Iatrica

Anonymus Londinensis

Anonymi Londinensis ex Aristotelis Iatricis Menoniis et aliis medicis eclogae (Supplementum Aristotelicum, Volume 3). Diels, Hermann, editor. Berlin: Reimer, 1893.

  1. αὐτὰ κατὰ τὴν παραυτὰ γεν[ομ]ένην
  2. γεῦσιν, καὶ ἐκδ ὧν ἀντιλαμβα[νό]μεθα [καὶ αὐτὰ δῆ(αλ)].
  3. ἐξ ὧν φανερόν, ὡς καὶ ἐξ ὠμῶν γί(νεται) ἡ ἀνάδ(οσις).
  4. ἀλλὰ γ(ὰρ) [καὶ] κατὰ τὴν κ(ατά)ποσιν τὴν διά στομάχου
  5. τῆς τροφῆς ἀνάδοσις γί(νεται) καὶ π(ρόσ)θεσις τῶι ὅλ[ῳ].
  6. ἐξ ὧν φανερόν, ὡς καὶ πέψις γίνεται καὶ ἐν κοιλίαι,
  7. καὶ ἐξ ὠμῶν δὲ ἡ ἀνάδοσις. [τ]αύτῃ δὴ
  8. [*](XXV 1—7 4 versum deleto pleno versiculo, qui incipit ab τητησ et in lituram desinit, inter versus supplevit P 10 k παραυτὰ Η. Schoeneus cf. v. 15. 17. XXXII 43 12 k 17 k 18 εκδ sic clare P, quod explico ἐξ (δ=σ cf. Buresch Philolog. LI 97) δῆλα] δῆ P 23—27 k)
    46
    [*](XXV)
  9. καὶ τοῦ Ἀσκληπιάδου διοίσομ[(εν). οὖ] τος γ(ὰρ)
  10. ἐξ ὠμῶν αὐτὸ μόνον λέγει γί[νεσθαι) τὴ]ν ἀνάδ(οσιν),
  11. ἡμῖς δὲ καὶ ἐξ ὠμῶν μ(ὲν) καὶ ἐκ π[έψε]ως
  12. τῆς ἐν κοιλίᾳ γι(νομεηνς). * καὶ τοῦ Ἐρασι[στρά]του δὲ
  13. διοίσομ(εν), καθ' ὅσ[ον] κεῖνος [μ(ὲν)] τὸ [μ(ὲν)] αἶ[μα] εἶπεν
  14. μόνον (εῖναι) τροφήν, ἡμῖς δὲ καὶ [τὸ αἶ]μα μ(ὲν)
  15. εῖναι τροφήν, μὴ μόνον δέ, ἀλ(λὰ) [καὶ τὴ]ν ὠμὴν
  16. δὲ τροφήν. * * εἶτα τῆς τροφῆς ἡ μ(ὲν) [εὔχ]υμ(ος)
  17. καὶ λεπτομερεστέρα αὐτόθεν ἀν[δίδο]ται τῶι
  18. ὅλωι σώματι [διαχωροῦ] [σα]], ἡ δὲ στερεὰ καὶ τρα[χεῖα] πέσσ[ε]ται
  19. ἐν κοιλίαι. πέψις γὰρ (έστιν) μεταβολὴ κ[ . . . . . . . ]ις [ἐπὶ τοι . . ι]
  20. σαι· διαίρεσις γ(ὰρ). * καὶ οὐ μόνον ἐ[ν κοιλίαι]
  21. 36a γί(νεται) ανάδοσις, ἀλ(λὰ) [πάσης τῆς τροφῆς ἄ[πεπτόν τι λε]ίπεται