Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Ἐπιτολμήσαιμι δʼ ἄν ἔγωγε εἰπεῖν, ὡς οὐδεὶς ἡδονῆς Διογένους ἥν ἐραστὴς ἀκριβέστερος. Οὐχ ἑστίαν ἔνεμεν, ἐπίλυπον γὰρ οἰκονομία· οὐ πολιτείας ἐφήψατο, ἀνιαρὸν γὰρ τὸ χρῆμα· οὐκ ἐπειράθη γάμου, ἤκουεν γὰρ τὴν Ξανθίππην· οὐκ ἐπειράθη παιδοτροφίας, ἐώρα γὰρ τὰ δεινά· ἀλλὰ ἄφετος παντὸς τοῦ δεινοῦ, ἐλεύθερος, ἄφροντις, ἀδεής, [*](1 θυλάκῳ vi. or. 1. 9 g cf. Lucian. vit. auct. 9 || 10. 11 με- τρεῖς ... μέτρῳ ut or.35 2i ceterum alludit Protagorae illud πάν- των χρημάτων μέτρον ἄνθρωπος s cf. liog. Laert. lX 51 || 12 ἐπι- τολμήσαιμι sq. ut or. 1. 8 a ; 26. 3 a || 14 οὐχ ἑστίαν ἔνεμεν sq vi. or. 36. 5 b cf. Lucian. vit. auct. 9 Diog. ep. 47 Diog. Laert. VI 38 (ἄπολις, ἄοικος sq.) vi. etiam or. 36. 3 b τὸν γυμνὸν sq. 17.18 ἄφετος sq vi. or. 36. 5 b || 18 ἐλεύθερος cf. Diog ep. 7 Lucian. vit. auct. 7 Demon. 3 vi. etiam or. 7. 5 a vers. finem) [*](4 ὀδύρεται — 7. 8 μαχόμενος n ||13 ὡς οὐδεὶς — p. 378. 3 ἀφθόνοις n) [*](2 κράτη R || 3 μὲν (ante ἡδονῆς) adrasum (sed punctis subter litteras positis in integrum restitutum) R! |λύπη R!H λύπη certt. (δΔ) ||4 στένει] στένει ει στένει Η στόλῳ στένει QV (in mge) φ 6 ἀνιᾶται — ἀπελαυνόμενος om φ || 11 ἀλγήσειας Markl. || 12 ἐπι- τομήσαιμι (suprascr. λ et η in ras ) H || 14 γὰρ 〈ἡ〉 οἰκονομία Reiske ||17 τὰ δεῖνα] τὸν δεῖνα Reiske τὸν Κλειίου Markl.)

378
ἄλυπος ἐνέμετο τὴν πᾶσαν γῆν, ὡς οἶκον ἕνα, μόνος [*](κΘ΄)ἀνθρώ |πων ἡδοναῖς συνὼν ἀφρουρήτοις καὶ ἀταμιεύτοις [*](9a) καὶ ἀφθόνοις.

Τὸυ Διογένην ἐῶμεν, καὶ μετίωμεν τοὺς νομοθέτας, καὶ πολιτείας σκεψώμεθα. Μή με οἰηθῇς ἐπὶ Σύβαριν ἥξειν, μηδὲ Συρακοσίων μνησθήσεσθαι τῶν ἁβροτάτων, μηδὲ Κορινθίων τῶν φιληδόνων, μηδὲ Χίων τῶν πλουσίων, μηδὲ Λεσβίων τῶν εὐοινοτάτων, μηδὲ Μιλησίων τῶν εὐειμονωτάτων·

ἀλλʼ ἐπὶ τοὺς ἡγεμόνας ἔρχομαι, ἐπὶ Ἀθηναίους ἔρχομαι, καὶ τὰ Λακεδαιμονίων ἐξετάζω. Μάστιγες αὗται καὶ πληγαὶ Αακωνικαί, καὶ θῆραι, καὶ δρόμοι, καὶ δεῖπνα λιτά, καὶ στιβάδες εὐτελεῖς·

ἀλλʼ ὁρῶ καὶ τούτων τὰ τερπνά. Κὺ γε, ὧ Αυκοῦργε, σμικρῶν πόνων μεγάλας ἡδονὰς ἀντεισάγεις· ὀλίγα δούς, μεγάλα ἔλαβες· ἐφημέρους δοὺς πόνους, ἡδονὰς διηνεκεῖς ἀντέλαβες.

Τινες, λέξει, Χπαρτιατικαὶ ἡ Θοναί; Πόλις ἀτείχιστος, ἄφοβος, ἄπειρος πυρός, [*](1 ἄλυπος cf Lucian. Dem. 3 Epist. diss. III 22. 48 οὐκ εἰμὶ ἄλυπος; οὐκ εἰμὶ ἄφοβος; οὐκ εἰμὶ ἐλεύθερος ; ἐνέμετο τὴν πᾶσαν γῆν vi. or. 36. 5 b cf. Lucian. eyn. 17 vi. etiam or.15. 9 c; de Socrate or. 3 7 a vi. etiam or. 9. 6 g | ὡς οἶκον ἕνα vi. or. 13. 6 a cf. Cicer. nat deor ll 158 LucIan. eyn. 15 Demetrius ap. Senec benef VII 1 ||5 ἐπὶ Σύβαριν sq vi. supra § lII b sq. 11 μάστιγες αὗται καὶ πληγαὶ Λακωνικαί νi. or. 34. 9 h 23. 2 d etiam or. 19. 5 e cf. Dio Chrys 25. 3 Lucian. Anach. 38 Epict. diss. l 2 2 ||12 θῆραι καὶ δρόμοι vi. or. 23. 2 d || 17 πόλις ἀτεί- χιστος cf. Dio Chryvs. 78. 40 Diog. ep. 27) [*](4 τὸν Διογένην — νομοθέτας (: μετίωμεν) || μή με — 8 εὐοινοττων no 15 δοὺς πόνους — 16 ἀντέλαβες x) [*](1 ἄλυπος 〈δὲ 〉 ἐνέμετο BM ||2 in mge ΚΘ΄vet.numer.quater R! || 4 〈ἀλλὰ〉 τὸν v |〈μὲν〉 ἐῶμεν ν || 5 μή τε NV μή μου n 8 εὐβινοτάτων n || 12 θῆρες MΝ || 13 τὸ τερπνόν Markl. || 14 ἀν- τισάγεις M ἀντεισάσεις H ἀντισάζεις φα(δ) corr. Steph. Heins ἀντισηκοῖς Orelli om. V || 16 διηνεκεῖς om. x | λέξεις ϛ(δΔ) 16. 17 〈αἱ〉 Σπαρτιατικαὶ Reiske (Duebn.) || 17 ἄφοβος] φόβου Markl. | πυρός del. Markl.)

379
ἀθέατος πολεμίων, ἀθέατος ξενικῶν ἀσπίδων, || ἀνή [*](Ed Duebu p.10) κοος στόνων, ἀνήκοος ἀπειλῆς.

Τί δʼ ἄν εἴη φόβου λυπηρότερον; τί δὲ δουλείας ἀνιαρότερον; τί δὲ ἀνάγκης ἐπιπονώτερον; ὅταν δὲ ταῦτα ἀπαλλάξῃς πόλεως, πολλὰς αὐτοῖς ἡδονὰς ἀντεισάγεις.

Κκείνης τῆς ἡδονῆς θρέμμα ἦν ὁ Λεωνίδας, ἐκείνης ὁ Ὀθρυάδας, ἐκείνης ὁ Καλλικρατίδας.

‘Ἀλλʼ ἀπέθνησκον οὗτοιʼ. Ἀπέθνησκον καλῶς· “Υπὲρ ποίων ἡδονῶνʼ; Καὶ γὰρ τῶν σωμάτων ἐκκόπτεται μέρη ὑπὲρ ῥᾳστώνης τοῦ ὅλου.