Iatrica

Anonymus Londinensis

Anonymi Londinensis ex Aristotelis Iatricis Menoniis et aliis medicis eclogae (Supplementum Aristotelicum, Volume 3). Diels, Hermann, editor. Berlin: Reimer, 1893.

  1. δὲ ἐν ταῖς ὑπερβαλλούσαις ἐν[καύσεσι]
  2. τη[ι]κόμε[ν]ον ψύχειν [τὴν θερμασίαν, ἐν]
  3. ταῖς δὲ ὑπερβ[αλ]λούσαις ψύξ[εσιν ἐν]αν-
  4. τιοῦσθαι καὶ [θερμ]ὸν παρέχ[εσθαι] τὸ
  5. σῶμα. * [δὲ] πλείστας [σάρκα]ς (εἷναι)
  6. περὶ τὰ ἀψυχ[ότ]ερα τ(ῶν) ὀστῶν· [περὶ] μηροὺ[ς]
  7. γὰρ καὶ κνήμ[ας] καὶ γλουτοὺ[ς πο]λλὰς
  8. σάρκας ὑπάρ[χει]ω, ἐπειδήπ[επ αὐτ(ῶν)] τὰ
  9. ὀστέα ἀψυχ[ότ]επά (ἐστιν), * * περ[ὶ δὲ τἡν] κεφα-
[*](καὶ γῇ ξυμμίξας καὶ ξυναρμόσας, ἐξ ὀξέος καὶ ἁλμυροῦ ξυνθεὶς ξύμωμα ὑπομίξας αὐτοῖς σάρκα ἔγχυμον καὶ μαλακὴν ξυνέστησε. XV 36] Plato Tim. p. 74 BC: τὴν δὲ σάρκα προβλῆν μὲν καυμάτων, πρόβλημα δὲ χειμώνων, ἔτι δὲ πτωμάτων οἷον τᾶ πιλητὰ ἔσεσθαι κτήματα, σώμασι μαλακῶς καὶ πράως ὑπείκουσαν, θερμῆν δὲ νοτίδα ἐντὸς ἑαυτῆς ἔχουσαν θέρουςα μὲν ἀνιδίουσαν καὶ νοτιζομένην ἔξωθεν ψῦχος κατὰ πᾶν τὸ σῶμα παρέξειν οἰκεῖον, διὰ χειμῶνος δὲ πάλιν αὗ τούτῳ πυρὶ τὸν προσφερόμενον ἔξωθεν καὶ περιιστάμενον πάγον ἀμυνεῖσθαι μετρίως. XV 43] Plato Tim. 74 E 75 Α: ὅσα μὲν οὗν ἐμψυχότατα τῶν ὀστῶν ἧν, ὀλιγίσταις συνέφραττε σαρξίν, ἄ δ᾿ ἀψυχότατα ἔντός, πλείσταις καὶ πυκνοτάταις, καὶ δὴ καὶ κατὰ τὰς ξυμβολὰς τῶν ὀστῶν, ὄπῃ μήτινα ἀνάγκην ὁ λόγος ἀπέφαινε δεῖν αὐτὰς εἷναι, βραχεῖαν σάρκα ἔφυσεν, ἵνα μήτε ἐμποδὼν ταῖς καμπαῖσιν οὗσαι δύσφορα τὰ σώματα ἀπεργάζοιντο, ἅτε δυσκίνητα γινόμενα, μήτ᾿ αὗ πολλαὶ καὶ πυκναὶ σφόδρα τε έν ἀλλήλαις ἐμπεπιλημέναι, διὰ στερεότητα ἀναισθησίαν ἐμποιοῦσαι, δυσμνημονευτότεπα καὶ κωφότερα τὰ περὶ τὴν διάνοιαν ποιοῖεν. διὸ δὴ τό τε τῶν μηρῶν καὶ κνημῶν καὶ τὸ περὶ τῶν ἰσχίων φύσιν τά τῶν βραχιόνων ὀστᾶ καὶ τὰ τῶν πήχεων, καὶ ὅσα ἀλλα ἡμῶν ἅναρθρα. XVI I] Plato Tim. 75 A—C: ὅσα τε ἐντὸς δι᾿ ὀλιγότητα ψυχῆς μυενά ἐστι φρονήσεως, ταῦτα πάντα συμπεπλήρωται σαρξίν. ὅσα δ᾿ ἔμφρονα, ἧττον, εἰ μή πού τινα αὐτὴν καθ᾿ αὑτὴν αἰσθήσεων ἕνεκα σάρκα οὕτω ξυνέστησεν, οἷον τὸ τῆς λγώττης εἷδος. τὰ δὲ πλεῖστα ἐκείνως· ἡ γὰρ ἐξ ἀνάγκης γιγνομένη καὶ ξυντρεφομένη φύσις οὑδαμῇ προσδέχεται πυκνὸν ὀστοῦν καὶ)[*](XV 39 fortasse μὲν intercidit. post ταῖς εν ante lac. clare P 40 τηικομε. . [ν]ον spatio propter papyri pessimam illic condicionem relicto P 41 ἐναντιοῦσθαι Κ)[*](XVI 1 γ[λῶσσαν] hasta obliqua extat in P; supplementa incerta αὐτῆς] sc. σαρκός 2 ταψυχοτερα P: τὰ ψυχ(p)ότερα coni. K)
26
    [*](XVI)
  1. [γεῖν φ(ησιv) τὰ παεα·] λέγεσθαι γ(άρ)· ‘παχεῖα
  2. [λεπτὸν] οὐ [τ]ίκτει νόο[ν.’ * *] τά τε
  3. [πεπηγέ]ναι ἀ]ποστηρί[γμα]τ[ο]ς
  4. ἄρθρα δὲ α[ὐ]τοῖς πεποι[ῆ]σθαι π(ρὸς) τὰς συστολὰς
  5. καὶ [κ]άμψεις. * νεῦρα δὲ
  6. ἔξωθεν [. .] τὴν σκληρότητα τ(ῶν) ὀστ(ῶν)
  7. διὰ τὰς κ(ατὰ) πρ[ο]αίρεσιν κειν[ή]σεις. * σάρκασ
  8. δὲ διὰ προβολὴν ψύχους τε καὶ θάλπους.
  9. * τά τε νεῦρα συνεστάναι ἐξ
  10. σαρκὸς ἀζύμου καὶ ὀστέων κ(ατά) τιvα
  11. ἰδίαν κρᾶσιν. * * ὧδε καὶ φλέβας· * παρασάρκα