De materia medica

Dioscurides Pedianus

Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.

ἄγει 2 δὲ καὶ ἔμμηνα πινόμενόν τε καὶ προστιθέμενον μετὰ μέλιτος πρός τε τοὺς ὑπὸ μυκήτων πνιγομένους ἁρμόζει σὺν ὄξει πινόμενον, σὺν οἴνῳ δὲ πρὸς ἰξίαν καὶ κώνειον καὶ μυγαλῆς δήγματα καὶ δράκοντα θαλάσσιον συναγχικοῖς τε διάχρισμα σὺν μέλιτι καὶ νίτρῳ καὶ πρὸς ἐπινυκτίδας σὺν ὕδατι, πρὸς δὲ ὑπώπια σὺν μέλιτι καὶ ἀμβλυωπίας καὶ πρὸς τὰ ἰχωρορροοῦντα ὦτα ὁμοίως· καὶ ὁ ὑπατμισμὸς δὲ αὐτοῦ τοῦ ἀφεψήματος πρὸς ὠταλγίαν ἀφεψόμενόν τε σὺν γλυκεῖ κατάπλασμα ὀφθαλμῶν περιοδυνώντων ἐστί.

καταπλάσσεται δὲ καὶ πρὸς ὑποχόνδρια καὶ ἧπαρ καὶ 3 στόμαχον ἐπάνω χρονίως πάσχοντα συνεκλειούμενον κηρωτῇ Κυπρίνῃ, πρὸς δὲ στόμαχον ῥοδίνη· ἁρμόζει δὲ καὶ σπληνικοῖς καὶ ὑδρωπικοῖς μιγέντων αὐτῷ σύκων καὶ νίτρου καὶ αἰρίνου ἀλεύρου. σκευάζεται δὲ καὶ οἷνος ὁ λεγόμενος ἀψινθίτης διʼ αὐτοῦ, μάλιστα περὶ τὴν Προποντίδα καὶ Θρᾴκην, ᾧ πρὸς τὰ προειρημένα χρῶνται ἐν ἀπυρεξίᾳ· καὶ ἄλλως δὲ προπίνουσι θέρους [*](3 SIM.: Pl. l. s. 49 eup. I 56 (267) — Zop. (Orib. II 597) Pl. 50 eup. II 76 (288) Ruf. (ed. R.) 349 — Pl. 50 (ex Apoll.) eup. I 160 (336) Ruf. Orib. II 216) — Nic. Al. 298 (ex Apoll.) Pl. 50 eup. II 141 (329) — Pl. 50 (ex Apoll.) eup. II 142 (329) — Pl. l. s. eup. II 123 (322) — Pl. 51 — Pl. 51 eup. I 171 (183) — Pl. 50 eup. I 41 (112) Ruf. (ed. R.) 534 — Pl. 50 eup. I 56 (119) — Pl. 50 eup. I 59 (122) I 60 (123) — eup. II 17 (233) II 2 (227) — Pl. 49 eup. II 62 (274) Ruf. 349 — eup. II 65 (279).) [*](17 SIM.: Pl. XIV 109 XXVII 46 — PI. XXVII 52 eup. II 133 (325) — Pl. l. s. 52. 47.) [*](3 ἴκτερον RE ἢ τὸ ἀφέψημα] πινόμενον R ἀφέψημα αὐτοῦ V 4 λαμβανόμενον post τριῶν transpos. R ἄγει — πινόμενον om, N: ἄγει — προστιθέμενον om. C 5 τε om. PV 6 ἀπὸ Di: ἐπὶ V πνιγμοὺς ODi 7 τηξίαν (═ τε ἰξίαν) R: ἰξίαν ἢ τοξίαν E (corr. E2) μυγαλῆν (om. δήγματα) R 8 τε] δὲ E 9 καὶ νίτρῳ — μέλιτι om. R: del. A2 δὲ om. HA 10 πρὸς ἀμβλυωπίας Di: ἀμβλυωπίαις R πρὸς om. O τὰ om. REDi ἰχωροοῦντα HADi 11 δὲ] δι᾿ Di cf. D. eup. I 59 ὑπατμίζεται δὲ διὰ καλάμου πρὸς ὠταλγίαν καὶ ἤχους ἀψινθίου ἀπόζεμα καὶ [om. C) τὸ ἀφέψημα R ὠταλγίας EA post ὠτ. inser. καὶ ὀδονταλγίαν Di 12 περιωδυνούντων REH 13 ἐστὶ βοήθημα R 14 ἐπάνω P: ἐπὰν ἡ F: ἐπὰν εἰ V: ἐναλγῆ R: θάλπει E: ἐπαλγῆ καὶ reliqui συνεκλειζόμενον C: συνεκλεαινόμενον EDi 15 δὲ (alt.) om. R ὑδρωπικοῖς καὶ σπληνικοῖς FHADi 16 αὐτῶν A ἀλεύρου αἰρήνου E 17 δὲ ἐξ αὐτοῦ Di καλούμενος R 18 ᾧ] καὶ RE εἰγημένα REHADi 19 ἄλλως τε Di προπίνουσιν ἐξ αὐτοῦ Di)

32
ὑγιείας ποιητικὸν εἶναι νομίζοντες.