Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

οὐ πιστεύω τῇ ἑορτῇ, πρὶν τοὺς ἑορταστὰς ἴδω φίλους. Gὐτος ἀληθινῆς ἐκεχειρίας νόμος καὶ τρόπος, ὑπὸ νομοθέτῃ τῷ θεῷ τεταγμένος, ὄν οὐκ ἔστιν μὴ κτησάμενον φιλίαν ἰδεῖν, οὐδʼ ἂν πολλάκις τὶς σπείσηται, οὐδʼ ἄν πολλάκις ἀναγράψηται τὰ υλυμπιάσιν, καὶ Ἰσθμοῖ, καὶ Νέμεα.

Κισω δεῖ ἐπὶ τὴν ψυχὴν τὸ κήρυγμα ἐλθεῖν, εἴσω τὴν ἐκεχειρίαν· [*](1 πόλεμος ἐμπεσὼν τῇ ψυχῇ ut or 37. 1 e vi. etiam τὸν ψυχῆς ἀγῶνα or. 1. 4 c 7 ποῖ τὶς τράπηται ut or 29. 7 l:23. 7 c 9 Παναθήναια sq. vi. etiam or. 16. 2 m 13 Κινάδων cf. enoph. Hell 3 3. 4 14 Φάλανθος cf Plut. Pyth. or.27 Horat.οd. 2. 6. 12) [*](2 σιδηροφορῶν et πορφυρῶν Steph. σιδηροφόρον et πορφόρον Dav. || 4 λυμαίνεται φα(δΔ) || 7 τράπηται 〈καὶ〉 τίνα MNα(δ⁰) εὕροι BMΚVα(δ Δ⁰) || 9 (et 12) ἀλλὰ 〈καὶ〉 MNα(δ) || 11 γυμνο- ποδίαι MNφα(δ) || 12 χοροί] χρόοι P (sine acc .) | IV 13ʼγή- πολις Ll 14 τοῖς (ante ἐφόροις corr c τοὺς) R! || 15 〈τοῖς〉 Σπαρτιάταις M α(δ) 18 οὐό, ἂν — 19 σπείσηται om Du bn. | 19 σπείσηται] σπάσηται MN | τὰ (ante λυμπιάσιν) del Lav. 2 | 20 νέμεᾳ V νεμέα MN νεμέᾳ ϛ(δΔ))

412
ἕως δὲ ἄσπονδος καὶ ἀκήρυκτος ὁ ἐν ψυχῇ πόλεμος, ἄφιλος ἡ ψυχὴ μένει, ἐχθρά, σκυθρωπῇ. Ταῦτα αἱ Ποιναί, ταῦτα αἱ Ἐρινύες, τὰ δράματα, αί τραγῳδίαι. Διώκωμεν τὴν ἐκεχειρίαν, παρακαλῶμεν φιλοσοφίαν· ἡκέτω, σπενδέσθω, κηρυττέτω.

[*](λ΄)

Εἰ προηγούμενος ὁ τοῦ κυνικοῦ βίος.

Bούλομαί σοι κατὰ τὴν τοῦ Δυδοῦ σοφίαν ποιῆσαι μῦθον· διαλέξονται δέ μοι ἐν τῷ μύθῳ οὐχ ὁ λέων, οὐδὲ ὁ ἀετός, οὐδὲ τὰ τούτων ἔτι ἀφωνότερα, αἱ δρύες, ἀλλʼ ὡδί μοι λελέξεται·

δεὺς ἥν καὶ οὐρανὸς [*](1 ἄσπονδος καὶ ἀκήρυκτος . . πόλεμος cf. Plut. n. posse suar. viv.14 Dio Chrys. 74.3 ὁ γὰρ τῆς κακίας πόλεμος διηνεκὴς ἄπασι πρὸς ἄπαντας ἄσπονδος ὢν καὶ ἀκήρυκτος 2. 3 ταῦτα αἰ Ποιναὶ . . αἰ Ἐρινύες sq. vi. or. 13. 9 a sq. simil. etiam or. 33.8 c 9 κατὰ τὴν τοῦ Λυδοῦ σοφίαν vi. or. 15. 5 a; 19. 2 a cf. Themist. 32 359 c Dio Chrys. XII 7 lulian. l 2 b ἀλλʼ οἱ μὲν ἐπειδὰν καινόν τινα μῦθον . . . φέρωσιν αὐτοὶ ξυνθέντες . . πλέον θαυ- μάζονται || 10 διαλέξονται . . λέων . . ἀετός . . δρύες vi. or. 32. 1a) [*](2 σκυθρωπῇ (θρ in ras. ex τρ) R! || 4 φιλοσοφίαν] φιλίαν Markl. || 5 κηρυττέτω· τέλος V) [*](Codices RMNα (= Stephanus) φ ( Paccius): H (teste Davisio)) [*](12 in mge μῦθος (man. recentis.) R) [*](6 · R! || 8 in nge λʹ H κ΄Μ |εἰ — βίος R additis λόγος κʼ φᾶ τοῦ αὐτοῦ εἰ — βίος M εἰ — βίος τοῦ αὐτοῦ N || 9 τοῦ ante Λυδοῦ) om. Mα(θ) corr. Markl. Αἰσώπου Dav.)

413
καὶ γῆ· οὐρανῷ μὲν πολῖται θεοί· τὰ δὲ γῆς θρέμιματα, οἷ ἄνθρωποι, οὔπω ποτὲ ἐν φωτὶ ἡσαν.

Καλεῖ [*](123b)δὴ Ζεὺς Προμηθέα, καὶ αὐτῷ προστάττει κα τανεῖμαι τῇ γῇ ἀποικίαν, ζῷον ἀπλοῦν, κατὰ μὲν τὴν γνώμην ἐγγύτατα ἡμῖν τοῖς θεοῖς, τὸ δὲ σῶμα αὐτῶν ἔστω λεπτόν, καὶ ὄρθιον, καὶ σύμμετρον, καὶ ἰδεῖν ἥμερον, καὶ χειρουργεῖν εὔκολον, καὶ βαδίζειν ἀσφαλέςʹ.

Πείθεται ὁ Προμηθεὺς Διί, καὶ ποιεῖ ἀνθρώπους, καὶ οἰκίζει τὴν γῆν.

Οἱ δὲ ἐπεὶ γενέσεως ἐπελάβοντο, οὐ χαλεπῶς διέζων· καὶ γὰρ τροφὴν αὐτοῖς ἀποχρῶσαν γῆ παρείχετο, λειμῶνας δασεῖς, καὶ ὄρη κομῶντα, καὶ καρπῶν χορηγίαν, ὅσα γῆ φέρειν φιλεῖ μηδὲν ὑπὸ γεωργῶν ἐνοχλουμένη·

παρείχοντο δὲ καὶ αἱ νύμφαι κρήνας καθαρὰς καὶ ποταμοὺς διειδεῖς, καὶ ἄλλων ναμάτων εὐπόρους τὲ καὶ δαψιλεῖς πηγάς·