Dialexeis

Οὐ μὰ τὸν Δία, οὐ μᾶλλον ἢ ζωὴν ζωῆς· ἀλλὰ κοινὸν ὑπάρχον τὸ τῆς ζωῆς θνητῇ φύσει πρὸς τὸ ἀθάνατον, κατὰ μὲν τὴν ποιότητα ἰσομοιρεῖ· κατὰ δὲ τὴν βραχύτητα τοῦ βίου σχίζεται· θεοῦ μὲν γὰρ ζωὴ αἰώνιος, ἀνθρώπου δὲ ἐφήμερος.

Ὥσπερ οὖν εἴ τις ἦν δύναμις ὀφθαλμοῖς ὁρᾶν ἀεὶ, καὶ ἀποτείνειν διηνεκῶς τὴν ὄψιν καὶ δέχεσθαι [*](5. 6 ἐγὼ μὲν sq. simil. vi. p. 70. 10 ad rem vi. or. 33. 7a; cf. Epict. diss. l 3. 3 Plat. republ. IX 571 Ps. Plut. vit. Hom. 133 Themist. π. ἀρετῆς 28 Stob. ecl. 3 p. 246 vi. etiam or. 41. 5a sq. || 12 βραχύτητα sq. cf. Senec. ep. 73. 12 Iupiter, quo antecedit virum bonum, diutius bonus est lulian. VI 185b ὃ γὰρ ἡμεῖς ποτέ, τοῦτο ὁ θεὸς ἀεί vi. etiam. or. 13 2c || 14 ὥσπερ sq. vi. or. 34. 1c simil. etiam or. 13. 3f) [*](8 ἐπιστημονέστερον in mge repetit. (vet. schol. b) R!) [*](Codices RBMNα (═ Stephanus) φ (═ Paccius); H (teste Davisio)) [*](1 Ϛ΄ R! || 3 in muge ι΄ R! | τί ἐπιστήμη (adiect. ιβος teste Schenkl) H τί ἐστιν ἐπιστήμη BNK (teste Bandini) add. λόγος μ΄ φα τοῦ αὐτοῦ τί ἐστιν ἐπιστήμη M || 4 ἐστὶν (ν eras.) R! || 6 θη- ρίων (ιω in ras.) R! || 7 θεῶν (ω in ras.) R! | μοχθηρίᾳ] μωρίᾳ Dav.2 σοφίᾳ Markl. prob Duka et Rohdichio l. l. p. 27 adn. 6 || 11 ἄνατον (suprascr. θα) R! || 13 θεῶν B)

οὕτως ἀμέλει [*](Ed. Duebn. p.44)καὶ ἡ | ἐπιστήμη, κοινόν τι || οὖσα, διαφορὰν ὅμως [*](39a) ἔχει ἡ θεία πρὸς τὴν ἀνθρωπίνην.

Καὶ τὴν μὲν θείαν τάχα καὶ αὖθις εἰσόμεθα· νῦν δὲ δὴ ἐπὶ τὰ γνωριμώτατα ἴωμεν·

τί ποτʼ ἐστὶν τῷ ἀνθρώπῳ τὸ ἐπίστασθαι, καὶ εἰδέναι, καὶ μανθάνειν, καὶ ὅσα τοιαυτὶ λέγοντες ἕξιν τινὰ θεωρίας τῇ ψυχῇ προστίθεμεν.

Ἆρα πᾶν ὅπερ ἡ αἴσθησις ἀθροίσασα τῇ κατὰ βραχὺ θεωρίᾳ, ἐμπειρίαν τοῦτο ὀνομάζουσα, προσαγάγῃ τῇ ψυχῇ, καὶ μετὰ τοῦτο ἐπισφραγίσηται ὁ λογισμὸς τῇ ἐμπειρίᾳ, τοῦτο φῶμεν ἐπιστήμην εἶναι; οἷον τὸ τοιόνδε λέγω.

Οἱ πρῶτοι ἄνθρωποι οὔπω ναῦν εἰδότες, ἐρῶντες ἐπιμιξίας, ἀγόμενοι μὲν ὑπὸ τῆς χρείας, εἰργόμενοι δὲ ὑπὸ τῆς θαλάττης, εἶδον ὄρνιν ἐξ ἀέρος καταπτάντα νηχόμενον, εἶδον δὲ καὶ φόρτον φερόμενον κούφως ὑπὲρ τοῦ κύματος, ἤδη δέ που καὶ [*](12 ἡ αἴσθησις sq. vi. or. 10. 7d; 32. 2e cf. Plat. Theaet. 191d lulian. VI 189d Porph. ap. Stob. ecl. I 373 Sext. Emp. math. VII 224 (peripateticorum) Stob ecl. lI 73 (stoicorum).) [*](10 τοιαυτὶ — 11 προστίθεμεν v (: τοιαυτὶ) || 16 οἱ πρῶτοι — p. 67. 21 γραφική p (ommissis verbis p. 67. 3 τάχα δὲ — μέρει)) [*](1 αὐτοῖς Mφ (Duebn.) αὐτῷ Duk. || 2 ἔδει Reiske || 4 ταυ- τηνὶ τὴν Duebn. ταύτην ἐστὴν (i. e. ταυτηνεὶ τὴν) ταύτην δὴ τὴν B ταύτην τὴν ceτt. (δΔ) || 8 γνωριμώτατα R!Mφ γνωρίσματα cett. (δΔ) || 10 τοιαυτη (═ τοιαυτει) R! (corr. pr. man.) v || 11 προσ- τίθενται v || 12 ὅπερ ἂν ἡ α(δ) || 19 φορυτὸν Markl. (Duebn.) χόρτον Orelli || 20 ὑπὸ B)

καὶ τάχα μέν τις καὶ ἄκων κατενεχθείς, κινῶν τὰ ἄρθρα, ἐξενήξατο, τάχα δὲ καὶ ἑκὼν ἐν παιδιᾶς μέρει·

ἀθροίσασα δὲ ἡ πεῖρα τὴν ἔννοιαν τοῦ πλοῦ σχεδίαν τινὰ φαύλην τὸ πρῶτον ἐξειργάσατο, ὕλην κούφην ξυνδεόντων, αὐτοσχέδιον ναῦν·

κατὰ βραχὺ δὲ προϊοῦσα ἡ αἴσθησις ὁμοῦ τῷ λογισμῷ ἐσοφίσατο καὶ ἐξεῦρεν ὄχημα κοῖλον, ἐρεσσόμενόν τε, καὶ ἐξ ἱστίων πλέον, καὶ ὑπὸ ἀνέμων φερόμενον καὶ ὑπὸ οἰάκων εὐθυνόμενον, καὶ ἐπέτρεψεν αὐτοῦ τὴν σωτηρίαν ἐπιστήμῃ μιᾷ τῇ κυβερνητικῇ.