De materia medica

109 τρίφυλλον· οἱ δὲ μινυανθές, οἱ δὲ ἀσφάλτιον, οἱ δὲ [*](108 RV: φαλάγγιον· οἱ δὲ φαλαγγῖτιν, οἱ δὲ καὶ ταύτην λευκάκανθαν καλοῦσιν.) [*](4 SIM.: Pl. XXVII 124 (e S. N. — Crat.).) [*](4 EXC.: Orib. XII s.  v. (φαλάγγιον — γεωλόφοις); med. Gal. XII 150 s. v φαλαγγῖτις (unde Paul. Aeg. VII 3 s. v.).) [*](14 SIM.: Nic. Th. 520sq. (ex Apollod. — Diocle cf. Wellmann II 20); schol. Nic. Th. 520 (e Dionysio herbario); Scrib. L. 163 (unde?) Col. de r. r. VI 17 (ex Hyg.). Pl. XXI 54. 152 (ex I. B.) cf. Gal. XIV 226 Paul. Aeg. s v. σατόριον ἢ τρίφυλλον.) [*](14 EXC.: Orib. XII s. v. (τρίφυλλον — στερεά) cf. Gal. XII 144 (unde Aet. I s. v.) Isid. XVII 9, 72. Hes. s. v. μινυανθές.) [*](1 μετ᾿  σἴνου om. E ἑρπετῶν δήγματα R τὰ τῶν ἑρπετῶν δήγματα καὶ πληγὰς E 2 ἐπὶ δὲ E τῶν ante τετραπόδων superscr. E δὲ] τε CDi ἐγχυματισθέντα coni. Sarac. 3 πίνεται δὲ CE καὶ διαρροίας om. marg. add. A2) [*](4 num. cap. υκβ 0: υκδ Di: ριε E tit. περὶ φάλαγγος FHA: περὶ φαλαγγίου Di φάλαγγα FHA δὲ (pr.)] μὲν H λευκάκανθαν RE cf. Pl. phalangitis a quibusdam phalangion vocatur, ab aliis leucacanthum vel, ut in quibusdam exemplaribus invenio, leucacantha 5 post ἠ (alt.) inser. καὶ E διεστῶτες REDi 6 πολλὰς ἐντομάς E ἔνστομα pro ἐντ. πολλ. ἔχοντα R: superscr. A2: ἔντομα Di 7 ἔχοντα/// ἀπαλλήλων E (corr. E2) πλατὺ παχὑ libri: corr. Sarac. coll. Pl. semine nigro, lato ad lenticulae dimidiae figuram φακοῦ ἢ μεῖζον cod. Marc. 8 πολύ R μικρόν om. ROrib.Di: radix est illi minuta Dl 9 τῆς om. R γὰρ om. R συνέρχονται RE: συνέχεται Orib. φέεται δὲ E 11 πινόμενον HADi 12 σκορπιοπλήκτοις βοηθεῖ FHADi) [*](14 num. cap. υκγ 0: υκε Di: ρις E tit. περὶ τριφύλλου FHADi τριφύλλιον Orib. post τρίφ. syn. e R add. Di: mg. H2 ad syn. cf. Gal. τρίφυλλον· οἱ δὲ ἀσφάλτιον, οἱ δὲ ὀξύφυλλον, ἔνιοι δὲ μινυανθές, εἰοὶ δ᾿  οἳ κνήκιον ὀνομάζουσιν· ἀπὸ μὲν τῶν συμβεβηκότων τῷ θάμνῳ τὰ πρῶτα τρία, τὰ δὲ ὑπόλοιπα οὐκ οἷδ᾿  ὁπόθεν ἀσφάλτιον] ab odore gravi neque absimili bitumini cf. Col. de r. r. VI 17) [*](15 C fol. 369r: N 164 φαλαγγῖτιν N: φαλάγγιον C)

κνήκιον, οἱ δὲ ὀξύφυλλον | καλοῦσι. θάμνος ἐστὶ πήχεως ἢ μείζων, ῥάβδους ἔχων λεπτάς, μελαίνας, σχοινώδεις, παραφυάδας πολλὰς ἐχούσας, ἐφ᾿  ὧν φύλλα ὅμοια λωτῷ τῷ δένδρῳ, τρία καθ᾿  ἑκάστην βλάστησιν· ὀσμὴ δὲ αὐτῶν ἄρτι μὲν φυομένων πηγάνου, αὐξηθέντων δὲ ἀσφάλτου· ἄνθος δὲ ἀνίησι πορφυροῦν, σπέρμα δὲ ὑπόπλατυ, ὑπόδασυ, ἐκ τοῦ ἑτέρου πέρατος ὥσπερ κεραίαν ἔχον· ῥίζα λεπτή, μακρά, στερεά.

2 βοηθεῖ δὲ τὸ σπέρμα καὶ τὶ φύλλα πινόμενα ἐν ὕδατι πλευριτικοῖς, δυσουροῦσιν, ἐπιληπτικοῖς, ἀρχομένοις ὑδρωπιᾶν, ὑστερικαῖς· ἄγει δὲ καὶ καταμήνια. δεῖ δὲ διδόναι τοῦ μὲν σπέρματος δραχμὰς τρεῖς, τῶν δὲ φύλλων δραχμὰς τέσσαρας· ἀρήγει δὲ καὶ θηριοδήκτοις σὺν ὀξυμέλιτι τὰ φύλλα πινόμενα. ἱστόρησαν δέ τινες ὅτι ὄλου τοῦ θάμνου καὶ τῆς ῥίζης τὸ ἀφέψημα καὶ τῶν φύλλων καταντλούμενον ἐπὶ τῶν ἑρπετοδήκτων [*](109 RV: τρίφυλλον ἢ ὀξύφυλλον· οἱ δὲ μινυανθές, οἱ δὲ ἀσφάλτιον, οἱ δὲ κνήκιον, Ῥωμαῖοι τριφόλιουμ ἀκούτουμ, οἱ δὲ τριφόλιουμ ὀδοράτουμ.) [*](8 SIN.: D. eup. II 25 (248) — Pl. XXVI 89 eup. II 112 (310) — Pl. XXVI 119 eup. II 63 (278) — Nic. Th. 520. 907 (ex Apollod.) Pl. XXI 152 eup. Il 115 (316) 117 (317. 318) Scrib. Larg. l. s. — Pl. XXI 153 (e Simo medico Coo cf. Col. l. s.) Gal. l. s. — eup. II 20 (233).) [*](1 κνίκιον EHA: κνίδιον F: a similitudine cum semine carthami cf. Gal. XIV 226 ὀξυτρίφυλλον Scrib. Larg. l. s. Pl. XXI 54 πηχιαῖος E ἢ om. NEDi: καὶ post ἢ add. COrib. 2 λεπτὰς μεστάς RE post σχοινώδεις distinx. Orib.PE παραφυλλας (αδας superscr.) Orib. 3 πολλὰς addidi ἔχουσα Orib.PV τῷ δένδρῳ om. R: virgas tenues habens in circuitu loto arbori similes Dl: folia cacumine suo et figura loti arboris folia referunt 4 μὲν om, R 6 δὲ om. REDi ὑπόπλατυν ὑπόδασυν R: δασύ, ὑπόπλατυ Orib.: ὑπόπλατυ καὶ Di: semen latu et asperu habens, in extremo oblomgu Dl 7 κεραίαν (ς superscr.) Orib.: καρδίαν PV ῥίζα δὲ Di μακρὰ ἰοχυρά N: ἰσχυρά pro μακρά Di 8 σὺν ὕδατι E 9 πλευριτικοῖς δυσουροῦσιν om. R δυσουριῶσιν E καὶ ἀρχομένοις E: ἀρχομένοις δὲ F 10 ἄγει — καταμήνια om. N 11 δραχμὰς τρεῖς] τρίτον N: η (in ras.) C τέτρακις (om. δρ.) N: δ (C 12 ἄγει C: ἄγουσι δὲ καὶ καταμήνια πεινόμενα· ἀρήγει καὶ θ. N φύλλα λεῖα RHDi (dittogr.) πινόμενα om. E 13 ἱστοροῦσι δ᾿  ἔνιοι NEDi: ἱστοροῦσιν ἔνιοι C ὅτι om. R τοῦ ὅλου θάμνου E ὅλου — καὶ om. RDi τὸ ἀφέψημα τῆς ῥίζης RDi 14 τὰς ἐκ τῶν δηγμάτων ἀλγιδῶνας παραιτεῖται E) [*](15 C fol. 351v: N 141 τρίφυλλον ἢ ὀξύφυλλον C: τρίφυλλον ἢ μινυανθὲς ἢ ἀσφάλτιον, οἱ δὲ ὀξύφυλλον N ἢ] οἱ δὲ Di 16 κνήκιον καλοῦσι NDi τριφόλλιουμ R: τριφίλιουμ Di cf. Col. de r. r. VI 17, 2 nostri autem propter figuram vocant acutum trifolium Scrib. Larg. 163 οἱ δὲ τριφόλιουμ ὀδοράτουμ om. R 17 ὠδαράτουμ H)

παραιτεῖται τοὺς πόνους. ὡσὰν δὲ θεραπευθείς τις τῷ ὕδατι ἐὰν ἕτερον ἕλκος ἔχων καταντληθῇ, τὰ αὐτὰ πάσχει τοῖς δηχθεῖσι. ποτίζουσι δέ τινες ἐπὶ μὲν τριταίου τρία φύλλα ἢ τρία σπερμάτια ἐν οἴνῳ, ἐπὶ δὲ τεταρταίου τέσσαρα, ὡς λύοντα τὰς περιόδους· μείγνυται δὲ αὐτῆς ἡ ῥίζα καὶ ἀντιδότοις.