Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Ἐγὼ δὲ οἶμαι καὶ αὐτὸ τοὐναντίον, διὰ τούτων [*](4.5 χρυσοῦ χαλκόν ut Glaucus ille Homericus or. 35.3a; 39 1a cf. Crat. et. ep.15 8.9 οὕτως ἀμέλει ...οὐδεὶςsq.vi.or. 36.3 d τίς οὕτως ἀνόητος sq. || 11. 12 ὡς . . εἴποι ἄν τις τῶν ἀγροικοτέρων ═ or. 37. 1a ὄναρ sq. ═ 15 ἐγὼ δὲ sq. cf. Diog. Laert. X 129 ἔστιν ὅτε πολλὰς ἀλγηδόνας ἡδονῶν κρείττους νομίζομεν, ἐπειδὰν μείζων ἡμῖν ἡδονὴ παρακολουθῇ πολὺν χρόνον ὑπομείνασι τὰς ἀλγηδόνας) [*](10 δυρερασίστερος in mge repetit. (schol vet. a) R) [*](2 ἑκὼν πονῶν || 3 οὐδεὶς Nα(δΔ⁰) || 7 κἂν 〈μὴ〉 ἰσοστάσιοι Reiske λυσιτελεῖν (ν in ras. ex σ?? R! || 10 ἐρᾶν R! (═ ‘zu gefallen ut ὡς ἔπος εἰπεῖν, συνελόντι εἰπεῖν al. an subaudiendum λέγων?) ἐρῶν cert. (δΔ) ἡ in ras R! τί Orelli | εἴη ὁ] εἴη οὖτος Steph. οὗτος εἴη Duk. ὁ del Orelli | δυσερασίστερος (ut κλεπτίστα- τος, λαλίστερος alia) RV (in mage rubr. col.) δυσεραστίτερος N (in mge) δυσεραστότερος Bα(δΔ) δυσεράστερος MΝ (suprascr. οτ) δυσεραστότατος (in mge σημείωσαι) V Steph. (Duk.) δυσα- ρεστότατος Heins δυσερώτερος Markl. δυσεραστότερον Orelli 12 ἀγροικοτέρων] ἀστειοτέρων Reiske || 14 σχολὴ R | κάλλος (alterum) om. MN φα(δ) corr. Heina. κάλλος καλὸν Grelli (Duk.) ἥδιστον εἴη] ἡδονῇ συνείη Reiske)

373
ἀποφαίνεσθαι τὴν ἡδονὴν πάντων χρημάτων αἱρετωτέραν, ἧς εἵνεκα ἄν τις καὶ θάνατον ἀλλάξαιτο, καὶ τραύματα, καὶ πόνους, καὶ ἄλλα μυρία δυσχερῆ.

Κἂν γὰρ ἄλλο ἄλλῳ ἐπιτιθῇς ὄνομα τῆς τούτων ἀξίας, Ἀχιλλεῖ μὲν ἀποθνήσκοντι ἑκόντι, καὶ τιμωροῦντι ἀποθανόντι τῷ Πατρόκλῳ φιλίαν, Ἀγαμέμνονι δὲ ἀγρυπνοῦντι καὶ προβουλευομένῳ καὶ προπολεμοῦντι βασιλείαν, τῷ δὲ Ἕκτορι ἐξηγουμένῳ καὶ προμαχομένῳ καὶ ἀριστεύοντι σωτηρίαν πατρίδος, πάντα ταῦτα ἐρεῖς ἡδονῶν ὀνόματα.

Ὥπερ γὰρ ἐν ταῖς σωμάτων νόσοις ἀγαπᾷ ὁ κάμνων τεμινόμενος καὶ ἐμπιμπράμενος, καὶ διψῶν, καὶ λιμώττων, καὶ τὰ δυσχερῆ τῇ φύσει προσιέμενος ἑκών, ἀντικαταλλαττόμενος ταῦτα τῆς προσδοκίας τοῦ ὕπνου, εἰ δὲ ἀφέλοις τὴν ἐλπίδα τοῦ μέλλοντος ἀγαθοῦ, ἀφαιρήσεις τὴν αἵρεσιν τῶν παρόντων κακῶν, οὕτω κὰν ταῖς πράξεσιν ἀντίδοσις γίγνεται πρὸς ἡδονὰς πόνων, ἣν σὺ μὲν ἀρετὴν καλεῖς, ἐγὼ δὲ τὴν μὲν ἀρετὴν δίδωμι, ἐρήσομαι δέ σε, εἰ ἄνευ τῆς πρὸς αὐτὴν φιλίας τὴν ἀρετὴν ψυχὴ εἵλετο; ἐὰν γὰρ τὴν φιλίαν δῷς, ἡδονὴν δίδως.

[*](10 ὥσπερ sq. cf Marc. Anton. V 8 δεχώμεθα ὡς ἐκεῖνα ἃ ὁ Ἀσκληπιὸς συντάττει· πολλὰ γοῦν καὶ ἐν ἐκείνοις ἐστὶ τραχέα· ἀλλὰ ἀσπαζόμεθα τῇ ἐλπίδι τῆς ὑγιείας || 17.18 τὴν μὲν ἀρετὴν)[*](14 εἰ δὲ 15 κακῶν)[*](1 τὴν ἡδονὴν om. BNQV α(δ) corr. Markl ||2 εἵνεκα (ει in ras. ex η) R! || 4 ἄλλο 〈ἐπʼ〉 ἄλλῳ Nφα (δ) | ἐπιτ . . ης (erasis duabus litteris quarum in locum man. posterior ρεψ inmissum) P ἐπιτρέψῃς Q (in mge) | ἀξίας (i e cupIditatis harum rerum) BVQ ἀ..ιας (duabus litteris evanidis; in mge ἀρετῆς) P αἰτίας φα(δΔ) om. (lac relicta) M || 10 ταῖς] τοῖς Nα | 〈τῶν〉 σωμάτων Bα(δ Δ) || 12 τῇ (ante φύσει) om. α(δ) || 12.13 προιέμενος RN ρ 13 ἀντικαταλλαττόμενος (με in ras.) P || 14 ὕπνου ] ὑγιεινοῦ Μarkl (Duk.) ὑγιοῦν Dav. τερπνοῦ Meiser || 15 〈καὶ〉 τὴν αἵρεσιν BV φα(δ) | κακῶν] δεινῶν p || 16 οὕτως BVQ)