Iatrica

Anonymus Londinensis

Anonymi Londinensis ex Aristotelis Iatricis Menoniis et aliis medicis eclogae (Supplementum Aristotelicum, Volume 3). Diels, Hermann, editor. Berlin: Reimer, 1893.

  1. γενικώ[τ]ατα κ(ατὰ) τοὺς ἀρχ[αίο]υς· ἡδονή
  2. τε γ(ὰρ) [κ]αὶ ὄχ[λ]ησις, τὰ δ[ὲ]
  3. κ(ατ’) ἐπ[ί]μειξ[ι]ν γί(νεται) τ(ῶν) εἰρ[η]μένων.
  4. κατὰ δὲ τοὺς Στω[ι]κοὺς τέ[σσ]αρά (ἐστιν)
    5. [*](II 26 sqq.] Arios Didymhs ap. Stob. Ecl. eth. ΙΙ 7,10 [II 88,8 W.]: πάθος δ’ εἶναί φασιν (Stoici) ὁρμὴν πλεονάζουσαν καὶ ἀπειθῆ τῷ αἱροῦντι λόγῳ ἢ κίνησιν ψυχῆς <ἄλογον> φύσιν.)[*](II 39 sqq.] cf. Arios I. c.)[*](II 12. 13 K 15. 16 K 18 K 19 desidero καταλείπουσιν, at littera ante ο videtur esse velut χ, κ, τ sim. 22 K 24 ἐνφέρεσθαι K 25 ωνης clare P 30 Νݲ potius quam Ηݲ P 31—36 K 34 fortasse ἀλογι<στί>αν)
    4
    [*](II)
  5. γενικώτατα [τῆ]ς ψυχῆς [πά]θη·
  6. γ(ὰρ) καὶ ἐπιθυ[μί]α, φόβος [τε] καὶ
  7. καὶ ἡδονὴ μ(ὲν) κ[αὶ ἐ]πιθυμί[α κα]θ’ ὡς ἂν
  8. ἀ[γ]αθοῦ φαντα[σίαν] γί(νονται), ὧν [ἡ μ(ὲν)
  9. γ[ί(νεται) κ](αθ’) ὡς ἂν ἀ[γαθοῦ] παρουσίαν, ἐ-
  10. [φ' ὧι] οἷόν τε ἥδ[εσθαι· εἴδη δὲ αὐτῆς
  11. [ψις,] χάρι[ς, τὰ παραπλήσια· ἡ δὲ
  12. [μία] κ(αθ‘) ὡς [ἂν ἀγαθοῦ
  13. ἐπιθυμοῦμεν γ(ὰρ) πάντες προσδοκῶντες]
    [*](III)
  1. τἀγαθόν. * ἥ τε λύπη καὶ <ὁ> φόβος κ(αθ’) ὡς
  2. κακοῦ φαντασίαν γί(νονται), ὧν ὁ μ(ὲν) φόβος <καθ'>
  3. ἂν κακοῦ προσδοκίαν γί(νεται)· φοβούμεθα
  4. γὰρ προσδοκῶντες τὸ κακόν. * ἡ δὲ λύπη
  5. κ(αθ’) ὡς ἂν κακοῦ παρουσίαν· λυπούμεθα
  6. γ(ὰρ) ἐπὶ τοῖς παροῦσι κακοῖς. καὶ ταῦτα
  7. μ(ὲv) οὕπως. * * πάθος δὲ λεκτέον [(ειναι)