Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Μέχρι μὲν γὰρ τῆς χρείας τῆς ἐν ποσὶν ἔχει λογισμοὺς ἡ ἀντίδοσις, καὶ τὸ πλέον πρὸς τοὔλαττον τῷ ἀντι |στασίῳ ἐν τοῖς ἀνομοίοις κατὰ τὴν τιμὴν ἐξετάζεται. [*](135 b) Κἂν ἐγκεκαλυμμένος γοῦν τις γνοίη, ὅτι τὸ τάλαντον τῶν δέκα μνῶν πολλαπλάσιον, καὶ ἡ δραχμὴ τοῦ ὀβολοῦ τιμαλφεστέρα·

καὶ ἐν κτήσει γῆς καὶ κατὰ τὸν Ἡρόδοτον (ΙΙ 6) οἱ μὲν γεωργοὶ ὀργύιαις διαμετροῦνται τὴν γῆν, οἱ δὲ τούτοις ἀμφιλαφέστεροι σταδίοις, οἱ δὲ τούτων πολὺ γεωργικώτεροι σχοινίοις, [*](9 μέχρι . . τῆς χρείας sq. vi. or. 35. 2 i τὸν μὲν ἐνδεᾶ sq. or. 32. 3 c; 33. 3 f 23. 5 e) [*](1 τοῦ (ante πολέμου) om. ϛ(δ) || 4 ξυμμετρήσασθαι N α(δΔ0) ἀξίᾳ ÷÷τῶν R! || 5 τὴν ἀνταλλαγήν φα(δΔ) || 6 ἐκ Λήμνου Heins. (Δ) ἐκ ληνοῦ codd. (δ) ἐκ τοῦ οἴνου N || 7 αἴθωνι (ι in ras.) 8 δὲῥρινοῖς | αὐτῇσι Homerus || 10 τʼ οὔλατον || 10. 11 〈ἐν〉 τῷ ἀντιστασίῳ Reiske || 12.13 ὅτι 〈καὶ〉 τὸ τάλαντον MNα(δΔ0) 14 τιμαλ÷ φεστέρα R! | καὶ (ante κατὰ) om. Ϛ(δ) del. Reiske 15 Ἡρόδοτον Beins (Δ) προδοτον (suprascr. ικ) R πρόδικον cett. (δ) || 16 ὅσοι μὲν γὰρ Herodotus | γεωργοὶ] πένητες γεωργοὶ Markl. γεωπεῖναί εἰσι ἀνθρώπων Herodotus | ὀργυιαῖς nescio unde Δ ὀργυιῇσι Herodotus | διαμετροῦνται τὴν γῆν] μεμετρήκασι τὴν χώρην Herodotus || 17 οἱ δὲ τούτοις (τούτων φ α δ Δ) ἀμφι- λαφέστεροι] ὅσοι δὲ ἕσσον γεωπεῖναι Herodotus |σταδίοις (στα- δίοισι Herodotus) — 18 γεωργικώτεροι om MNα(δ) || 17.18 οἱ δὲ τούτων πολὺ γεωργικώτεροι (πολυγεωργότεροι Reiske)] οἱ δὲ πολλὴν ἔχουσι, παρασάγγῃσι, οἱ δὲ ἄφθονον λίην Herodotus 18 σχοίνοις Reiske σχοίνοισι Herodotus)

451
καθάπερ οἱ Αἰγύπτιοι·

καὶ ἐν κτήσει θρεμμάτων πολυκτεανώτερος τοῦ Πολυφήμου ἦν ὁ Δάρδανος, [*](( ψ 221 ))

  • τοῦ τρισχίλιοι ἵπποι ἔλος καταβουκολέοντο.
  • Ἀλλʼ ἐπειδάν τις τὰς χρείας παρωσάμενος ἀντεξετάζῃ αὐταῖς τὰ ἀγαθά, εὕροι ἄν, οἶμαι, ταύτας μὲν καιρῷ, καὶ νόμῳ, καὶ ἡδοναῖς, καὶ ἔθεσιν, καὶ τύχαις, ἄνω καὶ κάτω εἰς τιμὴν καὶ ἀτιμίαν μεταβαλλομένας

    τὸ δὲ ἀγαθὸν ἑδραῖον, βέβαιον, ἀκλινές, ἰσόρροπον, κοινόν, ἀνέμητον, ἄφθονον, ἀνενδεές, μήτε αὔξησιν χωροῦν, μήτε ἐνδείας ἀνεχόμενον·

    τό, τε γὰρ αὐξόμενον προσθήκῃ αὔξεται·

    ἀλλʼ εἰ μὲν ἀγαθὸν ἀγαθῷ προσελήλυθεν, οὐδὲν μᾶλλον ἢ προσθήκῃ νόει ἀγαθὸν τὸ ἀγαθόν, ἦν γὰρ ἀγαθὸν καὶ πρότερον·

    εἰ δὲ οὐκ ἀγαθὸν ἦν τὸ προσελθὸν εἰς αὔξησιν, δεινὸν λέγεις, εἰ ἔσταί τι ἀγαθὸν μεῖζον προσθήκῃ κακοῦ·

    τό, τε ἐνδεὲς ἐλλείψει ἐνδεές· ἀλλʼ εἰ μὲν τοῦ ἀγαθοῦ ἀπουσίᾳ ἐνδεῖ τὸ ἀγαθόν, οὐκ ἦν ἀγαθόν, ὁπότε ἐνέδει· εἰ δὲ ἑτέρῳ ἐνδεῖ, καὶ μὴ τῷ ἀγαθῷ, οὐ λυπεῖ τὸ ἀγαθὸν ἡ ἔλλειψις.

    [*](5. 6 καιρῷ . . νόμῳ . . τύχαις sq. vi. simil. or. 5. 4 a; 10. 7 e 7. 8 τὸ . . ἀγαθὸν ἑδραῖον, βεβαιον vi. or. 31.1 a vers finem et c εἰ γὰρ sq. || 9 ἀνέμητον, ἄφθονον, ἀνενδεές ═ or 29. 7 g τὸ δὲ ἀγαθὸν sq. | μήτε αὔξησιν χωροῦν sq. cf Archyt. ap. Stob. flor. 1. 79 Diog. Laert. VII 101 δοκεῖ δὲ πάντα τὰ ἀγαθὰ ἴσα εἶναι καὶ πᾶν ἀγαθὸν ἐπʼ ἄκρου αἱρετὸν καὶ μήτε ἄνεσιν μήτε ἐπίτασιν δέχεσθαι vi etiam infra § IV b or. 38. 6 i et quae ibi adnotavi cf. etiam Cicer. par. 3 Senec. ep. 66)[*](3 τρισχίλιαι Dav. Homerus | ἔλεος N ἕλος α(δ Δ) cum Ho- mero | κάτα βουκολέοντο Duebn. cum Homero κατεβουκολέοντο Duk. || 4 παρωσάμενος 〈μὴ〉 Dav. 〈μὴ〉 παρωσάμενος Markl. 5 αὐτοῖς Heins || 7 εἰς 〈τὴν〉 τιμὴν MNα(δ) om. φ | καὶ ἀτι- μίαν om. φ || 9 ἀνεμέσητον Reiske || 10 τό, τε γὰρ R! MN τό, τε H (Δ0)τὸ γὰρ φ α (δ)corr.Markl. | αὐξανόμενον Ϛ(δ) sed vi. p. 260.13 || 12 μᾶλλον ἢ RMN μᾶλλον τῇ cett. (δΔ) sed sequiorum usu οὐδὲν μᾶλλον ἢ οὐδὲν μᾶλλον 14. 15 εἰ ἔστι τὶ MNα(δ) || 17 τὸ ἀγα- θόν, 〈οὐκ ἦν ἀγαθόν,〉 ὁπότε (man. recent. ) et ita Scaliger (Δ))
    452

    Tί δέ, οὐχὶ καὶ ταύτῃ σκοπεῖς τὸ λεγόμενον; Καλεῖς τι ὑγείαν σώματος; τί δὲ οὐ μέλλεις; καλεῖν δὲ καὶ νόσον; φέρε οὖν διαλαβὼν ἑκάτερον φαθί. Οὐχ ἡ μὲν ὑγεία μέτρον τί ἐστιν τῆς τῶν |σωμάτων εὐαρμοστίας, [*](136 a) ἐπειδὰν ὁμολογήσῃ τῇ πρὸς τὸ ἄριστον κράσει τἀναντία, πρὸς ὕδωρ πῦρ, καὶ γῆ πρὸς ἀέρα, καὶ ἑκάτερον αὖθις αὖ πρὸς ἑκάτερον, καὶ πᾶν τι πᾶσιν;

    Ἔστιν οὖν ὅπως ποικίλον τι σοὶ ἡ ὑγεία ἔσται καὶ παντοδαπόν, οὐχὶ δὲ ἁπλοῦν καὶ ὡμολογημένον; Ἐπειδὰν γὰρ μέτρον εἴπῃς, στάσιν λέγεις· οὐδὲν γὰρ τῶν συμμέτρων μεταχωρεῖν φιλεῖ ἐφʼ ἑκάτερα, ἀλλʼ εἰσὶν αὐτῶν ἀκριβεῖς οἱ ὅροι. δʼ αὖ νόσος τί ἄλλό ἐστιν, ἢ διάλυσις καὶ ταραχὴ τῆς ἐν σώματι ἐκεχειρίας, ἐπειδὰν αὖθις συμπεσόντα ἀλλήλοις τά τε ὥσπερ πόλεως μέρη ἡρμοσμένα πολεμῇ καὶ ταράττῃ, καὶ λυμαίνηται ὑπ᾿ αὐτῶν τὸ σῶμα κλονούμενόν τε καὶ σπαραττόμενον καὶ σειόμενον;

    Ἔστιν οὖν ὅπως τὸν πόλεμον τοῦτον ἡγήσῃ [*](3. 4 οὐχ ἡ . .ὑγεία μέτρον sq. cf Plat. Tim. 82 a symp.186 sq. Alcmaeon (Diels dox. 442) Simplic in Epict. man. 83 Hermes ap. Stob. ecl. l 470 Theages ap. Stob. flor. 1. 68 || 5 ὁμολογήσῃ sq. vi. or. 20. 4 c cf. lambl. ap. Stob. fl. 5. 66 cf etiam Stob ecl. l 121. 126. 129 Ps Arist. π. κόσμου 5 ( Stob. ecl. I 271) Hermes ap. Stob ecl. l 291 Plat. Tim 32 c lulian. IV 143 c Lu- cian. amor 19 || 12 ἡ δʼ αὖ νόσος sq. vi. etiam or. 28. 4 d 14 συμπεσόντα ἀλλήλοις sq. vi. or. 7.1e εἰ δὲ sq. || 15 λυμαίνηται sq. vi.or. 7.1e et 2a || 17 τὸν πόλεμον τοῦτον sq. vi.or. 37.1 d ; 35.7 e) [*](2 μέλεις MN | καλεῖν (scil μέλλεις cui non obstare infinit. praes. docent p 91. 9; 189.8; 197. 25 ; 245. 3)] καλεῖς φα(δ Δ) 3 ἑκάτερον om. MNα(δ) || 6 καὶ γῆ — 7 πρὸς ἑκάτερον om. M καὶ (ante ἑκάτερον) om N φ α(δ) || 7 πᾶν τι πᾶσιν Hob. παντὶ πᾶσιν παντάπασιν N πᾶντα πᾶσιν cett. (δΔ) || 8 οὖν om. Ϛ (δ) 9 δὲ (post οὐχὶ) om MNα(δΔ0) || 10 γὰρ ἂν μέτρον MNα(δ) γὰρ ἄμετρον Schottus || 11 ἐφʼ (ante ἑκάτερα) om. MN || 14. 15 τά τε ὥσπερ 〈πόλεως μέρη〉 ἡρμοσμένα (coll. p. 77. 14 sq.) Hob. τά τε ὥσπερ ἡρμοσμένα codd (δ) τὰ τέως περ ἡρμοσμένα H (Δ) τὰ τέως προηρμοσμένα Heins. τὰ τέως παρηρμοσμένα Reiske)

    453
    ἀπλοῦν καὶ ἕνα; || Ὀλίγου μέντʼ ἄν ἧν ἡ ἰατρικὴ ἀξία. [*](Ed. Duebn. p. 154) Νῦν δὲ τὸ πολυμερὲς καὶ πολύφωνον τοῦ τῶν σωμάτων πολέμου, ἃς καλοῦμεν νόσους, ἐγέννησεν τέχνην παντοδαπήν, καὶ μεστὴν ὀργάνων ποικίλων, καὶ πολλῶν φαρμάκων, καὶ σιτίων, καὶ διαιτημάτων.