Gynaeciorum Libri IV

50 [119. Φλεγμηνάντων δὲ τῶν παριϲθμίων ἡμεῖϲ μὲν τοῖϲ. αὐτοῖϲ χρώμεθα παρενϲτάζοντεϲ μελίκρατον καὶ πτιϲάνηϲ χυλόν· αἱ τροφοὶ δὲ κυμίνῳ πεφρυγμένῳ δι᾿ ὕδατοϲ καταπλάϲϲουϲι τὸν ἀν [*](28 § 50, 1] cf. Orib. lat. t. VI 54 B—D.; Must I 135) [*](1 post τενόντων excidisse quaedam statuit Rose Mustione et Aetio col- latis; cf. et Orib. et Paul. l. c. οὐδὲ Rose 2 τὰ μαϲηϲεωϲ δεόμενα P: corr. Ermerins 5— 6 καὶ ὁ λάγειοϲ . . . . οῦλα secius. Ermerins (sed et, n. 47, 16sqq.; 121, 28 ‘cerebellis leporum’ Must.) ego τῶδε α. τόδε) πρὸϲ ἀνιέντα (ι. ἀνιῶντα) οὖλα P glossema fuisse censeo 7 προϲδιδόναι Ermerins 8 μεῖζον ἡ Dietz: μείζονι P ψϲ add. Ermerins καταπίνειν Rose: καταπιῦ P. καταπιεῖν Dietz 9 παρὰ Dietz: περὶ P 11 ἐπιπόνῳ scripsi: ἐπιπόνωϲ P 12 διαϲτραφήϲεται Rose: διαϲτραφήϲεωϲ P 17 περιβολῇ Aet.) [*](κατὰ ante τραχήλου add. Ermerins; om. P Orit. Aet. Paul. 18 παρ- ενϲταϲομἐνου Orib. (Aet.): παρϲϲταζομένου P 21 αφέπτω P: corr. Dietz 22 μείζων ἡ Dietz: μίζονι P 23 δεῖ Ermerins: δὲ P 25 παρανθλίβουϲαν P: corr. Dietz μὴ add. Rose 26 ὑπομένει P. corr. Rose 27 in mg. πε᾿) [*](29 παρεϲτάζοντεϲ P: corr. Dietz 30 τροφαὶ P. corr. Dietz)

51 [120]. Ἄφθηϲ δὲ γενομένηϲ (ἤτιϲ ἕλκοϲ μέν ἐϲτιν ἐπιπόλαιον ἐν τῇ εὐρυχωρίᾳ τοῦ ϲτόματοϲ νεμόμενον) μικρᾶϲ μὲν ἐϲχάραϲ οὔϲηϲ μέλιτι δεῖ τὸ ϲτόμα διαχρίειν, μείζονοϲ δὲ μετὰ ξηραϲίαϲ μὲν καὶ φλεγμονῆϲ καταπλάϲϲειν τοῖϲ | χαλᾶν δυναμένοιϲ, μετὰ καθυγραϲμοῦ δὲ τοῖϲ ϲτύφειν ὑπιϲχνουμένοιϲ, οἶον διὰ φακοῦ καὶ ϲιδίων. κατὰ δὲ τοῦ ἕλκουϲ ἔνδοθεν χρῆϲθαι τῇ ἀνθηρᾷ ἢ λείῳ τῷ ἄνθει τῶν ῥόδων ἢ κυπέρῳ ἢ μυρίκηϲ καρπῷ, ποϲῶϲ δὲ τῆϲ ὑγραϲίαϲ κρατηθείϲηϲ τῇ διὰ μόρων ϲτοματικῇ καὶ τῇ διὰ κωδυῶν καὶ τῆ δι᾿ ἀρνογλώϲϲου μετὰ μέλιτοϲ ἦ τινι ἄλλῳ τῶν ϲτυπτικῶν χυλῶν ἑψηθέντι μετὰ μέλι- τοϲ. βοηθεῖ καὶ ἰρίϲ μετὰ μέλιτοϲ, καὶ εἰ ξηρὰν ἐμφυϲᾶν ἐθέλειϲ, καὶ ῥόδων φύλλα κεκομμένα, καὶ τὸ ἄνθοϲ τῶν ῥόδων καὶ κρόκοϲ καὶ ὀλίγον ϲμύρνηϲ καὶ ἡ κηκὶϲ καὶ ὁ λιβανωτὸϲ καὶ ὁ φλοιὸϲ τοῦ λιβάνου, ὁμοῦ τε καὶ ἰδίᾳ ἕκαϲτον, μέλιτι δευόμενα, ἐπὶ τούτοιϲ μελίκρατόν τε καὶ ῥόαϲ γλυκείαϲ ὁ χυλόϲ. τὸ δὲ θριξὶν περιειλεῖν τὸν δάκτυλον καὶ ἀποβάπτειν εἰϲ ἔλαιον ἢ μέλι καὶ ἀποϲμήχειν τα ἑλκη, καθάπερ αἱ τροφοὶ πράττουϲιν, καὶ μάλιϲτα τούτων αἱ Ϲύραι, παραιτητέον, ἀποϲπωμένων γὰρ τῶν ἐϲχαρῶν ἐνυβριζόμενα τὰ ἕλκη παροξύνονται.

52 [121]. Πρὸϲ δὲ τοὺϲ ὀδαξηϲμοὺϲ τοῦ ϲώματοϲ πυρία χρηϲι- μεύει καὶ ἄφθονον ἄλειμμα τὸ δι᾿ ἐλαίου ἀπέφθου, ϲυντακέντοϲ ὀλίγου κηροῦ χάριν τοῦ παχύτερον γενόμενον τὸ ἔλαιον τοῖϲ ϲώμαϲιν ἐπι- μένειν ἕωϲ πλείονοϲ. πρὸϲ δὲ τὰ ἐξανθήματα καὶ τὰϲ φλυκταίναϲ καὶ τὰ κάθυγρα τῶν κατὰ τῆϲ ἐπιφανείαϲ ἀποτελουμένων ἑλκῶν τὴν ἅλμην καὶ τὸ οὖρον διὰ τὴν δριμύτητα παραπέμπομεν * * ἀϲμένωϲ δὲ δέχεϲθαι. ὅταν οὖν ἀπανθήϲη καλῶϲ, τηνικαῦτα ἤδη θεραπεύειν. θερμῷ 〈δὲ〉 λούομεν ἀφεψήματι ῥόδων ἢ φακοῦ, κἂν πλείονοϲ ϲτύψεωϲ χρή- ζωμεν, μυρϲίνηϲ ἢ ϲχίνου ἢ βάτου ἡ ϲιδίων. τὰ δὲ μᾶλλον ἡλκωμένα καταπλάϲϲομεν ἀρνογλώϲϲῳ μετ᾿ ἄρτου ἢ ϲέριδι ἢ πάλη ἀλφίτων μετὰ ἀνδράχνηϲ ἢ ἀειζῴου ἢ κοτυληδόνοϲ ἢ ῥόδοιϲ ξηροῖϲ ἢ χλωροῖϲ ἑψημένοιϲ μετὰ μελιλώτου ἢ φοίνιξι καταχρίομέν τε τοῖϲ διὰ λιθαρ- γύρου καὶ ψιμυθίου καὶ ϲτυπτηρίαϲ καὶ ὄξουϲ καὶ μυρϲίνου ἢ ῥοδίνου ἢ ϲχινίνου.

53 [122]. παυϲαμένου δὲ τοῦ ῥευματιϲμοῦ καὶ τῆϲ πολλῆϲ ἀπο- κρίϲεωϲ τῶν ἰχώρων 〈εἰ〉 τὰ ἕλκη φαίνοιτο φλεγμαίνοντα, δι᾿ ὑδρε- λαίου θερμοῦ λούομεν 〈ἢ〉 ἀφεψήματοϲ λινοϲπέρμου ἢ τήλεωϲ ἢ τῶν ῥιζῶν τῆϲ ἀγρίαϲ μολόχηϲ, τὰ δὲ ἕλκη περιχρίομεν τῷ λευκῷ τῶν ψῶν ἀνακοπέντι καὶ ὑγρᾷ ϲυμπλακέντι κηρωτῇ. μετὰ δὲ τὴν ὑπέκλυϲιν τῆϲ φλεγμονῆϲ ἐὰν ῥυπαρία τιϲ ὑπομένῃ, διὰ μέλιτοϲ μετρίωϲ ἀφεψη- θέντοϲ, ἷνα τὸ δριμὺ καὶ τὸ δηκτικὸν ἀποβάλῃ, προϲαποκαθαίρομεν αὐτήν, ἢ φακῷ μετὰ μέλιτοϲ (ὁρμόζει δὲ τὸν φακὸν περιεπτιϲμένον ἕψειν, ἵνα ϲτυπτικὸν τὸ πίτυρον ὑπάρχον ἀποβάλῃ]. καθαρῶν δὲ γενο- μένων τῶν ἑλκῶν διὰ λιθαργύρου λείου ἢ ψιμυθίου ἢ τῇ διὰ χυλῶν ἀνειμένῃ ποϲῶϲ ἀναπληροῦμεν τὰ ἐπίκοιλα. μετὰ δὲ τὴν ἐξίϲωϲιν ἀπου- λώϲεωϲ χάριν τὴν διὰ λαδάνου παραλαμβάνομεν ἢ τὴν δι᾿ ψῶν ἢ τὴν διὰ κριθῶν ἢ τὴν διὰ καδμίαϲ ῥοδίνῳ προϲενηλειμμένην. καὶ ῥύπτειν δεῖ που τοῖϲ νίτροιϲ μαλακώτερον, οὐ γὰρ οἴϲει τὰ ἰϲχυρότερα. [*](1 XXV] cf. Orib. Coll. lib. inc. 24, Synops. ed Eustath. V 6. 8: Aet. IV 21; \ Paul. I 6. 8; Must. I 137 25 τῇ διὰ χυλῶν] medicamentum a Menecrate compositum descripsit Damocrates ap. Gal. XIII XIII 1001 (ἔλκη τε πληροῦν κοῖλα . . . διεθεῖϲαν)) [*](1 in mg. πζ᾿ 2 Πράοϲ P: corr. Ermerins 3 ἄφθονον ἄλειμμα Rose (adicei τὸ): ἀφθόνῳ ἀλείμματι P 4 γενόμενον Rose: γενέϲθαι P καὶ ante ἐπιμένειν add. Ermerins 7 ἅλμην Aet.: ἀκμὴν P διὰ Aet.: καὶ P lacu- nam significari coll. Orib. et Paul. ἀϲμένην Orib. Paul. 1 sq. ἀϲμένωϲ οὖν δέχεϲθαι, — ὅταν δὲ Ermerins 〈ἃ〉 ἀϲμένωϲ δεῖ δέχεϲθαι Rose 8 θερα- πεύοντεϲ Rose 2 δὲ addidi coll. Aet. 11 ἀρνόγλωϲϲον μεταρτῶν P: corr. Ermerins (cf Aet) ϲέριν ἢ παλῆϲ P: corr. Ermerins 12 ἀδράχνηϲ P) [*](13 ἑψημένοιϲ P 14 ϲτυπτηρίοιϲ P: corr. Dietz 17 εἰ add. Dietz 18 ἢ δι᾿ add. Ermerins 12 περιχρὴειν P: corr. Rose 24 ἑψεῖν P, ut solet) [*](25 χυλῶν Ermerins: χυλοῦ P 26 ἀνειμένα Rose ἐπίκοιλα Kind: ποικίλο P: κοῖλα Ermerins 27 χάριν, τῆ P: corr. Dietz 28 ῥ. προϲενηλειμμένην scripsi: ῥοδίνω προϲανειλημμένην P: προενειλημένην ὀθονίῳ Rose (p. 401 colI. Sor. ap. Gal. XII 417 29 δήπου P: corr. Rose )

54 [123]. Ῥώχοντοϲ δὲ τοῦ νηπίου διὰ τὸ πολὺ φλέγμα ϲυλ- λέγειν ἔνιοι μὲν τὰ διὰ καρδαμώμου καὶ κυμίνου καὶ κνίδηϲ ϲπέρ- ματοϲ καὶ πεπέρεωϲ ἐκλείγματα παραλαμβάνουϲιν. ἡμεῖϲ δὲ ταῦτα διὰ τὴν δριμύτητα παραπέμψαντεϲ, ὅτι δάκνοντα ῥευματίζει καὶ πλεί- ονοϲ γίνεται αἴτια φλεγμονῆϲ, μελίκρατον ϲυνεχῶϲ ἐνϲτάζομεν, κἂν καταπίνῃ τὸ φλέγμα μήπω δυνάμενον πτύειν, παραθλίβομεν τὴν γλῶϲ- ϲαν αὐτοῦ, καὶ οὔτωϲ ἐμέτου γινομένου τὸ καταποθὲν εὐχερῶϲ ἐκκρί- νεται. βήϲϲοντοϲ δὲ τοῦ βρέφουϲ τοῖϲ διὰ ϲτροβιλίων καὶ ἀμυγδάλων φρυκτῶν καὶ λινοϲπέρμου καὶ γλυκυρρίζηϲ χυλοῦ καὶ πιτυῖδων καὶ τραγακάνθηϲ καὶ μέλιτοϲ ϲκευαζομένοιϲ ἐκλείγμαϲιν χρώμεθα παραιτού- μενοι καὶ νῦν τὰ δριμέα (προϲερεθίζεται γὰρ ἡ βὴξ ἀκμὴν πρόϲφατοϲ ὑπάρχουϲα)· παραιτούμεθα δὲ καὶ τὸ λουτρόν. |

55 [124]. Ϲειριάϲεωϲ δὲ γενομένηϲ. ἥτιϲ, ὡϲ μὲν Δημήτριοϲ [φηϲὶ] ἐν Ϲημειωτικῷ παραδίδωϲιν, οὐδὲν ἄλλο πλὴν καυϲώ- δηϲ ἐϲτὶν πυρετόϲ, ὡϲ δὲ ἔνιοί φαϲι, φλεγμονὴ τῶν περὶ τὸν ἐγκέ- φαλον καὶ τὰϲ μήνιγγαϲ μερῶν, ὥϲτε κοιλότητα τοῦ βρέγματοϲ καὶ τῶν ὀφθαλμῶν παρακολουθεῖν μετ᾿ ὠχριάϲεωϲ καὶ ξηραϲίαϲ τοῦ ϲώ- [*](8 § 54, 1] cf. Orib. lat. t. VI 54 B.— D.; Must. I 138 15 § 54, 2] cf. Orib. lat. t. VI 53 B— D.; Aet. IV 18; Must. I 139 20 XXVII] cf. Orib. Synops V 13: Aet. IV 13; Paul. I 13; Must. I 140 21 sq. Δημήτριοϲ ἐν Ϲημειωτικῷ] seil. ὁ Ἀπαιεύϲ (cf. p. 94, 32: 106, 10; Cael. Auret ‘in libro Signorum ’ Cel. ΙΙΙ 18, 179; Tard. V 9, 89)) [*](1 καλὸν Rose, sed cf. Orib. Paul. τῷ add. Orib. Paul. 2 ὡϲ add. Rose ante ἐμπιπλ. ἐμπιπλῶνταϲ Orib. Cell. (ἐμπιπλάνταϲ Orib. Synops Paul.): ἐμτπιπλᾶν αὐτὸ P 3 παιδίου Orib. Synops., Paul.: παιδὸϲ P 4 ἐπιχέοντα Orib. Synops. τ deest numerus in P ὤχμου P: corr. Er- merins 9 καρδάμου Rose (de cardamona et cardamo cf. Doise I 6; II 155 Gal. XII 11 sq.) 10 ἑλίγματοϲ P: corr. Dietz 11 πλείωνο P: corr. Dietz) [*](12 αἰτία P 15 ηοοντοϲ P: suppl. Dietz ἀμυγδάλου P: corr. Er- merins 16 φρυκτῶν καὶ Rose: καὶ φρικτοῦ P: ‘noeleis pincis et amigdalis usque ad nidorem levi pruna tostalis’ Orib lat. 17 ϲκευαζομένηϲ ἑλίγμαϲιν P: corr. Dietz παραιτούμεθα P: corr. Ermerins 18 προϲεριθίζεται P: corr. Dietz 20 in mg πθ΄ P 22 φηϲὶ del. Rοse ἐν 〈τῷ〉 Dietz παραδίδουϲιν P. corr. Rose: del. Ermerins)

56 [125]. Ῥευματιζομένου δὲ τοῦ βρέφουϲ τὴν κοιλίαν τὸ μὲν λουτρὸν καὶ τὴν αἰώραν παραιτούμεθα, χρώμεθα δὲ τοῖϲ ϲτυπτικοῖϲ τῶν ἐπιθεμάτων καὶ δι᾿ ὠτικοῦ κλυϲτηριδίου κύαθον ἐνίεμεν χυλοῦ 〈ἢ〉 ἀρνογλώϲϲου ἤ τινοϲ τῶν ὁμογενῶν |τὸ ϲύνολον, ἃ καὶ ἐπὶ τῶν τελείων παϲχόντων ἐγκρίνομεν, ἕωϲ ἡ δύναμιϲ ἐπιτρέπει. μαϲτὸν δὲ λαμβάνοντοϲ αὐτοῦ τὴν τροφὸν διαιτῶμεν τῷ περὶ τὸ βρέφοϲ πάθει καταλλήλωϲ ἀλουτεῖν κελεύοντεϲ καὶ ὑδροποτεῖν καὶ τροφὰϲ λαμβάνειν ϲταλτικάϲ· ϲυναναφέρεται γὰρ αὐτῶν ἡ ποιότηϲ, ὥϲτε τὸ νήπιον εἰϲ ϲυναίϲθηϲιν αὐτῆϲ μᾶλλον ἔρχεϲθαι. καθὼϲ γὰρ αἱ ϲύεϲ αἴραϲ φαγοῦϲαι ϲκοτοῦϲι τοὺϲ ὑπ᾿ αὐτῶν τρεφομένουϲ γαλαθηνοὺϲ αὐταὶ μὴ ϲκοτού μεναι καὶ ὡϲ τῶν αἰγῶν ϲκαμωνίαν νεμηθειϲῶν οἱ ὑπ᾿ αὐτῶν τρεφό- μενοι ἔριφοι καθαίρονται τὴν κοιλίαν καίτοι τῶν αἰγῶν μὴ ῥευμα- τιϲθειϲῶν, οὕτῳ διὰ τὴν προϲφορὰν τῶν ϲταλτικῶν ϲιτίων ἦττον μὲν ἡ τροφὸϲ ἀντιλαμβάνεται τῆϲ ϲφίγξεωϲ, μᾶλλον δὲ τὸ βρέφοϲ τῷ ἐξ [*](3 ϲειρόϲ] Etym. Magm. s. v. ϲιροί τὸ ἐπιτήδειον ἀγγεῖον εἰϲ ἀπόθεϲιν πυρῶν καὶ τῶν ἄλλων ὀϲπρίων; cf. Varr. Rer.rust. Ι 57, 2 ‘quidans granaria habent sub terris speluncas, quas tocant sirus, ut in Cappadocia ac Thracia’ 5 § 55, 2] cf. Dietz. Eupor. I 9 (Orib. Synops VIlI 21); Welliman, Die Schrifi des Diosk. Π. ἁπλ. φαρμ. (Berl. 1914) p 40; 54 7 ἡλιοτροπίου φύλλον] cf. Diosc. Mat. med. I IV 190, 2 8 κολοκύνθηϲ τέϲματα] cf. Diose. Mat. med ΙΙ 134 (ξύϲμα)) [*](8 seq. ϲικύου . . . δέρμα] cf. Diose. Mat. med. ΙΙ 135, 2 2 ϲτρούχνου κηπαίου] cf. Diose. M. med. IV 70, 2 11 § 56] c Aet IV 19; Must. I 141) [*](21 ὧϲ τῶν αίγῶν κτλ] cf. Hippocr. Epid. VI 5, 15 (Gel. XVII 8 305sq.)) [*](1 ϲειρίαϲιν scripsi: ϲηρίον P: ϲείριον editt 2 καλεῖϲθαί φαϲιν add. Rein- hold (sed post οἱ μὲν) 3 ϲειρὸϲ scripsi: ϲῆροϲ P: ϲιρὸϲ editt. 4 βαλόντει P. βαλόντεϲ Ermerins 5 post φυλάττουϲιν (lacunam statuit Ermerins καὶ αὐτοὺϲ seil. ut alios inflamuiatione laborantes 5sq. ἀνεθὲν διὰ ροδίναι Dietz: ἀνεθέντι ῥοδίνου P: ἀνεθέν τε ῥοδίνῳ Ermerins: ἀνεθὲν ῥοδίνῳ Rose 7 βρέγματοϲ del. Ermerins post ἡλιοτροπίου add. τοῦ ϲκορπιούρου καλουμένου Diose. Eupor., Orib. (Aet.) Paul. 8 φύλλον Rose: χυλὸν P (cf. Aet: fort. φύλλα cum Diose. Eupor. ante κολοκύνθηϲ εἰ ϲικύου add. ἢ Ermerins 9 κηπαίου scripsi cum Diose.: κηπευτοῦ P post κηπαίου add. τῶν φύλλων Diose. Eupor., Οrib. 11 in mg. 𝒢΄ δἰ Aet.: οὖν P 12 [δ[ι] ῶραν (ὃι in ras.) P 13 καυτηριδίου P: corr. Dietz 14 ἢ addidi (cf. p. 120, 3) 15 ἐκρίνομεν P: corr. Dietz 18 αὐτῶ P. corr. Ermerins 19 εἰραϲφαγοῦϲαι P: corr. Ermerins 21 ϲκαμωνίαν P: ϲκαμμ. editi. 22 κοιλίην P ραματιϲθειϲῶν P)

57 [126]. καίτοι γὰρ καὶ καθολικῶϲ ἕωϲ τῷ γάλακτι τρέφεται τὸ βρέφοϲ, καταλλήλωϲ τῇ νόϲῳ τοῦ νηπίου τὴν τροφὸν διαιτῶμεν, τοῖϲ δὲ ἐπιθέμαϲιν ἢ καταπλάϲμαϲιν ἢ καταβροχαῖϲ ἐπὶ τοῦ νηπίου χρώ- μεθα καταλλήλωϲ. ἐπὶ δὲ τοῦ ἀπογαλακτιϲθέντοϲ ϲιτίον αὐτῷ κατάλ- ληλον τῷ πάθει ϲυντάϲϲομεν, ἅπερ ἐκ τῶν θεραπευτικῶν ῥηθηϲομένων ἔϲτι μετενεγκεῖν.

τὸ δὲ πόϲων ἐτῶν αὐτὸ γενόμενον παιδαγωγῷ παραδοτέον καὶ πυταπῷ τούτῳ καὶ ἢν ϲυνήθειαν αὐτῷ καταϲκευαϲτέον πρὸϲ τοὺϲ γονεῖϲ, ὅτε μὴ τρέφεται παρ᾿ αὐτοῖϲ, καὶ πάν τὸ ἐμφερῶϲ ζητού- μενον τούτοιϲ οὐ κατ᾿ ἰατρικάϲ ἐϲτιν ὑποθήκαϲ, φιλοϲοφωτέραν δὲ τὴν διάταξιν ἔϲχηκεν, ὥϲτε |παρὰ τρόπον ἄλλοιϲ ἐπιτρέψαντεϲ φιλο ϲοφεῖν αὐτοῖϲ τὸν περὶ παιδοτροφίαϲ λόγον ἐνθάδε τελειοῦμεν. ϲυν- απηρτικότεϲ δὲ αὐτῷ πάντα τὸν περὶ τῶν κατὰ φύϲιν λόγον ἀναγκαίωϲ ἐπάνιμεν ἐπὶ τὸ πλειϲτοδυναμοῦν τῶν λεγομένων περὶ τῶν παρὰ φύϲιν ϲυνιϲτανομένων περὶ τὰϲ γυναῖκαϲ. καὶ ἠνα καθαρὸν γένηται τὸ ἰδίωμα τῆϲ πραγματείαϲ, περὶ αὐτοῦ πρῶτον ἐξετάϲομεν τοῦ κατὰ τὸ ϲημαι- νόμενον, εἰ ἴδια πάθη γίνεται γυναικῶν.