Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Ἀκούσῃ γοῦν τοῦ Διὸς αὐτοῦ λέγοντος, [*]((α 32/4))

  • ὢ πόποι, οἷον δή νυ θεοὺς βροτοὶ αἰτιόωνται·
  • ἐξ ἡμέων γὰρ φασὶ κακʼ ἔμμεναι, οἱ δὲ καὶ αὐτοὶ
  • σφῇσιν ἀτασθαλίῃσιν ὑπὲρ μόρον ἄλγεʼ ἔχουσιν.
  • Περὶ δὲ τῶν ἀγαθῶν ἀνθρώπων οὐκ ἀκούσῃ τοιοῦτον οὐδὲν λέγοντος, οὐδὲ ἀπωθουμένου τὴν αἰτίαν, οὐδὲ ἀποτιθεμένου τὴν φροντίδα, ἀλλʼ αὐτὸ τοὐναντίον· [*]((Κ 243/5))

  • πῶς ἂν ἔπειτʼ Ὀδυσῆος ἐγὼ θείοιο λαθοίμην,
  • οὗ περὶ μὲν πρόφρων κραδίη, καὶ θυμὸς
  • ἀγήνωρ
  • ἐν πάντεσσι πόνοισι, φιλεῖ δέ ἑ Πάλλας Ἀθήνη;

    Τίς οὖν οὐκ ἂν εἴποι τὸν Ὀδυσέα ἀγαθὸν εἶναι θείᾳ μοίρᾳ, οὗ μέμνηται μὲν ὁ Ζεύς, κήδεται δὲ ἡ Ἀθηνᾶ. [*](2 αὐτοφυοῦς ἀσθενείας vi. or 8. 7 et quae ibi adnotavi 3 κολακεύουσα διὰ ἡδονῶν vi. or 20. 6 h 37. 7 c cf. Plat. Tim. 69 c (δέλεαρ κακῶν) republ. VII 522 Apul. dogm.Plat. lI 11 Plut. ap Stob. flor. 6. 45 lulian. lI 91 c Euseb ap Stob. ecl. II 178 Cicer. leg. l 11. 31 vi. etiam or. 29. 2 b εὐπροσώπων κακῶν or. 36. 4 h; 20. 6 h || 8 ἐξ ἡμέων sq. vi. or 41 4 a) [*](4 τὰς αὐτῆς Dav | τῆς μοχθηρίας Heins τὰς μοχθηρὰς Da ταῖς μοχθηραῖς Markl. (Duebn.) || 7 βροτοὶ (βρο in ras.) R! 9 σφῖσιν R (pr man.) N || 11 ἀπωθουμένου (ω in ras. ex o) R! || 12 ἀνατιθεμένου MN φ α(δ) | τὴν (ante φροντίδα) om. M αὐτὴν φ α (δ) || 13—16 πῶς sq. non lovis sunt apud Homerum, sed Diomedis verba; sed cf. etiam α 65 ubi πῶς — λαθοίμην lovis ex ore proveniunt | Ὀδυσσῆος N (Duk.) || 14 πέρι α (δΔ) cum Homero | πρόφων (suprascr. ρ) R! | κραδίη om MN || 17 οὖν om. M α(δ))

    447
    ἡγεῖται δὲ ὁ Ἑρμῆς, ἔραται δὲ Καλυψώ, σώζει δὲ ἡ Λευκοθέα;

    Εἰ δὲ ἀγαθὸς ἦν, ὥσπερ ἦν, διότι [*]((α 3))

  • πολλῶν δʼ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα καὶ νόον ἔγνω
  • καὶ [*]((α 4))
  • πολλὰ δʼ ὅγʼ ἐν πόντῳ πάθεν ἄλγεα ὅν κατὰ θυμόν,
  • πῶς οὐ θείᾳ μοίρᾳ αὐτῷ συνηνέχθη τὰ γυμνάσια, [*](Ed. Duebn. p.152) ἀφʼ ὧν ἀγαθὸς καὶ ἦν καὶ ἔδοξεν;

    Καὶ περιστήσαντος αὐτῷ τοῦ δαιμονίου ἀνταγωνιστὰς πολλούς, τῶν μὲν [*](134 b)βαρβάρων τὸ Γρω |ϊκόν, τοῦ δὲ Ἑλληνικοῦ τοὺς ἀρίστους Παλαμήδη καὶ Αἴαντα, τῶν δὲ οἴκοι τοὺς ἰσχυροτάτους καὶ ἀκολαστοτάτους, Κυκλώπων τὸν ἀγριώτατον, Θρᾳκῶν τοὺς ἀξενωτάτους, φαρμακίδων τὴν δεινοτάτην, θηρίων τὴν πολυκεφαλωτάτην, θάλατταν πολλήν, χειμῶνα χαλεπόν, συνεχῆ ναυάγια· προσαναγκάσας ἀλᾶσθαι καὶ πτωχεύειν, ῥάκη ἀμπισχόμενον, καὶ μετὰ ταῦτα αἰτοῦντα ἀκόλους, παλαίοντα, λακτιζόμενον, παροινούμενον·