Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Τὸ δὲ τούτων αἴτιον ἀπιστία φιλίας, καὶ πλεονεξίας ἔρως, καὶ ἀπορίας [*](2 μετρουμένους μετρῳ ut or. 32. 9 c || 6 τῷ Ιλαύκῳ sq. vi. or. 32. 5 b etiam or. 39 1 a cf. lulian. ep. 19. 387 c Crat. ep. 15 Horat. sat. l 7. 17 || 10 τῇ γνώμῃ sq. vi. or. 40. 1 c vers finem 12 πάντα μεστά ut or. 23 6 b: 26.2 g; 27.9 a etiam or.1.8a; 4.5a al. || 13 θαλαττίων καὶ ἠπειρωτικῶν ut or. 11. 5 b; 10 5 i; 25. 4 a; 37. 6 f etiam or. 2. 9 b || 15 τῆς γῆς καὶ τῆς θαλάττης scil. quibus homines propter aviditatem πράγματα παρέχουσι vi. or. 36. 2 b: 29. 3 a || 16 μεταλλευόντων so vi or. 36. 2 b || 20 πλεονεξίας ἔρως cf. Senec. ep.73.2 ‘ulla liberalitas tam plene occurrere potest ut cupiditates illorum quae crescunt dum implentur exsatietʼ) [*](1 ἀπονητεί R! (pr. man.) ἀποινὶ Heins. cum σ2 (‘sine pretioʼ) 2 μέτρῳ om. Bφ ||3 χρείαν 〈ἔχειν〉 λαβόντα Reiske 4 κτησάμενον] αἰτησάμενον Markl ||5 αἰτίαν] ἀξίαν Orelli || 8 ἑκατόμβοια α(δ) ἐκατόμβοιοι ἑκατόμβην M Ὅμηρὸς· 〈ἀδίκως γε〉 Reiske |εἰ δὲ] εἰ δὴ BNVα(θ) corr. Markl. εἰ γὰρ Reiske)

406
δέος, καὶ μοχθηρίας ἔθος, καὶ ἡδονῆς πόθος· ὑφʼ ὧν τὸ φιλεῖν ἐλαυνόμενον, καὶ κατορυττόμενον, καὶ βαπτιζόμενον, μόγις που σώζει ἀμαυρὰ ἴχνη καὶ ἀσθενῆ· καὶ τὸ κοινότατον καὶ ἀταμίευτον καὶ ἀφοθονώτατον, διὰ τὴν τῶν χρωμένων σπάνιν, εἴ που καὶ γένeιτο τῆς Ἑλλάδος ἢ τῆς βαρβάρου γῆς, ᾄδεται τοῦτο, καὶ μύθου σχῆμα ἔχει, καὶ ἀπιστεῖται αὐτοῦ ἡ ἀκρίβεια. Καὶ μάλα εἰκότως.

Ἧλθεν ἐπὶ τὴν Ἀσίαν Ἡλλη |νικὸς στόλος νεῶν χιλίων, [*](17a) πλῆθος ἀνδρῶν τὸ καλλιστεῦον τῆς Ἑλλάδος, ὁμόσκηνον καὶ ὁμοδίαιτον, δεκαετεῖ χρόνῳ ἀντικαθημένων αὐτοῖς ἐχθρῶν βαρβάρων.

δὲ φήμη τῶν ἔργων τούτων ἐμπεσοῦσα εἰς τὴν Ὁμηρου ᾠφδήν, οὐκ [*](Ed. Duebn p.19)ἔσχεν || ἡμῖν ἑταιρείαν εἰπεῖν ἀκριβῆ ἐν τοσούτῳ στόλῳ καὶ χρόνῳ, πλὴν μιᾶς, Θετταλικοῦ μειρακίου πρὸς Λοκρὸν ἄνδρα· ἧς οὐδὲν Ὅμηρος διηγήσατο οὔτε πρὸς ἡδονὴν τερπνότερον, οὔτε πρὸς ἀρετὴν ἀγωγότερον, οὔτε πρὸς μνήμην ἐπικυδέστερον.

Γὰ δὲ ἄλλα τοῦ Ὁμήροῦ εἰ σκοποίης, πόλεμοι πάντα, καὶ θυμοί, καὶ ἀπειλαί, καὶ μῆνις· καὶ τὰ τούτων τέλη οἶμωγαί, [*](1 ἡδονῆς πόθος nam propter voluptatem speratam omnia haec aguntur vi or 32. 6 a || 3 ἀμαυρα ἴχνη nam tria tantum vel quattuor amicitiae exstant exempla scil. Aristogiton Har- modius, Achilles Patroclus, Orestes Theseus || 15 πλὴν μιᾶς scil. Achillis Patrocli vi. or. 18.8 a cf Plut. amic. mult. 2 Pa Pluot. vit. Hom. 185 Themist 22.(271 a) || 17 ἡδονὴν . . ἀρετὴν sq nam haec duo coniuncta sunt in Homero vi. or. 26. 2 d; 25 7 h simil. etiam or. 17. 5 e) [*](1 ἐλαυνόμενον R! || 3 μόλγις (sic!) M ||5 τῶν χρωμένων ] τῶν χρημάτων MN φα(δ) corr. Markl. τοῦ χρήματος Heins. || 6 et p. 407 1 2 ᾄδεται (ᾄδ in ras. ex αἰδ) R! || 9 in mge Λʹ numerus quaternionis R! || 9.10 χιλίων νεῶν M ||11 δεκαέτει R! || 11. 12 ἀντικαθισταμένων M || 13 εἰσπεσοῦσα α(θ) || 17 τερπνότατον M 19 πόλεμοι (οι in ras.) R!)

407
καὶ στόνοι, καὶ θάνατοι καὶ φθοραί, καὶ ὄλεθροι.

Ἄι. δεταί που καὶ διήγημα Ἀττικὸν ὑπὸ φιλίας σεμνυνόμενον ἐν πολλοῖς τοῖς Ἀθηναίων λόγοις· ἕν τοῦτο ἄξιον τῆς Ἀθηνᾶς, ἄξιον τοῦ Θησέως, φιλία καλὴ καὶ δικαία ἀγαθῶν ἀνδρῶν, ἥ παρέδωκεν ἀμφοτέροις ἐπὶ τυράννῳ κοινὸν ξίφος, καὶ σύνθημα κοινόν, καὶ κοινὸν θάνατον·

μεθʼ ἢν οὐκέτι ὄ〈ναρ μετέχει〉 φιλίας Ἀττικήν, ἀλλὰ πάντα ὕπουλα, καὶ σαθρά, καὶ ἄπιστα, καὶ διαβεβρωμένα, μεστὰ φθόνου, καὶ ὀργῆς, καὶ ἀπειροκαλίας, καὶ φιλοχρηματίας, καὶ φιλοδοξίας.

Κἂν τὴν λοιπὴν Ἑλάδα ἐπίῃς, ἀφθονίαν ὄψει σκυθρωπῶν διηγημάτων, ἄνδρα ἀνδρὶ συμπεπτωκότα, καὶ πόλιν πόλει, καὶ γένος γένει·

οὐ τὸ Δωρικὸν τῷ Ιωνικῷ μόνον, οὐδὲ τὸ Βοιώτιον τῷ Ἀττικῷ, ἀλλὰ καὶ ωνας ωσιν, καὶ Δωριέας Δωριεῦσιν, καὶ Βοιωτοὺς Βοιωτοῖς συμπίπτοντας, καὶ Ἀθηναίους Ἀθηναίοις, καὶ Θἀηβαίους ἄηβαίοις, καὶ Κορινθίους Κορινθίοις, συγγενεῖς καὶ συνεστίους πολεμίους, πάντας πᾶσιν ἐπιτιθεμένους, τοὺς ὑπὸ τὸν αὐτὸν ἤλιον καὶ τὸν αὐτὸν αἰθέρα καὶ τὸν αὐτὸν νόμον, καὶ τὴν αὐτὴν φωνὴν [*](17 b)ἱέντας, καὶ |τὴν αὐτὴν γῆν νεμομένους, καὶ καρποὺς [*](2 διήγημα λττικὸν scil. Harmodii Aristogitonis cf. Plut. amic. mult 2 vi. etiam or. 18 2 b || 10 φιλοχρηματίας. καὶ φιλοδοξίας cf. quae de his vivendi ratοnibus exposuit Dio Chrys. I|V 83 || 12 σκυθρωπῶν διηγημάτων scil πολέμων vi. or 32. 10 k || 18 συγγενεῖς sq cf. Dio Ghrys. 74. 3 || 19 τοὺς ὑπὸ τὸν αὐτὸν ῆλιον sq. cf. Dio Chrys. 74. 26) [*](4 τῆς Ἀθηνᾶς, ἄξιον om. M || 5 ἀγαθῶν (ἀγα in ras ) R! 6. 7 ἢ καὶ κοινὸν Nα(δ) || 7 οὐκέτι ἄ〈ναρ μετέχει〉 φιλίας (ut p. 193. 5) Hob. οὐκέτι οφειλιας R οὐκέτι ὄφελος φιλίας cett. (δΔ) οὐκέτι φιλία Dav || 8 ττικήν R Ἀττικῆς cett. (δ Δ⁰) Ἀτ- τικὴ ἦν Da ττικῆς ἦν Duebn. |ἀλλὰ in ras. R! || 9 μεστὰ H μετὰ cett. (θ) corr. Makl || 14 ἐπίῃς RBHV a ἐπείπῃς cett. (δ) 21 ἰέντας HMΝ |καὶ] πρὸς Reiske)

408
τοὺς αὐτοὺς σιτουμένους, καὶ μιυστήρια τὰ αὐτὰ τελοτμένους·