Iatrica

Anonymus Londinensis

Anonymi Londinensis ex Aristotelis Iatricis Menoniis et aliis medicis eclogae (Supplementum Aristotelicum, Volume 3). Diels, Hermann, editor. Berlin: Reimer, 1893.

  1. τὴν αἴσθη[σ]ιν καὶ κωλυτήριον γί(νεσθαι) τῆς
  2. ἀντι[λήψεω]ς τ(ῶν) ἐδεσθέντ(ων). * * ὃν τρόπον
  3. καὶ οἱ βυρσοδέψαι· οὗτοι γ(ὰρ) κεκακωμένην ἴσχοντες
  4. τὴν αἴσθησιν οὐδὲν παραποδίζονται
  5. κατὰ τὴν ὀδμήν· * τὸν αὐτὸν καὶ ἀ[πὸ] τ(ῶν) ἐδεστῶν
  6. κακουμένη αἴσθησις [ουκαντιλαμβ]
  7. οὐκ ἀντιλαμβάνεται τῆς δυ(νάμεως) τῆς ἀπ᾿ αὐτ(ῶν).
  8. οὐ πιθανῶς δὲ οὐδ᾿ οὗτοι ἐπιχειροῦσιν [π(πος)αυτ(ον)]·
  9. ἡμ<ε>ῖς δέ φ(αμεν) πρὸς τὸν Ἀσκληπιάδη, διότι ἡ
  10. τ(ῶν) ἐν ἡμῖν οὐκ ἀντιλαμβάνεται δι[ὰ] τὸ μὴ
  11. ὑποπείπτειν αὐτῆ[ι] αὐτά. ὃν γ(ὰρ) τρόπ[ον] τὸ πεσ<σ>ό-
  12. μ[εν]ον ἐν οἰκείωι τό[πωι] δεῖ (εἶναι), ἵνα
  13. καὶ [ὃν] τρόπον τὸ ἐξαιματούμενον δεῖ ἐν
  14. πόπωι γενέσθαι εἰς τὸ ἐξαιματωθῆναι, ο(ὕτω) καὶ
  15. τὸ ὀδ[μ]ώμενον ἐν οἰ[κείω]ι τόπωι δεῖ (εἶναι)
  16. εἰς τὸ ὀσ]φρηθῆναι. τὰ δὲ ἐν ἡμῖν ὑ(πάρχοντα) μὴ ὑπο-
  17. Ε; τῆι αἰσθήσει εἰκότως ἐγλανθάνει
  18. αὐτήν· δι᾿ ἣν αἰ(τίαν) τ(ῶν) εὐωδῶν λαμβανομέν(ων)
  19. ἡ αἴσθ]ησις οὐ καταλαμβάνει τὰς τούτ(ων) ποιότητας.
  20. καὶ π(ρὸς) μ(ὲν) τὸν Ἀσκληπιάδη ταῦτα. * * λέγουσι