Iatrica
Anonymus Londinensis
Anonymi Londinensis ex Aristotelis Iatricis Menoniis et aliis medicis eclogae (Supplementum Aristotelicum, Volume 3). Diels, Hermann, editor. Berlin: Reimer, 1893.
- ἀλλ' ἐμμενεῖ ἐν ταῖς ἀρτηρίαις καὶ] μετὰ τὴν
- διαίρεσιν, ὥσπερ κἀπὶ τ(ῶν) ἐκτός. * * β· εἴπερ ὁ κενὸ(ς)
- ἀθροῦς αἴ(τιος) γί(νεται) τῆς παρεμπτώσεως τοῦ αἵματος
- ἐκ τῶν φλεβῶν εἰς τὰς ἀρτηρίας, ἀν]ά[γκη τὸν]
- 9a αὐτὸν αἴτιον γί(νεσθαι) τῆς κ(ατ) χῆς τοῦ πνεύματος, οὕτως τὸ
- 9b αἴτιον [ . . . . . . . . . ω]
- ἀλ(λὰ) γάρ] οὑ γί(νεται). ὥστε > αἴτιον π[αρ]ορᾶν δεῖ. * * ναί, φασὶν οἱ Ἐρασιστράτειοι, οὑκ ἔοικε]
- τὰ ἡμέτερα σώματα τοῖς ἀσυμπ[τώ]τοις
- σώμασιν, ἅ [κυρίως] κατωνόμασται, [ἀλ(λὰ)]
- ἐνπεπληρωμένωι ὑγροῦ καὶ ἐμπεπνευματωμένωι
- ωςο[.]νον, ὅς τρωθεὶς ἀποκρεί[νει]
- δι' αὐτοῦ τό τε πνεῦμα καὶ ὑγρόν, ἄ[μα δὲ καὶ]
- ἐξ [ἑ]αυτοῦ· οὕτως καὶ αἱ ἀρτηρίαι
- αἶμα, οὑκ ἐξ αὑτ[(ῶν)] δέ. * πρὸς δὲ καὶ τοῦτ' εἴποιμ(εν),
- διότι οὑ [το]ῖς οὖσ[ι] συμπτώτοις
- τὰ ἡμέτερ[α] σώματα, φ(σσιν) πταίοντ]ες,
- ἀλλὰ τοῖς ὑ(πάρχουσιν) ἀσυμπτώτοις[, ὡς ταῦ]τα
- δῆλα ἐπὶ τ(ῶν) τ]ελευτ(ῶν). κατὰ γ(ὰρ) τὰ ὑμέ[νια] [*](XXVI 51 καλάμοις] prima littera ut cursiva et mutilata difficilis lectu, cetera vesti- giis satis apta. XXVII 1 K 2 vel εμμονον P 4 ἐντὸς incertius 9a κατοχῆς] xxTjO (si oculis fides) P cf. Galen. VI 172 καὶ ἡ τοῦ πνεύματος κατοχὴ καὶ κατάληψις οὐ συμικρὸν μέρος ἀποθεραπείας ἐστίν 9b supplementum marginis perdifficile lectu; sensus: aryumentuvi se ipsum tolloat; fortasse αὑτῷ ἂν ἔναντιωθ(είη) 10 axjte vel ωστο P παρορᾶν δεῖ] ποιορινδει (ult. litt. etiam σ) ut videtur P 14 non expedivi. simile experimentum commemorat Pseudohipp. de natura pueri 25 [VII 522 L.] 16 K 18 ouai recte legisse videtur K; certe nec εὑ συμπτώτοις nec φύσει συμπτώτοις exhibet P Ι9 xa aut το P ἡμέτερα K 21 τελευτῶν K; fortasse τετελευτ<ηκό>των, cf. ΧΧΧI)
- εὑρίσκοντα[ι] αἱ ἀρτηρίαι ἀσύμπτωτ[οι], ἀλλ' ο[ὔ]τοι σύμπτω[ιοι]].
- [εἰ τοι]γ(άρ)τοι ταῦτα τοῦτον ἔχει τὸν τρ[όπον],
51
[*](XXVII)