Fabulae Aesopeae

Babrius

Babrius. Babrii Fabulae Aesopeae. Crusius, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1897.

= F 45 A 80 A 56 Γυνὴ μάγος ἐπῳδὰς θείων μηνιμάτων ἐπαγγελλομένη κτλ.

= F 55 A 25 A 64 Δηχθείς τις ὑπὸ κυνὸς τὸν ἰασόμενον περιῄει ζητῶν κτλ.

= F 183 A 53 A 216 Τῶν ὀρνέων βουλευσαμένων περὶ βασιλείας ταὼς ἠξίου χειροτονεῖσθαι κτλ.

= F 411 Ἀνήρ τις ἀκρίδας συλλέγων --- εἷλε καὶ τέττιγα κτλ. Etiam Bergkius Philol XLVII 386 Babrio hanc fabulam vindicavit atque unum alterumve choliambum facili negotio restitutum (τοὺς ὁδοιπόρους τέρπων· φωνῆς δὲ παῤ ἐμοὶ πλεῖον οὐδὲν εὑρήσεις) ipse olim observavi. Verum, quod neque Bergkius animadvertit neque Gitlbauer, omnibus verbis descripta est e vita Aesopi(XXII p. 283 Eb), qua Babrii fabulas receptas esse neque demonstratum est

212
nec potest demonstrari. Idem cadit in fabulas quae subsequuntur.

= F 412 Γυνή τις προσφάτως τὸν ἑαυτῆς ἄνδρα θάψασα κτλ. Celeberrima matronae Ephesiae fabella ex eadem Aesopi vita petita XXIII p. 299 Eb, de qua cf. E. Rohde Mus. Rhen. XLVIII 1261.

= F 114 Ἀνήρ τις τῆς οἰκείας ἐρασθεὶς θυγατρὸς κτλ, e vita Aesopi XXXIII p. 304 Eb. ubi nullum omnino choliamborum vestigium cognosco.

Neque Bergkius neque Gitlbauer Babrio ista tribuis Sent, si e vita Aesop ea hausta esse obervassent.

Hae fabulae fere omnes totae quantae sunt non solum rhythmo, sed etiam sermone pedestri sunt scriptae; Gitlbauerum Babrii choliambos integros se restituere opinatum esse vix credas.

Fragmenta quaedam hexametris vel iambis rectis inclusa, quibus Babrii nomen errore aperto ascripserunt Suidas et Georgides, inter Mythicorum reliquias recepta invenies infra p. 217. 22. 235.

Eiusdem fere generis est fabula dact. 34 infra p. 231, quam Babrio vindicaverat Eb p. 94.

Fragmentum papyro veteri inscriptum, quod Babrii esse Weilius coniecerat (rev. des ét. Gr. 1890, 309, cf. Werner Qu. Babr. p. 61). ad Herondae mimum VIII pertinet.

215

---1 (16)

  • ἀεὶ πλάνα χείλεα γρηός.
  • ---

    (36)

  • Ἠχήεις ἐτάνυσσε βαλὼν προκάρηνον ἀήτης
  • ἕστασαν οὐδὲ κόμας ψαφαρῇ μεμίαντο κονίῃ
  • ---3 (43)

  • Αἰπεινὴν ἔλαφος ---
  • ---

    (64)

  • Αἰπεινὴν ἐλάτην ἔρις ὥρορεν αἴσυλα φάσθαι.
  • [*](Fabularum Babrianarum imitationes hexametris et elegiis conceptas composuit primus I. H. Knoche, Babr. fab. (1835) p. 202 atque in programmate Torgaviae a. 1838 edito, retractarunt Lachmannus Babr. p. VII, Eberhard (Eb) Babr. p. 96 sq., Bergk (Bgk) Anthol,3 p. XX sa. 171 sqq, Gitlbauer Babr. p. 147 sqq. Bergkii et aliorum immemor. Fragmenta incerta asteriscis sunt insignita. || 1 (Bgk p. XXΙ) Suid. s. ἀείπλανα· πεπλανημένα, φλύαρα · ἀείπλανα κτλ. Ad mythica rettulit Bgk. Callimacho (fr. anon 2 p. 705 vindicarunt plerique. — Cf. Babr. 16, 10. — ἀεὶ πλάνα Bgk, sed cf. Lobeck, Elem. pathol. I 590 || 2 (Eb, 1 Bgk 1) Suid. s. προκάρηνος· ἐπὶ κεφαλὴν. ἐν μύθοις· ἠχήεις κτλ. — Cf. Babr. 36, 1 3 (Eb 2, Bgk 18) Suid. s. ψαφαρ καὶ αὖθις ἐν μύθοις ἕστασαν κτλ. — Cf. Babr. 36. 4. — κόμαι Valckenaer | Verum viderat Hecket comment Callim. p. 94 || 4 Suid. αἰ. ἔ. ὑψηλὰ κέρατα ἔχουσα. — Cf. Babr. 43, 1. — Fr. huc referendum esse et ego conieci et indicavit E. Bruhn, Mus. Rhen. XLV 283 || 5 (Eb 4, Bgk 25) Suid. s. αἰπεινή ὑψηλή. αἰπεινὴν κτλ., id. s.)
    216

    (67)

  • Ἐς βίοτον κοινωνὸς ὄνῳ γένετʼ ὠμοβόρος λίς
  • „τοῦτο μὲν οὖν πρῶτον λάχος οἴσομαι
  • ---6 (75)

  • τοῖς δʼ ἐπέσειε φόβον ὡς αὐτίκα τεθνήξοντος.
  • ---

    ---7 (82)

  • ὅστε φόβῃσιν
  • ---
  • ξανθοτάταις ἐκόμα ---
  • (93)

  • „πικροὶ μέν τε λύκοισιν, ἀτὰρ χιμάροισιν ἀκηδεῖς.
  • (95)

  • --- ἄκμηνος δόρποιο ---
  • ---[*](αἴσυλα· παράνομα, ἄδικα. ἐν μύθοις· αἰπεινὴν κτλ. — Cf. Babr. 64, 1 st. — Perperam versum 48 comparant atque ad elegia hoc fragmentum referunt Knoche Bergkius Gitlbauer alii. Nam fr. 19 elegiacum gemellum est huus, quod quin fabulis epicis inserendum sit dubitari vix potest || 6 (Eb 6, Bgk 2) Suid. s. λίς· ὁ λέων. μῦθος· ἐς βίοτον κτλ. — (Cf. Babr. 67, 1. — κοινός cod., corr. Reinesius | Hexametri exitus repetitus ex Theocr. XIII 62 || 7 (Eb 7, Bgk 3) Suid. s λάχος· μοῖρα. λέγεται δὲ καὶ ἡ πρόλαχος, ἡ πρώτη μερίς. καὶ αὖθις ἐν μύθοις· τοῦτο κτλ. καὶ αὖθις· σφαίρας δὲ λάχος κονίῃσιν ἐμίχθη, quae ad mythica referre dubito. — (Cf. Babr. 67, 5 8 (Bgk p. XXII Suid. s. ἐπέσειεν· ἐπανετείνετο. τοῖς κτλ. Callimacho (fr. anon. 25 p. 709) sine causa tribuunt plerique, ad mythica rettulit Bgk. — Cf. Babr. 75, 4, 5. — τῷ δʼ male commendavit Bgk, cf. Babr. 75, 4 πάντων λεγόντων κτλ. 9 (Bgk p. XXI) Suid. s φόβη· κόμη, θρίξ· ὅστε φόβῃσι — ἐκόμα. —  (Cf. Babr. 82. 1. — De tauro Marathonio vix recte intelexit Hecker, ct. Callim. anon 65 p. 717 || 11 (Εb 9, Bgk 20) Suid. s. ἀκηδής· ἄταφος, ἀμελής λέγεται καὶ ἀκηδὲς ἀκηδεῖς ? ἐν μυθικοῖς· πικρὴ κτλ. — Cf. Babr. 93, 4. — πικρὴ S, corr. Lm | λύκοις S, corr. Kuester | ἀκηδής S, corr. Lm. — Ad eiusdem fabulae initium referri solet fr. inc. 21 v. 51 || 12 (Bgk p. XXI) Suid. (Ζonar.) s. ἄκμηνος· ἄγευστος. ἄ. δ. — Cf. Babr. 95, 4. — Callimmacho tribuit Hecker (anon. 4 p. 705).)
    217
  • „γαστέρι μοῦνον ἔχοιμι κακῆς ἀλκτήρια λιμοῦ
  • ---
  • „οὐδέ οἱ οὐδʼ αἴθων ἅδε πάρδαλις, οὕνεκα θυμοῦ
  • ἐμπλείη, τὸ δὲ πολλὸν ἀγήνορα μέμφετο τίγριν
  • κερδεσι φηλωθεῖσα θοὴ κεμὰς, ἐγγύθι δʼ ἔστη
  • ἠπεδανοῖο λέοντος ---
  • ἣ δὲ πελιδνωθεῖσα καὶ ὄμμασι λοξὸν ὑποδρὰξ
  • ---
  • ὀσσομένη
  • βέβυστο δὲ πᾶσα χόλοιο
  • ---
  • καὶ οἱ πορφύροντι διακριδὸν ἀμφὶς ἕκαστα