Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
Καὶ αἱ μὲν ἄλλαι τέχναι, πρόσω ἰοῦσαι, κατὰ τὴν εὕρεσιν εὐστοχώτεραι γίγνονται, ἐκάστη περὶ τὰ αὐτῆς ἔργα·
φιλοσοφία δέ, ἐπειδἀν αὐτῆς [*](2 πόλεμοι τὸ σκυθρωπότατον vi. or. 24. 6 b etiam or. 29. 2 c; 35.5 a || Τυρρηνὴ σάλπιγξ vi. or. 25. 7 a ||9 χαλεπὸν εὑρεῖν ut or. 1. 8 a; 11. 7 g; 15. 1 a al. || 13 φιλοσοφία δέ sq. vi or.15. 2 b) [*](1 πολεμοῦσιν om. B || 3 ἢ] ἡ BQα(δ) || 4 Τυρρηνικὴ BB (man altera) φ) [*](Codices FBMNQVα (= Stephanus) φ (= Paccius): H (teste Davisio)) [*](9 χαλεπὸν — p. 380. 2 ἰσορρόπων np | χαλεπὸν — 11 ἀπο- ρεῖν x || 11 καὶ αἰ μὲν — 12 γίγνονται v (: πρόσω anonym.)) [*](9 in mge σημείωσαι· ὅτι διʼ εὐπορίαν φρονήσως ἀπορία κρίσεως ὧν ἐφρονήσαμεν τοῦ βελτίονος περιγίνεται (vet. schol a) P) [*](6 〈 ΑΓ΄·〉 Hob. || 8 in mge βʹ R! δ⁰ | τί τέλος φιλοσο- φίας P περὶ τοῦ τί sq. M additis λόγος λδ φᾶ Μαξίμου (τοῦ) Τυρίου Πλατωνικοῦ (φιλοσόφου) φιλοσοφρούμενα (λόγοι τριάκοντα ἴξ) NQV(B) τί (τὸ) τέλος (τῆς) φιλοσφίας BNV(Q) ὅτι οὐκ ἔστι τὸ τοῦ φιλοσόφου τέλος ἡ ἡδονή Heina. || 9 κυνδινεύει x (in mge R 20) || 13 τὰ ἔργα αὐτῆς V)
Τὰς μὲν οὖν πολιτικὰς διαδικασίας εὐθύνει ψῆφος καὶ ἀριθμὸς δικαστῶν, καὶ γνώμη ῥήτορος, καὶ δήμου χεῖρες· ἐνταῦθα δὲ τίς ἡμῖν παρέσται δικαστής, καὶ τίνι ψήφῳ τἀληθὲς κρινοῦμεν;
Αόγῳ; ἀλλʼ οὐκ ἂν ἔχοις εἰπεῖν λόγον, ὅτῳ οὐκ ἄν ἐξεύροις τὸν ἐναντίον. Πάθει; ἀλλʼ ἄπιστος ὁ δικαστής. Πλήθει; ἀλλὰ πλείους οἱ ἀμαθέστεροι. Δόξῃ; ἀλλὰ τὰ χείρω ἐνδοξότερα.