Dialexeis

Τί δʼ ἄν ἦν μνήμη τοῦ Ὁδύσεως, ἐὰν ἀφέλῃς αὐτοῦ τὰ δυσχερῆ; τίς δὲ τοῦ Ἀχιλλέως, ἐὰν ἀφέλῃς αὐτοῦ τὸν Κκτορα καὶ τὸν Σκάμανδρον, καὶ τὰς [*]((Ι 328))

ἑνδεκα δὲ ἠπειρώτιδας; Tὸν μὲν γὰρ ρακλέα οὐδὲ ἄλλοθεν οἱ ἄνθρωποι προσέθεσαν ἂν φέροντες τῷ Διί, μὴ οὔσης τῆς πρὸς τὰ κακὰ ὁμιλίας, ἀγωνισαμένης αὐτοῖς· ἐὰν ἀφέλῃς αὐτοῦ τὰ θηρία, καὶ τοὺς δυνάστας, καὶ τὰς ἄνω καὶ κάτω ὁδούς, καὶ τὰ δεινὰ ἐκεῖνα πάντα, ήκρωτηρίασας τὴν ἀρετὴν τοῦ Ἡρακλέος.

Ὀλυμπιάσιν [*](5 τίς δʼ ἂν ἧν μνήμη sq. vi. or. 38. 7 c et e || 9 τὸν. . Ἡρακλέα sq. vi. or. 38. 7 g cf. Κpict. diss. lI 16. 44 Cicer. Tusc. I 14. 31 Simplic in Epict. man. 91 (Hercules Theseus Diogenes Socrates) || 14 — p. 400.2 Ὀλυμπίασιν καὶ Πυθοῖ.. κότινον λαβεῖν οὐδὲ μήλων τυχεῖν vi. or. 29. 1 a; etiam or. 1. 4 a; 35. 8 a) [*](5 ἦν om. θ || 8 μὲν] δὴ lomerus | σὺνηυσὶ GX || 9.10 οὐδὲ ἄλλο- θεν] οὐδὲ 〈 γνωρίσαντες〉 ἄν ποθεν Reiske || 10 οἱ ἄνθρωποι ‘Her- culis namque originem nulla alia causa est cur Hommerus retulit in Iovem’ ο | πρσέθεσαν (suprascr ο) R! |ἂν e versu 11 in suum locum remisit Hob. om. codd. (δ Δ) | τῷ (ante Διὶ) om. BH 11 μὴ οὔσης (an μὴ σωθείσης ?) (eadem structura qua p. 435. 5) Hob. μέσης codd. εἰ μὴ μέσης φα(θ) ἐκ μέσης Reiske ἦ ἐκ τῆς Dav. (Duebn.) εἰ μὴ (ἐκ) τῆς Duk. (Orelli) εἰ μὴ ἐξ ἴσης Markl. τῆς (ante πρὸς) e versu 12 (vel e margine) in suum locumo re- misit Hob. |τὰ (ante κακὰ) om. α(θ) corr. Dav ἀγωνισαμένης DFHBYU (add. ἂν in Mge) ἀν ἀγωνισαμένης RW ἀνταγωνισαμένης cett.(δΔ) ἀνταγωνισαμένου Reiske ἀνταγωνισάμενον Orelli || 11.12 αὐτοῖς (i. 6. τοῖς ἀνθρώποις pugnat enim pro hominibus) της FWZQ (suprascr. ἧ) αὐτῆς V T (suprascr. οις) αὐτοῖς U (in mge τῆς) cert. (θ) αὐτοῖς (τῆς) ἀρετῆς Dav. (Duk.) ἀρετῆς Markl. (Duebn.) γὰρ αὐτοῖς Peiske || 12 τὰ (ante θηρία) om. BH 14 Ἡρακλέος (man. alt .) HΖT Ἡρακλέους (pr.man .) cett.(δΔ) )