Fabulae Aesopeae
Babrius
Babrius. Babrii Fabulae Aesopeae. Crusius, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1897.
Τὸ σωθῆναι ἀδύνατον καὶ χαρισθῆναι †δεκτέον.
274
Ἐν ἀγνοίᾳ τῶν ἀδικημάτων τὰ δίκαια εὔπορα.
Κατὰ τῶν ἀπόντωυν μὴ θρασύνεσθαι.
Τὰ ὀλέθρια πάθη ζημίαις ἴσαις θεραπεύονται.
[*](25, 3 εἶπεν] εἷδεν W || 4 βαβαὶ P Ald | με] deest in Η μου T | ὀλλύει] deest in || epim. V H Ch M S (εὔπορα deest in M S Pl 1.2 B εὔπορα ] εὔπραγα R περὶ τῶν ἐξ οἰκείων βλαπτομένων T πρὸς τοὺς ἐκ τῶν ἰδίων κακῶς πάσχοντας P Ald eest in W || cfr. T zetz. chi]. IX 165)[*](20 Babr 92 || 1 πρὸς] τις Ch || 2 εἶδες ἴχνος V W ἴχνη εἶδς T F εἴδες ἴχνη A ld || 3 ἐγώ σοι τοῦτον, εἶπεν, εἰ θέἵεις, δείξω W ἔφη δέ τοῦτον εἰ θέλῃς δ. π. T | σοὶ] σὺ S P ἕψ R | εἷπεν] om. P | πέλας] τάχα R || 4 ἴχνος S T P AId ῖχνον M ἴχνους Nev Cor MI1. Cfr. byz. Ζtschr. lII 526 epim. V H Ch M S PI1.2 W περὶ θρασυδείλων T πρὸς τοὺς δοκοῦντας δύνασθαι ἀδυνάτους ὄντας P πρὸς ἀνθρώπους θρασεῖς πρὸς λόγους καὶ πρὸς ἔργα δειλούς Ald)[*](27 Babr. 86 || 1 βάθη Ch || 2 δαῖτα] δόρπα M δῆτα εὕρης κερδὼ ἄριστα π. S || 3 προκύπτειν] κύπτειν HR πιεῖν S | 4 ἤλυθες] H ἦλθες V εἰσῆλθες M S AId |γίνου] H S γενοῦ V Ch M AId || alia recensio est in W Q (p. 285) epim. V H Ch τὰ ὀ. κέρδη ζημίας μᾶλλον φέρουσι M S (in S post μᾶλλον tres vel quatuor litterae erasae sunt) ὀλέθρια κέρδη ζημίας ἶσα R, sim. B | πρὸς τοὺς ποιοῦντας τὴν ἀνάγκην φιλοτιμίαν Ald (quod aliunde huc irrepsisse videtur, = epim. tetr. 24 in cod. P))275
Ἀλλότρια μὴ ἀηδῶς ἐκτιννύειν.
Τὸ ἐξ ἐράνου θράσος αἴσχει διαλύεται.
Μέγα κέρδος ὑπὸ κακῶν μὴ βλαβῆναι.
[*](28 Babr. 34 || 1 παῖς] τις Ch | ἐγκάτων Ch W ἐγκάτοις S 2 οἴμοι κ. Ch P οἴμοι κεκληκὼς S οἴμοι κέκληγʼ ὡς Ald || 3 γ. μὴ φοβοῦ, τέκνον, ἔφη P Ald || 4 ἀλλότρια] V H Q ἀλλοτρίων M S W R B P Ald || epim. V H W P (ἀλλότριον W ἀναιδῶς PI1) ἀλλοτρίους μὴ ἀηδῶς ἐκτείνειν Ch ἀλλότρια μὴ ἀναιδῶς ἐκτείνειν M S Pl ἀλλότρια ἀλύπως ἀποδίδ ὅτι τὰ ἀλλότρια μὴ ἀπλείστως (scr. ἀπλήστως) κερδαίνειν B πρὸς τοὺς ἀπαιτουμένους ἅπερ ἥρπασαν καὶ ἀγανακτοῦντας P ὅτι δεῖ τἀλλότρια ἀντιστρέφειν (Cor: ἐκτιννύειν) καὶ μὴ γογγύζειν Ald)[*](29 Babr. 72 || 2 ὀρνίθων Q || 3 πρῶτον M AId αὐτὴ δὲ δῶρα W πρώτη δὲ πτέρον Cor πτερὸν δὲ πρῶτον M l δῶρον] φῶρον Bss (Ba br. p. 256) νῶτον . . ἐσπάκει? Cr ἡ χελιδὼν| ὄρνις ἡ γλαῦξ F || 4 ἅπόντα QR || epim. V H Ch M S W (in M S deest αἴσχει) ἐπὶ ξένοις μὴ ἐπαίρεσθαι F τὸ ἐξ ἐράνου κάλλος διαλύεται B Ald)[*](30 Babr. 94 || 2 μισθοῦ] Ml μισθῷ plerique, μισθὸν M S R F τουτὶ T | τις perverse insertum ante γέρανος in V μ. δ᾿ ἑ. τις γέρανος ᾔτει χάριν H Ch M S R P || 3 ζῶον Q Ald ἐμῶν λαιμῶν W Q ἐκ λύκου λαιμοῦ Ald || 4 μὴ] καὶ Ch μηδʼ ἄλλο μισθὸν πλὴν τούτου σ. F μηδʼ ἄλλο μηδὲν μισθὸν ἢ τ. σκ.)276
Καιρῷ μὴ θρασύνεσθαι.
Τύχης καὶ τὸ πᾶν μέτρον ἰσχύει.
277
Ἀδικία προφάσεως εὔπορος.
Ἃ παραινεῖ τις, ποιείτω.
ἴανερὸν ἁμάρτημα μὴ σοφίζεσθαι.
[*](33, 3 interpunctio deest in H S Q R P | verba ἀγνοῶ πότε lupo tribuenda esse censuit Destinon || 4 ἐπεὶ] οὐ γὰρ Ch εἰ καὶ βρῶμά μοι γένῃ κἂν βούλῃ κἂν μὴ βούλῃ P θοίνη γένῃ μοι, κἂν θέμις κἂν μὴ θέμις Ald || epim. V H Ch PI 1.2 W R.B εὔπορος deest in M (cfr. byz. Ζtschr. V 315) ἀδικία] ἀδίκου S πρὸς τοὺς πλαττομένους αἰτιάματα ἄδικα P πρὸς τοὺς ἀδεῶς φανερῶς ἀδικοῦντας Ald)[*](34 Babr. 109 || 1 τέκνα S τέκνῳ Q R || 2 μὴ δʼ αὖ W μὴ δέ γε R B | λοξὸς Ald MI1 | παρατρέχειν] M S F παρατρέχεις V H Ch Q R B παρατρέχῃς W AId MI || 3 πρόσελθε Ch R F B πρόει γε μᾶτερ Nev Cor | κ. τῷ τέκνῳ M προηγοῦ τῷ τ. S || 4 ἕψοιμι] H Q F E Ne ἕψαιμι W ἕψομαι V Ch M S Cor ἕψιμαι R ἕρποιμι MI e coni. || epim. V H Ch M S W R B ἃ] ὃ H Nev deest in S)[*](35 Bnbr. 3, cfr. tetr. lI 26 || 1 κατεῖγεν R || 2 μέγα] μέτα F B | αἰδεῖτο μετὰ δακρύων R || 3 καὶ δῆτα φήσεις Ch μὴ δὴ σαφήσοις V H μὴ δὴ σαφήσῃς (σαρίσῃς) R B || 4 γέ φησι] γʼ ἔφησε Ch | πλέον V H Q Ne Cor; quod e coniectura scripseram in ed. priore πλεῖον, confirmatur codd. Ch R B epim. V H M S R B σοφίζεσθαι] σοφίζειν Ch σοφίζεσθαι Nev Cor || tetrastichon ipsum deest in M S)278
Τῶν αἰτιῶν μὴ ἀναισθητεῖν.
Τοῦ πλέονος μὴ ἐρᾶν.
Ὅτι δεῖ τὸν ἐξουσιάζοντα θυμοῦ κρατεῖν.
[*](36 Babr. 163 || 2 τόπερ| δʼ ὅπερ Ch τόπος τὸ πᾶς τις πρ. | πίπτει Ch CF ᾧπερ (ὅπερ Ald Bas Ritt) συναντῶν πᾶς τις αὖ ἐπροσκύνει AId Nev Cor || 3 τύφου δὲ Ch τύφῳ τʼ H R || 4 σὺ deest in Q || epim. αἰτιῶν] Ml αἰτίων V H Ρ ἁγίων Ch αἰτῶν Pl 1.2 τῷ αἰτίῳ τῷ αἰτίῳ μὴ ἀναισθητῇ (= ἀναισθήτει?) R ὅτι τοὺς ἐν ἀξιώμασι τιμωμένους δεῖ γινώσκειν, ὅτι ἄνθρωποί εἰσιν Ald Nev- Cor)[*](37 Babr. 123 || 1 εἰς ἅπαξ L Ald || 2 φρένα ] φύσιν L 3 λαβεῖν] vulgo, λαχεῖν Ch (cfr. ind gr. s. infin.) | πλέον] θέλων Q L P AId ἅλις ἄλλοις B || 4 deest in P |μεῖζον R B AId ὤλεσεν] ὠλέκει Ald || epim. V H Ch PI 1.2 R B deest in F P | πρὸς τοὺς ἐλπίδι κέρδους εἰς ζημίαν ἐκ μικροψυχίας ἐμπίπτοντας Ald)[*](38 Babr. 90 || 1 ἴδεν] Ald( PI1.2?) εἶδι H Ch Q R B P οἶδε V L ἔγνω W || 2 ἀγειωτάτη (= ἀγριωτάτη?) V || 3 ἦν] εἶ P Ald || 4 πῶς οὐ] πόσα W πῶς οὖν R B |θρασείας Ald1 Lo πῶς νῦν μανεὶς οὐ μεστὰ δακρύων δράσεις G Ald2 Nev Ritt epim. V H Ch PI1 ἐξουσία θυμὸν οὐ κρατεῖ W πρὸς τοὺς ἐξουσιάζοντας καὶ θυμουμένους P ὅτι τὸν ἐξουσίαν ἔχοντα οὐ δεῖ θυμοῦσθαι Ald)279
Φύσει μὴ μάχεσθαι.
Τῶν ἀδυνάτων μὴ ἐρᾶν, τῶν δυνατῶν ὀρέγεσθαι.