Historiae Animalium Epitome

Aristophanes of Byzantium

Aristophanes of Byzantium. Excerptorum Constantini De Natura Animalium Duo Aristophanis Historiae Animalium Epitome subiunctis Aeliani Timothei aliorumque eclogis (Supplementum Aristotelicum, Volume 2). Lampros, Spyridon Paulou, editor. Berlin: Reimer, 1885

(584) ζῇ δ’ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ἔτη τριάκοντα.

(585) Αἰλιανοῦ, ἵπποι δ’ εἰς πόλεμον παριόντες ὑπόπτους ἔχουσι τάφρους τε καὶ σταυροὺς καὶ βόθρους καὶ σκόλοπας.

(586) δυνατοὶ δὲ καὶ εἰς ὄρχησιν ἐκπαιδεύεσθαι ἵπποι, εἴ τῳ καταθύμιον εἴη καθάπερ τοῖς Συβαρίταις.

(587) ἵππος δὲ πιὼν ἐκ τοῦ Κοσσινίτου ποταμοῦ (ἔστι δὲ οὗτος ἐν Θρᾴκῃ) δεινῶς ἐκθηριοῦται· ἐκδίδωσι δὲ ὁ ποταμὸς οὗτος εἰς τὴν Ἀβδηριτῶν καὶ ἀναλίσκεται εἰς τὴν Βιστονικὴν λίμνην. Ὠρώτας δὲ καὶ Ἀδρασίους λέγουσι τοῖς ἵπποις ἰχθύας ἀντὶ χόρτου παραβάλλειν, Μακεδόνας δὲ καὶ Λυδοὺς οὐχὶ τοῖς ἵπποις μόνον ἀλλὰ καὶ τοῖς προβάτοις, Κελτοὺς δέ φασι καὶ ἐν βουσὶ τοῦτο ποιεῖν. ἐν δὲ Μυσοῖς ἀναβαινομένων τῶν θηλειῶν ἵππων ἐπηύλουν τινὲς ὡς ἂν τάχιστά τε ἐγκυμονήσωσιν ὑπὸ τοῦ μέλους θελγόμεναι καὶ καλοὺς ἀποτέκωσι τοὺς πώλους.

Ἰστέον ὅτι ἐν τῷ πλάτει αὐτὰ οὐχ εὗρον.

(588) Λίβυς δὲ ἵππος ὀφθῆναι μὲν ἀπρεπής, εὔδρομος δέ, ὥσπερ εἴρηται, φέρει δὲ οὗτος καὶ ἀχαλίνωτος εἶναι.

[*](1 νοσοῦσι] Suid. s. v. τέτανος: τέτανος. νόσος περὶ τοὺς ἵππους γιγνομένη. νοσοῦσι γὰρ οἰ ἵπποι πλείοσι νοσήμασι, ποδάγρᾳ ἰλεῷ τετάνῳ ἐμπυήσεσι καὶ κριθιάσει. ἔστι δὲ ἡ κριθίασις ὠμότης μετὰ στρόφου, ὁ δὲ τέτανος σπασμός, ἡ δὲ ἰλεώδης νόσος κοιλιακή τις διάθεσις, ἡ δὲ ἐμπύησις ἀπόστασις ἐν ὑπογαστρίῳ· ἡ δὲ ποδάγρα ὀδύνη περὶ τὰ ἄρθρα· καὶ δυσουρίασις. cf. Arist. hist. anim. Θ 24 p.604a22—b10 6 χαίρει] Arist.I. c. Θ 24 p. 605a9 χαίρουσι δ’ οἱ ἵπποι τοῖς λειμῶσι καὶ τοῖς ἕλεσιν· καὶ γὰρ τῶν ὑδάτων τὰ θολερὰ πίνουσι, κἂν ᾖ καθαρά, ἀνατρέπουσιν αὐτὰ οἱ ἵπποι ταῖς ὁπλαῖς, εἶτα πιοῦσαι λούονται 7 ζῇ] Arist. l. c. Z 22 p. 576a26 ζῶσι δὲ τῶν ἵππων οἱ μὲν πλεῖστοι περὶ ὀκτωκαίδεκα ἔτη καὶ εἴκοσιν, ἔνιοι δὲ πεντεκαιείκοσι καὶ τριάκοντα· ἐὰν δέ τις ἐπιμελῶς θεραπεύῃ, ἐκτείνει καὶ πρὸς τὰ πεντήκοντα. ὁ δὲ μακρότατος βίος τῶν πλείστων ἐστὶν ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ τριακοντέτης· ἡ δὲ θήλεια ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ μὲν πέντε καὶ εἴκοσιν ἔτη, ἤδη δέ τινες καὶ τετταράκοντα ἔτη βεβιώκασιν 9 ἴπποι] cf. Ael. nat. anim. VI 6 (p. 141, 9—11 Herch.) 10 δυνατοὶ] cf. Ael. l. c. XVI 23 (p.401, 3—21 Herch.) 12 ἵππος] cf. Ael. l.c. XV 25 (p.384, 1—24 Herch.) 20 ἰστέον] cf. Praef. 21 Λίβυς] haec et proxima e Timotheo sumpta docet Timoth. p.17,6 Haupt. . . . . ὅτι ἀπὸ διαφόρων ἐθνῶν εἰσι διάφοροι ἵπποι κατ’ ἀρετὴν et qaae apud Oppian. Cyneg. I 158—367 leguntur. cf. Ael. l. c. III 2 (p.60,9—20 Herch.))[*](2 νοσήμασι ποδάγρᾳ scripsi: νοσή . .  . . . . . . . . . . . . . . . άγρα cetera corrosa D 2, 3 κριθιάσει· ἔστι δ’ ἡ κριθίασις scripsi: κριθι . . . . . . . . . . . . . . . . . θίασις cetera corrosa D 3 ἡ δὲ ἰλεώδης νόσος κοιλιακή Suid: ἡ δὲ ἰθλεώ . . . . . . . . . . . . . . . . . λιακὴ cetera corrosa D 6 καθαρῷ D: Aristophani restituendum καὶ θολερῷ cf. Aristotelica 12 κοσινίτου D 14 αὐδηριτῶν D βιστωνικὴν D ὡρώτας D: Ὠραείτας Ael.: Ὠρείτας Jacobs 15 ἀδρασίους D Ael.: Γεδρωσίους Gillius 16 δὲ scripsi: τὲ D 17 καὶ ἐν D: καὶ τοῖς scribendum Μυσοῖς scripsi ex Aeliano: βουσοῖς D 21 Λίβυς scripsi: Οίβος culpa rubricatoris D)
147

(589) Οἱ Θετταλοὶ ἵπποι δεινοὶ μὲν εἰς τὸ συνελάσαι θηρίον, ἀγαθοὶ δὲ εἰς ἅμιλλαν· ἐριστικοὶ γάρ. μέγεθος δέ εἰσι σύμμετροι, τὰς πλευρὰς ἀσαρκότεροι, γαστέρα ἀνεσταλμένοι, τράχηλον περιφερεῖς, ἐξ ἦς τῇ καθέδρᾳ τὰ νῶτα ἰσοτενεῖς.

(590) Οἱ δὲ Ἀρκάδες ἵπποι δεινὸν βλέπουσι καὶ τὴν ὀφρῦν αἴσι. [*](f. 284v) --- ἡ ῥὶς ἐπαγγελίαν φρυάγματος ἔχει καὶ --- --- τόπιν τῶν ποδῶν· ἀτιμάζουσι δὲ ὑ --- αὐ --- --- κοί εἰσι τὴν ὁπλήν.

(591) Κυρηναἴοι δὲ ἵπποι πεφύκασιν εἰς ἅρματα καλοὶ καὶ ξυνωρίδας.

(592) Οἱ ἐν Σκυθίᾳ εἰς πολεμόν εἰσι καλοί· θαρσεῖ γὰρ καὶ οὐ δέδιε, καὶ τῷ ἀναβάτῃ συμπάσχει, καὶ πεσόντι παροκλάζει· φιλάνθρωπον γάρ ἐστιν ἵππος Σκόθης.

(593) Οἱ δὲ Νισαῖοι ὡραῖοί εἰσι, καὶ τῷ σώματι τοὺς ἄλλους ὑπερφέρουσι, καὶ εἰσὶ καλοὶ τῷ χαλινῷ, καὶ θράσος ἐν δεινοῖς πολέμοις κτῶνται, καὶ παραγγελμάτων ἀκροαταὶ εἶναι παιδεύονται, καὶ σάλπιγγι διεγείρονται, καὶ εἰσὶν ἀγέρωχοι, μέγιστοι δὲ τὸ σῶμά εἰσι καὶ ὑγρότατοι, ὑψαύχενες, εὔσαρκοι καὶ τοῖς ποσὶ τὴν γῆν κροτοῦντες.

(594) Ἶπποι δὲ Μαυρούσιοι εἴτ’ οὖν Λιβυκοὶ πηδήματίεἰσιν εὔκολοι, εὔκοιλοι τὴν ὀσφὺν καὶ ἰχνευτικοὶ καὶ σχολαίῳ βαδίσματι θηρευτικῷ ἁμιλλώμενοι τοῖς κυσί, καὶ τὰς ἐκτροπὰς τῶν θηρίων ἐποπτεύοντες καὶ σοφῶς καὶ ἀφόβως διώκοντες αὐτά· ἀνέκπληκτοι δέ εἰσι πρὸς δόρατα καὶ τὰς σάλπιγγας, ὠκύτατοι δὲ καὶ εὐάγωγοι, δίψης ἀνεχόμενοι, ἥκιστα βουλιμιῶντες.

(595) Τευθρανίας δὲ καὶ Λέσβου ἵπποι θυμοῦ ἐπαγγελίαν καὶ ὅπλων κτύπους συνιᾶσιν.

(596) Ἀρμένιοι δὲ σώματι εὐμεγέθεις εἰσὶ καὶ χρεμετιστικοί, πλατύνωτοι δὲ καὶ βοώδεις, ῥάχιν ὑπέρσαρκοι.

(597) Οἱ δὲ Ἄραβες οἱ πρὸς τῷ ὄρει τῆς Ἰνδικῆς ὄντες ὑψαύχενοί εἰσι καὶ ποδώκεις, ὀξεῖς καὶ κούφως πηδῶντες, γοργοὶ τὸ βλέμμα, πρὸς τὸ καῦμα μὴ ἀπαγορεύοντες, ἱπποτυφίας γέμοντες ἀληθῶς. φοίνικες δέ, ὡς [*](5 Ἀρκάδες ἵπποι] cf. Strab.8,388. 13 οἱ δὲ Νισαπῖοι] cf. Herod. III 106. D. Chrys. or. 36, p. 449. Arist. hist. anim. l 48 p. 632a30 25 Ἀρμένιοι] cf. Herloid. VII 29) [*](1 οἱ scripsi: Εἱ culpa rubricatoris D 3 ἀσαρκώτεροι D ἐξ ἦς D: conicio ἰξὺν εὐκάθεδροι 5 οἱ scripsi: Εἱ culpa rubricatoris D αἵρουσι scripsi: αἵ . . . σι cetera corrosa D 6 latere putes tale quid καὶ ἡ οὐρὰ σοβεῖται κατόπιν 7 intercidisse credo ὑπ’ αὐτοὺς sc. τοὺς πόδας] ὑποδεῖσθαι, ἐπεὶ καρτερικοί 9 Κυρηναῖοι scripsi: κυρην . . . cetera corrosa D πεφύκασιν scripsi pro corrosis in D ἄρματα D 10 Οἱ ἐν Σκυθία εἰς πόλεμόν εἰσι scripsi: .ἱ ἐ . . . . . . . . . . . . . . . λεμον εἰσὶ cetera corrosa D 11 τῷ ἀναβάτῃ συμπάσχει scripsi: . . . . .  . . . . . . . . . . πάσχει cetera corrosa D 12 ἐστιν ἵππος scripsi: corrosa D 13 Οἱ δὲ Νισαῖοι ὡραῖοί εἰσι, καὶ τῷ σώματι scripsi: Εἱ δὲ Νισσαῖοι ὡραῖοι εἰσ . . . . . . . . . . . .  ματι D 18 εἶτ’ D 19 εὔκοιλοι D: suspicor ἔγκοιλοι 19, 20 ἁμιλλώμενοι D 23 Τευθρανίας scripsi: Ἡευθρανίας culpa rubricatoris D 24 συνιᾶσιν scripsi: συνίασιν D 27 Εἰ culpa rubricatoris ἄρραβες D)

148
ἐπίπαν εἰπεῖν, τὴν χρόαν, τὴν προτομὴν σύμμετρον καὶ εὔρυθμον ἔχοντες. τὴν κεφαλὴν ἄν τις αὐτῶν ἴδοι τῷ τοῦ ἱππέως μετώπῳ ἡνωμένην. κυδροὶ καὶ δυσγαργάλιστοι, τῇ δὲ ὁρμῇ ὅλους ἑαυτοὺς ἐπιδιδόντες, πηδῶντες κούφως μάλα ἢ τρέχοντες, τὴν ἶριν κεκραμένην καὶ ὑδαρεστέραν ἔχοντες, [*](f. 385r) τοὺς κενεῶνας --- ἐγκεχυμένοι, τὴν ῥάχιν κοίλην ἔχοντες---σις τὴν δίαιταν εὐτελεῖς, ἐμβριθέστατοι --- --- διαβάσεις ποιούμενοι.

(598) Ἴπποι δὲ --- τὰ ἐκ τοῦ κενεῶνος εἰς τὰς ὠμοπλάτας πολυ ---δεκατριῶν πλευρῶν ὄντες, τῶν ἄλλων δώδεκα ἐχόντων.

(599) Ἐ---αι ἵπποι ἐμβριθεῖς εἰσι καὶ ἡμερώτατοι καὶ ἀναβαίνεσθαι κάλλιστοι, τὴν ῥάχιν κοίλην ἔχοντες, διὰ δὲ τῶν ἰσχίων προβαίνοντες, πλατεῖς, μέγιστοι καὶ τὸ φρόνημα κυδρότατοι· οὐ μὴν γίνονται πολλοὶ τοιοῦτοι.

(600) Κυρηναῖοι δὲ ἵπποι ξανθόχροοι εἰσι καὶ καλοί. ῥάχιον καὶ ὀσφὺν ἐντονώτατοι καὶ λιπώδεις.

(601) Λύδιοι δὲ ἵπποι μεγάλοι τὰ σώματά εἰσι καὶ κάλλιστοι, τὴν κεφαλὴν προμήκεις, εὔστερνοι, τὴν οὐρὰν δασεῖς, ἐριστικοί. ὄμμα μαλακοί, τὴν ἶριν οἰνωποί, εὔκομοι, τὸ ἧθος εὐπειθεῖς, δυσχείμεροι, ἀπαλοὶ τὴν σιαγόνα, ἐγχέμαλοι ἀγαθοὶ καὶ ζυγὸν ὑποδῦναι ἄριστοι.

(602) Λευκανοὶ δὲ ἵπποι φαῦλοι, μικροὶ τὸ σῶμα, δυσειδεῖς τὸ χρῶμα, αἰσχροὶ τὰς ὄψεις, ὑπὸ ζυγὸν δὲ ἐργαστικώτατοι.

(603) Μῆδοι δὲ ἵπποι μέσοι εἰσίν, ὧτα δὲ ἔχουσι μικρά, καὶ πρὸς καῦμα ἀπαγορεύουσι δυσπνοίᾳ.