Iatrica

Anonymus Londinensis

Anonymi Londinensis ex Aristotelis Iatricis Menoniis et aliis medicis eclogae (Supplementum Aristotelicum, Volume 3). Diels, Hermann, editor. Berlin: Reimer, 1893.

  1. ἀπὸ γ(ὰρ) τούτου τὸ μ(ὲν) νόστιμον καὶ λεπτὸν]
  2. ἀναδίδοται εἰς τὰ σώμα[τα ἡμῶν, τὸ δὲ]
  3. φαυλότερον καὶ ἀργότερον σκ[ὼρ γι(νόμενον) διὰ]
  4. τὴν κύστιν εἰς τὸ ἐκτὸς ἀποκρ[ίνεται].
  5. τούτων οὕτως ἐκκειμέν(ων) ἀ[πορούμ(εν)οι μ(ὲν)]
  6. οὐκ ἔχομεν παγίως εἰπεῖν πε[ρὶ τοῦ ὑγροῦ]
  7. τοῦ ἀποκρινομένου κ(ατὰ) τὰ] ἀπου[ρήματα, πό-]
  8. τερον τὸ ἀλλότριόν (ἐστιν) τὸ ἀποκρ[ινόμ(εν)ον, ὃ
  9. υ[πῆ]ρχεν τῶι ὑγ[ρ]ῶι καὶ [ὃ φύσει
    10. [*](XXX 18] cf. Aetius de placitis II 20,16 [Doxogr. 351b9]: Ἡράκλειτος καὶ Ἑκαταῖος [cf. E. Schwartz Mus. Rhen. XL 242] ἄναμμα νοερὸν τὸ ἐκ θαλάττης εἶναι τὸν ἥλιον. Ibid. II 20,4 [349b4] Κλεάνθης ἄναμμα νοερὸν τὸ ἐκ θαλάττης τὸν ἥκιον. Arius Didymos fr. 34 ap. Stob. Ecl. I 26 [Doxogr. 467,17]: Χρύσιππος τὸ ἀθροισθὲν ἔξαμμα μετὰ τὸν ἥλιον νοερὸν ἐκ τοῦ ἀπὸ τῶν ποτίμων ὑδάτων ἀναθυμιάματος· διὸ καὶ τούτοις τρέφεσθαι.)[*](XXX 9 ἀναδιδόμενον K 12 μεταβαλλόμενον] cf. v. 36 28 σκὼρ] σκ perspicue P; tamen supplementum non certum 31 περὶ] πε, fortasse πα P 32 ἀπουρήματα] sic quod clare exhibet απου P supplevi etsi sine exemplo vocabulum; etiam ἀπουρεῖν, ἀπούρησις (XXX 6) rara)
    57
    [*](XXX)
  10. ἐνυπάρχειν ἀχρ<ε>ῖον ὑγρόν, [ἢ ὃ γι(νόμενον)
  11. κύστει μεταβάλλεται [πρὸς τὸ φαῦλον. *
  12. κεῖνο δὲ λέγομεν, ὅτι ἀπὸ τοῦ [π(ροσ)φερομ(έν)ου]
  13. ὑγροῦ ἀποκρίνεται κατὰ τὰ σ[ώματα]
  14. ὑγρὸν δριμύ τε καὶ ἁλμυρόν. * [καὶ ταῦτα
  15. περὶ τῆς διοικήσεως τῆς κ(ατὰ) τὴν κύστιν. * πει-]
  16. ρῶνται δὲ κ(ατα)σκευάζειν, ὅτι ἀπὸ πα[ντὸς τοῦ]
  17. σώματος συνεχεῖς γί(νονται) ἀποφοραί, λο[γιζόμενοι]
  18. ἀπό τιν(ων) τοιούτ(ων)· καὶ πρῶτον ἀπὸ τ(ῶν) ἀ[ρωμάτων].
  19. ἀρώματα γ(άρ), φασίν, εἰ π[ό]ρρω κέοιτο, ὀσφραινό-]