Strategemata

Ἀντίοχος Σελεύκου τοῦ ἀδελφοῦ ἀποστὰς ἔφυγεν [*](e.9,2) εἰς τὴν Μέσην τῶν ποταμῶν, ὅθεν καὶ τοὺς μὲν Ἀρ- μενίων ὅρους διελθόντα φίλος ὥν Ἀρσάμης ὑπεδέξατο. στρατηγοὶ Σελεύκου Ἀχαιὸς καὶ Ἀνδρόμαχος μετὰ πολλῆς δυνάμεως ἐδίωκον. πολλὴ μὲν αὐτῶν ἐγένετο ἡ παράταξις. τέλος [δὲ] τρωθεὶς Ἀντίοχος ὑποφεύγει ἐς τὴν ὑπερκειμένην ὑπώρειαν τῆς στρατιᾶς ἐν ὁμαλεῖ στρατοπεδευούσης ὑπὸ ταῖς λαγόσι τοῦ ὅρους· φήμην διέδωκεν, ὡς Ἀντίοχος ἐν τῇ μάχῃ πεπτώκοι. τῆς δὲ στρατιᾶς οὐκ ὀλίγον μέρος νύκτωρ ἐκέλευσε καταλαβέ- σθαι τὰς ὑπωρείας. μεθʼ ἡμέραν πρεσβευτὰς ἔπεμψαν οἱ Ἀντιόχου στρατιῶται, Φλέταιρον ἡγεμόνα Κρῆτα, Διονύσιον Αυσιμαχέα, ὑπόσπονδον Ἀντιόχου τὸ σῶμα αἰτούμενοι καὶ σφᾶς αὐτοὺς καὶ τὰ ὅπλα παραδιδόντες. Ἀνδρόμαχος οὐδέπω μὲν ἔφη τὸ Ἀντιόχου σῶμα εὑρῆ- σθαι, ζητεῖσθαι δὲ πεπτωκὸς [ἢ] εἴσω ἐν τοῖς δεσμίοις πέμψειν δὲ τοὺς παραληψομένους τά τε ὅπλα καὶ τοὺς στρατιώτας. ἧκον ἄνδρες τετρακισχίλιοι οὐ πρὸς μάχην [*](Cap. 17. Cf. Droysen III, 2, 11 et not. 2.) [*](5 ὅθεν Blume; ὥστε F; ὅτε vulg.;  itaque V 6 Ἀρσάμης H nummi; Ἀρσάβης F vulg. || 9 τέλος [δὲ] K; τέλος F 10 ἐν ὁμαλεῖ W coll. 1, 39, 2; ην ὁμαλεῖ F; ἣ ἧν ὁμαλὴ K || 11 στρατοπεδευούσης m; exercitu castra metante V; στρατοπε- δεύουσιν F || φήμην δὲ vulg. || 12 πεπτώκει vulg. || 16 καὶ Διο- νέσιον vulg || 17 παραδιδόντας F || 19 πεπτωκὸς Vulg.; πεπτω- κώς F; om. V; ἐν τοῖς πεπτωκόσι Roen. 213; σῶμα πεπτωκὸς εὑρῆσθαι, ζητεῖσθαι δὲ etc. Κ εἴσω F; [ἤ] εἴσω Bursian; ἢ ζῶν R || δεσμίοις R Koen. 213 K; δεσμοῖς F.)

Φίλιππος Ῥοδίων πόλιν ἐν τῇ Περαίᾳ Πρινασσὸν [*](205) ἐπολιόρκει· τῶν δὲ τειχῶν καρτερῶν ὄντων ἐπεχείρη- σεν ὑπορύττειν. πέτρας δὲ στερεωτάτης ἐν τῇ διώ- ρυχι φανείσης καὶ τοῖς μεταλλευτικοῖς ὀργάνοις μηδα- μῶς εἰκούσης ἐκέλευσε Φίλιππος μεθʼ ἡμέραν μὲν ἐπὶ τὴν διωρυχὴν καταβαίνειν ὡς ἐργαζομένους δὴ καὶ προκαλύμματα ὑπερέτεινεν ὡς βουλόμενος λανθάνειν· τὰ δὲ ἦν ἄρα φανερὰ τοῖς πολεμίοις ἀπὸ τῶν τειχῶν ὁρῶσι. νύκτωρ δὲ ἐκέλευσε τοὺς στρατιώτας ἀπὸ σταδίων ὀκτὼ ἢ δέκα ἔκ τινος βαθείας φάραγγος ἀνα- κομίζοντας χοῦν μεταβάλλειν πρὸ τοῦ στόματος τῶν ὀρυγμάτων· ἐπεὶ δὲ πόλις χοῦς ἐγήγερτο σωρηδὸν, μεθʼ ἡμέραν οἱ ἀπὸ τῶν τειχῶν ἰδόντες τοῦτο, ἐκεῖνο ἐπίστευσαν, ὡς ἡ πόλις κάτωθεν ὑπορώρυκται. οὗτος ὁ φόβος ἔπεισεν αὐτοὺς παραδοῦναι Φιλίππῳ τὴν [*](Cap. 18. § 1. Cf. Polyb. 16, 11. Front. strat. 3, 8. 1. — J. p 640 sq.) [*](3 οἱ om. F || 8 Πρινασσὸν Ortelius coll. Stephan. Byz. s. v. et Polyb.; Παρνασσὸν F 9 ἐπολιόρκει H; ἐπόρθει F: cf. ad 4, 9, 4 13 ὡς F] τοῖς vulg. || ἐργαζομένους W; ἐργαζομένοις R; ὀργιζομένους F; ὑπορυττομένοις vulg. || 18 καταβάλλειν Κ; χῶμα ἐκχέειν H; χοῦν παρέβαλε παρὰ τὰ στόμια τῶν ὀρυγμάτων Polyb. 1. 1. || 20 ἰδόντες F] ὁρῶντες M || τοῦτο, ἐκεῖνο Blume; τοῦτο ἐκεῖνο cum V id ipsum K || 21 ὑπωρώρυκται F; ὑπο- ραώρυκτο K.)

Φίλιππος Δημητρίου πολεμῶν Ἀττάλῳ βασιλεῖ καὶ Ῥοδίοις ἀποδρᾶναι κατὰ θάλατταν βουλευσάμενος αὐτόμολον Αἰγύπτιον ἔπεμψεν, ὅς ἤγγειλε τοῖς πολε- μίοις ὅτι παρασκευάζοιτο διαναυμαχεῖν τῆς ὑστεραίας· καὶ διὰ νυκτὸς πυρὰ πολλὰ ἔκαυσεν ὡς τῆς στρατιᾶς μενούσης. τῶν δὲ ἀμφὶ τὸν Ἄτταλον τὰ πρὸς τὴν ναυμαχίαν παρασκευαζομένων καὶ τὴν κατὰ τὸν ἔκπλουν φυλακὴν διαλυσάντων Φίλιππος λαθῶν ἀπέπλευσεν.

Πτολεμαῖος, Περδίκκου κατὰ Μέμφιν διαβαίνον- [*](e.15,6) τος τὸν ποταμὸν καὶ ἤδη συχνῶν διαβεβηκότων, σὑν- αγαγῶν ἐκ τῆς χώρας αἰπόλια, συφόρβια, βουκόλια πλεῖστα ὅσα, προσέταξεν ἑκάστου ζώου φρυγάνων φορτία ἐκδῆσαι, ὅπως ἐπισυρόμενον κονιορτὸν ἐγείροι πλεῖστον. τὰ μὲν δὴ ὑπὸ τῶν νομέων, πρὸς δὲ τούτοις καὶ ἰππέων ἐλαυνόμενα κονιορτὸν ἀνέστησε μέγιστον· αὐτὸς δὲ ἀναλαβάών τῶν ἱππέων τοὺς λοιποὺς τοῖς πολεμίοις προσῆγεν. οἱ δὲ ἀπὸ τοῦ κονιορτοῦ πολὺ πλῆθος ἐπιέναι νομίσαντες αὐτίκα ἔφυγον· καὶ οἱ πλεῖ- στοι μὲν ἐν τῷ ποταμῷ διεφθάρησαν, πολλοὶ δὲ καὶ ζῶντες ἑάλωσαν.

Ἄτταλος, Γαλάταις μεγάλην δύναμιν ἔχουσι [*](239—236) τάττεσθαι μέλλων, ὁρῶν τοὺς στρατιώτας καταπεπλη- γότας, εὐθύμους ποιῆσαι βουλόμενος πρὸς τὸν κίνδυνον τῆς μάχης, ἱερεῖα παρεσκεύασε, Σουδίνου Χαλδαίου μάντεως θυσίαν βραβεύοντος. ὁ μὲν εὐξάμενος καὶ σπείσας ἀνέτεμε τὸ ἱερεῖον· ὁ δὲ βασιλεὺς κηκίδα τρίψας ἐπέγραψεν ἐπὶ τὴν χεῖρα τὴν δεξιὰν ῾ βασιλέως νίκηʼ ποιησάμενος τὴν ἐπιγραφὴν οὐκ ἀπὸ τῶν ἀρι- στερῶν ἐπὶ δεξιὰ, ἀλλʼ ἔμπαλιν ἀπὸ τῶν δεξιῶν ἐπὶ τὰ ἀριστερά· καὶ τῶν σπλάγχνων ἐξαιρουμένων ὑπέσχε τὴν χεῖρα, τῆς κηκίδος εἰς θερμὸν καὶ ἀραιὸν λοβὸν ἀπομαξάμενος τὴν ἐπιγραφήν. ὁ μάντις ἐπεξιών τοὺς λοβοὺς καὶ τὴν χολὴν, πύλας τε δὴ καὶ τράπεζαν καὶ ὅσα ἄλλα σημεῖα κατανοῶν ἀνέστρεψε τὸν λοβὸν τὸν ἔχοντα τὴν ἐπιγραφὴν, διʼ ἦς ἐδηλοῦτο βασιλέως νίκη. αὐτός τε οὖν ὑπερχαρὴς ἐγένετο καὶ τῷ πλήθει τῶν στρατιωτῶν ἔδειξε τὸ σημεῖον· οἴ δὲ ἐλθόντες καὶ ἀναγνόντες θάρσους ἐνεπλήσθησαν καὶ πάντες ἀνε- βόησαν κελεύοντες ἄγειν ἐπὶ τοὺς βαρβάρους καὶ προ- θύμως ἀγωνισάμενοι τοὺς Γαλάτας ἐνίκησαν.

Περσεὺς Ρωμαίων ἐλέφαντας ἀγόντων τοὺς μὲν ἐκ Λιβύης, τοὺς δὲ Ἰνδοὺς παρὰ Ἀντιόχου Συρίας βασιλέως, ἵνα μὴ καινὸν καὶ φοβερὸν τοῖς ἵπποις τὸ θηρίον φανείη, προσέταξε τοῖς χειροτέχναις εἴδωλα ξύλινα κατασκευάζειν ἐλεφάντων ἰδέαν καὶ χρόαν ἔχοντα. ἐπεὶ δὲ ἡ κλαγγὴ τοῦ θηρίου μάλιστα δεινὴ, προσ- έταξεν εἰς τὸ ξύλινον εἴδωλον ἐμβαίνειν ἄνδρα αὐλὸν ἔχοντα, ὃς διὰ τοῦ στόματος τὸν αὐλὸν ἰθύνων ὀξὺν καὶ ἀπηνῆ φθόγγον προΐηται. οὕτως ἔμαθον οἱ Μακε- δόνων ἵπποι καταφρονεῖν τῆς ἐλεφάντων κλαγγῆς καὶ ὄψεως.

Φάλαρις Ἀκραγαντῖνος τελώνης τῶν πολιτῶν κατα- σκευάσαι βουλομένων Διὸς Πολιέως νεὼν ἀπὸ διακοσίων [*](5 τοιαῦτα Patakis;  hace V 7 πρυτανεύεται F, corr. vulg. 8 διατάσσεται F, corr. M vulg. 11 ὑπολαμβάνεται F, corr. M vulg. 14 ὧν] ὡς Patakis 15 στρατηγησάντων CK || ζηλώσητε F 19 ἀπὸ διακοσίων (i. e σ΄) ταλάντων Cas. ; ἀπο- σταλέντων F ; ἀπὸ τ΄ ταλάντων Cobet.)

Φάλαρις Ἀκραγαντίνων τὰ ὅπλα παρελέσθαι βου- [*](570—554) λόμενος ἀγῶνα γυμνικὸν λαμπρότατον ἔξω τῆς πόλεως ποιήσειν ἐπήγγειλε. τῶν δὲ πολιτῶν ἁπάντων ἐπὶ τὴν θέαν προελθόντων τὰς πύλας κλείσας προσέταξε τοῖς δορυφόροις τὰ ὅπλα τῶν οἰκιῶν ἐκφέρειν.

Φάλαρις πολιορκούντων Ἀκραγαντίνων Σικανοὺς οὐ δυνάμενος ἑλεῖν αὐτοὺς πολὺν σῖτον παρεσκευα- σμένους, διελύσατο τὸν πόλεμον· ἀλλὰ καὶ τὸν ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου σῖτον αὐτοῖς παρακατέθετο συνθέ- μενος ἀπολήψεσθαι τὸν θερίζεσθαι μέλλοντα. ἀσμένως ἐδέξαντο οἱ Σικανοί. ὁ δὲ Φάλαρις τοὺς σιτοφύλακας αὐτῶν ἔπεισεν ἀργυρίῳ διαφθείρας τὰς ὀροφὰς τῶν οἰκημάτων διελεῖν, ὅπως ὁ σῖτος ὑόμενος κατασαπείη· τὸν δὲ θερισθέντα κατὰ συνθήκας αὐτὸς ἀπέλαβεν. ἀναγκαίως οὖν τὸν μὲν ἀπὸ τῆς χώρας τῷ Φαλάριδι ἀποδόντες, τὸν δὲ ἐν τῇ πόλει διεφθαρμένον εὑρόντες ὑπήκουσαν αὐτῷ διὰ τὴν σιτοδείαν.

Φάλαρις πρὸς Τεῦτον ἄρχοντα Οὐέσσης, ἥπερ εὐδαιμονεστάτη καὶ μεγίστη Σικανῶν πόλις, ἔπεμψε τοὺς μνηστευσομένους αὐτῷ τὴν ἐκείνου θυγατέρα. ὑποσχομένου δὲ στρατιώτας ἀγενείους ἐπὶ τῶν ζευγῶν καθίσας ἔπεμψε στολὰς γυναικῶν ἔχοντας ὡς θερα- παινίδας δῶρα τῇ κόρῃ κομιζούσας. ἐπεὶ δὲ κατελά- βοντο τὴν οἰκίαν, οἱ μὲν τὰς μαχαίρας ἐσπάσαντο, Φάλαρις δʼ εὐθὺς ἐπιφανεὶς τὴν Οὐέσσαν ἐχειρώσατο.

Διονύσιον Σικελίας τύραννον ὥρμησαν οἱ μι- [*](Cap. 1 § 3. Cf Front. strat. 3. 4, 6.) [*](Cap. 2. De fontibus cf. J. p. 496—504.) [*](Cap. 2. § 1. Cf. Diod. 14, 78. — Holm II, p. 436, not. ad p. 122.) [*](2 ἑλεῖν Hertlein; ἀνελεῖν F; ἂν ἑλεῖν Patakis 6 Σικανοὶ nulg.; Σικυώνιοι F 7 ἔπεισεν RK;  ἐποίησεν F 8 οἰκημάτων F] οἰκοδομημάτων vulg. σῖτος ὑόμενος Cas. ex Frontin.; σιτού- μενος F 9 κατὰ τὰς συνθήκας Μ W 13 Ἰωέσσης coni. Ortelius;  Σινουέσσης C L. Roth coll. Steph Byz Σινόεσσα πόλις Σικελίας· 15 μνηστευσομένους K; μνηστευομένους F 20 οὔεσαν F.)

Διονύσιος Ερμοκράτους, Συρακουσίοις ὑπηρετῶν [*](405) καὶ γραμματεύων τοῖς στρατηγοῖς, ἐν τῷ πολέμῳ [τῷ] πρὸς Καρχηδονίους ἡττωμένων πολλάκις Συρακουσίων καὶ τοὺς στρατηγοὺς αἰτιωμένων ἐτόλμησε προδοσίας αὐτοὺς γράψασθαι. οἱ μὲν αὐτῶν ἑάλωσαν ἀποθανεῖν, οἱ δὲ φυγεῖν. ὁ δὲ ὡς ἐπιβουλευόμενος ὑπὸ τῶν διὰ τοὺς ἁλόντας ἐχθρῶν γενομένων καὶ τοῦ πολέμου τοῦ πρὸς Καρχηδονίους ἀκμάζοντος, φυλακὴν τοῦ σώματος αἰτήσας, παρὰ τοῦ δήμου λαβών τύραννος ἐγένετο Συρακουσίων μέγιστος· καὶ μέχρι γήρως τὴν ἀρχὴν κατασχὼν, προσέτι καὶ τῷ υἱῷ κατέλιπεν.

Διονύσιος τοὺς ἐπιβουλεύοντας φωρᾶν μάλιστα πάντων ἐσπούδαζε. τῶν ξένων τις περιῄει τὴν 'όλιν φάσκων μόνος δύνασθαι διδάξαι προγιγνώσκειν τοὺς ἐπιβουλεύοντας. κληθεὶς εἰς τὴν ἀκρόπολιν ἔφη πρὸς [*](Cap. 2. § 2. Cf. Diod. 13. 94 sq. — J. p 497.) [*](Cap. 2. § 3. Cf Plut. apophth reg. et imp Dionys. 8; Stob. 3, 42.) [*](3 τῆς κόμης Cas.; τὴν κόμην F || καταχεάμενος K ex V respersit; καταχεόμενος 4 χρῆσθαι F || vulg.]  χρήσασθαι M || 9 ὗπηρετοῦντος καὶ γραμματεύοντος Cas. 10 γραμματέων F || [τῷ] K || 13 αὐτῶν W ; ἑαυτῶν F; οὖν αὐτῶν vulg || 17 καὶ παρὰ vulg.)

Διονύσιος ἀπέπλει καταστήσας Ἄνδρωνα φύλακα τῆς ἀκροπόλεως καὶ τῶν χρημάτων· Ἑρμοκράτης παρε- κάλει συλλαβεῖν αὐτῷ πρὸς τὸ κατασχεῖν [τῆς] ἀκρο- πόλεως καὶ τῶν χρημάτων. ἐπεὶ δὲ σῶος κατέπλευσεν ὁ Διονύσιος μετʼ ὀλίγας ἡμέρας, οὐδὲν πυθόμενος τοῦ Ἄνδρωνος ἔφη πάντα μὲν πεπύσθαι παρʼ ἄλλων· ὅμως δὲ καὶ παρʼ αὐτοῦ βούλεσθαι μαθεῖν, τίς ἦν ὁ μάλιστα σπουδάσας ἐπιπηδῆσαι τῷ καιρῷ. ὁ δὲ ἐξα- πατηθεὶς ὡμολόγησε τὸν Ἑρμοκράτην. Διονύσιος τὸν μὲν Ἄυδρωνα προσέταξεν ἀναιρεθῆναι, ὅτι εὐθὺς αὐτῷ καταπλεύσαντι μὴ τοῦτο ἐμήνυσε, τὸν δὲ Ἑρμοχράτην καθεῖρξεν ἄνδρα ὄντα τῆς ἀδελφῆς, διʼ ἥν ὕστερον καὶ λύσας αὐτὸν ἐς Πελοπόννησον ἀπεπέμψατο.

Διονύσιος συνθέμενος πρὸς τοὺς ἐνδιδόντας Νάξον [*](Cap. 2. § 4. Haec ad Dionysium minorem referenda sunt, ut §§ 7,8.) [*](Cap. 2. § 5. Cf. Diod. 14, 15, 2. — J. p. 498.) [*](1 διδάξειν Κ coll. Plut. ξένου δέ τινος ἰδίᾳ φράσειν φά- σκοντος αὐτῷ καὶ διδάξειν etc.; διδάσκειν F || 10 ἀπέπλει Κ;  ἐκδημεῖ R; exreditionemι suscipiens V; ἀνήχθη Maasv.; ἠγγέλη F || καταστήσας vulg.; κατὰ F: cf. 2, 2, 7 7, 31 || ἀνδρῶνα (et sic semper) F || 11 ρμοκρτάτης] erat Dionysii primi pater: recte Τιμοκράτης Plut. Dio 21 26 || 12 [τῆς] K; ἀκρόπολιν vulg.: cf. 1, 21, 1 || 14 πυνθόμενος F || 17 ἐπιπηδήσας F.)

Διονύσιος, Ἱμίλκωνος ἐπιπλεύσαντος καὶ τὸ στόμα [*](397) τοῦ λιμένος τοῦ Μοτυαίων ἀποφράξαντος, αὐτός τε ἀπὸ τῆς Μοτύης τό πεζὸν ἀναστήσας ἐστρατοπέδευσε κατʼ ἀντικρὺ καὶ παρεκάλεσε τοὺς ναύτας καὶ στρα- τιώτας θαρρεῖν καὶ παρασκευάζεσθαι τὴν διαγωγήν τῶν τριήρων [διὰ] τῆς περιεχούσης ἄκρας τὸν λιμένα. τόπος ἦν ὁμαλὸς καὶ πηλώδης, εὖρος εἴκοσι στάδια· τοῦτον οἱ στρατιῶται ξύλοις φαλαγγώσαντες ὑπερή- [*](Cap. 2. § 6. Cf. Diod. 14, 49—51. — Schubring, Philol. 24, p. 49 sqq.; Holm II, p. 430, not. ad p. 111; Meltzer, Iahnii annal., 1875, p 747 sqq.; Th. Fischer, Beitrag z. physisch. Geogr. d. Mittelmeerländer, p 18 sq. et tabul. II; Meltzer, Gesch. d. Karth. p. 512.) [*](1 ὥρας M; χώρας F || ἑπτακισχιλίους (i. e. ζ) Cas.; ἑπτὰ (i.e.ζʹ) F || 4 προδιδόντες vulg.; προϊωτες F; προδόντες M || 5 ἠπήλει F || 6 παραδοῖεν Hertlein; προδοῖεν F vulg. || ἀποσφάξεν vulg.; ἀποσφάζειν F 10 (ἄν) inclusit Κ; ὡς ἂν Cas. || 12 (ἑώρων) seclusit Hertlein 15 μολυαίων F || 19 [διὰ] inserui coll Diod. 14, 50 διελκύσας τὰ σκάφη διὰ τῆς γῆς; [ὑπὸ] vulg,, sed plura excidisse putat W ; ὑπὸ τῇ etc. Hertlein 21 φαλαγγώσαντες HM; φαραγγώσαντεςς F.)

Διονύσιος ὑπὸ Δίωνος [πολιορκούμενος] τὴν ἀκρό- πολιν κατέχων ἐπρεσβεύσατο πρὸς Συρακουσίους ὑπὲρ διαλλαγῶν. οἱ δὲ ἀπεκρίναντο εἰ μὲν ἀφίησι τὴν ἀρχὴν, δεχόμεθα πρεσβείαν, εἰ δὲ μὴ, ἄσπονδος ὁ πόλεμος ἔστωʼ. Διονύσιος πάλιν κήρυκα πέμψας ἐκέ- λευσε πέμψαι πρεσβευτὰς ὡς ἀφήσων τὴν ἀρχὴν καὶ σπονδὰς πρὸς αὐτοὺς ποιησόμενος. οἱ μὲν ἔπεμψαν καὶ ὑπὸ χαρᾶς ἐξέλυσαν τὰς φυλακὰς, ὡς ἤδη τοῦ τυράννου τὴν ἀρχὴν ἀφιέντος· ὁ δὲ τοὺς μὲν πρέσβεις κατασχὼν, τοὺς δὲ στρατιώτας ἐξαγαγών μετὰ πολλῆς ὁρμῆς καὶ βοῆς ἐλθὼν πρὸς τὰ διατειχίσματα, καρτερᾷ προσβολῇ χρησάμενος, ἐμπεσὼν ταῖς Συρακούσαις, τήν τε ἀκρόπολιν οὐκ ἀπέδωκε καὶ τὴν πόλιν ἀπέλαβεν.

Διονύσιος τοὺς πρεσβευτὰς τῶν Συρακουσίων, [*](Cap. 2. § 7. Cf. Diod. 16, 11, 3; Iust. 21, 2, Plut. Dion. 30. — J. p 499—501.) [*](Cap. 2 § 8. Cf. Plut. Dion. 31.) [*](2 ὑπερβαλὼν H; ἀποβαλῶν F; ἀπολαβὼν W: cf. Hertlein, Iahnii annal. 1861, p. 254 || 4 βορρέου F 5 οὐρίου Cas. K Hertlein; οὔριον F || 6 ὁμοτύλην F, corr vulg || 7 διεσώσατο Η, quod recepi coll. Diodor. 14, 50; ἀνεσώσατο F || 8 [πολιορκού- μενος] vel [πιεζόμενος] suppl. W coll. § 8 et 7, 26; [ἐκπεσὼν] vel ['εξελασθεὶς] Cas || 9 κατασχών vulg. || 13 πέμψας πρεσβευτὴς F 14 πρὸς αὑτούς σπονδὰς vulg. ποιησάμενος F 15 ἐξέλθσαν M; ἐξέχυσαν F 16 ἀφέντος Cas.)

Διονύσιος Καρχηδονίων ἐπιόντων χειρὶ μυριάδων [*](396) τριάκοντα πολλὰ κατὰ τὴν χώραν ἐρύματα καὶ φρούρια κατεσκεύασε συντάξας διαλύεσθαι πρὸς Καρχηδονίους καὶ τὰς φρουρὰς αὐτῶν δέχεσθαι. οἱ Καρχηδόνιοι πάνυ ἀσμένως τὰ χωρία παρελάμβανον ἄνευ μάχης καὶ πολλοὺς τῶν στρατιωτῶν φρουροὺς καὶ φύλακας [*](Cap. 2. § 9. Cf. Front. strat. 1, 8, 11. — Bachof, Iahnii annal., 1879, p. 161 sq.) [*](1 ἀνέπεμψε Κ ex V remisit; ἀντέπεμψε F; ἀπέπεμψε Pa- takis || 3 Μεγακλέαν F 5 αἱ M; om. F || 6 [συναγαγόντες|] suppl. Bursian; λαβόντες ἐν ἐκκλησίᾳ Κ || 7 ἠξίουν vulςg.; ἠξίου M; ἠξίω F || γυναικῶν Cas ; γυναῖκες ὧν F || 9 [ἁλλὰ] vulg || 10 Ἱπ- παρίνου Maasv. coll 5, 4 et sic Plut, Theopomp. ap. Athen. || 13 μὲν Patakis; δὲ F 23 φρουρὰς καὶ φυλακὰς Cas.)

Διονύσιος χειρώσασθαι βουλόμενος Ἱμέραν πρὸς μὲν τοὺς Ἱμεραίους φιλίαν συνέθετο, πρὸς δὲ τὰ πλη- σίον αὐτῶν πολίσματα πόλεμον ἐξήνεγκεν· καὶ δὴ στρατοπεδεύσας οὐ μακρὰν τῆς Ἱμέρας ἐπεκηρυκεύετο πρὸς τοὺς ἐν τοῖς πολίσμασιν. Ἱμεραῖοι δὲ μέχρι πολλοῦ μὲν τοῖς στρατιώταις αὐτοῦ τὴν ἀγορὰν ἔπεμπον ἐπειδὴ δὲ χρόνου προϊόντος δῆλος ἦν οὐδὲν πράττων, ὑπιδόμενοι δύναμιν τηλικαύτην παραστρατοπεδεύουσαν πέμποντες τὴν ἀγορὰν ἐπαύσαντο. Διονύσιος ἔχθρας ἀρχὴν ποιησάμενος τὴν ἔνδειαν τῶν ἀναγκαίων ἧκεν ἐπὶ τὴν μέραν αὐτὴν καὶ βίᾳ προσβαλῶν ἐξεῖλε τὴν πόλιν.

Διονύσιος τοὺς πρεσβυτέρους τῶν στρατιωτῶν ἀπομίσθους ἐβούλετο ποιῆσαι· οἱ δὲ ἠγανάκτουν πρὸς αὐτὸν καὶ οἱ νέοι ὡς ἄδικον, εἰ γηρῶντες ἐκβάλλοιντο. ὁ δὲ, τὸν θόρυβον μαθὼνν συναγαγὼν ἐκκλησίαν ἀνα- γορεύει τάδε· τοὺς μὲν νεωτέρους ἐς τὸν κίνδυνον τῆς μάχης τάττω, τοὺς δὲ πρεσβυτέρους ἐς τὰς φυλακὰς τῶν χωρίων ἴσην σύνταξιν λαμβάνοντας· πεῖραν γὰρ [*](Cap. 2. 10. Cf. Pront. strat. 3, 4, 3 et 4; Diod. 14, 108.) [*](1 κατέλειπον K cum V relinquebant; κατέλιπον F 2 διε- σπάσθη Patakis 5 Ἱμέραν] cum eadem a Diod. et Front. 3, 4, 3 de Rheginorum urbe tradantur, Holm II, p. 439, not. ad p. 131 Polyaenum in nomine urbis errasse censet, sed cf. Front. 3, 4, 4 || 6 συνέθετο M; οὐ συνέθετο F || 10 ἐπόριζον Cas. ex D ἐμπό- διζον || 15 ἡμέραν F || 19 ἐκβάλοιντο F || 20 ἀναγορεύει Hert- lein; ἀπαγορεύει F vulg ; ἀγορεύει K.)

Διονύσιος βουλόμενος ἐπιθέσθαι πόλει κατὰ θά- λατταν καὶ γνῶναι τοὺς πιστοὺς τῶν τριηράρχων, ἀλλὰ μὴν οὐδὲ προειδέναι τινὰ, ποῖ μέλλει πλεῖν. βιβλίον ἄγραφον ἐσφραγισμένον ἔδωκεν ἑκάστῳ τριηράρχῳ προστάξας, ἐπειδὰν ἀναχθέντων ἀρθῇ τὸ σημεῖον, τότε λύειν τὰ βιβλία καὶ μαθόντας ἐκεῖσε πλεῖν, οἷ κελεύει τὰ γεγραμμένα. οἱ μὲν δὴ ἀνήχθησαν· ὁ δὲ, πρὶν ἆραι τὸ σημεῖον, ἐπιβὰς ὑπηρετικοῦ περιέπλει καὶ παρʼ ἑκάστου τριηράρχου τὸ βιβλίον ἀπῄτησεν. ὅσους μὲν εὗρε τὴν σφραγίδα λελυκότας, ὡς προδότας ἐκέλευσεν ἀπαχθῆναι τὴν ἐπὶ θανάτῳ· τοῖς δὲ ἄλλοις ἔδωκεν ἕτερα βιβλία, ἐν οἷς ἀληθῶς ἐγέγραπτο ποίᾳ πόλει βούλοιτο ἐπιπλεῦσαι. καὶ δὴ τὸ ἀπόρρητον οὕτω φυλαχθὲν παρέσχεν αὐτῷ τὴν πόλιν ἀφύλακτον λαβεῖν. Διονύσιος βουλόμενος μαθεῖν, οἷα περὶ αὐτοῦ φρονοῖεν καὶ λέγοιεν οἱ ἀρχόμενοι, τὰς μουσουργοὺς καὶ τὰς ἑταίρας ἐκέλευσεν ἀπογράψασθαι. αἱ μὲν δὴ πολλοῦ τέλους ἐπιβολὴν ἐνόμισαν γενήσεσθαι, ὁ δὲ [*](Cap. 2. § 12. Cf. 7. p. 502.) [*](2 πονήσουσιν vulg.; ποιήσουσιν F || 3 διελύθησαν Κ coll. v. 3 ἐπειδὴ δὲ διελύθη 3 ἐπεὶ δὲ CΚ: cf. 5, 2, 10 || 9 τριηραρ- χῶν F || 10 ποῖ Hertlein; ποῦ F vulg || 15 ὑπηρετικοῦ W; ὑπη- ρετικῶ F || 21 πόλιν serpsi cum Hertleinio (Iahnii annal. 1867 P 607); Ἀμφίπολιν F vulg. 24 ἑτέρας F1 αἱ μὲν V quae; οἱ μὲν F.)

Διονύσιος τὰ ὅπλα τῶν πολιτῶν παρελόμενος, ἡνίκα πρὸς τοὺς πολεμίους κινδύνου καιρὸς ἦν, προάγειν αὐτοὺς ἀπό τῆς πόλεως ἑκατὸν στάδια κελεύσας, τότε ἀπεδίδου τὰ ὅπλα· μετὰ δὲ τὴν μάχην, πρὶν ἐπανελ- θεῖν εἰς τὴν πόλιν καὶ τὰς πύλας ἀνοῖξαι, πάλιν αὐτοὺς ἐκέλευεν ἀποτίθεσθαι τὰς πανοπλίας.

Διονύσιος βουλόμενος εἰδέναι, τίνες εἶεν οἱ πρὸς τὴν τυραννίδα ἀλλοτρίως ἔχοντες, κατέπλευσεν ἐκ τῆς Ἰταλίας ἐς τὸ κρυπτὸν νεώριον ὡς ἀπολωλὼς [ὑπὸ] τῶν ἰδίων στρατιωτῶν. οἱ δὲ δυσμενῶς ἔχοντες συν- θέοντες μετὰ χαρᾶς ἀλλήλοις τὸ πταῖσμα διηγοῦντο· [Διονύσιος] συναρπάσας τοὺς ἐφηδομένους ἀπέκτεινεν.

Διονύσιος ἀρρωστεῖν προσποιησάμενος λόγον διέ- δωκεν, ὡς ἐσχάτως εἴη διακείμενος. ἐπεὶ δὲ πολλοὶ πρὸς τὴν φήμην ὑπερήσθησαν, αὐτὸς μετὰ τῶν δορυ- φόρων ἐπεξελθών ἅπασιν ἐφάνη καὶ τοὺς ἐφηδομένους ἀπαχθῆναι προσέταξεν.

Διονύσιος Καρχηδονίους ἐπὶ μεγάλοις λύτροις ἀπεδίδου, τοὺς δὲ Ἕλληνας ἄνευ λύτρων. Καρχηδο- [*](1 ἐπέβαλεν vulg.; ἐπέλαβεν F || 2 [τῶν] συνόντων K || 6 προάγειν vulg.; προάγων F || 7 τότε scripsi cum K (qui [τότε] τούτοις); οὕτως Roth; τούτοις F vulg. 9 || ἀνοῖξαι vulg.; ἀνοί- ξας F || 10 ἐκέλευεν Κ; ἐκέλευσεν F vulg. || 13 τό F] τὶ C L. Roth: sub arce Syracusarum erat illud νεώριον: cf. Holm ll, p. 434, not. ad p. 108 || λέκως F; ἀπολωλὼς [ὑπὸ] W ; λειφθεὶς τῶν vel προδοθεὶς [ὑπὸ] τῶν Rud. Schoell.; ἀπολωλέκως Maasv.; ἀπο- θανὼν vulg.; ex V famamque sparsit D. α propriis militibus interfectum esse [καὶ φήμην (vel λόγον) διέδωκεν, ὡς ἀποθάνοι ὑπὸ] suppl. R, Patakis 16 [Διονύσιος] W; [ὁ δὲ] vulg.)

Διονύσιος πολεμῶν Μεσηνίοις, παρʼ οἷς ἦσαν ὕποπτοί τινες ὡς προδιδόντες, βουλόμενος αὐτοὺς ταράττειν, τὴν τῶν ἄλλων χώραν λυμαινόμενος τῆς τῶν διαβαλλομένων ἐκέλευσεν ἀπέχεσθαι. τοῦτο μὲν δὴ καὶ ἄλλοις οἶδα στρατηγοῖς πεπραγμένον. Διονύ- σιος δὲ πρὸς τούτοις καὶ στρατιώτην εἰσέπεμψε τάλαν- τον χρυσίου κομίζοντα τοῖς ὑποπτευομένοις. τοῦτον οἱ Μεσήνιοι μετὰ [τοῦ] χρυσίου λαβόντες, ἀνακρίναν- τες, μαθόντες οἷς ἐκόμιζε, τοὺς μὲν ὡμολογημένους προδότας ὥρμησαν κολάζειν. οἱ δὲ ἦσαν ἐν δυνάμει καὶ αὐτοῖς σφοδρῶς ἀντέστησαν. ἐγένετο στάσις, ἣ παρέσχε Διονυσίῳ Μεσήνης κρατῆσαι.

Διονύσιος ἐν σπάνει χρημάτων παρὰ τῶν πολι- τῶν εἰσφορὰς ᾔτει. τῶν δὲ πολλάκις δεδωκέναι φα- σκόντων βιάζεσθαι μὲν οὐκ ἔγνω, διαλιπὼν δὲ ὀλίγον ἐκέλευσε τοὺς ἄρχοντας, ὅσα ἦν ἀναθήματα ἐν Ἀσκλη- πίου — πολλὰ δὲ ἦν ἀργύρου καὶ χρυσοῦ — ταῦτα ἔξω τοῦ ἱεροῦ κομίσαντας ὡς βέβηλα προκηρύττειν ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς. οἱ Συρακούσιοι μετὰ πολλῆς σπου- δῆς ἐπρίαντο, ὥστε ἠθροίσθη χρημάτων πλῆθος· ὧν κρατήσας Διονύσιος προσέταξε κηρῦξαι, εἴ τίς [τι] [*](Cap. 2. 18. De tempore cf. Holm II, p. 437, not. ad p. 123; Base, Wiener Studien 2, p. 148.) [*](Cap. 2. § 19. Cf. Aristot. oecon. 2, 21; Plut. apophth. reg. et inp Dionys. 5.) [*](6 λυμαινόμενος Vulg., quod probat Hertlein; λυμαινομένους F || τῆς]  τὴν F || 7 ἐκέλευεν F 9 τούτοις V praeter haec ut 4, 19 τούτῳ K; τοῦτο F || 11 [τοῦ] K, Hercher, Hermes 9, p. 112 || 14 αὐτοῖς K, αὐτοὶ F 20 ἀργυρίου vulg. χρυσοῦ K; χρυσίου F 24 κηρῦξαι F] κηρύττειν vulg.; κηρύξας [τι] add. vulg.)

Διονύσιος πόλιν ἑλῶν, ἧς τῶν πολιτῶν οἱ μὲν τεθνηκότες, οἱ δὲ πεφευγότες ἦσαν — ἦν δὲ μείζων ἢ ὥστε ὑπὸ ὀλίγων φυλάττεσθαι — φρουροὺς μὲν ὀλίγους αὐτόθι καταλείπει· τοῖς δὲ ἀλοῦσιν οἰκέταις τῶν δεσποτῶν θυγατέρας συνῴκισεν, ἵνα πολεμιώτατοι φανέντες [τοῖς δεσπόταις] αὐτῷ πιστοὶ φύλακες τῆς πόλεως γένοιντο.

Διονύσιος ἐς Τυρρηνίαν πλεύσας ἑκατὸν τριήρεσι καὶ ἱππαγωγοῖς, παρελθὼν ἐς τὸ τῆς Λευκοθέας ἱερὸν, λαβὼν νομίσματος τάλαντα πεντακόσια παραχρῆμα ἀπέ- πλευσεν. μαθὼν δὲ ἐν ἀπορρήτῳ χρυσίου τάλαντα χίλια, ἀργυρίου πολλῷ πλείονα ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν καὶ τῶν ναυτῶν διηρπάσθαι, πρὶν ἐπιβῆναι τῆς γῆς ἐκήρυξε τοῖς ἔχουσι τὰ χρῆματα προστάσσων τὰ μὲν ἡμίσεα ἀναφέρειν, τὰ δὲ ἡμίση συγχωρῶν· ἢ θανάτῳ ζημιώσειν τοὺς μὴ πεισθέντας. οἱ μὲν τὰ ἡμίση προσ- εκόμισαν· ὁ δὲ ἀπὸ τούτων καὶ τὰ λοιπὰ εἰσπράξας δωρεὰν ἔδωκεν αὐτοῖς μηνὸς σιταρκίαν.

Πάριοι, ζηλωταὶ Πυθαγορείων λόγων, διῆγον ἐν τοῖς περὶ Ἰταλίαν χωρίοις. Διονύσιος ὁ Σικελίας τύ- ραννος ἐπεκηρυκεύετο πρὸς Μεταποντίνους καὶ τοὺς ἄλλους Ἰταλιῶώτας περὶ φιλίας. Εὐήφενος τοῖς φοι- τῶσι νέοις καὶ τοῖς πατράσιν αὐτῶν γνώμην ἠγόρευε, μηδαμῶς τυράννῳ πιστεύειν. Διονύσιος ἐπὶ τούτῳ μάλα ὠργίξετο, ὥστε καὶ λαβεῖν αὐτὸν ὑποχείριον ἐσπούδασεν ἐκ Μεταποντίου διακομιζόμενον ἐς Ῥήγιον. ἐπεὶ δὲ ἔλαβεν, ἐπὶ τοῦ συνεδρίου κατηγορήσας ἔδειξεν, ἡλίκων διʼ αὐτὸν εἴη πραγμάτων ἀφῃρημένος. ὁ δὲ ὁμολογῶν δικαίως ἔφη ταῦτα ποιῆσαι· τοὺς μὲν γὰρ εἶναι φίλους αὐτῷ καὶ μαθητὰς, τύραννον δʼ οὐδὲ ὄψει γνώριμον. [ὁ δὲ] αὐτοῦ θάνατον κατέγνω. Εὐή- φενος οὐδὲν ταραχθεὶς πρὸς Διονύσιον ἔφη· τοῖς μὲν δεδογμένοις πείθομαι· ἐπεὶ δὲ ἀνέκδοτος ἀδελφὴ ἐστί μοι ἐν Παρίῳ, ταύτην ἐκδοῦναι πρότερον βούλομαι διαπλεύσας εἰς τὴν πατρίδα καὶ συντόμως ἐπανελθὼν τεθνήξομαι. πάντων γελασάντων ἐπὶ τῷ λόγῳ Διονύ- σιος ἐθαύμασε καὶ ἤρετο τίς ἂν οὖν πίστις γένοιτο;᾿  ὁ δὲ ἐγγυητὴν᾿, ἔφη, τοῦ θανάτου καταστήσωʼ, καὶ μεταπεμψάμενος τὸν Εὔκριτιον ἠξίωσεν ἐγγυήσασθαι. ὁ δὲ μάλα ἀσμένως ἐπένευσε τοῦ θανάτου τὴν ἐγγύην [*](Cap. 2 § 22. Cf. Holm II, p. 448, not. ad p. 148.) [*](1 Πτάριοι] num Παριανοὶ? Cf. 6, 24 || λὸγων Πυθαγ. vulg. || 2 Σικελλίας F || 4 Εὐηνὸς Patakis; Εὔφημος et Εὐρύφημος Metapontini inter Pythagorae discipulos commemorantur a Iambl. de vita Pyth. c. 267 || τοῖς φοιτῶσι F] προσφοιτῶσι D; τοῖς προσφοιτῶσι K || 7 μάλα Herile; μᾶλλον F 8 Ῥίγιον F 12 αὐτῷ F || δʼ M; om 13 [ὁ δὲ] supplevi; [αὐτῷ. ὁ δὲ] suppl. vulα. || 14 πρὸς τὸν CM || 16 Παρίῳ F] Πάρῳ W, sed est Πάριον oppidum in Mysia situm, non Πάρος insula; cf 6, 24 18 τεθνήξομαι Hertlein coll. 5, 15; θνήξομαι F || 19 πίστις Cas.; πιστὸς F 21 καταπεμψάμενος F 22 ἐπέπνευσεν F.)

Ἀγαθοκλῆς, Σικελίας τύραννος, ὀμόσας τοῖς πο- λεμίοις παρέβη τοὺς ὅρκους καὶ κατασφάξας τοὺς ἁλόν- τας ἐπιχλευάζων πρὸς τοὺς φίλους ἔλεγεν δειπνήσαν- τες ἐξεμέσωμεν τοὺς ὅρδους᾿.

Ἀγαθοκλῆς νικήσας Λεοντίνους Δεινοκράτη τὸν [*](Cap. 3. De fontibus cf. A. F. Roesiger, de Duride Samio, Diodori Siculi et Plutarchi auctore, Göttingen 1874, p. 10 sqq,; J. p. 504—510.) [*](Cap. 3. § 1. Cf. J. p. 509.) [*](Cap. 3. § 2. Cf. Diod. 20, 90, 2. — J. p. 509.) [*](2 μένοντα M; μενοῦντα F || 3 [θαυμαστὸν] suppl. vulg. || 5 ἐς Σικελίαν V Hertlein; ἐν Σικελία F; ἐπανελθὼν, ἐν Σικελίᾳ vulg. || 12 εἰ τὸ] εἰστο F || βούλοιτο m; βούλοιντο F || 14 συνε- χαώρησε δὲ M || 21 ἐξεμέσομεν Κ: cf. 3, 9, 1 || 22 Δεινοκράτη F] Δεινοκράτην vulg.)

Ἀγαθοκλῆς πυθόμενος τοὺς ἐν τέλει Συρακου- [*](307) σίων νεωτερίζειν, Καρχηδονίους νικήσας, θύων ἐπι- νίκια πεντακοσίους ἄνδρας τοὺς ὑπόπτους ἐπὶ τὴν ἑστίαν ἐκάλεσεν. ἦν μὲν δὴ μεναλοπρεπὴς ἡ τῶν κλη- θέντων ἑστία. αὐτὸς δὲ ἤδη μεθυόντων ἐς μέσους παρελθὼν, κροκωτὸν ἐνδὺς, Ταραντῖνον περιβαλόμενος ηὔλησεν, ἐκιθάρισεν, ὡρχήσατο· ὥστε ὑφʼ ἡδονῆς θό- ρυβος καὶ κρότος ἐκ πάντων ἦν. ἐν δὲ τῷ καιρῷ τῆς ἡδονῆς ὑπεξῆλθε τοῦ συμποσίου ὡς κεκμηκὼς τὴν ἐσθῆτα ἀλλάξων. ἐκυκλώσαντο τὸν ἀνδρῶνα ὁπλῖται πολλοί· χίλιοι δὲ ξίφη σπασάμενοι, δύο κατὰ ἔνα στάντες πάντας ἀπέσφαξαν τοὺς κατακειμένους.

Ἀγαθοκλῆς Ὀφέλαν Κυρηναῖον σὺν πολλῇ δυνά- μει στρατεύσαντα πυθόμενος εἶναι φιλόπαιδα ὅμηρον αὐτῷ τὸν ἴδιον υἱὸν ἔπεμψεν Ἡρακλείην ὡραῖον ὄντα ἐντολὴν δοὺς τῷ παιδὶ ἀντισχεῖν τῇ πείρᾳ μέ- χρις ὀλίγων ἡμερῶν. ἧκεν ὁ παῖς· ὁ Κυρηναῖος τῆς ὥρας ἡττώμενος περιεῖπεν αὐτὸν καὶ περὶ τὴν θερα- πείαν αὐτοῦ μόνον ἠσχολεῖτο. Ἀγαθοκλῆς ἄφνω τοὺς Συρακουσίους ἐπαγαγών τόν τε Ὀφέλαν ἀπέκτεινε καὶ τῆς δυνάμεως αὐτοῦ πάσης ἐκράτησε καὶ τὸν υἱὸν ἀπέ- λαβεν οὐχ ὑβρισθέντα.

Ἀγαθοκλῆς ἐπὶ Καρχηδόνα διαπλεῦσαι βουλόμενος [*](e.5,3) ἤδη μέλλων ἀνάγεσθαι δοκιμάζει, τίνες αὐτῷ συνδια- πλεῦσαι προθυμοῖντο, καὶ δὴ προέγραψεν ἐπιτρέπω τοῖς βουλομένοις ἑαυτοὺς σώζειν ἐξιέναι τῶν νεῶν μετὰ τῶν ἰδίων κτημάτων᾿. ἐξῆλθον συχνοί. τοὺς μὲν δὴ ἔκτεινε πάντας ὡς δειλοὺς καὶ ἀπίστους· τοὺς δὲ μείναντας ὡς ἀνδρείους καὶ πιστοὺς ἐπαινέσας διέβαλεν ἐς τὴν Λιβύην ἑξήκοντα ναυσὶ καὶ τῆς γῆς ἐπιβὰς παραχρῆμα τὰς ναῦς ἐνέπρησεν, ὅπως ἀγωνίζοιντο γενναιότερον οἱ στρατιῶται τὸ δύνασθαι φεύγειν ἐπὶ τῶν νεῶν ἀπεγνωκότες. τούτοις τοῖς στρατηγήμασι χρησάμενος Ἀγαθοκλῆς αὐτῶν τε Καρχηδονίων καὶ πολλῶν ἐν Λιβύῃ πόλεων ἐκράτησεν.

Ἀγαθοκλῆς δισχιλίους στρατιώτας συντεταγμένους ᾔτησε παρὰ Συρακουσίων ὡς διαβησόμενος ἐς τὴν Φοινίκην φάσκων τῶν ἐκεῖ τινὰς προδιδόντας μετὰ σπουδῆς αὐτὸν καλεῖν. πιστεύσαντες ἔδωκαν οἱ Συρα- κούσιοι. ὁ δὲ λαβῶν τοὺς στρατιώτας Φοίνιξι μὲν μακρὰν χαίρειν ἔφη, ὁρμήσας δὲ ἐπὶ τοὺς συμμάχους τὰ περὶ τὴν Ταυρομενῖτιν φρούρια κατέσκαψεν.

Ἀγαθοκλῆς πρὸς Ἀμίλκαν ἀνοχὴν ἔθετο, ὥστε ὁ [*](317) μὲν εἰς Λιβύην ἀπῆρεν. ὁ δὲ συναγαγὼν ἐκκλησίαν τῶν Συρακουσίων ταύτηνʼ, [ἔφη], τὴν ἡμέραν ηὐ- ξάμην, ἐν ἧ τοὺς πολίτας ὄψομαι τὴν ἐλευθερίαν ἔχον- ταςʹ. ταῦτα λέγων, τὴν χλαμύδα περιελὼν καὶ τὴν μάχαιραν αὐτὸν ἰδιώτην ἀπέφηνε. τῶν Συρακουσίων ὡς ἀνδρὶ δημοτικῷ καὶ μετρίῳ τὴν πολιτείαν ἐπιτρε- ψάντων, ὁ δὲ μετὰ τὴν ἕκτην ἡμέραν πολλοὺς φονεύ- σας τῶν πολιτῶν, διώξας δὲ πλείους τῶν πεντακισχι- λίων αὐτὸς τὴν ἀρχὴν τῶν Συρακουσίων κατέσχεν.

Ἀγαθοκλῆς μαθών τοὺς περὶ Τίσαρχον καὶ Ἀν- [*](317) θρώπινον καὶ Διοκλέα φίλους ἐπιβουλεύειν αὐτῷ κα- λέσας αὐτοὺς ἐνεχείρισεν αὐτοῖς πολλὴν στρατιὰν, ἴνα πόλει συμμάχῳ πολεμουμένῃ βοηθοῖεν ἐξελθόντες· καὶ ῾αὔριόν γε᾿ , ἔφη, συνελθόντες εἰς τὸ Τιμολεόντειον [*](Cap. 3. § 6. Cf. Droysen II, 2, p. 242, not. 3; Holm II, p. 479, not. ad p. 261; J. p 510.) [*](Cap. 3. § 7. Cf. Diod. 19, 9 et Just. 22, 2. — Roesiger, p. 12; Meltzer, p. 523.) [*](Cap. 3 § 8. Cf Diod. 19, 6, 4.) [*](1 δισχιλίους (β) Cas,; δύο (βʹ) F || 7 Ταυρομενίαν vulg. || 8 μίλκαν F, corr vulg || ἔθετο F] συνέθετο K || 10 [ἔφη] add. vulg. || 12 χλαμύδαν F || 16 τῶν ε F; τῶν πέντε χιλιάδων vulg || 17 αὐτὸς] αὖθις R || 19 αὐτῷ F || 21 πολεμουμένῃ V (quae oppy-  σπαὐαμr); πολεμουμένῳ F || βοηθοῖεν F corr.] βοηθεῖεν F pr., vulg. || 22 ιμολεόντειον Roth, Diod ; Timoleonteum Nepos; Τιμολεόντιον F (sic etiam p. 240, 4).)

Ἱππρῖνος ἐν Λεοντίνοις ὤν, αἰσθόμενος τὴν Συρακουσίων πόλιν ἔρημον γενομένην διὰ τὸ μετὰ Καλλίππου τοὺς πολίτας εἴς τινα τόπον ἐξωρμηκέναι, ὁρμήσας ἐκ Λεοντίνων, ἐλθὼν ἐπὶ τὰς Συρακούσας νυκτὸς, πέμψας τινὰς ἐπὶ τὴν πόλιν ἐκέλευσε τοὺς παραφυλάττοντας τὴν ἐφοδείαν ἀποκτεῖναι. οἱ μὲν ἔκτειναν τοὺς παραφυλάσσοντας καὶ πυλίδας τινὰς τοῦ τείχους διεῖλον· Ἱππαρῖνος δὲ διὰ τούτων τοὺς ξένους εἰσαγαγὼν κατέσχε τὴν Συρακουσίων πόλιν.

Θεοκλῆς Χαλκιδέας τοὺς ἀπʼ Εὐβοίας ἀγαγών τὴν Λεοντίνων κατέσχε μετὰ Σικελῶν, οἱ προενοικοῦντες [*](Cap. 4 Cf. Diod. 16, 36, 5.) [*](Cap 5. §§ 1 et 2. Cf. Thucyd. 6, 4. — Schubring, Um- vanderuοg des Megarischen Meerbusens in Sicilien p. 447 sqq; Holm I, p. 390, not. ad p. 131; p. 511 sqq.) [*](1 διατάξομεν vulg. || 4 ἐπεὶ] V cum; ἐπὶ F || 5 μὲν K; δὲ F vulg. || 6 τοὺς περὶ vulg;  τὸ περὶ F || 13 Καλίππου F || 14 ὁρ- μήσας Κ; νομίσας F τὰς del vulg. 16 ἐφοδείαν Hertlein; ἐφοδίαν F ὑποκτεῖναι F || 18 τούτων K ex V per eas;  τούτου F 21 Χαλκηδέας F.)

Θεοκλῆς Μεγαρέας Χαλκιδεῦσι συνοικήσαντας ἕξ [*](729) μῆνας τῆς πόλεως ἐξέβαλε φήσας εὔξασθαι κατὰ τὸν τοῦ πολέμου καιρὸν ἐὰν κρατήσωμεν τῆς πόλεως ἀσφαλῶς, θύσειν τοῖς δώδεκα θεοῖς καὶ πέμψειν πομ- πὴν ὅπλοις κεκοσμημένην᾿. τῶν δὲ Μεγαρέων [οὐδὲν] ὑπιδομένων, ἀλλὰ θύειν ἀγαθῇ τύχῃ κελευόντων, οἱ Χαλκιδεῖς παρʼ αὐτῶν εἰς τὴν πομπὴν χρησάμενοι τὰς πανοπλίας, τῆς θυσίας γενομένης, αὐτοὶ νόμῳ πομπῆς βαδίζοντες, ἐπειδὴ κατὰ τὴν ἀγορὰν ὡπλισμένοι κάτε- στησαν, Θεοκλῆς ἐκέλευσεν ἀνειπεῖν τὸν κήρυκα· ῾  Με- γαρεῖς ἐκ τῆς πόλεως ἀπιόντων πρὸ δύντος ἡλίουʼ. οἱ δὲ ἐπὶ τοὺς βωμοὺς ἱκέται καταφυγόντες ἠξίουν μὴ διώκεσθαι ἢ μετὰ τῶν ὅπλων ἐκπέμπεσθαι. Θεο- κλῆς μετὰ τῶν Χαλκιδέων ἐβουλεύσατο οὐκ ἀσφαλῶς ἔχειν ἐκβαλεῖν τοσούτους ἐχθροὺς ὡπλισμένους. καὶ [*](1 Λάμις W coll. Thucyd. 6, 4; Πλαταιεῖς F  vulg. || 2 ἀνα- γαγῶών vulg προσβάλλειν F; προσβάλλουσιν vulg. || [παρεσκευά- ζετο] suppl. W || 4 ἐκείνοις C; ἐκεῖνος F || 5 παρελθών τὰ σαυ- τοῦ F || 8 καταλειφθέντες 10 συνῴκησαν K, quod probat Hertlein; cf. v. 3 et v. 11; συνωμολόγησαν F || 15 [οὐδὲν| W coll 1, 27, 2. 7, 16, 1. 8, 44; [οὐχ] vulg. || 16 οἱ om. vulg. || 21 δύντος Hercher, Hermes 9, p. 112: cf. ad 3, 9, 47; δύναντος F.)

Ἰπποκράτης κρατῆσαι τῆς Ἐργετίνων πόλεως ἐσπου- [*](e.4,8) δακώς, ὅσους Ἐργετίνους εἶχε μισθοφόρους, τούτοις ἔνεμεν ἀεὶ τῆς λείας τὸ πλεῖον μέρος καὶ μισθοὺς μείζονας ὑπερεπαινῶν αὐτοὺς ὡς προθυμοτάτους καὶ μάλιστα χαριζόμενος, ὡς πλείονας ἐκ τῆς πόλεως ταύ- της ἔχοι συμμάχους. ταῦτα ἠγγέλλετο τοῖς ἐν τῇ πόλει· οἱ δὲ ζηλώσαντες τὴν ὠφέλειαν τῶν στρατευομένων ἐθέλοντες πάντες ἐξῆλθον καταλιπόντες ἔρημον τὴν πόλιν. Ἱπποκράτης φιλοφρόνως δεξάμενος τοὺς ἄν- δρας, αὐτῆς νυκτὸς ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν διὰ τοὔ Λαιστρυγονίου πεδίου προῆγε, τοὺς μὲν Ἐργετίνους τάξας πρὸς τὴν θάλατταν, τὴν δὲ ἄλλην στρατιὰν πρὸς τὴν ἤπειρον. ἐπεὶ δὲ ἀπεφράχθησαν πρὸς ταῖς ῥαχίαις τῶν κυμάτων οἱ Ἐργετῖνοι, τοὺς ἱππεῖς προπέμψας Ἱπποκράτης τὴν πόλιν αὐτῶν ἔρημον οὖσαν κατελά- βετο καὶ τὸν κήρυκα πόλεμον αὐτοῖς προειπεῖν ἐκέ- λευσε καὶ σύνθημα Γελῴοις καὶ Καμαριναίοις ἔδωκε κτείνειν ἀδεῶς Ἐργετίνους ἅπαντας.

Δαφναῖος Συρακουσίων καὶ Ἰταλιωτῶν πρὸς Καρ- [*](406) χηδονίους παρατασσομένων τὸ μὲν δεξιὸν κέρας ἐχόν- των Συρακουσίων, τὸ δὲ εὐώνυμον Ἰταλιωτῶν, ἀκού- σας μεγάλης βοῆς φερομένης ἀπὸ τῆς λαιᾶς τάξεως, προσδραμὼν, τοὺς Ἰταλιώτας ἰδὼν πονοῦντας καὶ ἡττωμένους, ἐπανελθὼν ἐπὶ τὸ δεξιὸν κέρας εὐηγγέλιζε τοῖς Συρακουσίοις, ὡς τῶν Ἰαλιωτῶν κατὰ τὴν εὐώ- νυμον τάξιν νενικηκότων· καλῶς δὲ ἔχειν καὶ παρʼ αὐτῶν ἔργον τι γενναῖον γενέσθαι. ὑπολαβόντες οἱ Συρακούσιοι τὸν στρατηγὸν ἀληθῆ λέγειν ἀνεβόησαν ῾ παντὶ θυμῷ τοῖς πολεμίοις ἐμβάλωμενʼ· καὶ δὴ προ- θύμως ἐμβαλόντες ἐτρέποντο τοὺς βαρβάρους.

Λεπτίνης, Καρχηδονίων ἐπέκεινα τοῦ Παχύνου [*](397/96) παραπλεόντων καὶ ἀποβαινόντων ἐπὶ τὴν γῆν καὶ ὅσα ἐπὶ θαλάττῃ καιόντων [καὶ] ἁρπαζόντων, προκαθίσας νύκτωρ ἱππεῖς ἐνεδρεύοντας, προπέμψας κρύφα τινὰς ἐκέλευσεν ἐμπιπράναι τοὺς σταθμούς. οἱ δὲ Καρχη- δόνιοι πρὸς τὰ καιόμενα προσθέοντες ὡς ἁρπασόμενοι τὰ ἐν τοῖς σταθμοῖς περιέπιπτον τοῖς ἐνεδρεύουσιν ἱππεῦσιν, ὑφʼ ὧν διωκόμενοι μέχρι τῶν τριήρων οἱ πλεῖστοι διεφθείροντο.

Λεπτίνης ἐκ Λακεδαίμονος ἀνακομιζόμενος Τά- ραντι προσέσχεν. ἐκβάντων δὲ τῶν ναυτῶν οἱ Τα- ραντῖνοι τούτους μὲν οὐκ ἠδίκουν ὄντας Λακωνικοὺς, τὸν δὲ Λεπτίνην ἐζήτουν συλλαβεῖν. ὁ δὲ τὴν ἰδίαν στολὴν ἀποθέμενος καὶ λαβών ναύτου σκευὴν καὶ φορτίον ξύλων ἀράμενος ἐπέβη τῆς νεώς· καὶ ἀπο- κόψας τὰ πρυμνήσια τὸ σκάφος. ἐπανήγαγε καὶ τοὺς ναύτας προσνηξαμένους ἀναλαβών ἀνέπλευσεν ὡς Διονύσιον.

Ἄννων Καρχηδόνιος ἀνακομιζόμενος παρέπλει Σικελίαν. Διονύσιος τύραννος ἐξέπεμψε ναῦς ἐπʼ αὐτὸν οὐκ ὀλίγας. αἱ μὲν ὅσον οὐκ ἤδη συνῆπτον· ὁ δὲ Ἄννων τῶν αὐτοῦ νεῶν καθαιρεῖ τὰ ἱστια, καὶ οἱ πολέμιοι τὸ αὐτὸ ἐποίησαν. Ἄννων δὲ συνέταξεν ὀξέως ἄρασθαι τὰ ἱστία καὶ οὕτω διέφυγε τοὺς ἐναν- τίους μέλλοντας καὶ ταρασσομένους καὶ ἀπειροτέρους ὄντας ναυτικῆς ἐπιστήμης.

Ἰμίλκων Καρχηδόνιος εἰδώς τῶν Λιβύων τὸ φίλ- οινον κεράμια οἴνου πολλὰ μανδραγόρᾳ διαφθείρας [*](Cap. 8. § 2. Cf Holm II, p. 442, not. ad p. 136.) [*](Cap. 9. Cf. Schaefer, Mus. Rhen. 15, p. 391 sq; Meltzer, p.515.) [*](Cap. 10. 6 1. Cf Front. strat 2, 5, 12 — Meltzer, p. 511, a quo dissentit Gutschmid, Iahnii annal. 1880, p. 291.) [*](5 ναύτου σκευὴν Pierson 22; αὐτοῦ σκεύη F || 7 ἐπανήγαγε K;  ἐπανῆγε F || 8 ἀπολαβὼν vulg. || ἀπέπλευσεν K || 11 Καρχη- δόνιος W; Καρχηδονίοις F; σὺν Καρχηδονίοις vulg. || ἀνακομιζο- μένοις F 12 [ὁ] τύραννος 13 συνῆπτον K; συνῆγον F; συν- ἥψαν Hertlein 14 αὐτοῦ F 17 μέλλοντας F] μένοντας vulg. 20 Καρχηδονίους F.)

'Imqilkvn Καρχηδόνιος νύκτωρ ἀναγόμενος ἐκ Λι- βύης εἰς Σικελίαν, γράψας καὶ σημηνάμενος (εἰς) γραμ- ματεῖα τοῖς κυβερνήταις ἔδωκε συντιθέμενος, ἐὰν ἀπο- σπασθῶσιν ἐν τῷ πελάγει, ποῖ χρὴ συνάπτειν, ἴνα μὴ ὑπὸ τῶν αὐτομόλων ἐξαγγελθῇ. λαμπτῆρας [δʼ ἦρε] τὸ πρόσθεν μέρος πεφραγμένους, ὅπως μὴ γνωρίζοιεν ἀπὸ τοῦ φωτὸς οἱ πολέμιοι τὸν ἐπίπλουν.

Ἰμίλκων ἐν Λιβύῃ καταλαβεῖν ἐσπούδαζεν πόλιν, [*](396) ἐφʼ ἥν ἦσαν ὁδοὶ δύο δύσποροι. ταύτας οἱ μὲν Λί- βυες ἐφύλαττον. ὁ δὲ Ἰμίλκν ἔπεμψε πρὸς αὐτοὺς αὐτόμολον φράσοντα· ἡ μὲν ἑτέρα τῶν ὁδῶν ἐγχω- σθήσεται, ὅπως εὔπορος γένοιτο, ἡ ἑτέρα δὲ ἀποσκα- φήσεται, ὅπως μὴ διὰ ταύτης ἱ ρμσάντων κυκλωθή- σωνται᾿. καὶ δὴ ταῦτα γιγνόμενα ὁρῶντες οἱ πολέμιοι πιστὸν ἡγούμενοι τὸν αὐτόμολον ὥρμησαν ἐπὶ τὴν ἐγχωννυμένην ὁδὸν ὡς ἀνείρξοντες. ὁ δὲ νύκτωρ [*](Cap. 10. § 2. Cf. Diod. 14, 55, Front. strat. 1, 1, 12. — Meltzer, p. 513; Stern, Philol. 42, p. 456, not. 56.) [*](Cap. 10. § 3. Eadem de Pericle tradit Front. strat. 3, 9, 9.) [*](7 Καρχηδόνιος p; Καρχηδονίοις F; σὺν Καρχηδονίοις vulg. || 8 (εἰς) inclus. K Patakis cum V scriptos obsignatosque libellos || 9 συντιθέμενος F; συνθέμενος H || 11 λαμπτῆρας FH] λαμπτῆρα M || [δʼ ἦρε] W: cf. 6, 11 12 πεφραγμένους scripsi coll. Philist fr, 15 καὶ τὰς νύκτας ἐπαίρεσθαι λαμπτῆρας ἀντιπεφραγμένους 14 ἐσπούδαζε vulg ; σπουδάζων F || 18 ἡ M; om. F || 19 ὁρμησάν- των sc. τῶν πολεμίων Cas.; ὁρμήσαντες F || κυκλωθήσωνται F: κυκλωθήσονται Vulg.; κυκλώσονται K.)

Ἰμίλκων ἐν Ἀκράγαντι πλησίον τοῦ τείχους ἐστρα- [*](e.36,7) τοπέδευεν. προῆλθε τῆς πόλεως στρατιὰ πολλή. ὁ δὲ διελὼν τὸ στρατόπεδον ἑνὶ μέρει συνέβαλε παράγ- γελμα δοὺς ἀπόρρητον ἐς φυγὴν ἑκόντας τραπέσθαι. οἱ μὲν δὴ ἔφευγον, οἱ δʼ Ἀκραγαντῖνοι διώκοντες πολὺ τῆς πόλεως ἀπεσπῶντο. Ἰμίλκων πρόσθεν τῶν τειχῶν ὕλην ἐμπρήσας τοὺς ὑπολοίπους εἰς ἐνέδραν ἀφανῆ κατέστησεν. οἱ διώκοντες τὸν καπνὸν αἰρόμενον ἰδόν- τες ἀπὸ τῶν τειχῶν ᾠήθησαν ὑπὸ τῶν πολεμίων [τὴν πόλιν] ἀνακαίεσθαι καὶ μεταβαλόμενοι πρὸς τὴν πόλιν ἀνέστρεφον ἐπικειμένων αὐτοῖς τῶν πρότερον φυγόν- των. ὡς δὲ κατὰ τὴν ἐνέδραν ἐγένοντο, οἱ μετὰ τοῦ Ἰμίλκωνος ἐξαναστάντες τοὺς μὲν αὐτῶν διέφθειραν, τοὺς δὲ ἐζώγρησαν.

Ἰμίλκων περὶ τὸ Κρόνιον ἀντεστρατοπέδευε τοῖς [*](e.54,16) Διονυσίου στρατηγοῖς. τῶν δὲ Κρόνιον οἰκούντων βουλομένων δέξασθαι τοὺς Καρχηδονίους, οὐ μὴν τῶν στρατηγῶν ἐπιτρεπόντων, τοῦτο μαθὼν Ἰμίλκων τὴν [*](Cap. 10. § 4 Cf. Front. strat. 3, 10, 5.) [*](Cap. 10 § 5 Cf. Holm II, p. 435, not ad p. 113.) [*](1 ἀπεσκαμμένην scripsi coll. supra p 245, 18 et Xenoph. an. 2, 4, 4; ἀνεσκαμμένην m; ἀνεστραμμένην F || 7 συνέβαλλεν H || 9 ἔφυγον H || 13 πολεμίων W; πολιτῶν F; στρατιωτῶν M: cf. ad 8, 10, 3. 8, 23, 29 || [τὴν πόλιν] inserui coll. Front. incen-  sam suam ciuitatem existimaverunt || 14 ἀνακαίεσθαι F] ἀνα- καλεῖσθαι H vulg.; [πυρὰ] ἀνακαίεσθαι Κ || μεταβαλόμενοι K; μεταβαλλόμενοι F || 15 φυγόντων Roth; φευγόντων F || 16 τοῦ om. vulg. || 20 τοῦ Διονυσίου vulg.)

Ἀμίλκας Καρχηδόνιος, ἄριστος (στρατηγὸς) τῶν [*](339) ἐν Λιβύῃ στρατηγῶν, πολλοὺς πολέμους κατορθώσας, φθονηθεὶς ὑπὸ τῶν διαπολιτευομένων, διαβληθεὶς ὡς ἐπιθέμενος τυραννίδι αὐτός τε ἀνῃρέθη, καὶ ὁ ἀδελ- φὸς αὐτοῦ Γέσκων φυγαδευθεὶς ἐξέπεσε· τὰ δὲ χρή- ατα αὐτῶν δημευθέντα ἐνείμαντο οἱ πολῖται. τού- τῶν πραχθέντων οἱ Καρχηδόνιοι στρατηγοῖς ἄλλοις χρησάμενοι καὶ πολλάκις ἡττώμενοι καὶ ἁλῶναι κιν- δυνεύοντες μετέγνωσαν ἐπὶ τῇ τοῦ Γέσκωνος φυγῇ καὶ τῇ ἀναιρέσει τοῦ Ἀμίλκου. ἀλλὰ τὸν μὲν Ἀμίλκαν τεθνηκότα οὐχ οἷόν τε ἦν ἀνακαλέσασθαι, τὸν Γέ- σκωνα δὲ ἀπὸ τῆς φυγῆς ἀνεκαλέσαντο καὶ αὐτοκράτορα στρατηγὸν ἀπέδειξαν καὶ τοὺς ἐχθροὺς αὐτῷ παρέδω- καν εἰς τιμωρίαν καθʼ ὅν ἂν βούληται τρόπον. Γέσκων [*](Cap. 11. Cf Theodor. Metochites, p. 200 (ed. Kluge. — Schaefer, Mus. Rhen. 15, p. 391 sq.; Meltzer, p 516.) [*](2 καίειν om. vulg. || 4 βίαιος K; βιαίως F || 6 πύλην vulg.; πόλιν F || 9 Ἀμίλκας] Ἰμίλκων δ; Ἰαμοκλῆς Theodor. Metochites || Καρχηδόνιος W; Καρχηδονίων F: cf. ad 5, 9 || (στρατηγὸς) se- clusi || 12 ἐπιτιθέμενος cum vulg. 13 ἐξέπαισε Koen. 188 || 21 αυτῷ vulg.; αὐτῶν F: ef. H τοὺς τοῦ ἀδελφοῦ φονεῖς καὶ αὐτοῦ ἐκείνου ἐπιβούλους.)