Iatrica

Anonymus Londinensis

Anonymi Londinensis ex Aristotelis Iatricis Menoniis et aliis medicis eclogae (Supplementum Aristotelicum, Volume 3). Diels, Hermann, editor. Berlin: Reimer, 1893.

  1. ἀποκρίνεται δριμύ τε [καὶ ἁλμυρὸν
  2. ταύτῃ γ(ὰρ) τὸ οὖρον ἑλκούσ[ης, δῆλον]
  3. ὅτι (ἐστὶν) δριμύ τε καὶ ἁλμυρόν. [* π(ρὸς) δὲ
  4. νο ῥητέον, ὅτι ἐπὶ τοῦ πρώτ[ου ἐκκει-]
  5. μένου γίνονται οἱ πλείου[ς τ(ῶν) ἀρχαίω]ν.
  6. καὶ εἰς τοῦ[το ὑ]ποδείγματι χρῶν[ται τῇ θα-]
  7. λάσσῃ καὶ τῶι ἡλίωι· * οὗτος [γ(ὰρ) τῶι
  8. μα νοερὸν ἐκ θαλάσ[σης εἶναι ἀπὸ]
  9. τοῦ νοστίμου τοῦ κ(ατὰ) τὴν θ[άλασσαν]
  10. τρέ[φ]εται, ἀναλαμβάνων μ[ὲν τὸ λεπτόν, τὸ δὲ]
  11. ἀργότερον καὶ καχύτερον κ[αὶ ἁλμυρὸν κ(ατα)λεί-]
  12. πων ἐν τῆι θαλάσσῃ. * ἀποφ[έρεται δὲ ὁμοίως]
  13. τοῦ π(ροσ)φερομένου ὑγροῦ τὰ τ[ρέφοντα ἡμᾶς]·
  14. ἀπὸ γ(ὰρ) τούτου τὸ μ(ὲν) νόστιμον καὶ λεπτὸν]
  15. ἀναδίδοται εἰς τὰ σώμα[τα ἡμῶν, τὸ δὲ]
  16. φαυλότερον καὶ ἀργότερον σκ[ὼρ γι(νόμενον) διὰ]
  17. τὴν κύστιν εἰς τὸ ἐκτὸς ἀποκρ[ίνεται].
  18. τούτων οὕτως ἐκκειμέν(ων) ἀ[πορούμ(εν)οι μ(ὲν)]
  19. οὐκ ἔχομεν παγίως εἰπεῖν πε[ρὶ τοῦ ὑγροῦ]
  20. τοῦ ἀποκρινομένου κ(ατὰ) τὰ] ἀπου[ρήματα, πό-]