De materia medica

τὸ δὲ πίτυρον σύν ὄξει δριμεῖ 2 ἑψηθὲν λέπρας ἀφίστησι καταπλασσόμενον θερμόν, καὶ πάσης φλεγμονῆς ἐν ἀρχῇ κατάπλασμα σύμφορον, μετὰ δὲ πηγάνου ἀποζέματος ἑψηθὲν μαστούς χονδριῶντας παύει καὶ ἐχεοδήκτοις ἁρμόζει καὶ στροφουμένοις. ἡ δʼ ἐκ τῶν ἀλεύρων ζύμη, θερμαντικὴ οὖσα καὶ ἐπισπαστική, ἰδίως τὰ ἐν πέλμασι λεπτύνει καὶ τὰ ἄλλα φύματα καὶ δοθιῆνας σὺν ἁλ| σὶν ἐκπέσσει καὶ ἀναστομοῖ. τὸ δʼ ἐκ τῶν σητανίων πυρῶν ἄλευρον ἰοβόλοις ἁρμόζει καταπλασσόμενον σὺν ὄξει ἢ οἴνῳ, ἑψηθὲν δὲ κόλλης τρόπον καὶ ἐκλειχόμενον αἱμοπτυικοὺς ὠφελεῖ, καὶ πρὸς βῆχας καὶ ἀρτηρίας τραχυσμούς σύν ἡδυόσμῳ καὶ βουτύρῳ ἑψηθὲν ποιεῖ· καὶ ἡ ἐξ αὐτῶν δὲ τῶν πυρῶν γῦρις ἑψηθεῖσα σὺν μελικράτῳ ἢ ὑδρελαίῳ πᾶσαν διαφορεῖ φλεγμονήν.

καὶ ὁ ἄρτος σὺν 3 μελικράτῳ ἑφθός τε καὶ ὠμὸς καταπλασσόμενος πᾶσαν φλεγμονὴν παραμυθεῖται, μαλακτικώτατος ὑπάρχων καὶ παρυποψύχων, μιγεὶς πόαις ἢ χυλοῖς τισιν· ὁ δὲ παλαιὸς καὶ ξηρὸς [*](6 SIM. D. eup. II 117 (318)— eup. II 43 (256) — eup. I 150 (171) —eup. I 144(166)— Pl. XXII 124 — Pl. XXII 138—Pl. XXII 127 eup. II 30 (239)) [*](1 ἡδρικότες PFF (ἢ ἠρτικότες E2 in mg): οἰδηκότες H μηλίζοντες τε τῇ χρόα E τε addidi ex E μετ’ αὐτοὺς E 2 ὑπʼ ἐνίων H σιτάνιοι Di, cf. Daremb. adn. ad 0rib. I 556. 558 δὲ (alt.)] οὖν Di 5 γινόμενος P: γενόμενος EF: γεννώμενος HDi post γινόμενος colloc. ἄρτος E 6 ἄλευρος H 8 ῥευματοσμοὺς νεύρων H ἐμπνευμάτωσι E 10 ἐψηθὲν δριμεῖ E λέπρας — ἐφηθὲν om. Di θερμὸν addidi ex E coll. D. eup. I 126 (156) ἀφίστησιν ἀγρίους λείχῆνας πίτυρα σὺν ὄξει ἑψηθέντα καὶ θερμὲ καταπλασθέντα 11 σύμφορον om. E δὲ om. E 12 ἀφεψήματος EHDi: ἀποζεύματος F χον- δμιῶντας παύει om. H (spat. rel.): μ. σπαργῶντας Di 16 ἐκ om. QDi 17 σὺν] ἐν QDi: om. E ἢ om. P οἴνῳ δὲ H (δὲ om. post ἐψηθέν) 18 τρόπον κόλλης QDi αὶμορραγίας H 19 τραχυσμοὺς ἀρτηρίας E 20 δὲ addidi ex E ἐν μελικράτῳ ἑψηθεῖσα E 21 πᾶσαν φλεγμονὴν E 22 ἐφθός] ἑψηθεὶς H ὠμός τε καὶ ἑφθὸς Ε τε om. QDi καταπλασσόμενος δὲ ὁμοίως Ε πᾶσαν αραμυθεῖται φλεγμονήν Q 23 τε ὑπάρχων E)

86 κριθὴ δὲ ἀρίστη ἡ λευκὴ καὶ καθαρά, ἀτροφωτέρα δὲ πυροῦ· τοῦ μέντοι γινομένου ἐξ αὐτῆς ἀλρ ίτου ἡ πτισάνη τροφιμωτέρα διὰ τὴν ἐν τῇ ἑψήσει χύλωσιν, ποιοῦσα πρὸς τὰς δριμύτητας καὶ τὰς περὶ ἀρτηρίαν τραχύτητας καὶ ἑλκώσεις, πρὸς ἃς καὶ ἡ πυρίνη πτισάνη ἁρμόζει, τροφιμωτέρα καὶ οὐρητικωτέρα οὖσα κατασπᾷ δὲ καὶ γάλα συνεψηθεῖσα μαράθου σπέρματι καὶ ῥοφουμένη. ἔστι δὲ ἡ κριθὴ οὐρητική, σμηκτική, φυσώδης, κακοστόμαχος, συμπεπτικὴ οἰδημάτων.

2 διαφορεῖ δὲ τὸ ἐξ αὐτῆς ἄλευρον μετὰ σύκων καὶ μελικράτου ἑψηθὲν οἰδήματα καὶ φλεγμονάς, συμπέσσει δὲ τὰς σκληρίας μετὰ πίσσης καὶ ῥητίνης καὶ περιστερᾶς κόπρου, σὺν μελιλώτῳ δὲ καὶ κωδίαις μήκωνος ἀνωδυνίαν παρέχει τοῖς πλευράν ἀλγοῦσι. καταπλάσσεται δὲ καὶ πρὸς ἐμπνευματώσεις ἐντέρων μετὰ λινοσπέρμου καὶ τήλεως καὶ πηγάνου, μετὰ πίσσης δὲ ὑγρᾶς καὶ κηροῦ καὶ οὔρου παιδὸς ἀφθόρου καὶ ἐλαίου χοιράδας ἐκπέττει. σὺν μυρσίνῃ δὲ ἢ οἴνῳ ἢ ἀχράσιν ἢ βάτῳ ἢ σιδίοις κοιλίας ῥεύματα ἵστησι, σὺν κυδωνίῳ δὲ ἢ ὄξει ποδαγρικάς φλεγμονὰς ὠφελεῖ.