Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Ἵθι δὴ καὶ ἐπὶ τὴν τῶν ἄλλων ἀρχήν, τὴν αὐτοφυῆ, ἢν ἡ ψυχῆς ἐξουσία κυΐσκει τὲ καὶ τελεσφορεῖ, ὄνομα μοχθηρία. Αὐτοῦ τοῦτο [*](2 μόρια sq ut or 32.10 h ||3 ἃ σὺ μὲν sq vi. or. 7. 5 f et infra § V f simil. etiam or 32. 7 b ||7 ἀλλαγὴν ὀδῶν ἄνω καὶ κάτω sq. vi. etiam or. 10. 5 c et or. 1. 2 b cf. lambl. ap. Stob. ecl. I 378 Diog.Laert.IX 8 ||11 ζῃ πῦρ sq. cf. Plut. Ei ap. Delph. 18 (392 c) Philo π.προν. l 26 ||17 ἡ ψυχῆς ἐξουσία scil. αὐτοφυὴς) [*](18 in mge μοχθηρία (schol. recentis .) R) [*](2 in mge Μ numerus quaternionis |μόρια] μοῖρα Dav. ||3 σωμάτων] σώματος ἑνὸς Orelli ||4 ἐπιόντων α(δ) 6 γενέσεων Reiske ||7 ὁδὸν Markl. ||8 αὖτις R! || 9 ζῶντα Markl. ἐκείνου M |βίον ] θάνατον cum σ2 (‘vitam ex alterius morte oriri’) Heina. Gataker (ad Anton. lV 46) (Duebn.) || 9 10 ἀπο- θνήσκοντα Markl || 11 〈διὰ〉 τὸν γῆς Reiske || 12 〈διὰ〉 τὸν πυρὸς Keiske ||14 βίων α(δ) 16 δὴ] δὲ Wakefield |τὴν τῶν ἄλλων] τὴν ἄλλην Markl. τὴν 〈 ἑτέραν〉 τῶν κακῶν Meiser. 18 τοῦτο] τοῦ α(δΔ) )

482
(Plat. respubl. X 617 e) ἑλομένου αἰτία, θεὸς ἀναίτιος

ἐπεὶ γὰρ ἔδει γῆν γενέσθαι μὲν ἔγκαρπον, καὶ ζῳοτρόφον, καὶ πολυθρέμμονα, ἔχειν δὲ ἐν ἑαυτῇ κακὰ ἔνδον καθειργμένα ἐξεληλαμένα τοῦ οὐρανοῦ, εἰς τὸν δεύτερον τόπον ἐμίγη.

Θεὸς δὲ πολλὰς καὶ παντοδαπὰς ζῴων κληρουχίας, δίχα αὐτῶν τὴν πρώτην φύσιν διελόμενος, τὴν μὲν εἶναι παντοδαπὴν ἐν τοῖς βίοις, καὶ ποικίλην τοῖς σώμασιν, ἄλογον, ἄφρονα, ἀλληλοφθόρον, ἀνόητον θεοῦ, ἀρετῆς ἄμοιρον, ὑπʼ αἰσθήσεως ἐφημέρου βοσκομένην καὶ δημαγωγουμένην, ἰσχυρὰν μὲν τῷ σώματι, ἀμήχανον δὲ τῷ λογισμῷ·

τὴν δὲ ἑτέραν αὗ τὴν ἀνθρωπίνην ἔμπαλιν ὁμογενῆ καὶ ξύννομον καὶ μίαν, ἀσθενῆ μὲν τῷ σώματι, ἄρρηκτον δὲ τῷ λόγῳ, συνετὴν θεοῦ, πολιτείας μέτοχον, κοινωνίας ἐρῶσαν, δίκης καὶ νόμου καὶ φιλίας γεγευμένην.

Ἔδει δὲ ἄρα τὸ γένος τοῦτο κρεῖτ τον μὲν [*](145b) [*](Ed. Duebn. p. 164)εἶναι τῆς ἐν γῇ πάσης ἀγέλης, ἔλαττον δέ, οἶμαι, θεοῦ.

Τὴν δὲ ἐλάττωσιν αὐτοῦ οὐδὲ θάνατος ἄρα παρέξεσθαι ἔμελλεν· ὄν γὰρ καλοῦσιν ο πολλοὶ θάνατον, αὐτὸ τοῦτο ἦν ἀθανασίας ἀρχή, καὶ γένεσις [*](καὶ ἑκούσιος μοχθηρία vi or. 6 6 b ἀλλʼ αὐτόθεν sq. etiam or. 13. 8 b; 27 9 b sq. et infra § V 9 vers. finem) [*](6 δίχα sq. vi. or. 38. 6 h sq. || 13 ξύννομον vi. or. 35. 2 f vers finem ; or. 37. 1 a ὥσπερ sq or. 29. 7 i ἀσθενῆ sq. vi. or. 31. 4f || 16 17 τὸ γένος τοῦτο (scil. homines) κρεῖττον τῆς ἐν γῇ πάσης ἀγέλης (scil. animalium) sq vi. or 6.1 b || 19.20 θάνατον sq. vi. or. 7. 5 f; 11. 11 a et supra § IV 1) [*](1 αἰτία ἑλομένου Plato || 3 δὲ in ras R ||5 δεύτερον] δεῦρο Markl. (Duebn .) |θεὸς πολλὰς (suprascr. δὲ) R! θεὸς δὲ 〈ἐποίησε〉 πολλὰς Meiser ||6 κληρουχίας 〈 δεῦρο καταπέμψας〉 Reiske κληρου- χίας 〈ἔκτισε( ἐγέννησε)〉 Dav 1(Dav 2) κληρουχίας*** Duebn. ||8 σώ- μασιν 〈προσηκόντως ἐβούλετο 〉 Reiske ||11 ἀμήχανον τῷ (suprascr. δὲ) R! 18 οὐδὲ] οὐδʼ δ Markl.)

483
μέλλοντος βίου, τῶν μὲν σωμάτων τῷ αὑτῶν νόμῳ καὶ χρόνῳ φθειρομένων, τῆς δὲ ψυχῆς ἐπὶ τὸν αὐτῆς τόπον καὶ βίον ἀνακαλουμένης.

Τοῦτον δὴ τῆς ἀνθρωπίνης ἐνδείας πρὸς τὸ θεῖον ἐξεῦρεν θεὸς τρόπον. ἐπιθεὶς τὴν ψυχὴν γηΐνῳ σώματι, ὡς ἡνίοχον ἅρματι, παραδοὺς τὰς ἡνίας τῷ ἡνιόχῳ, ἀφῆκεν θεῖν, ἔχουσαν μὲν παρʼ αὐτοῦ ῥώμην τέχνης, ἔχουσαν δὲ καὶ ἀτεχνίας ἐξουσίαν.

Ἡ δὲ ἐπειδὰν ἐπιβῇ ἀρμάτων καὶ λάβηται

τῶν ἡνιῶν, ἡ μὲν εὐδαίμων καὶ μακαρία ψυχὴ καὶ μεμνημένη τοῦ ἐπὶ τὸ ὄχημα ταύτην ἐμβιβασαμένου θεοῦ καὶ ἡνιοχεῖν προστάξαντος, ἔχεται τῶν ἡνιῶν, καὶ ἄρχει τοῦ ἄρματος, καὶ κολάζει τὰς τῶν ἵππων ὁρμάς·

οἱ δέ εἰσιν ἀτεχνῶς παντοδαποί, ἄλλος ἀλλαχοῦ θεῖν διωρμημένοι, ὁ μὲν αὐτῶν ἀκόλαστος καὶ ἀδηφάγος καὶ ὑβριστής, ὁ δὲ θυμώδης καὶ ἰτητικὸς καὶ ἔμπληκτος, ὁ δὲ νωθὴς καὶ ἐκλελυμένος, ὁ δὲ ἀνελεύθερος καὶ σμικρόφρων καὶ ταπεινός.

Αὐτὸν δὴ ἅρμα ἐστασιασμένον ταράττει τὸν ἡνίοχον·

κἆτα ἢ μὲν κρατήσῃ αὐτοῦ, κατὰ τὴν τοῦ δυναστεύοντος ἵππου ῥύμην ἄξαν φέρεται· νῦν μὲν τῷ ἀκολάστῳ ἵππῳ πᾶν [*](1. 2 τῷ αὐτῶν νόμῳ καὶ χρόνῳ or. 9. 6 e ||2. 3 ἐπὶ τὸν αὐτῆς τόπον sq. vi. or. 11. 10 e etiam or 10. 9 c || 5 ἐπιθεὶς sq. e Plat. Phaedr. 246 a sq. ὡς ἡνίοχον ἅρματι sq. vi. etiam or. 39. 2 g ||7.8 τέχνης . . ἀτεχνίας vi . . etiam or. 27 2 e ||8 ἐξουσίαν scil μοχθηρίας vi. supra § Va) [*](1 αὐτῶ MNα(δ) corr Markl. αὐτῶν nescio unde Duebn. 2 αὐτῆς MV || 3 δὴ] δὲ MNφα(δ) ||5 ἐπενθεὶς (vel ἐνθεὶς) Markl. ||6 〈καὶ〉 παραδοὺς α(δ Δ0) ||7 〈τὴν〉 ῥώμην MN 8 〈τοῦ〉 ἄρματος Markl ||9 τῶν ἡνιῶν] μὲν ἡνιῶν MNα(δΔ0) corr. Markl. ||10 ταύτην] ἑαυτὴν Markl (Duebn ) || 17 αὐτὸν δὴ Hob. αυτουη R οὕτως cett. (δ Δ) αὐτίκʼ οὖν Dav. οὕτω τὸ Markl. ||18 ἢν] κᾄν MVα(δ) ἐὰν Markl. || 11 μὲν] μὴ Markl. 20 ἄξαν (scil. τὸ ἅρμα nam ἄξαν derivcndum ab ἄσσω vi. or 1.5 h)] ἄξων α(δ Δ) ὁ ἄξων Duk.)

484
τὸ ἅρμα ξυμφερόμενον αὐτῷ ἡνιόχῳ ἐπὶ ὕβρεις καὶ παροινίας καὶ λαγνείας, καὶ ἄλλας οὔτε εὐσχήμονας οὔτε εἰλικρινεῖς ἡδονάς· νῦν δὲ τῷ θυμικῷ ἐπὶ κα- κώσεις παντοδαπάς. Μαξίμου * Τυρίου φιλοσοφούμενα τέλος.

[*](1 τὸ (ante ἅρμα) om. M ||3. 4 ἐπικακώσεις R! ||4 παντο- δαπάς *** Duebn. vi. ad p. 359.17)