Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
καὶ ἐν κτήσει θρεμμάτων πολυκτεανώτερος τοῦ Πολυφήμου ἦν ὁ Δάρδανος, [*](( ψ 221 ))
Ἀλλʼ ἐπειδάν τις τὰς χρείας παρωσάμενος ἀντεξετάζῃ αὐταῖς τὰ ἀγαθά, εὕροι ἄν, οἶμαι, ταύτας μὲν καιρῷ, καὶ νόμῳ, καὶ ἡδοναῖς, καὶ ἔθεσιν, καὶ τύχαις, ἄνω καὶ κάτω εἰς τιμὴν καὶ ἀτιμίαν μεταβαλλομένας
τὸ δὲ ἀγαθὸν ἑδραῖον, βέβαιον, ἀκλινές, ἰσόρροπον, κοινόν, ἀνέμητον, ἄφθονον, ἀνενδεές, μήτε αὔξησιν χωροῦν, μήτε ἐνδείας ἀνεχόμενον·
τό, τε γὰρ αὐξόμενον προσθήκῃ αὔξεται·
ἀλλʼ εἰ μὲν ἀγαθὸν ἀγαθῷ προσελήλυθεν, οὐδὲν μᾶλλον ἢ προσθήκῃ νόει ἀγαθὸν τὸ ἀγαθόν, ἦν γὰρ ἀγαθὸν καὶ πρότερον·
εἰ δὲ οὐκ ἀγαθὸν ἦν τὸ προσελθὸν εἰς αὔξησιν, δεινὸν λέγεις, εἰ ἔσταί τι ἀγαθὸν μεῖζον προσθήκῃ κακοῦ·
τό, τε ἐνδεὲς ἐλλείψει ἐνδεές· ἀλλʼ εἰ μὲν τοῦ ἀγαθοῦ ἀπουσίᾳ ἐνδεῖ τὸ ἀγαθόν, οὐκ ἦν ἀγαθόν, ὁπότε ἐνέδει· εἰ δὲ ἑτέρῳ ἐνδεῖ, καὶ μὴ τῷ ἀγαθῷ, οὐ λυπεῖ τὸ ἀγαθὸν ἡ ἔλλειψις.
[*](5. 6 καιρῷ . . νόμῳ . . τύχαις sq. vi. simil. or. 5. 4 a; 10. 7 e 7. 8 τὸ . . ἀγαθὸν ἑδραῖον, βεβαιον vi. or. 31.1 a vers finem et c εἰ γὰρ sq. || 9 ἀνέμητον, ἄφθονον, ἀνενδεές ═ or 29. 7 g τὸ δὲ ἀγαθὸν sq. | μήτε αὔξησιν χωροῦν sq. cf Archyt. ap. Stob. flor. 1. 79 Diog. Laert. VII 101 δοκεῖ δὲ πάντα τὰ ἀγαθὰ ἴσα εἶναι καὶ πᾶν ἀγαθὸν ἐπʼ ἄκρου αἱρετὸν καὶ μήτε ἄνεσιν μήτε ἐπίτασιν δέχεσθαι vi etiam infra § IV b or. 38. 6 i et quae ibi adnotavi cf. etiam Cicer. par. 3 Senec. ep. 66)[*](3 τρισχίλιαι Dav. Homerus | ἔλεος N ἕλος α(δ Δ) cum Ho- mero | κάτα βουκολέοντο Duebn. cum Homero κατεβουκολέοντο Duk. || 4 παρωσάμενος 〈μὴ〉 Dav. 〈μὴ〉 παρωσάμενος Markl. 5 αὐτοῖς Heins || 7 εἰς 〈τὴν〉 τιμὴν MNα(δ) om. φ | καὶ ἀτι- μίαν om. φ || 9 ἀνεμέσητον Reiske || 10 τό, τε γὰρ R! MN τό, τε H (Δ0)τὸ γὰρ φ α (δ)corr.Markl. | αὐξανόμενον Ϛ(δ) sed vi. p. 260.13 || 12 μᾶλλον ἢ RMN μᾶλλον τῇ cett. (δΔ) sed sequiorum usu οὐδὲν μᾶλλον ἢ οὐδὲν μᾶλλον 14. 15 εἰ ἔστι τὶ MNα(δ) || 17 τὸ ἀγα- θόν, 〈οὐκ ἦν ἀγαθόν,〉 ὁπότε (man. recent. ) et ita Scaliger (Δ))