Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

πρόσω τὲ καὶ τὰ πλησίον ἀεὶ καταλαμβάνει, ἐκτμητέον δὴ αὐτῆς καὶ ἀφαιρετέον τὰς δυνάμεις τῶν σωμάτων, ὡς λῃστοῦ χεῖρας, ὡς ἀκολάστου ὀφθαλμούς, ὡς λίχνου [*](3 ἁβρὸς ὁ Σαρδανάπαλλος quem et γυναικεῖον Luc. d. mort. 2. 20. 2 et θῆλυν idem lupp. conf. 16 (639) 4 καλὸς . . ὁ Ἀλ- κιβιάδης vi. or 39. 5 f cf. Plat. Alc. I 113 b 10 ὥσπερ γὰρ sq. vi. or. 12. 8 c) [*](9 φθειρέσθω — 16 καταλαμβάνει n | φθειρέσθω — p 86. 5 τόλμης p (om. tamen 16 ἐκτμητέον — p. 86. 3 προλαμβάνει)) [*](2 πάσῃ τῇ πόλει α(δ) πάσῃ πόλει (del. τῇ) Markl. ‖ 3 ἁδρὸς Markl. (Duebn.) ‖ 7 Ἀθηναίους ἐπὶ Σικελίαν B ‖ 8 ὑποκεῖσθαι M α(δ) unde ὑποκαίεσθαι Heins. Dav. (Oxoniensis) ‖ 9 〈τὴν〉 ἡδο- νὴν B | πᾶς om B ‖ 10 ἑρπηστικὰ (ης in ras.) R ἑρπυστικὰ cett. (δ∠°) sed vi. p. 21. 15 ‖ 12 προσαπόλλυσι M προσαναπόλλυσι N 13 τὴν ἕδραν | τὴν τέχνην N ‖ 14 νοσήματος] σώματος B | ὡς δὴ Wakefield (silv. crit. 150 p 156) ὧδε Duebn. ‖ 16 τὰ (ante πλη- σίον) om. MN α(δ) corr. Markl ‖ 17 δὴ] ἤδη Wakefield | ἀφαι- ρητέον B ‖ 18 λῃστοῦ] λαιοῦ B | καὶ (ante ὡς) inseruit B )

86
γαστέρα.

Κἂν γὰρ ἐπιστήσῃς τῇ νόσῳ δικαστὰς καὶ δεσμωτήρια καὶ δημίους, τὸ κακὸν φθάνει, καὶ ἕρπει, καὶ προ | λαμβάνει·

ἀμήχανος γὴρ ἡ πονηρίας ὀξύτης, [*](45b) ἐπειδάν ἅπαξ ἤθει ψυχῆς ἐμπεσοῦσα ἐπιλάβηται ὕλης πονηρᾶς, καὶ ἐξουσίας ἀδεοῦς, καὶ ἀνεπιτιμήτου τόλμης.

[*](ιβ)

Τί τ ὸ δαιμόνιον Σωκράτους. α΄.

Θαυμάζεις εἰ Σωκράτει συνῆν δαιμόνιον, φίλον, μαντικόν, ἀεὶ παρεπόμενον, καὶ μόνον οὐ τῇ γνώμῃ αὐτοῦ ἀνακεκραμένον; ἀνδρὶ καθαρῷ μὲν τὸ σῶμα, ἀγαθῷ δὲ τὴν ψυχήν, ἀκριβεῖ δὲ τὴν δίαιταν, δεινῷ δὲ φρονεῖν, μουσικῷ δὲ εἰπεῖν, εἰς δὲ τὸ θεῖον εὐσεψεῖ, [*](3 ἀμήχανος — 5 τόλμης n) [*](1 κἂν] καὶ B ‖ 2 δήμους R! B | φθάνει] ἀνθεῖ Wakefield 3 ἀμήχανος α(δ) εὐμήχανον B | γὰρ om. p ‖ 4 ἔθει n ‖ 5 ἀνε- πιτιμήτου (τι in ras.) R | τόλμης. τέλος σὺν τῷ θεῷ ἀμὴν M τόλμης. τέλος (rubr.) καὶ τοῦτο ἐξισώθη κατὰ τὸ ἑαυτοῦ πρωτό- τυπον, ἵνα μὴ εἴπω καὶ κρεῖττόν τι N) [*](Codices RBMN φ (= Paccius) α (═ Stephanus); H (teste Davisio)) [*](11 ἀνδρὶ sq vi or. 3. 3 b ἀνὴρ) [*](11 ἀνδρὶ — p. 87. 1 ἀνθρώπινα p) [*](6 H΄ ‖ 8 in mge ιβ΄ R! | τί τὸ δαιμόνιον Σωκράτους. α΄ R om. α΄ NZ (add. ιδος teste Schenkl) add. λόγος κζ΄ αφ τοῦ αὐτοῦ τί τ. δ. Σωκρ. M om. (concesso spatio a rubricatore non expleto) B ‖ 10 μονονοὺ BN μονονουχὶ α(δ) ‖ 11 ἀνὴρ κα- θαρὸς p ‖ 12 ἀγαθὸς et ita in seq. ἀκριβής, δεινός, μουσικός, εὐσεβής, ὅσιος p ‖ 13 τὰ θεῖα p)

87
ὁσίῳ δὲ τὰ ἀνθρώπινα.