De materia medica

ἔστι δὲ καὶ ἑτέρα χαμαίπιτυσ, κλάδους ἔχουσα πηχυαίους, 3 ἀγκυροειδεῖς, λεπτοκάρφους, κόμην δὲ ἐοικυῖαν τῇ πρὸ αὐτῆς καὶ ἄνθος, σπέρμα δὲ μέλαν· ὄζει δὲ καὶ αὕτη πίτυος. καὶ τρίτη τίς ἐστιν ἄρρην καλουμένη· ἔστι δὲ βοτάνιον ἔχον φυλλάρια [*](3 SIM.: Pl. l. s. 30 D. eup. II 56 (268) — Pl. l. s. — Pl. 29 eup. II 58 (270) — Pl. 29. 30 eup. II 102 (304) 109 (306) — eup. II 40 (264) — Nic. Al. 56 (ex Apollod.) Pl. Scrib. Larg. 187 cf. Nc. Th. 841 — eup. II 136 (327) — Pl. l. s. 30 — Pl. l. s. eup. II 77 (290) — eup. II 162 (177) — Pl. l. s. 30 (ubi serpentia corr.) 16 SIM.: P. XXIV 29.) [*](16 EXC.: Orib. XII s. v. (ἔστι — πίτυος).) [*](1 καὶ λιπαρώτερα om. N: post πυκνὰ transpos. Orib.: sed tenera et pin- guiora et aspera Dl 2 ἔχοντας N δὲ (pr) om. NDi λευκὰ καὶ μήλινα E: λευκόλινα (sic) Orib.: λεπτά, μήλινα ἢ λευκὰ Di ῥίζα NOrib.E κικωρίου N: κιχωρίου Di: κιχώριον FH 4 ἐπὶ — πινόμενα om, N ἰσχιάδας E ἰᾶται] θεραπεύει Di 5 πινομένη E 6 δυσουριῶσιν E post νεφριτικοῖς distinxi ἁρμόζον N: ἁρμόζη E 7 δὲ om. E καὶ om. NE ἐν τῇ FHA ὡς om. NEDi 8 καὶ (pr.) om. NDiE (add E2) ἀκόνιτα FHA καὶ (alt) om. NDi 9 δὲ om. E εἰρημένα NEDi μετὰ om. 0 ἀλφήτου δεδευμένου E: λελυμένων N 10 λεανθεῖσα — κοίαν om, N σὺν] τοῖς HA ἀντὶ om, PV 11 διδομένη] λαμβανομένη Di μετὰ μέλιτος δὲ καὶ λεπίδος EDi: μετὰ ῥητίνης δὲ καὶ λεπίδος FHA (καὶ μέλιτος add. A: superscr. H2) καὶ] ἢ N cf. Dl cum resina mixta et tepida (sic) et inposita sordida vulnera purgat 12 καθαίρει κοιλίαν N ἐν ὑστέρᾳ H: τῆς ὑστέρας E 13 διαφορεῖ δὲ NEDi μαστῶν om. E 16 nov. cap. (ρξυ) incip. E: item Di cum tit. περὶ ἑτέρας χαμαιπίτυος. init. ἑτέρα χαμαίπιτυς· ἔστι δὲ H: marg. ἄλλη add. P δὲ om. FHDi 17 λεπ- τόκαρφος Orib.: λεπτόκαρπος δὲ E (corr. E2) 18 ἄνθος λευκὸν EADi (superscr. H2) ἀπόζει Di ἔστιν δὲ καὶ τρίτη ἄρρην E καὶ (tert.) om. Orib. 19 τις om, 0rib. ἔστι δὲ om. Orib. βοτάνιον λεῖον ADi: λεῖον superscr. H2 (dittogr.) φύλλα ἔχων λεπτὰ E)

λεπτά, λευκά, δασέα, καυλὸν δὲ τραχύν, λευκόν, ἀνθύλλια μήλινα, σπερμάτια ἀὲ παρὰ τὰς μασχάλας· ὄζει δὲ καὶ τοῦτο πίτυος.

δύναμιν δὲ ἔχουσι καὶ αὗται ὁμοίαν τῇ προειρημένῃ, οὐ μὴν οὕτως πρακτικήν|.

[*](1 λευκὰ λεπτά Orib.A: λευκὰ om. E δὲ om. Orib. τραχύν] om, Orib.: παχύν Di λευκὸν δασόν Orib.: asta habens aspera et alba Dl 2 σπερμά- τιον Di δὲ (pr.) om. Orib. περὶ Orib. δὲ (alt) om. Orib. 4 αὐτὰ FE2DiH (αὐτή corr. H2) πρὸ αὐτῆς εἰρημένη E 5 μὴν] μέντοι E οὕτω ADi subscr. ΠΕΔΑΝΙΟΥ ΔΙΟϹΚΟΥΡΙΔΟΥ ΑΝΑΖΑΡΒΕΩϹ ΠΕΡΙ ΥΛΗϹ ΙΑΤΥΙΚΗϹ ΛΟΓΟϹ ΤΡΙΤΟϹ ΕΥΤΥΧΩϹ ΧΡΩ + ΙΩ. ΔΛΩΡ. P (i. e. Ἰωάννης διώρθωσα cf. Graux Rev, de philol. 1877, 257): πεδακιου διοσκουρίδου ἀναζαρ- βέως περὶ ὔλης ἀτρικῆς λόγος τρίτος· εὐτυχῶς χρῶ VF: τέλος τοῦ τρίτου βιβλίου HDi: ΔΙΟϹΚΟΥΡΙΔΟΥ ΠΕΡΙ ΥΛΗϹ ΒΙΒΛΙΟΝ ΤΡΙΤΟΝ E)

1 κέστρον τὸ καλούμενον ψυχρότροφον, ἐπειδὴ ἐν τοῖς ψυχροτάτοις εὑρίσκεται τόποις, ὅ ῥωμαῖοι βεττονίκην ἢ ῥουσμαρίναν [*](1 RV: κέστρον.) [*](7 SIM.: Pl. XXV 84.) [*](7 EXC.: Orib. XI s. v. (κέστρον — ἐλλεβόρου); Gal. XII 23 (unde Aet. I s v. Paul. Aeg. VII 3 s. v.): Ps. Ap. 1; Ps. Orib. III 44; A. Mai l. s. VII 431 (e Ps. Ap. et D. lat.).) [*](7 TEST.: Paul. Aeg. VII 3: βεττονίκη . . . . ἔστι δὲ καὶ παρὰ Ῥωμαίοις ἄλλη τις βεττονίκη καλουμένη, ἦν ὁ Διοσκουρίδης κέστρον ὀνομάζει, ἄλλοι δὲ ψυχρότροφον διὰ τὸ χαίρειν τοῖς ψυχροῖς τόποις μηδὲν ὅμοιον ἔχουσα τῇ προειρημένῃ πλήν τῆς ἐνεργείας. πρὸς δὲ τῷ κινεῖν σὔρα καὶ πρὸς ἄλλα πολλὰ ποιεπι, καὶ μάλιστα ἡ μὲν ῥίζα αὐτῆς μεθʼ ὑδρομέλιτος ποθεῖσα ἔμετον κινεῖ, τὰ δὲ φύλλα κοιλίαν ὑπάγει.) [*](1 tit. ΠΕΔΑΝΙΟΥ ΔΙΟϹΚΟΥΡΙΔΟΥ ΑΝΑΖΑΡΒΕΩϹ ΠΕΡΙ ΥΛΗϹ ΙΑΤΡΙΚΗϹ ΛΟΓΟϹ ΤΕΤΑΡΤΟϹ P: πεδακίου διοσκουρίδου ἀναζαρβέως περὶ ὕλης ἰατρικῆς λόγος τέταρτος FHADi: τάδε ἔνεστιν ἐν τῶ τετάρτω βιβλίω διοσκουρίδου περὶ τῶν λελεγμένων βοτανῶν καὶ ῥίζῶν οὔτως ἡ ὀνομάσία. καὶ τοῦτον περοσευχέριαν ἑκάστου τῶν ζητουμένων (sequ. ind. capp. ρπθ) E 2 τρισὶ βιβλίοις FHADi: τρισὶν ὧ E 8 ἀλαίου E (post δένδρων inser. ἐλαίων E) 5 ἐν δὲ E (δὲ eras. E2) 6 τε om. FHADi) [*](7 num. cap. υογ ODi: α E tit. περὶ κέστρου FAHDi: cestros Pl. τὸ καλ. φυχρ. om. N ψυχοτρόφον E: ψυχότροφον FHADiGal.: psicrotrofon Dl: spani spichtrofos Ps. Ap.: psychrotrophon Pl. 8 ὃ] τοῦτο RDi βετο- γίκην FHADiGal: οὐτεπονίκην C ἢ ῥουσμαρίναν om. REDl: del. V: fort. ῥουσμαρῖνον cf. D, III 75) [*](9 C fol. 194v: N fol. 89 marg. adscr. τὸ λεγόμενον βγεττονίκη C (m. rec))

καλοῦσι. πόα ἐστὶ καυλὸν ἔχουσα λεπτόν, πήχεως τὸ ὕψος ἢ καὶ μείζονα, τετράγωνον, φύλλα μακρά, ]αλακά, ὅμοια δρυΐ, τὴν περιφέρειαν ἐσχισμένα, εὐώδη, μείζονα δὲ τὰ πρὸς τῇ δίζῃ· ἐπ᾿ ἄκρῳ δὲ τῳ καυλῷ ἔνεστι τὸ σπέρμα ἐσταχυωμένον ὥσπερ θύμβρας. ταύτης τὰ φύλλα χρή συλλεγόμενα ξηραίνειν, ὦν ἐστι καὶ ἡ πλείων χρῆσις.