi: κα- πνὸς ὁ ἐν ταῖς κριθαῖς F post καπνὸς syn. e R add. DiA, mg. H2 ὁ — φυό- μενος om. ROrib.Di ἐπὶ τῶν κριθῶν E 10 καὶ τετροειδῆ om, Orib. τρυ- φεροειδῆ E)[*](11 C fol. 258v; N 123)[*](12 C fol. 113v: N 72 βόριον RDi: correxi)[*](13 C fol. 157r: N 46 οἱ δὲ κορυδάλιον ἢ κόριον Di κορυδάλιον HADi οἱ δὲ κόριον — κριθαῖς om. HA 14 καπνίτης HADi 15 μαρμαρίτης HADi cf. Pl. XXIV 160 16 ΧΑΛΚΟΚΡΟΙ R: χαλκοκρί HDi: correxi 17 τουκίν Di: τουκύν HA)ταύτης ὁ χυλὸς δριμύς, ὀξυδερκής, δακρύου ἀγωγός, ὅθεν καὶ τὸ ὄνομα εἵλκυσε. δύναται δὲ καὶ τὰς ἐκ τῶν βλεφάρων ἑλκυσθείσας τρίχας σὺν κόμμει καταχρισθεῖσα μὴ ἐᾶν φύεσθαι. βρωθεῖσα δὲ ἡ πόα χολὴν διʼ οὔρων ἄγει.
110 λωτὸς ὁ ἐν τοῖς παραδείσοις φυόμενος, ὃν ἔνιοι τρίφυλλον καλοῦσι, χυλισθεὶς καὶ μιγεὶς μέλιτι ἄργεμα καὶ νεφέλια καὶ λευκώματα καὶ τὰ ἐπισκοτοῦντα ταῖς κόραις ἀποκαθαίρει.
111 λωτὸς ἄγριος· φύεται μὲν πλεῖστος ἐν Λιβύῃ, καυλὸν φέρων δίπηχυν ἢ καὶ μείζονα, μασχάλας ἔχοντα πολλάς, φύλλα ὅμοια λωτῷ τριφύλλῳ τῷ ἐν χορτοκοπίοις γεννωμένῳ, σπέρμα ἐοικὸς τήλιδι, μικρότερον δὲ πολλῷ, φαρμακῶδες [*](110 RV: λωτός· οἱ δὲ τρίφυλλον καλοῦσιν, οἱ δὲ τριπόδιον, οἱ δὲ τρίβολον.) [*](111 RV: λωτὸς ἄγριος· οἱ δὲ τρίφυλλον, οἱ δὲ Λιβυὸν καλοῦσι, Ῥωμαῖοι τριφόλιουμ μίνους.) [*](5 SIM.: P. XXII 55 (e S. N.) — D. eup. I 41 (112).) [*](5 EXC.: med. Gal. XII 65 (═ Aet. I s. v. Paul. Aeg. VII s. v.); Hes. s. v, λωτός.) [*](8 SIM.: Pl. XXII 56 (?) — D. eup. II 105 (305).) [*](8 EXC.: Orib. XI s. v. (λωτὸς — γεύσει); cf. Gal. XII 65 (═ Aet. I s. v. Paul. Aeg. VII 3).) [*](1 τούτου HDi δακρύων RDi post ἀγωγὸς add. ἀποσπῶν δάκρυον E: ὥσπερ ὁ καπνὸς e Gal. addi vult Sarac. 2 τοὔνομα RDi καὶ (alt.) om. NDi 3 ἑλκυσθείσας PVFE: διπλᾶς RADiH (in ras.): τιλθείσας coni. Marc. κόλλα ἢ κόμη E καταχρισθείς Di: καταχρισθείσας FHA : καταπλασθεῖσα R (καταπλα- σθείσας A 2) 4 πλείονα χολὴν E οὖρα ἄγει (om. χολήν) R: οὖρα ἄγει χολώδη Di) [*](5 num. cap. φπ PADi: φπγ FH: ρζ E tit. λωτὸς F: περὶ λωτοῦ ADi: περὶ ἡμέρου λωτοῦ H λωτὸς ὃν ῥωμαιστὶ δριύλατον λέγουσιν mg. add. E2: λωτὸς ἥμερος (om. R), οἱ δὲ τρίφυλλον, οἱ δὲ τριπόδιον, οἱ δὲ τρίβολον καλοῦσι (post τρίφ. colloc. R)· φύεται ἐν παραδείσοις, ὃς (δστις N) χυλισθεὶς κτλ. RDi] 6 folia loti sativae argema discutere Pl. l. s. testatur καὶ (alt.) om. RE 7 καὶ (pr.) om. RE καθαίρει καὶ θεραπεύει E: ἀποκαθαίρει ἐνχριόμενος N in fine e R add. A λωτὸς λέγεται καὶ ἥμερος· οἱ δὲ τρίφυλλον, οἱ δὲ τριπό- διον, οἱ δὲ τρίβολον) [*](8 num. cap. φπγ PADi: φπδ FH: ρη E tit. περὶ λωτοῦ ἀγρίου HDi: περὶ ἀγρίου λωτοῦ A : om. F post ἄγριος syn. e R add. DiA, superscr. H2 πλεῖστος om. ROrib. 9 διπηχη καὶ (sic) R: ἢ om. Orib. πολλά P cf. Dl ramulos plurimos habet 10 φύλλα om. PVF ὁμοίας F λωτῷ om. Orib. λωτῷ τῷ RDi cf. Salm. Plin. exercit. 172 D. IV 112 χορτοκοπείοις RDi: χορτο- κοποίοις AE) [*](12 C fol. 207r: N 111 λωτὸς ἥμερος HDi καλοῦσιν om. H) [*](14 C fol. 208r: N 111 οἱ δὲ τρίφυλλον om. A. λίβυον libri: cor- rexi 15 καλοῦσι om. HA τριφολλιούμ βίνους HDi: τριφόλιουμ βίνους A τριφολιουμίνους superscr. A2))
112 κύτισος· θάμνος ἐστὶ λευκὸς ὅλος, ῥάβδους ἀνιεὶς πήχεως ἢ καὶ μείζονας, περὶ ἃς τὰ φύλλα ὅμοια τήλιδι ἢ λωτῷ τῷ τριφύλλῳ, μικρότερα δὲ καὶ ῥάχιν ἔχοντα μέσην, ἔν τε τῷ διατριβῆναι τοῖς δακτύλοις ὄζοντα ζωμοῦ, ἐν δὲ τῇ γεύσει ὅμοια ἐρεβίνθοις χλωροῖς.
δύναμιν δὲ ἔχει τὰ φύλλα ψυκτικήν, διαφορητικὴν τῶν ἐν ἀρχῇ οἰδημάτων σὺν ἄρτῳ λεῖα καταπλασθέντα· κινεῖ δὲ καὶ οὔρησιν τὸ ἀφέψημα αὐτῶν πινόμενον. ἔνιοι δὲ φυτεύουσιν αὐτὸν παρὰ τοῖς σμήνεσιν ὡς ἐπαπτικὸν τῶν μελιττῶν.
113 λωτὸς ὁ ἐν Αἰγύπτῳ γεννώμενος ἐν τῷ ὕδατι τῶν [*](112 RV: κύτισος· οἱ δὲ τηλίνην, οἱ δὲ λωτὸν μέγαν, οἱ δὲ τρίφυλλον, Ῥωμαῖοι τριφόλιουμ μάϊους.) [*](6 SIM.: Pl. XIII 130 (ex Hyg. — Amphil.) cf. Pl. XVIII 144 schol. Nic. Th. 617 — Pl. XIII 131 (e Ps. Democr. et Aristom) XXI 70 Col. V 12, 1 (ex Hyg).) [*](6 EXC.: cf. Gal. XII 55 (═ Aet. I s. v. Paul. Aeg. VII 3 s. v.).) [*](15 SIM.: Theophr. h. pl. IV 8, 9 sq. Pl. XIII 107 (e Theophr. — Iuba) cf. Herod. II 92. Diod. I 34. Callix (Ath. XV 677 d ═ F. H. G. III 64).) [*](1 δύναμιν ἔχων (ἔχον HA) O: δύναμιν δὲ ἔχον C: δύναμιν δὲ ἔχει NEDi: semini tantum inesse virtutem medicam testantur Gal. l. s. D. eup. II 105 (305) λωτοῦ σπέρμα ὁμοίως ἐν οἴνῳ (sc. ἀλγήματα κύστεως ἰᾶται) ἠπίως om. R στυπτικήν om. E, post ἀποθαρτικὴν transpos. C 2 σπίλων om. R post σπίλων c. 11 litt. del. E2 τῶν προσώπων E 3 καταχριόμενον RE: καταχριό- μενος reliqui πινόμενον E: συμμιγόμενον R: πινόμενος reliqui καὶ καθʼ αὑτὸ E: καθʼ αὑτὸ R: καθʼ ἑαυτὸν reliqui λεῖον RE: λεῖος reliqui ἢ om. RE 4 μολόχης P: μαλάχης reliqui ἢ om. E) [*](6 num. cap. φπδ PDi: φπε FHA : ρθ E tit. περὶ κυττισοῦ FA: περὶ κυττισσοῦ Di κύτισσος P: κυττισός FA: κυττισσός Di post κύτισος syn. e R add. Di, mg. H2 ὅλος λευκὸς A: ὅλος ὡς ῥάμνος NDi: ὡς ῥάμνος superscr. H2, add. A κλάδους Di 7 πηχιαίας N: πηχιαίους E. πηχυαίους Di ἢ (pr.) om. NDi μείζους E ἃς] οὓς EDi τήλι N 8 τῷ (pr.) om. NFHADi μέσην] μείζονα FH: μείζονας A τε] δὲ NE 9 ξωμοῦ PFNDl: εὐζώμου HADi: λωτοῦ E: iuscellum redolent Dl 10 ἐρεβινθίοις E 11 στυπτικὴν καὶ ψυκτι- κὴν E: virtus est foliis ipsis stiptica Dl τῶν ἐν ἀρχῇ om. N 13 οὖρα EDi 14 αὐτὸ libri: corr. nescio quis ἐπακτικῶν μελιττῶν P: τῶν om. FE) [*](15 num. cap. φπε PDi: φπϚ FHA : ρι E tit. λωτός F: περὶ λωτοῦ DiH: περὶ λωτοῦ ἑτέρου A τοῖς ὕδασιν E) [*](16 N fol. 106: om. C marg. add. N (man. rec.) trifolium maius 17 τρι- φόλλιουμ NH: τριφυλλιούμ Di)
114 μυριόφυλλον· καυλίσκος ἐστὶ τρυφερός, μονοφυής, μονόρριζος, περὶ ὃν φύλλα πολλά, λεῖα, μαράθῳ ὅμοια, ὅθεν καὶ ὠνόμασται· ὁ δὲ καυλός ἐστιν ὑπόκιρρος, διάκοιλος, ὡς ἐπίτηδες διερρινημένος· φύεται ἐν ἑλώδεσι χωρίοις.
[*](114 RV: μυριόφυλλον· οἱ δὲ μηλόφυλλον, οἱ δὲ στρατιωτική, οἱ δὲ Ἀχίλλειος, Ῥωμαῖοι μιλλεφόλιουμ, οἱ δὲ σουπερκίλιουμ Βένερις, Γάλλοι βελιοκάνδο.)[*](9 SIM.: Pl. XXIV 152 (e S. N.) — Pl. l. s. D. eup. I 162 (178).)[*](9 EXC.: Orib. XI s. v. (μυριόφαλλον — χωρίοις); cf. Gal. XII 81 (═ Paul. Aeg. VII 3 s. v.); Ps. Ap. 88 (unde Ps. Orib. I 75).)[*](13 SIM.: Ps. Ap. 88.)[*](1 ἐπικλυσθέντων πεδίων FHADi cf. Theophr. h. pl. ὁ δὲ λωτὸς καλούμενος φύεται μὲν πλεῖστος ἐν τοῖς πεδίοις, ὅταν ἡ χώρα κατακλυσθῇ 2 ἄνθος μικρὸν ADi: μικρὸν superscr. H2 κρόνῳ] κριθῇ OEDiDl: corr. Marc. coll. Theophr. τὸ ἄνθος αὐτοῦ λευκόν, ἐμφερὲς τῇ στενότητι τῶν φύλλων τοῖς τοῦ κρίνου 3 ἁπλοῦσθαι EDi τὴν ὅλην E 4 κρύπτεσθαι ἐν τῷ ὕδατι Di καὶ πάλιν E 5 ἀνακύπτειν E ὁ καρπὸς E 6 ἀλοῦσι PFE2 (in ras.): βάλλουσιν HADi: siccant Dl πρὸς] εἰς EDi 7 ῥίξαν δὲ ἔχει ὁμοίαν Di 8 ὠμή τε καὶ ἑφθη Di ἀναλογεῖ δʼ ἑψηθεῖσα τῆ ποιότητι λεκίθω ὠοῦ (sic) corr. E2, mg. add. (cum ἀνελέγει δὲ πεψηθεῖσα εἶχεν? ?) τῇ ποιότητι ἑψηθεῖσα FHA)[*](9 num. cap. φπϚ PDi: φπζ FHA: ρια E tit. περὶ κυριοφύλλου FHADi post μυρ. syn. e R add. DiA, mg. H2 κλαδίσκος E μονοφυής, τρυφερός Di: μονοφυὴς om. Orib. 10 μονόρριζος om. REDl περὶ τὰ φύλλα E πολλά om. R: λία πολλά E: λεῖα om. R μαράκῳ R: ἀμαράκῳ Di: similis feniculo Pl. maratro similia Dl 11 ὑπόκιρρος HADi: ὑπόκοιλος NOrib.E (ι in ras. E2) PF: ὑπόκυλος C cf. Ps. Ap. thyrso unius radicis, molli, fulvo, ita caequato atque elimato ut manufactus videatur διάκοιλος] διαποίκιλος PFHE: διαποί- κιλος A (πυκνος superscr. A2): διάπυκνος reliqui: correxi coll. Dl quae hasta in se intervalla fossarum habet 12 διερρινημένος Orib.: διερριμμένος R: διαρε- ρινημένος PE: διαρερινισμένος FHDi: διαρερινεισμίνος (διερημένος superscr. A2)A φύεται δὲ E τόποις REDi)[*](13 C fol. 237v: N 90 mg. add. N (man. rec.) millefolium 14 ἀχίλ- λιος R cf. Ps. Ap. hanc herbam Achilles invenit, unde vulnera ferro facta sana- at et ob id achilleos vocatur μιλλεφολιαμ CH: μιλλεφολλιαμ N: μιλεμφολιούμ Di: μελεφολιάμ A : miliflium Pl. σουμπερκιλιούμ Di: alii vocant supercilium Veneris Ps. Ap. 15 βελιοκανδο R: βελιοκαρδώ H: βελλιοκαρδώ A: βελιοκαίδας Di: Galli mulicandos vocant Ps. Ap. cf. D. IV 36)τηρεῖ δὲ ἀφλέγμαντα τὰ πρόσφατα τῶν τραυμάτων σὺν ὄξει χλωρόν τε καὶ ξηρὸν καταπλασσόμενον· ποτίζεται δὲ καὶ πρὸς πτώματα σὺν ὕδατι καὶ ἁλσίν.
115 μυρρίς, οἱ δὲ μύρραν καλοῦσι· τῷ καυλῷ καὶ τοῖς φύλλοις ἔοικε κωνείῳ, ῥίζαν δὲ ἔχει ὑπομήκη, ἁπαλήν, περιφερῆ, εὐώδη, ἡδεῖαν βρωθῆναι. ἥτις πινομένη σὺν οἴνῳ φαλαγγιοδήκτοις βοηθεῖ, καθαίρει δὲ ἔμμηνα καὶ λοχεῖα, καθεψηθεῖσα δὲ ἐν ῥοφήμασιν ὠφελίμως φθισικοῖς δίδοται. ἱστοροῦσι δὲ ἔνιοι πινομένην αὐτὴν καθʼ ἡμέραν δὶς ἢ τρὶς σὺν οἴνῳ ἐν λοιμικαῖς καταστάσεσι βοηθεῖν πρὸς τὸ ἄνοσον διαμένειν.
116 μύαγρον, οἱ δὲ μελάμπυρον· πόα φρυγα|νώδης, [*](115 RV: μυρρίς· οἱ δὲ μύρραν καλοῦσιν, οἱ δὲ κονίλην.) [*](116 RV: μύαγρον ἢ ἀσπάραγον ἄγριον· οἱ δὲ πετραῖον, οἱ δὲ μελάμπυρον, οἱ δὲ μυόθηρον, οἱ δὲ μυάγραν, Ῥωμαῖοι σπάραγουμ.) [*](4 SIM.: Pl. XXIV 154 (e S. N.) XXVI 108 ex auct. Rom.) — Pl. l. s. eup. II 38 (251).) [*](4 EXC. Orib. XI s. v. (μυρρίς — βρωθῆναι) cf. Gal. XII 81 (═ Paul. Aeg. VII c. 3 s. v.).) [*](11 SIM.: Pl. XXVII 106 (e S. N.).) [*](11 EXC.: med. Gal. XII 79 (═ Paul. Aeg. VII 3 s. v. μυάγρου) cf. Paul. Aeg. VII 3 s. v. μύρον (e D.).) [*](13 SIM.: Ps. Ap. 84.) [*](1 τηρεῖ τοῦτο R: τοῦτο τηρεῖ Di νεότρωτα τῶν ἑλκῶν RDi: superscr. A2 2 καὶ (alt.) om R. 3 πνεύματα non recte coni. Marc. cf. Pl. l. s. ὕδασι HA καὶ ἁλσίν om. RE: del. A2) [*](4 num. cap. φπζ PDi: φπη FHA: ριβ E tit. περὶ μυρρίδος DiHA μύρρις Orib.FV: μυρρίς HDiGal. (Orib. II 667): μύρις CE post μυρρίς syn. e R add. Di μύραν NEA post μύρραν add. οἱ δὲ κονίην A (mg. H2) 5 κωνίῳ ROrib. ἐπιμήκη Di: ὑπομήκη καὶ (dittogr.) E: ἁπαλὴν ὑπομήκη Orib. περιφερῆ om. Dl: περιφερῆ καὶ Orib. 6 ἡδεῖαν om. R 7 δὲ καὶ R λόχια RH 8 δὲ om. E, add. E2 ῥοφηματίῳ N: ῥοφήματι E φυσικοῖς C ἱστοροῦσιν δέ τινες ἐνίους αὐτὴν καθʼ ἡμέραν πίνοντας δὶς ἢ τρὶς σὺν οἴνῳ καὶ τοῖς ἐν λοιμικαῖς R 9 καθʼ ἡμέραν om. Di τρὶς τῆς ἡμέρας FHADi ἐν οἴνῳ E 10 οἰμικαῖς καταστάσι (sic) P: ἀνστάσεσιν C] ἀνόσους Di ἄνο- σμον εἶναι R) [*](11 num. cap. φπη PDi: φπθ FHA : ριγ E tit. περὶ μύγρου A: περὶ μυάγρου HDi μύγρον F (μίαγρον in ind. F) A: μύαγρος Di: μύαρον Paul. Aeg.: myagros herba Pl.: μύαγρον reliqui) [*](12 C fol. 233r: N 102 κόρις C μόραν N) [*](13 fol. 227r: N 91 errore text. asparagi (D. II 151) add. R marg. add. N (man. rec.) sparagus agrestis ἢ ἀσπάραγον ἄγριον om. C ἀσπάραγον ἄγριον N: alii sparagos agrios Ps. Ap. πετρεον R 14 Itali dicunt sparagos rusticos, alii sparagos nostros Ps. Ap. (L))
δοκεῖ δὲ τὸ ἐξ αὐτῶν λίπος ὁμαλίζειν καὶ λεαίνειν τὰς τοῦ σώματος τραχύτητας.
117 ὀνάγρα, οἱ δὲ ὀνοθήραν, οἱ δὲ ὀνοῦριν· θάμνος ἐστὶ δενδροειδής, εὐμεγέθης, φύλλα ἔχων ἀμυγδαλῇ παραπλήσια, πλατύτερα δὲ καὶ ἐμφερῆ τοῖς τοῦ κρίνου, ἄνθη ῥοδοειδῆ, μεγάλα, ῥίζαν δὲ μακράν, λευκήν, ἥτις ξηρανθεῖσα οἴνου ὀσμὴν ἀποδίδωσι φύεται ἐν ὀρεινοῖς τόποις.
δύναμιν δὲ ἔχει τὸ ἀπόβρεγμα τῆς ῥίζης ὑπὸ τῶν ἀγρίων ζῴων πινόμενον ἡμεροῦν αὐτά· καταπλασθεῖσα δὲ πραΰνει τὰ θηριώδη ἕλκη.
118 κρίσσιον· ἁπαλὸν καυλίον ἐστίν, ὡς δίπηχυ, τρίγωνον [*](6 SIM.: [Theophr.] h. pl. IX 19, 1; Plin. XXVI 111 (e S. N. — Crat.) — [Theophr.] l. s. Plin. XXIV 167 (e Crat.) — Plin. XXVI 146.) [*](6 EXC.: Orib. XII s. v. (δνάγρα — τόποις); Gal. XII 89 (═ Orib. II 669) Paul. Aeg. VII c. 4 s. v.: ὀνάγρα (ὀνάγραν libri)· οἱ δὲ ὀνοθήραν, ἄλλοι ὀνοθοῦ- ριν. θάμνος ἐστὶ δενδρώδης, οὗ ἡ ῥίζα καταπλασθεῖσα τὰ θηριώδη τῶν ἑλκῶν πραΰνει.) [*](14 SIM.: Pl. XXVII 61 (e S. N. — Crat.)) [*](14 EXC.: Ps. Ap. 68 (═ Ps. Orib. I 56).) [*](1 τοῦ] τῆς PF cf. D. III 143 ἐρυθροδάνου, ὠχρά EDiA (ὠχρά superscr. H2) cf. Dl folia similia eritrodani habet et viride 2 τήλιδι] τραχήλῳ OEDi at cf. Dl semen habet fenigreci simile: τήλει non recte Spr. cf. D. IV 111 ὑποπεφωγμένον OE: αὐτὸ πεφωγμένον Di 4 αὐτῶν libri: αὐτοῦ Spr. at pluralis notio facile e voce σπέρμα suppletur) [*](6 num. cap. φπθ PFHDi: φ𝒢 A: ριδ E tit. περὶ ὀνάγρας FHADi ὀνάγραν Orib.FHADl. ὄναγρον E Gal. (Orib. II 669): onear (onagra leg.) Pl. δὲ (pr.)] μὲν HA οἱ δὲ ὁνοθήραν om. Orib. ὀνοθήρας [Theophr.] Gal. (Orib. II 669) Paul. Aeg.: onothera Plin. cf. Bretzl Bot. Forsch. des Alexanderz. 265 ὀνονριν ODi: ὀνόγυρον Orib. (cf. D. III 150): ὀνοθοῦριν E Paul. Aeg.: ὀνοθουρίς Gal. (Orib. II 669) cf. Pl. XXIV 167 Crateuas onothurin (ono- thuriden E) 7 δενδρῳδης Orib.: αὐτὸς δὲ μέγας θάμνος [Theophr.] εὐμε- γέθη E: frutex est arborosa et maior Dl ἀμυγδάλῃ F 8 δὲ om. Orib.: δὲ ἔχει E 9 μακράν] μικράν OEDiDl: μμκράν Orib.: longa radice Pl.: ῥίζα δὲ ἐρνθρὰ καὶ μεγάλη [Theophr]. μακρὰν post λευκὴν transpos. FHADi ἥτις om. Orib. ad rem cf. [Theophr.] ὄξει δὲ αὐανθεῖσα ὥσπερ οἴνου (cf. Bretzl l. s.) 10 φύεται δὲ E χωρίοις Orib. E: φιλεῖ δὲ ὀρεινὰ χωρία Theophr. 12 non recte Dl cataplasmis adibita morsibus venenatis occurrit cf. Pl. XXVI 146 onothera efferantia sese ulcera sanat) [*](14 num. cap. φ𝒢 PFHDi: om. A: ριε E tit. περὶ κρισσίου AHDi κρίσ- σιον ODi: κρίσιον RE: crysion Ps. Ap. (L): crision Dl: cirsion Pl. cf. Hes. s. v. κιρσός et κρισσός post κρίσσιον syn. e R add. ADi, mg. H2 καυλός ἐστιν ἁπαλός RDi: κατλίον ἐστὶν ἁπαλόν E δίπηχυς CDiE (corr. E2): διπηχιαῖος N)
ταύτης τὴν ῥίζαν Ἀνδρέας ἀναγράφει ὑπὲρ τὸν ἀλγοῦντα τόπον ἀναδεομένην παύειν κρισσῶν ἀλγήματα.
119 ἀ στὴρ Ἀττικός, οἱ δὲ βουβώνιον καλοῦσι· ῥαβδίον ξυλῶδες, ἐπʼ ἄκρου ἔχον ἄνθος μήλινον ὥσπερ ἀνθεμίδος, [*](118 RV: κρίσσιον· οἱ δὲ τρίγωνον, οἱ δὲ βούγλωσσυν μέγα καλοῦσιν, Ῥωμαῖοι σπίνα μόλλις.) [*](119 RV: ἀστὴρ Ἀττικός· οἱ δὲ ἀστερίσκος, οἱ δὲ ἀστέριον, οἱ δὲ βουβώνιον, οἱ δὲ ὑόφθαλμον, Ῥωμαῖοι ἰγγυνάλις, Δάκοι δαθιβίδα.) [*](8 SIM.: Pl. XXVII 36 (e S. N.).) [*](8 EXC.: Orib. XI s. v. (ἀστὴρ — δασέα); cf. Gal. XI 841 (═ Aet. I s. v Paul. Aeg. VII 3 s. v.); Ps. Ap. 61 (unde Ps. Orib. I 49).) [*](10 SIM.: Ps. Ap. 68.) [*](12 SIM.: Ps. Ap. 61.) [*](1 τὸ] τὰ ODi: corr. E2 post κάτωθεν distinx. E κάτωθεν φυλλάρια (φύλλα E) ῥοδοειδῆ (φυλλάριον ῥ. N) ἔχοντα τὰς (om. C) γωνίας ἀκανθώδεις (ἀκάν- θια E) ἐκ διαστημάτων ἐπʼ αὐτῶν (ἐπ’ αὐτῶν om. Di) μαλακάς (μαλακά E) REDi: φυλλάρια ῥοδοειδῆ superscr. H2: φυλλάριά τε ῥοδοειδῆ add. A at cf. Ps. Ap. herba cirsion thyrso est bicubitali, trigono inferius, summitate rotundo: Plin. cirsion cauliculus est tener, duum cubitorum, triangulo similis, foliis spinosis circum- datus. spinae molles sunt. folia bovis linguae silimia 2 ΔΑϹΕΩΙΕΤΡΙΩϹ (sic) P μικρότερα REDl Pl.: μακρότερα ODi (μικρότερα superscr. A2) 3 ὑπό- λευκα καὶ (dittogr.) E ἀνώτατον R 4 ἐκπατούμενα R 7 ἀναδουμένην HADi: ἀναδευομένην R (superscr. A2) κρεισσῶν (ε superscr.) P: κρεῖσσον F: κιρσῶν EDi, superscr. H2: κισσῶν R (superscr. A2) ἀλγήματα] πόνους NDi (superscr. H2): πονοῦσιν C (superscr. A2)) [*](8 num. cap. φ𝒢α ODi: ριϚ E tit. περὶ ἀστέρος ἀττκοῦ FHA: περὶ ἀστέ- ρος Di post ἀττικὸς syn. e R add. ADi, mg. H2 ἢ βουβώνιον (om. καλ.) Orib. ῥαβδία ξυλώδη R (superscr. A2): καυλίον ἢ καὶ ῥαβδίον E: virga est lignosa Dl 9 ἔχοντα ἄνθος N: ἄνθος ἔχοντα C fort. ἀνθύλλιον πορφυροῦν ἢ (om. N) ἐνίοτε (om. N) μήλινον RDi: πορφυρεῖ ἢ μήλινον A (del. et mg. add. πορφυροῦν ἢ ἐνίοτε μήλινον A2): πορφυροῦν ἢ superscr. H2: super se habet flo- rem melinu(m) sicut antemis Dl μήλινον] nigrum Ps. Ap.) [*](10 C fol. 198r: N 106 marg. add. N (m. rec.) lingua bovis οἱ δὲ τρί- γωνον om. HADi 11 σπιναμολίς A: σπιναμελλίς Di Latini spinam mollem appellant Ps. Ap.) [*](12 C fol. 33r: N fol. 7 ἀστέριον a Crat. vocabatur cf. M. Wellmann I 20 12 ἰγγυνάλις C: ἰνγυνάλις N: ἰγγνινάλις AHDi cf. Pl. XXVI 92 inguinalis quam quidam argemonion vocant: Ps. Ap. nomen herbae asterion, Romani inginalem (L: inguinalem L1) vocant Δάκοι ῥαθιβίδα marg. add. A2 cf. Tomaschek l. s. 32)
ὠφελεῖ δὲ στόμαχον πυρούμενον, ὀφθαλμῶν φλεγμονὰς καὶ τὰς ἄλλας προπτώσεις ἕδρας· φασὶ δὲ καὶ τὸ πορφυρίζον τοῦ ἄνθους μεθʼ ὕδατος ποθὲν συναγχικοῖς βοηθεῖν καὶ ἐπιληψίαις παίδων. ἁρμόζει δὲ καταπλασσόμενον ὑγρὸν πρὸς βουβώνων φλεγμονήν, ξηρὸν δὲ ἀναιρεθὲν τῇ ἀριστερᾷ χειρὶ ὑπὸ τοῦ ἀλγοῦντος καὶ περιαφθὲν τῷ βουβῶνι ἀπαλλάσσει τῆς ὀδύνης.
120 ἰσόπυρον· πυρον· οἱ δὲ φασήλιον καλοῦσιν ἀπὸ τοῦ ἐοικέναι φασήλῳ τῷ κατʼ ἄκρον τὸ πέταλον ἕλικα φέρειν· ἔπεισι δὲ κεφαλαὶ ἐπὶ τοῦ καυλοῦ ἄκρου λεπταί, σπερματίων πλήρεις, παραπλησίων μελανθίῳ τὴν γεῦσιν, τὸ δὲ φύλλον ἀνήσσῳ.
[*](120 RV: ἰσόπυρον· οἱ δὲ φασήλιον καλοῦσιν.)[*](10 SIM.: Pl. XXVII 94 (e S. N.) — Pl. l. s. D. eup. II 31 (241) — Pl. l. s. eup. I 58 (270).)[*](10 EXC.: Orib. XI s. v. (ἰσόπυρον—γεπυσιν); cf. Gal. XI 891 (═ Orib. II 639. Paul. Aeg. VII 3 s. v.).)[*](1 κεφάλιον περίσχεσιν φυλλαρίων στενῶν· τὰ δὲ περὶ C: κεφάλια δὲ ἐπ᾿ ἄκρῳ τὴν περίσχεσιν φυλλαρίων στενῶν N: capitellu(m) divisu(m). folia asteri similia Dl ἀστέρι ἢ εἴριδι E 2 ἐπιμήκη Orib.: folia longiora atque hirta vel crassiora Ps. Ap. 3 verba ὠφελεῖ — παίδων ex cap. 121 huc trans- lata sunt: seclusi Sarac. duce: om. R ἐκπυρούμενον FHADi: πυρούμενον κατα- πλασσόμενον καὶ Di (superscr. H2) φλεγμονὰς καὶ βουβῶνας (βουβώνων E) FHADiE 4 ἄλλας om. FHADi ἕδρας πρόπτωσιν E καὶ om. E 6 ταῖς τῶν παιδίων E ὑγρὸν post φλεγμονὴν transpos. R 7 φλεγμονήν PDl: φλεγμονάς reliqui 8 τῷ om. R παύει τὴν ὀδύνην R in fine add. Di e Ps. Ap. 61 et e R γίνεται δὲ μέσον πετρῶν καὶ τόπων τραχέων. ταύτης οἱ ἀστέρες ἐν νυκτὶ λάμπουσι· οἱ γὰρ μὴ εἰδότες ὅταν αὐτὴν ἴδωσι, νομίζουσι φάντασμα εἶναι· εὑρίσκεται δὲ παρὰ βοσκοῖς προβάτων. καὶ κρατεύας ὁ ῥιζοτόμος ἱστορεῖ· αὕτη χλωρὰ κοπεῖσα μετὰ ὀξυγγίου παλαιοῦ (ἀξουγγίας παλαιᾶς C) ποιεῖ πρὸς ἰυσσοδήκτους καὶ (om. C) βρογχοκηλικούς· ὑποθυμιωμένη δὲ φυγαδεύει θηρία (e cod. Const. cf. M. Wellmann l. s.))[*](10 num. cap. φ𝒢β O: φ𝒢α Di: ριζ E tit. περὶ ἰσοπύρου FAHDi cocton aut isofion aut faselion vocant Dl: ἰσόπυρον· οἱ δὲ κοπτόν, οἱ δὲ φασήλιον κα- λοῦσιν E φασίλιον F Paul. Aeg. (cod. M et S): φασίληον A : φασίολον DiOrib. cf. Plin. isopyron aliqui phaselion vocant καλοῦσιν om. HA ἐοικότος R 11 φασηλίῳ RE: φασιόλῳ Di τῷ] τῶν P: om. RE cf. Plin. isopyron aliqui phaselion vocant, quoniam folium quod est aneso simile in passeoli pampinos torquetur 12 ἐπὶ τοῦ ἄκρου τοῦ καυλοῦ N: ἐπ’ ἄκρου τοῦ καυλοῦ Di: ἐπὶ τοῦ ἄκρου λεπταὶ τοῦ καυλοῦ FHA: ἐξ ἄκρου E σπερμάτων E 13 παρα- πλησίως R)[*](14 C fol. 160r: N 41 ἴσωπον R: correxi)τούτου τὸ σπέρμα πινόμενον σὺν μελικράτῳ τοῖς περὶ θώρακα καὶ βηχὶ καὶ ἡπατικοῖς καὶ αἱμοπτυικοῖς ἁρμόζει.
121 ἴον· φύλλον ἔχει μικρότερον κισσοῦ καὶ λεπτότερον, μελάντερον δὲ καὶ οὐκ ἀφόμοιον, καυλίον μέσον ἀπὸ τῆς ῥίζης, ἐφʼ οὗ ἀνθύλλιον σφόδρα εὐῶδες, πορφυροῦν· φύεται ἐν παλισκίοις καὶ τραχέσι τόποις.
δύναμιν δὲ ἔχει ψυκτικὴν τὰ φύλλα καταπλασσόμενα καθʼ ἑαυτὰ καὶ μετὰ ἀλφίτου· βοηθεῖ δὲ στομάχῳ πυρουμένῳ καὶ ὀφθαλμῶν φλεγμοναῖς καὶ ταῖς ἄλλαις ἕδρας προπτώσεσι. φασὶ δὲ τὸ πορφυρίζον τοῦ ἄνθους μετὰ ὕδατος ποθὲν συναγχικοῖς βοηθεῖν καὶ ἐπιληψίαις ταῖς ἐπὶ τῶν παίδων.
122 κακκαλία, οἱ δὲ λεαντικήν φύλλα φέρει λευκά, εὐμε [*](121 RV: ἴον πορφυροῦν· οἱ δὲ δασυπόδιον, οἱ δὲ Πριαπήϊον, οἱ δὲ ἴον ἄγριον, οἱ δὲ Κυβέλειον, Ῥωμαῖοι σεγετάλις, οἱ δὲ μουράρια, οἱ δὲ βίολα πουρπούρεα.) [*](3 SIM.: Theophr h. pl. VI 6, 7. 8, 2 Pl. XXI 27 (unde ?) XXI 130 (e S. N.) — Pl. XXI 130 D. eup. II 9 (230) — Pl. l. s. eup. I 29 (107) — Pl. l. s. — Pl. l. s. eup. I 18 (103).) [*](3 EXC.: Orib. XI s. v. (ἴον — τόποις) cf. Gal. XI 889 (═ Aet. I s. v. Paul. Aeg. VII 3 s. v.) Ps. D. de h. f. 64.) [*](12 SIM.: Pl. XXV 135 — Pl. XXVI 29 eup. II 31 (242) — Pl. XXVI 163 eup. I 109 (148).) [*](12 EXC.: Gal. XII 8 (s. v. κάγκανον), unde Paul. Aeg. VII 3 s. v. κάγ- κανον cf. Paul. Aeg. VII c. 3 s. v. κακκαλία· παραπλησίαν ἔχει τῷ καγκάνῳ δύναμίν τε καὶ χρῆσιν.) [*](1 τοὺς περὶ θώρακα καὶ βῆχα καὶ αἰμοπτυικοῖς ἁρμόζει R: τοὺς περὶ θώρα- κα πόνους (om. M) καὶ βῆχα ὠφελεῖ, αἱμοπτοικοῖς τε (δὲ M) καὶ ἡπατικοῖς ἁρμόζει Di 2 βηχικοῖ E καὶ ἡπατικοῖς om. Dl, del. A2, post αἱμοπτυικοῖς superscr. H2) [*](3 num. cap. φ𝒢γ O: φ𝒢β΄ Di. ριη E tit. περὶ ἴου FHADi ἴον πορ- φυροῦν RDi initio syn. e R add. DiA, mg. H2 φύλλα ἔχει μικρότερα E: φύλλον ἔχει κισσοειδές, μικρότερον δὲ καὶ λεπτότερον R καὶ μελανότερα καὶ λεπτότερα E 4 μελάντερον — ἀφόμοιον om. R (del. A2) nigriora coriu Dl ἀφόμοιον PFH: ἀνόμοιον Di: ἄφλοιον E: et non dissimilibus Orib. κοιλία μέσα R 5 ἀνθύλιον F: ἀνθήλλιον A 7 οὗ τὰ φύλλα Di: τὰ χύλλα post ἔχει transpos. N στυπτικὴν καὶ ψυκτικὴν E: virtus est ei stiptica Dl καὶ τὰ φύλλα EDl 8 ἀφίτων Gal. RDiA δὲ κὲ R: δὲ om. HADiEDl cf. D. IV 119 καυσουμένῳ RDi cf. Gal. ἐπιτίθεται δὲ καὶ κατὰ τοῦ στόματος τῆς γαστρὸς ἐκ- καιομένου καὶ om. O 9 ταῖς ἄλλαις EPFH (ἄλλαις del. H2): ταῖς τῆς RDi προπτώσει PFE2 verba φασὶ—βοηθεῖν om. EDl ad rem cf. Theophr. h. pl. I 13, 2 Marc. 542 10 μεθ΄ ὕδατος REDi 11 τῶν P: om. reliqui: seclusi) [*](12 num. cap. φ𝒢δ O: φ𝒢γ Di: ριθ E tit, περὶ κακαλίκς HADi κακκαλα FA Paul. Aeg. cf. D. IV 72: κάκκαλον E: cancolion Dl: κακαλία PEDi D. eup. II 31 (342): cacalia Pl. λεαντικήν O Pl.: λεοντικήν EDi: leontice Dl cf. Salm. de homon. 66) [*](13 C fol 149r: N 42 πριαπίδειον A: πριππίειον H 14 κυβέλιον libri: correxi σετιάλις libri: correxi 15 μουρράρια R βιολαμπουπουρέα A: πορπουρεα C)
ταύτης ἡ ῥίζα ἐν οἴνῳ βρεχομένη ὡς τραγάκανθα καὶ ἐκλειχομένη ἢ διαμασωμένη καθʼ ἑαυτὴν βῆχας καὶ τραχύτητας ἀρτηρίας θεραπεύει· οἱ δὲ μετὰ τὴν ἐξάνθησιν ἐπιφυόμενοι κόκκοι λεῖοι ἀναληφθέντες σὺν κηρωτῇ καὶ ἐπιχρισθέντες τετανὸν καὶ ἀρρυτίδωτον τηροῦσι τὸ πρόσωπον.
123 βούνιον, οἱ δὲ ἄκτιον καλοῦσι· καυλὸν ἀνίησι τετράγωνον, εὐμήκη, πάχος δακτυλιαῖον· φύλλα δὲ ὅμοια σελίνῳ, λεπτότερα δὲ πολλῷ πρὸς τὰ τοῦ κορίου, ἄνθος δὲ ὡς ἀνήθου, σπέρμα εὐῶδες, ὑοσκυάμου μικρότερον.
ἔστι δὲ οὐρητικόν, θερμαντικὸν καὶ δευτέρων ἀγωγόν, σπληνί τε καὶ νεφροῖς καὶ κύστει ἐπιτήδειον. χρῆσις δʼ αὐτοῦ ὑγροῦ τε καὶ ξηροῦ καὶ χυλισθέντος σὺν ταῖς ῥίζαις καὶ τοῖς καυλοῖς καὶ τοῖς φύλλοις μετὰ μελικράτου.
[*](123 RV: βούνιον· οἱ δὲ ἄτον, οἱ δὲ ἀκτίνην, οἱ δὲ ἀνθεμοφόρον, προφῆται παράδακρυ, Αἰγύπτιοι ἐρξώην, Ῥωμαῖοι σκῶπα ῥήγια, Ἄφροι γιζάρ, οἱ δὲ θεμψώ.)[*](8 SIM.: Pl. XX 21 (e S. N.) — Zop. Orib. II 567) Pl. l. s. D eup. II 109 (307) — Pl. l. s. eup. II 76 (288) — eup. II 102 (303).)[*](8 EXC.: Orib. XI s. v. (βούνιον — μικρότερον); cf. Gal. XI 852 (═ Aet. I s. v. Paul. Aeg. VII 3 s. v.) Hes. s. v. βούνιον· πόας εἶδος.)[*](1 ὀρθός om. EDl ευκός om. PVF λευκός, ὀρθός Di: hasta alba habet Dl 2 βρυωνίᾳ PVF: βρυονίας (ονίας in ras.) E2: βρύῳ ἢ ἐλαίᾳ Dl: δρυὶ ἢ ἐλαίᾳ HADi ὅρεσι δὲ Di 3 ὥσπερ F 4 τρσχύτητας καὶ Di 6 σὺν om. EDi κηρῷ E)[*](8 num. cap. φ𝒢ε O: φ𝒢δ Di: ρκ E tit. περὶ βουνίου HA Di cap. iterat Di post D. II 142 βουβώνιον PVF: βού νιον H (spatio relicto): βούνειον Di: βοένιον reliqui (a βουνός derivatum cf. Salm. de homon. 35) post βούνιον syn. e R add. Di, post ἄκτιον A, mg. H2 ἄκτιον libri: action Dl: ἄρκτιον Gal. Aet. Paul. Aeg. τετράγωνον καὶ ἐν αὐτῷ κλωνάρια περίπλεα φυλλαρίων λεπτῶν καὶ ἀνθῶν πολύκλοινον (πολλά Di) εὐμήκη (τῷ μήκει Di) πάχος (ταξι R: om. Di) δακτυλιαῖον (—α Di) RDi 9 πάχη Orib.: πάχει E post δὲ add. πρὸς τῇ ῥίζῃ RDi post ὅμοια extrem. fol. 119v vocab. unum cod. P folium interiit 10 δὲ (pr.) om. Orib. κορίου] τριβόλου (ολ superscr. C) CDi: τριοβόλου N: τριβόλον ἢ κορίου E δὲ ὡς om FHADi post ὡς c. 9 litt. eras. E2 ἀνήσου Di 11 ὡς ὑοσκυάμου EDl 14 καὶ (tert.) om. FHA: καὶ τοῖς καυλοῖς om. RDl: καὶ τοῖς φύλλοις om. Di: κκὶ τοῖς φύλλοις καὶ τοῖς καυλοῖς E cf. D. eup. II 109 (307) βουνίου τὰ φύλλα καὶ ἡ ῥίζα χυλιαθέντα μετὰ μελικράτου (sc. δυσουρίᾳ βοηθεῖ), II 76 (288) βουνίου ἡ ῥίζα καὶ τῶν καυλῶν τὸ χύλισμα (sc. ἔμμηνα ἄγει) 15 μελικράτου ὠφελίμως Di)[*](16 C fol. 74r: N 27 marg. adscr. N (man. rec.) scopa regia ἄτον RDi: om. H2: correxi 17 ἀνεμόσφορον libri: correxi coll. Pl. XXIV 82 anthophoros παροδακρυ N: παραδακροι C ἐρξωόν H: ἐρξώην RADi 18 σκοπαρίγεια HADi cf. Plin. XXI 28 Marc. Emp. XXVI 11, 225 ζιγάρ ADi cf. Löw a. a. O. 406. 407 οἱ δὲ θεμψώ om. A)124 ψευδοβούνιον· θάμνος ἐστὶ παλαιστιαῖος, φυόμενος ἐν Κρήτῃ, ἔχων φύλλα βουνίῳ ὅμοια.
δύναται δὲ ἐξ αὐτοῦ πινόμενα κλωνία ὅσον τέσσαρα σὺν ὕδατι στρόφους καὶ στραγγουρίας καὶ πλευρᾶς ἀλγήματα θεραπεύειν· διαφορεῖ καὶ χοιράδας μετὰ ἁλῶν καὶ οἴνου καταπλασσόμενον χλιαρόν.
125 χαμαίκισσος· φύλλα ὅμοια ἔχει πυροῖς, μακρότερα δὲ καὶ λεπτότερα, πολλά, κλωνία σπιθαμιαῖα, περίπλεα φύλλων ἀπὸ τῆς γῆς, πέντε ἢ ἕξ, ἄνθη λευκοΐοις ὅμοια, μικρότερα [*](124 RV: ψευδοβούνιον.) [*](125 RV: χαμαίκισσος· οἱ δὲ χαμαιλεύκη, οἱ δὲ κισσὸς ἄκαρπος, οἱ δὲ γῆς στέφανος, οἱ δὲ σεληνῖτις, Ῥωμαῖοι ἕδερα πλουβιάτικα.) [*](1 SIM.: Pl. XXIV 153 (e S. N.) — Pl. l. s. D. eup. II 40 (255) — Zop. (Orib. II 567) — Pl. l. s. eup. 109 (306) — Pl. l. s. eup. II 35 (248).) [*](1 EXC.: Orib. XII (ψευδοβούνιον — ὅμοια) cf. Gal. XI 852. Boiss. Anecd. gr. II 408.) [*](7 SIM.: Pl. XXIV 82 ex I. B.) 135 (e S. N.) cf. XVI 152 — Pl. XXIV 135 eup. I 237 (219) — eup. II 56 (268) cf. Pl. XXIV 82.) [*](7 EXC. Orib. XII s. v. (χαμαίκισσος — χωρίοος); cf. Gal. XII 153 (═ Paul. Aeg. VII 3 s. v.)) [*](1 num. cap. φ𝒢Ϛ FHADi: ρκα E tit. περὶ ψευδοβουνίου FHADi θα- μνίον RDi παλαιστιαῖος Orib.VFH: σπιθαμιαῖον RDi Boiss. l. s.: σπιθαμιαῖος superacr. A2 φυόμενον RDi 2 καὶ ἔχων Orib.: ἔχων δὲ C: ἔχον NDi φύλλα καὶ κλωνία R (καὶ κλωνία mg. add. A2) post ὅμοια add. δριμέα καὶ κλωνία Di: δριμέα A (del. A2) cf. Dl folia habet similia bunion 3 δύναμιν δʼ ἔχει πινό μενα τὰ κλωνία ὅσον γ ἢ δ σὺν ὕδατι στρόφοις E (οις in ους corr. E2) τὰ ἐξ αὐτοῦ Di: hastae eius tres aut quattuor bibitae Dl at cf. D. eup. II 40 (255) ψευδοβουνίου κλωνία δʼ μετὰ ὕδατος (sc. πρὸς τοὺς στροφουμένους ἁρμόζει) 4 στρόφους παύειν C στραγγουρίαν RDi: stranguriis Dl πλευρᾶς VREDi: πλευρῶν FHA ἀλγήματα] πόνους NDi: πόνον C 5 διαφορεῖ δὲ καὶ E μεθʼ ἁλῶν E καταπλασσομένη χλιαροῦ C: καταπλασσόμενα χλιαρά Di 6 χλιερόν NE) [*](7 num. cap. φ𝒢ζ FHADi: ρκβ D tit. περὶ χαμαικίσσου FHADi post καμαίκισσος syn. e R add. Di, mg. A2 ἔχει ὅμοια Orib. FHADi πυροῖς V : παροῖς (superscr. πυροῖς pr. m.) Orib.: πύρροις E (corr. πυροῖς E2): πυρὸς CA (charta laesa N): κισσοῖς FHDi: folia habet similia tritici Dl: chamaecissos spi- cata est tritici modo Pl. 8 δὲ om. E λεπτότερα om. C: λεπτότερα — κλωνία om. A (marg. add. e C καὶ πολλὰ κλωνία A2) καὶ ante πολλά add. FOrib.: πυλλά om. Di: multas virgas habet Dl 9 ἐπὶ γῆς E: ex una virga Dl) [*](10 C fol. 384v: N fol. 169) [*](11 C fol. 381r: N fol. 172 (charta laesa) χαμαιλεύκην C 12 σεληνίτης HDi ἑδέρα πλουριατικάμ HDi)
ἁρμόζει δὲ τὰ φύλλα ἰσχιαδικοῖς ὅσον τριώβολον ἐν ὕδατος κυάθοις τρισὶ πινόμενα ἐπὶ ἡμέρας τεσσαράκοντα ἢ πεντήκοντα καὶ ἴκτερον δὲ ἀποκαθαίρει ὁμοίως πινόμενα πρὸς ἓξ ἢ ἑπτὰ ἡμέρας.
126 χαμαιπεύκη ποιεῖ πρὸς ὀσφύος ἄλγημα λεία σὺν ὕδατι πινομένη.
127 βούγλωσσον· ἔοικε φλόμῳ· φύλλον χαμαιπετὲς τραχύ [*](127 RV: βούγλωσσον· προφῆται γόνος αἰλούρου, Ὀσθάνης σαννουχί, Αἰγύπτιοι ἀντουεριμβέσωρ, Ῥωμαῖοι λίγγουα βόβουμ,) [*](7 SIM.: Pl. XXIV 136, D. eup. I 237 (219).) [*](7 EXC.: Ps. D. de h. f. 51 (e D lat.); Gal. XII 154 (═ Paul. Aeg. l. s.)) [*](9 SIM.: Pl. XXV 81 (e S. N.).) [*](9 EXC.: Orib. XI s. v. (βούγλωσσον — γλώσσῃ); Gal. XI 852 (nonnullis aliunde adscitis), unde Aet. I s. v. Paul. Aeg. VII 3 s. v. Ps. Ap. 42 (═ Ps. Orib. de simpl. I 28. III 71 ~ A. Mai VII 442) Ps. D. de h. f. 2 (e D. lat, unde Isid. XVII 9, 49); Hes. s. v. βούγλωσσον . . . καὶ βοτάνης εἶδος.) [*](1 δὲ om. VFHADi λευκή om. CDl Pl., del. A2: λευκή pro λεπτή Orib.: λεπτὴ καὶ λευκὴ E: seclusi 2 φύεται δὲ E τόποις Orib. 3 οἷον R τριώβολον om. R ὕδατι libri. correxi 4 ἢ πεντήκοντα om. REDI 5 ἀπο- καθαίρει δὲ καὶ ἴκτερον E καθαίρει R πινόμενον NE ἐπὶ ἡμέρας Ϛ ἢ ζ E) [*](7 num. cap. φ𝒢η FHADi: ρκγ E tit. περὶ καμαιλεύκης ADi capp. 126. 127 om. V: cap. 126 in ine cap. insequ. add. DI similiter et cameleucen, sed plus sciadicis singulare prestat auxilium cum aqua bibita χαμαιπεύκη H (καμαιλεύκη fol. 79v, ubi idem cap. marg. add H2) F (in ind.) Pl. D. eup. I 237 (219): χαμαιλεύκη reliqui ἀλγήματα EDiH2 ἐν ὕδατι λεία DiH2 8 in fine add. DiH2 ἐν ἄλλῳ· ἔσει δὲ ἡ βοτάνη ὁλόχλωρος, ἔχουσα φυλλάρια ἐπικαμπῆ καὶ τοὺς κλάδους ἐπικαμπεῖς καὶ ἄνθη ὡς ῥόδα (unde?)) [*](9 num. cap. ρ𝒢θ FHADi: ρκδ E tit. περὶ βουγλώσσου A HDi buglossos Pl. Dl post βούγλωσσον syn. e R add. ADi, mg. H2 initio cap. e Ps. Ap. 42 add. ADi γεννᾶται εἰς τόπους ὁμαλοὺς καὶ ἀτμώδεις, συνάγεται δὲ ἐν ἰου- λίῳ (ἰουλλίῳ M) μηνί. φασὶ δὲ πρὸς ῥίγη λυσιτελεῖν (λυσιτελῆ A) πρὸς μὲν οὖν τριτμῖον τοῦ ἔχοντος βουγλώσσου γ΄ καυλοὺς ὅλην ἀποτιτρώσας μετὰ τῶν ῥιζῶν καὶ τοῦ σπέρματος τὴν βοτάνην δίδου πιεῖν, τοῦ δὲ τέσσαρας ἔχοντος τῷ τεταρ- ταΐζοντι· ἡ δὲ ἕψησις τούτων σὺν οἴνῳ. καὶ πρὸς ἀποστήματά φασιν αὐτὸ χρησιμεύειν ἔοικεν NOrib: ἔοικε δὲ CADi φλοιῷ R post φλόμῳ distinx. RE, at cf. DI buglossos folia similia habet flommos τραχύτερον Orib.: τραχύ//// (1 litt. eras. E2) τε καὶ E cf. Dl super terra sparsa, aspera, nigra et minora) [*](10 C fol. 76r: N fol. 28 effig. herb. pict. (fol. 76v) add. ἀγγινάρα ἐγρία C (m. rec.), lingua bovina N βούγλωσον N prophetae gonoseluru Ps. Ap. 14 τζανουχί HADi: Ostanes anys Ps. Ap. (anay V) ἀντουενρινβεσωρ CDi: ἀντουερινβεσωρ NH: Aegyptii antiesilictos Ps. Ap. (L, antiesilygitor VL 1) ord. syn. insequ. perturb. C λιγγουαιβοβουμ R: λιγγουαιβόβ HADi: correxi: lingua bubula Ps. Ap. l. s.)
127 RV: κυνόγλωσσον· οἱ δὲ φυτόν, οἱ δὲ καβαλλάτιον, οἱ δὲ σπληνιον, οἱ δὲ σκόλυμος, Ῥωμαῖοι λίγγουα κάνις, οἱ δὲ λίγγουα κανίνα. φύλλα ἔχει ἀρνογλώσσῳ τῷ πλατυφύλλῳ ἐμφερῆ, στενότερα δὲ καὶ μικρότερα, χνοώδη· ἄκαυλον, ἐπὶ γῆς ἐστρωμένον φύεται ἐν ἀμμώδεσι τόποις.
δύναμιν δὲ ἔχει τὰ φύλλα λεῖα σὺν στέατι παλαιῷ ὑείῳ κυνόδηκτα καὶ ἀλωπεκίας καὶ κατακαύματα ἰᾶσθαι· ἑψηθεῖσα δὲ ἡ πόα καὶ πινομένη σὺν οἴνῳ κοιλίας ἐστὶ μαλακτική.
128 φύτευμα· φύλλα ὅμοια ἔχει στρουθίῳ, μικρότερα δέ, καρπὸν πολύν, τετρημένον, ῥίζαν μικράν, λεπτήν, ἐπιπόλαιον, ἣν ἀναγράφουσί τινες εὐθετεῖν πρὸς φίλτρον.
129 ὑπόγλωσσον· θαμνίσκος ἐστὶ μυρσίνῃ ἀγρίᾳ καὶ λεπτῇ [*](οἱ δὲ Λευκανοὶ , Ἄφροι λασουνάφ, Δάκοι βουδάθλα.) [*](128 RV: φύτευμα· οἱ δὲ ἁδρώδης, Ῥωμαῖοι ἀπλουμερού.) [*](3 SIM.: Pl. XXV 81(ex I. B. ?) — Ps. Ap. 96 (═ Ps. Orib. II 19 ~ A. Mai VII 445).) [*](11 SIM.: Pl. XXVII 125 (e S. N.).) [*](14 SIM.: Pl. XXVII 93 (e S. N. — Crat.).) [*](14 EXC.: Gal. XII 148 (═ Paul. Aeg. VII 3 s. v.).) [*](1 ἀκανθώδη μικρότερον C 2 τὸν om. E post εἶναι mg. add. H2 λείπει κυνόγλωσσος) [*](3 cap. χ περὶ κυνογλώσσου e R (C fol. 167r: N 52) add. Di marg. add. N (man. rec.) lingua canis φυτόν libri: alii frigia Ps. Ap.: fort. Φρύγιον alii cabtallion dicunt Ps. Ap. (L, cabilion L 1 V) 4 alii splenion Ps. Ap alii acolymbos Ps. Ap. λίνγουα κάνις R 5 λίνγουα R: Itali lingua canina Ps. Ap. 8 λεῖα om. M 9 ἰᾶται C) [*](11 num. cap. χ O: χα Di: ρκε E tit. περὶ φυτεύματος FHADi ἔχει ὅμοια RFHADiE 12 καὶ καρπὸν (dittogr.) R: ante καρπὸν c. 6 litt. eras. E2 τετμημένον C (superscr. A2): pertusu(m) DI μικράν ODi: μακράν REDI λεπτήν] διπλῆν R: superscr. A 13 ἥν τινες ἀνέγραψαν (ἐνέγραψαν N) R εὐθετεῖν corr. E2: εὐθετεῖν φασιν C φίλτρα Di in Di sequ. cap. χβ περὶ λεοντοποδίου (IV 133)) [*](14 num. cap. χα O: χγ Di: ρκς E περὶ ὑπογλώσσου FHADi hypoglossa Pl.: ippoglosson Dl cf. Salm. exerc. Pl. 286 post ὑπόγλωσσον syn. e R add. Di, mg. H2 post ἀγρίᾳ 4 litt. eras. E2 καὶ λεπτῇ ἔχων corr. E2) [*](15 οἱ δὲ λικανεὶ ἄφροι κτλ. N: οἱ δὲ λιβανει C (at in fine syn. add. οἱ δὲ λικανει): οἱ δὲ λιβάνιν DiHA : correxi coll. Ps. Ap. Lucani corrago dicunt (cf. Ps. Orib. I 28) de nomine cf. Leunis Synopsis II 569 A 1 ΑΛϹΟΥΝΑΛΦ C: ΛΑϹΟΥΝΑΑΦ N: αὐσανάφ Di: ἀνσανάφ HA : libii lasymsaf (L, lasimsafb V) Ps. Ap. cf. Löwl. s. 403 Δάκοι βουδάθλα om. HADi: Daci budama (L, buclama V) Ps. Ap. cf. Tomaschek l. s. 33) [*](15 C fol. 363r: N fol. 163: syn. om. DiAH2 ΑΠΛΟΥΜΕΡΟΥ R: fort. ἀμα- τόριουμ coll. Pl. l. s. phyteuma quale sit describere supervacuum habeo, cum sit usus eius tantum ad amatoria)
δοκεῖ δὲ ἡ κόμη περίαμμα εἶναι χρήσιμον κεφαλαλγοῦσι· μείγνυται δὲ καὶ εἰς μαλάγματα.
130 ἀντίρρινον· οἱ δὲ ἀνάρρινον, οἱ δὲ καὶ ταύτην λυχνίδα [*](129 RV: ὑπόγλωσσον· οἱ δὲ καὶ τοῦτο ἀντίρρινον καλοῦσιν, οἱ δὲ ἀνάρρινον, οἱ δὲ καὶ ταύτην λυχνίδα ἀγρίαν καλοῦσιν.) [*](130 RV: κυνοκεφάλιον· οἱ δὲ ἀντίρρινον, οἱ δὲ ἀνάρρινον, οἱ δὲ βουκράνιον, οἱ δὲ κούριον, οἱ δὲ πιθήκιον, οἱ δὲ κυνόροδον, οἱ δὲ λυχνὶς ἀγρία, προφῆται ἄλκιμα, οἱ δὲ κυριόμορφον, οἱ δὲ νεόθεος, Αἰγύπτιοι αἰσού, οἱ δὲ ὀρμενισφί, οἱ δὲ κατακιρσαί, Ῥωμαῖοι τιγίλλους ἄλβα, οἱ δὲ τραγατιγίλλους, οἱ δὲ ἕρβα ἀσινίνα, οἱ δὲ βενέριαμ.) [*](5 SIM.: [Theophr.] h. pl. IX 19, 2; Pl. XXV 129 (e S. N.) cf. XXX 18.) [*](5 EXC.: Ps. D. de h. f. 23 (e D. lat.); Gal. XI 834 (═ Paul. Aeg. VII s. v.); Hes. s. v. ἀντίρρινον et κυνοκεφάλαιον cf. Gal. XIX 82; Ps. Ap. 86.) [*](5 TEST.: schol. Paris. Orib. (II 744 D.): ἀντίρρινον ἢ κυνοκεφάλιον· Διοσ- κουρ ίδης καὶ Σωρανὸς οὐ μέμνηνται αὐτῆς, ὁ δὲ Ῥοῦφος ἐν βοτανικῶν γ΄ καὶ Πάμφιλος ἐν τῷ περὶ βοτανῶν μέμνηνται αὐτῆς. ὁ δὲ Θεόφραστος (h. pl. IX 19, 2) ἀντίρριζον αὐτὴν καλεῖ ἐν Φυτικοῖς, ὁ δὲ Γαληνὸς ἐν Ἁπλοῖς (XI 834) ἀντίρρινον (ἄμπρινον cod.) ἢ ἀνάρρινον· Ξενοκράτης . . . . ἢ κυνοκέφαλον καὶ Πάμφιλος.) [*](1 ἔχων om. CDi: ἔχουα post ὅμοια coll. N ὅμοιμος Di κόμη δὲ ἀκανθώδης E (corr. E2): κόμην δὲ ἀκανθώδη ἔχει CDi ἐπʼ ἄκρον] sc. θα- μνίσκου, accuratius Gal. ὑπόγλωσσον ὠνόμασται μὲν οὕτως, ὅτι παραφύσεις ὑπʼ ἄκροις τοῖς κορύμβοις ποιεῖται γλωσσαρίων ὥσπερ NEDi: ὡσπερεὶ C 2 γλωσ- σίδας Di: γλωσσίδια R: ἐπιγλωττίδας E: γλωσσάρια Gal. παραφύσεις μικρὰς om. O (marg. add. A2) at cf. Pl. coma spinosa et in his ceu linguas folio parvo exeunte de foliis: Dl coma spinosa sicut lingua ramulos minores circa follia παρὰ τοῖς φύλλοις superscr. Di 3 κόμη καὶ ἡ ῥίζα καὶ τὸ χύλισμα E (e Gal. ?) 4 in fine add. ἥ τε ῥίζα καὶ τὸ χύλισμ Di) [*](5 num. cap. χβ O: χδ Di: ρκζ E tit. περὶ ἀντιρρίνου FHADi ἀντίρ- ρηνον V: ἀντίρεινον E ἀνάρεινον E: ἀνάρρηνον V οἱ δὲ (alt.)] ἔνιοι δὲ EDi λυχνίαν F) [*](6 C fol. 353r: N 147 cf. D. IV 130 ὑπόγλοσσον N καὶ τοῦτο om. H ἀντίρινον C: ἀντίρεινον N καλοῦσιν om. Di 7 οἱ δὲ ἀνάρρινον om. H: ἄρινον C: ἄρεινον N) [*](8 C fol. 166r: N 51: om. HADi marg. add. N (man. rec.) tigalus alba seu herba asinina cf. Ps Ap. nomen herbae canis caput a grecis dicitur cynocefalus ἀντίρινον C: ἀντίρεινον N: correxi ἄρινον C: ἄρεινον N: correxi 9 βουκρα- ντον R: correxi coll. Ps. Ap. alii bucranion (Ack.) cf. Gal. XIX 82 10 ἀλ- κιμα R: suspectum οἱ δὲ (aIt.) om. C κυριόμορφον ῥμοίως C 11 ὀρμενισφη R 12 ΓΙΓΑΛΟΥϹ R: correxi τραγατιγίλλους R: corruptum: fort. ἄτρα τιγίλλους)
ἱστορεῖται τοῦτο ἀντιπαθὲς εἶναι φαρμάκοις περιαπτόμενον, ἐπίχαρίν τε ποιεῖν ἀλειφόμενον σὺν ἐλαίῳ κρινίνῳ.
131 κατανάγκη ἡ μέν τις ἔχει φύλλα μικρά ὡς κορωνόποδος, ῥίζαν λεπτὴν ὡς σχοίνου, κεφαλὰς δὲ ὡς ὀρόβου ἓξ ἢ ἑπτά, ἐν αἷς καρπὸς ὅμοιος ὀρόβῳ· κάμπτεται δὲ ξηραινόμενον εἰς τὴν γῆν καὶ ἰκτίνου ὄνυξιν ὁμοιοῦται νεκροῦ· τὸ δὲ ἕτερον --- μήλου δὲ μέγεθος μικροῦ, ῥίζαν δὲ μικρὰν ὅσον ἐλαίαν, φύλλα [*](131 RV: κατανάγκη οἱ δὲ δαμναμένη, οἱ δὲ Διονυσιάς, οἱ δὲ θύρσιον, οἱ δὲ δῆμος, οἱ δὲ κῆμος, οἱ δὲ κρότιον, προφῆται ἀχαράς, οἱ δὲ ἀρκοπόδιον, Ῥωμαῖοι ἕρβα φιλικλα, οἱ δὲ δατίοκα, οἱ δὲ Ἰόβις μάνους, Δάκοι καρωπίθλα.) [*](κατανάγκη ἑτέρα· οἱ δὲ δῆμον, οἱ δὲ κῆμον καλοῦσιν· δισσή.) [*](5 SIM.: Pl. XXV 129 (e Magis) — [Theophr.] l. s. Pl. l. s.) [*](7 SIM.: Pl. XXVII 57 (e S. N.).) [*](1 ἀναγαλλίδι om. R: ἀναγαλλίδος H: τοῦτο δʼ ὅμοιόν ἐστι τῇ ἀπαρίνῃ [Theophr.] l. s. τοῖς φύλλοις καὶ καυλῷ λεπτοῖς C: τοῖς φύλλοις λεπτοῖς καὶ καυλῷ N 2 καυλῷ REDi τὰ δὲ om. RDi ἄνθη (δὲ inser. N) λευκά, ἐνπόρφυρα, εὐειδῆ, διὸ καὶ R: ἄνθη πορφυρᾶ, ὅμοια λευκοίῳ, μικρότερα δέ, διὸ καὶ Di λευκῶ ἴω corr. E2 πορφυρά, μικρότερα δὲ ὧ καὶ E, corr, E2 4 ῥισὶν ὅμοιον Di post ῥισίν add ῥούσιον (ῥίσιον A) ἰδεῖν DiA, superscr. H2 5 ἱστορεῖ PV: ἱστορεῖται δὲ EDi περίαπτον CPV 6 κυπρίνῳ E (in marg cum ÷ κρινίνω E2): κρινίνῳ ἢ κυπρίνῳ Di: κρινίνῳ om. RDl, del. A2) [*](7 num. cap. χγ O: χε Di: γκη E tit. περὶ κατανάγκης FHADi post κατανάγκη syn. e R add. DiA, mg. H2 τε αὐτῶν RDi μακρὰ REDi (πικρὰ M), superscr. A2 at cf. Dl folia habet minuta ὅμοια ὡς E: similia coriandro aut coronodopodo Dl 8 ρίζαν δὲ E ὡς σχοίνου ὡς σχοῖνος E: σχοινώδη RDi ὡς ὀρόθου om. DIDi: ὡς ὄροβος R ἕξ — ὀρόβῳ om. R 9 ξηραινόμενον NPA: ξηραινόμενος reliqui. ξηραινομένη Sarac. 10 εἰς] ἐπὶ RDi ἰκτῖνος E: ἰκτῖνος νεκροῦ ὄνυχι (ὄνυξιν N) R 11 post ἕτερον habet μικροῦ μηλίνου μέγεθος ἔχει R: μήλου μέγεθος ἔχει μικροῦ EHDi: hiatum notavi, fort. intercidit κεφαλὰς ἔχει ὡς . . . . . δὲ (pr.) solus habet P ὅσον ἐλαίαν om. RDiDI) [*](12 C fol. 174r: N 53 δαμναμέτη libri: correxi coll. D. IV 133 13 κρότιον libri: suspectum, fort. κρόταλον cf. Ath. XV 681 e ΑΧΑΡΑϹ R: ἀρχαράς HADi: corruptum (an χάραξ cf. Suid. s. v. Hes. s. v. χάρακες) ΦΙΑΙΚΛΑ C: φιλικλᾶ Di: φιληκλά H: φίεκλα φικλὰ A 14 ΔΑΤΙΟΚΑ RH: δατισκά Di: corruptum (an λατέρκλα?) 15 ΜΑΔΙΟΥϹ libri: correxi καρωπίθλα libri cf. Tomaschek l.s. 33) [*](16 C fol. 173v: N 53 κατανάγκη ἡ ἐτέρα N)
132 τριπόλιον· φύεται ἐν παραθαλασσίοις τόποις, οὓς ἐπικλύζει ἡ θάλασσα καὶ ὑποχωρεῖ· οὔτε δὲ ἐν ξηρῷ οὔτε ἐν θαλάσσῃ. φύλλα δὲ ἔχει ἰσάτει παραπλήσια, παχύτερα δέ, καυλὸν σπιθαμιαῖον ἄνωθεν ἐσχισμένον. ταύτης ἱστορεῖται τὸ ἄνθος τρὶς τῆς ἡμέρας μεταβάλλειν τὸ χρῶμα, πρωῒ μὲν λευκόν, κατὰ δὲ μεσημβρίαν πορφυρίζον, ὀψὲ δὲ φοινικοῦν ῥίζα λευκή, εὐώδης, θερμαντικὴ γευομένῳ, ἥτις πινομένη ἐν οἴνῳ δραχμῶν δυεῖν πλῆθος κατὰ κοιλίαν ὕδωρ ἄγει καὶ οὖρα· τέμνεται δὲ καὶ εἰς ἀλεξιφάρμακα.
133 κῆμος· διδάκτυλόν ἐστι βοτάνιον, ἔχον φυλλάρια [*](132 RV: τριπόλιον· οἱ δὲ ψυχήν, οἱ δὲ μηρίς, οἱ δὲ ποταμογείτων, οἱ δὲ σταχυῖτις, Ῥωμαῖοι τριφόλλιουμ μάῖους.) [*](5 SIM.: [Theophr.] h. pl. IX 19, 2; Pl. XXVI 39 (e S. N.) — Antig. Car mirab. 26 Pl. XXI 44 — [Theophr.] l. s. Plin. XXI 145.) [*](5 EXC: Orib. XII s. v. (τριπόλιον — γευομένῳ); cf. Gal. XII 144 (= Paul. Aeg. VII 3 s. v.); Hes. s. v. τριπόλιον.) [*](14 SIM.: Pl. XXVII 57.) [*](1 χροιά RDi ἐλαίας R μαλακὰ δὲ (μαλακώδη R) ἐπὶ γῆς ἐστρωμένα καὶ ἐπεσχισμένα (διεσχισμένα M) RDi at cf. Dl folia habet olivae similia, sed molliora καρπὸν δὲ (om. Di) ἐπὶ ῥαβδίοις μικρόν RDi: ἐπὶ ῥαβδίοις superscr. H2, post πικρὸν add. A 2 φοινικοῦν om. RDi: sicut cicer et rufu Dl 3 ἀμφοτέρας δὲ RDiDl 4 δὲ λέγουσιν RDi θεσσαλικὰς E) [*](5 num. cap. χδ O: χϚ Di: ρκθ E tit. περὶ τριπολίου FHADi post τριπόλιον syn. e R add. DiA, mg. H2 παραθαλασσίαις πέτραις ἃς E 6 ὑποκύζει Orib. ἡ om. Orib.NDi: ν pro ἡ P ξηρᾷ Orib. HA Di cf. Plin. tripolion in maritimis nascitur saxis, ubi alludit unda, neque in mari neque in sico 7 δὲ (pr.) om. ROrib.Di ἰσάτει Orib.NODi: ἰσάτη CE: folia habet apio similia Dl παραπλήσια] ὅμοια Orib.: ἐμφερῆ (om. C) N post παραπλήσια add. ξηρά RDi πλατύτερα μέντοι RDi: folio isatis crassiore Pl.: folia habet apio similia et grossa Dl 8 post καυλὸν 2 litt. eras. E2 ἐπεσχισμένον CDi τὸ ἄνθος τὰ φύλλα E (corr. E2) 9 πρωΐας E: ἔωθεν R μὲν om. ROrib. 10 κατὰ δὲ om. R δὲ (pr.) om. Orib. τὸν μεσημβρίαν HADi: μεσημβρίας N: μεσημβρία C πορφυροῦν Orib. ὀψὲ δὲ] δείλης R ad rem cf. Fraas Synopsis 218 ῥίζα δὲ RE λευκὴ λεπτὴ E 18 ἀλεξιφάρμακον R) [*](14 num. cap. χε O: ρλ E: post cap. 128 transpos. Di sub titulo περὶ λεοντοποδίου tit. περὶ κημοῦ FHA χημός FN: λεοντοπόδιον Di (mg. add. H2) οἱ δὲ λεοντοπόδιον) cf. Orphei Arg. 920 Suid. s. v. initio syn. e R add. Di διδακτυλιαῖον REDi) [*](15 C fol. 344v: N 142 οἱ δὲ ψυχήν om. AH μηρείς N: corruptum 16 σταχυεῖτις R: σταχυΐτης HADi καλιουμάρης Di: κολιουμάρις HA)
134 ἀδίαντον· οἱ δὲ πολύτριχον· φυλλάρια ἔχει ὅμοια κοριάνδρῳ, [*](133 RV: ζῳόνυχον· οἱ δὲ ἀετώνυχον, οἱ δὲ λεοντοπόδιον, οἱ δὲ κῆμος, οἱ δὲ ἴφυον, οἱ δὲ κατανάγκην, οἱ δὲ δαμναμένη, οἱ δὲ ἰδιόφυτον, οἱ δὲ φυτοβασίλειον, οἱ δὲ κροσσίον, οἱ δὲ κροσσόφθοον, προφῆται αἷμα κροκοδείλου, οἱ δὲ κροκομέριον, Αἰγύπτιοι δαφνοινές, Ῥωμαῖοι Μινέρβιουμ, οἱ δὲ Ἰόουις μάνους, οἱ δὲ Παλλάδιουμ, οἱ δὲ φλάμμουλα.) [*](6 SIM.: Theophr. h. pl. VII 14, 1. Pl. XXII 62 sq. (e S. N) cf. schol. Theocr XIII 40 (e Crat.) schol. Nic. Ther. 846.) [*](6 EXC.: Orib. XI s. v. (ἀδίαντον — ἄχρηστος); cf. Gal. XI 814 (= Aet I s. v. Paul. Aeg. VII 3 s. v.); Ps. D. de h. f. 14 (e D. lat, unde Isid. XVII 9 67); Ps. Ap. 48. 52 (= Ps. Orib. I 40 cf. Mai VII 442); Hes. s. v. ἀδίαντον et καλότριχον.) [*](1 στενά, ἰσχυρά om. R: ἰσχυρά om Di: ἰσχυρῶς E: folia habet angusta et fortia Dl τεττάρων PE: τεσσάρων reliqui ἢ addidi e Di: om. reliqui: ἢ καὶ τριῶν om. EDl 2 εὐωδέστερα O at cf. Dl folia habet . . . lanosa quae circa radices sunt τὰ om. RDi τὴν ῥίζαν FHA δὲ om. H 3 καυλῶν EDi ὥσπερ REDi: ὥστε F τετρημένα PEDl: τετμημένα reliqui post τετρημένα habent ἄνθη μήλινα (μέλανα Di, post χνοῦν transpos. N)· ὁ καρπὸς δὲ αὐτοῦ δυσθεώρητος RDi 4 περικείμενον EFH αὐτῷ post περικεχ. add. REDi ῥίζα δʼ ὅπεστι RDi πικρὰ καὶ μικρὰ E (πικρὰ καὶ eras. E2): radix est illi amara Dl φασὶν δὲ ταύτην περιαπτομένην φύματα διαφορεῖν C: φασὶν δὲ αὐτήν εὐχρηστεῖν φίλτρῳ N: φασὶ δὲ καὶ ταύτην εὐχρηστεῖν φίλτρῳ τεριαπτομένην καὶ φύματα διαφορεῖν Di 5 φίλτρον F) [*](6 num. cap. χϚ O: χζ Di: ρλα E tit, περὶ άδιάντου FHADi cap. bis habet R s. v. καλλίτριχον et s. v. ἀδίαντον ἕτερον (ubi cum cap. insequ. conflatum est) post πολύτριχον syn. e R add. DiA, mg. H2 κοριάνδρῳ ὅμοια (ἐμφερῆ R) ROrib.EDi κοριάννῳ COrib.: κορυάνδρω A) [*](7 C fol. 123v: N 46 marg. add. N (man. rec) flamula ζωόνυχον RDi ἀετόνυχον R 8 οἰ δὲ ἴφυον om. CDi: ἰφεον N: correxi coll. Theophr. h. pl. VI 6, 11 Arist. Thesm. 910. Hes. s. v. ἰφύα οἱ δὲ κατανάγκην om. Di cf. D. IV 131 9 φυτοβασίλιον libri: correxi κρόσσιον RDi cf. D. IV 131 κροσσόφθοον CDi: κροσόφθοον N: suspectum 10 κροκοδίλου C κροκομέριον CDi: κροκοπέριον N: suspectum 11 δαφνοινες libri: suspectum μεινερβιουμ N: μινερκιούμ Di cf. Herm. XXXIII 403 ΝΕΟΟΥϹΜΑΤΟΥϹ (sic) R: νεοουμάτους Di: correxi cf. D, IV 131 12 Latini flammulam vocant Veneris (sc. leontopodium) Ps. Ap. 8 (Ack.))
δύναται δὲ τὸ ἀφέψημα τῆς πόας βοηθεῖν πινόμενον ἀσθματικοῖς, ἰκτερικοῖς, σπληνικοῖς, δυσουροῦσι· θρύπτει δὲ καὶ λίθους καὶ κοιλίαν ἵστησι καὶ θηριοδήκτοις βοηθεῖ καὶ στομάχου ῥεύματι σὺν οἴνῳ ποθέν· κινεῖ δὲ καὶ ἔμμηνα καὶ λοχεῖα, ἵστησι καὶ αἵματος ἀναγωγήν.
2 καταπλάττεται δὲ καὶ πρὸς θηριώδη ἔλκη καὶ ἀλωπεκίας δασύνει, χοιράδας σκορπίζει, ἀποσμᾷ πίτυρα καὶ ἀχῶρας σὺν κονίᾳ. σὺν λαδάνῳ δὲ καὶ μυρσινίνῳ καὶ σουσίνῳ ἢ καὶ ὑσσώπῳ καὶ οἴνῳ τρίχας ῥεούσας παρακρατεῖ, καὶ τὸ ἀφέψημα δὲ αὐτοῦ σὺν οἴνῳ καὶ κονίᾳ σμηχόμενον. ποιεῖ δὲ καὶ τούς ἀλεκτρυόνας καὶ τούς ὄρτυγας μαχίμους εἶναι μειγνύμενον τῇ τροφῇ· φυ|τεύεται δὲ ἐπʼ ὠφελείᾳ [*](1 Pl. l. s. 65 D. eup. II 39 (251) — [Hipp] περὶ τῶν ἐντ. π. 35 (VII 256 L) Pl. l. s. 65 eup. II 56 (267) — Pl. l. s. 65 eup. I 60 (272) — [Hipp] περὶ δ. II 54 (VI 562) Theophr. l. s. Pl. 65 — Pl. 34 eup. II 111 (308) — Pl. 64 eup. II 47 (258) — Nic. Th. 846 (ex Apollod.) Pl. 65 eup. II 117 (318) — [Hipp.] π. γ. φ. 32 (VII 348. 358) Pl. 65 eup. II 76 (287) — Pl. 65 eup. II 29 (238) — Pl. l. s. 64 — Pl. l. s. 62 — Pl. 64 eup. I 95 (140) — Pl. 64 eup. I 154 (172) — Pl. 64 eup. I 105 (146) — Theophr. l. s. Pl. 62 eup. I 96 (141) Gal. XIV 502. XII 435 cf. Alex. Trall. I 451 — Pl. l. s. 65.) [*](1 δύναμιν PV post πόας c. 14 litt. eras. E2 πινόμενον βοηθεῖν CDi 2 ἀσθματικοῖς δυσπνοικοῖς DiDl: ἀσθματ. καὶ δυσπν. E σπληνικοῖς om. RDlPs. D. de h. fem. δυσουριῶσιν E 3 καὶ (alt.) om. R κοιλίαν δὲ E καὶ θηριοδήκτοις] κυνοδήκτοις τε R (λυσσοδήκτοις supnrscr. A2) cf. Dl morsus caninos sanat: Ps. D. de h. f. trita cum uino et pro cataplasmate inposita stomacho, canis morsui et serpentium medetur: fort. καὶ 〈κυνοδήκτοις τε〉 καὶ θηριοδήκτοις 4 σὺν οἴνῳ ποθέν] σὺν αἵματος (sic) R ποθέν] om. E: πινόμενον Di κινεῖ] ἄγει EDi δὲ om. HA 5 λόχια RE ἴστησι δὲ FHDi ἀγωγάς R (ἀναγωγάς N s. v. ἀδίαντον) 6 θηριώδη 0R (s. v. καλλίτριχον): θηριοδήκτους E: morsibus venenatis opitulatur Dl: θηριόδηκτα R (s. v, ἀδίαντον Di ἕλκη addidi: ὠμὴ post θηρ. add. Di χοιράδας δὲ E σκορπίζει] διαφορεῖ R: σκορπίους A (del. A2) 7 ἀποσμᾷ] καὶ ἀποστήματα R: ἀποστήματα F: ἀπωθεῖ V: ἀποσμήχει E μυρσίνῳ RE: om. Dl post μυρσινίνῳ haec habet E καὶ οἰσύπω ἢ σουσίνω καὶ οἴνω 8 ἢ καὶ ὑσσώπῳ om. RDl Ps. D. de h. f. at cf. D. eup. I 96 (141) τὰς δὲ ῥεούσας τρίχας ἀπὸ τῆς κεφαλῆς ἵστησιν ἀδίαντον λεῖον σὺν λαδάνῳ καὶ οἴνῳ καὶ ὑσσώπῳ (οἰσύπῳ coni. Sarac.) καὶ μυρσινίνῳ περιχριόμενον post σουσίνῳ haec habet R κοινῶς σμηχόμενον καὶ ἀλειφόμενον ἐν κεφαλῇ ποιεῖ γυναικείας τρίχας αὔξεσθαι 9 post παρακρατεῖ iaec abet Di ποιεῖ δὲ καὶ πρὸς παντοῖα πίτυρα τὰ περὶ τὸ σῶμα καὶ κεφαλὴν τὸ ἀφέψημα αὐτοῦ σῦν κονίᾳ καὶ οἴνῳ σμηχόμενον cf, D] elixatura eius addito cinere et vino id(em) prestat 10 δὲ om. EHADi 11 μαχιμωτέρους (om. εἶναι) REDi post φυ extrem. fol. 121v vocab. unum cod. P folium deest φυτεύεται — μάνδραις om. R δὲ καὶ E ἐπ᾿ ὠφελίαις E)
135 τριχομανές, οἱ δὲ καὶ τοῦτο ἀδίαντον καλοῦσι· κατὰ τούς αὐτοὺς φύεται τόπους. ὅμοιον πτέριδι, μικρὸν λίαν, στοιχηδὸν ἐξ ἑκατέρου τὰ φύλλα ἔχον λεπτά, φακοειδῆ, ἐναντία ἀλλήλοις ἐπὶ ῥαβδίων λεπτῶν καὶ στρυφνῶν, παραστιλβόντων ὑπομελάνων.
δοκεῖ δὲ τὰ αὐτὰ δύνασθαι τῷ προειρημένῳ.