Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

τὴν ὑπηρεσίαν καταγέλαστος; Τί δὲ τὰ τούτων ἔτι ἀτοπώτερα; εἰ τῶν μὲν ὀρνίθων ἀφελὼν τὰ πτερά, βαδιστικὰ ἐκ πτηνῶν εἶναί σοι θέλῃς, τὸν δὲ ἄνθρωπον [*](5a)πτερώσας παραδῷς τῷ αἰθέρι φέ|ρεσθαι διʼ αὐτοῦ, ὄρνιθος δίκην, οὐκ ἔσῃ καταγέλαστος τῆς ἀλλαγῆς;

Ὁπότε μηδὲ ὁ μῦθος τὸν Δαίδαλον ἠνέσχετο ἀτόπους οὕτω τέχνας πραγματευόμενον, ἀλλὰ ἀπέρριψεν αὐτῷ τὸν παῖδα τοῦ αἰθέρος εἰς γῆν κάτω αὐτοῖς πτεροῖς

Φασὶν δὲ καὶ Καρχηδόνιον νεανίαν ἀγρεῦσαι λέοντα ἄρτι ἐκ γάλακτος, καὶ ἡμερῶσαι τοῦτον παρανόμῳ τροφῇ, καὶ τὸν θυμὸν αὐτοῦ ἐξελεῖν διαίτῃ νόθῳ, [*](11. 12 Δαίδαλον . . ἀτόπους οὕτω τέχνας πραγματευόμενον ex eadem sententia qua Horatius od. l 3. 34 ‘expertus vacuum Dae- dalus aera pinnis non homini datisʼ || 14 Καρχηδόνιον νεα- νίαν scil. Hannonem cf. Aelian. nat anim. 5. 39 Ἄννων οὖν λέοντα εἶχε σκευαγωγὸν Plin. nat. hist. 8. 21 Plut. rei publ. ger. pr. 3 (799) Ἄννωνα λέοντι χρώμενον σκευοφόρῳ παρὰ τὰς στρατείας αἰτιασά- μενοι τυραννικὰ φρονεῖν ἐξήλασαν errat igitur scholiastes Ma- ximi Hasdrubalem illum fuisse ratus) [*](14 Καχρηδόνιον — p. 364. 4 δυστυχίᾳ Apostol. X 61 (═ Arsen. 33. 77)) [*](14 νεανίαν] in mge ἰστέον (om. HQV) τὸν ἀσδροῦβαν φησίν (φασὶ QV) R (schol. vet. a) V (rubr.) HQ) [*](3 φύσιν] φωνὴν MN || 7 εἰ] ἐὰν Meiser || 8 ἐκ πτηνῶν om. N (pr. man.) α(δ) | θέλεις BMNQV θέλοις α(δ) Orelli || 10 τῆς ἀλ- λαγῆς om. MN (pr. man.) α add. Steph (ex ρ) || 13 εἰς γῆν] εἰς τὴν lacobs (apud Duebn.2 praef.) εἰς θάλασσαν Markl. εἰς Αἰ- γαῖον Duk. || 14 Καρχηδόνιόν 〈φασι〉νεανίαν Apost.)

364
ὥστε ἐπιθεὶς αὐτῷ φορτίον ἤλαυνεν διʼ ἄστεος ὄνου δίκην· ἀλλὰ ἀπέκτεινάν γε αὐτὸν Καρχηδόνιοι μισήσαντες τῆς παρανομίας, ὡς τύραννον μὲν τῇ φύσει, ἰδιώτην δὲ τῇ δυστυχίᾳ.

Ὥσπερ οὖν τῷ ἵππων γένει συγκεκλήρωται πρὸς σωτηρίαν δρόμος, καὶ τῷ βοῶν πόνοι, καὶ ὄρνισι πτερά, καὶ λέουσιν ἀλκή, καὶ ἄλλοις ἄλλό τι, οὕτως ἀμέλει καὶ ἀνθρώπῳ ὑπάρχει δύναμις ξυμφυὴς διασωστικὴ τοῦ γένους·

ταύτην δὲ ἑτέραν εἶναι δεῖ παῤ ἕκαστον τῶν ἄλλων, εἰ μέλλει ἄνθρωπος ὤν μὴ ὑπὸ ἀλκῆς σωθήσεσθαι, ὥσπερ οἱ λέοντες, μηδὲ ὑπὸ δρόμου, ὥσπερ οἱ ἵπποι, μηδὲ ἀχθοφορεῖν ὄνου δίκην, μηδὲ ἀροῦν βοὸς δίκην, μηδὲ πέτασθαι κατὰ ὄρνιθας, μηδὲ νήχεσθαι κατὰ ἰχθύος.

Ἀλλʼ ἔστί τι καὶ τούτῳ ἔργον ἴδιον, διαγνωστικὸν τοῦ βίου, εἰ ἐννενέμηται τὰ ζῷα τὰς δυνάμεις, ἑκάστην ἕκαστον κατὰ τὴν χρείαν τοῦ βίου, καὶ τὰ ἔργα κατὰ τὰς δυνάμεις, καὶ τὰ ὄργανα [*](5 ὥσπερ οὖν sq. vi. or. 10. 5f; 20. 6c; 29. 7h cf. Themist. π. ἀρετῆς (Mus. Rhen. 21. 449) Iambl. protr. 5 Pist. 36) Plut. de fort. 3 de soll. anim. 5 lulian. VI 194c Orig. c. Cels 219 Porph. de abstin. III 8 Plut. fragm. περὶ ἰσχύος Cicer. nat deor lI 63. 158 etiam Plat. Prot. 320d sq.) [*](5 ὥσπερ — 14 ἰχθύας n) [*](1 ἄστεως (prim. man.) R || 2 γε ÷ αὐτὸν R! || 4 δυστυχίᾳ] τύχη MNφα(δ) || 5 τῷ] τῶν MV Dav.2 corr. Reiske || 6 σωτη- ρίαν δρὸς unde σωτηρίαν ἀνδρὸς V | τῷ βοῶν RMQ τῶν βοῶν Nn τῷ τῶν βοῶν cett. (δ) | ὄρνισι?? R! || 8 καὶ ἀνθρώπῳ RQ καὶ τῷ ἀνθρώπῳ cett. (δΔ⁰) || 9 ἑκάστου MN ἑκάστην Markl. || 10 ἄλλων (λω in ras.) R! | μέλλοι MN (in mge) QV n || 11 λέοντες (λε in ras.) R! || 13 πέτεσθαι nescio unde Δ || 14 ἔργον om. BMNVφ || 15 δια- σωστικὸν Heins | εἰ — 16. 17 τοῦ βίου om. V | εἰ νενέμηται (pr. man.) Mα(θ) εἶεν· νενέμηται Dav.2 εἴ γε νενέμηται Reiske (Duebn.) || 16 〈καὶ〉 ἑκάστην BMNQα(δ) | ἕκαστον (ον in ras.) R! )

365
κατὰ τὰ ἔργα καὶ τἀγαθά.

Καί, ξυνελόντι εἰπεῖν, τὸ ἑκάστου ἀγαθὸν ἐν τῷ ἐπιχωρίῳ τῶν ἔργων μένει, τὰ [*](CH) δὲ ἔργα ἐν τῷ τῆς χρείας ἀναγκαίῳ, ἡ δὲ χρεία ἐν τῷ τῆς δυνάμεως εὐπόρῳ. ἡ δὲ δύναμις ἐν τῷ τῶν ὀργάνων εὐμηχάνῳ, τὰ δὲ ὄργανα ἐν τῷ τῆς φύσεως [*](5b)ποικίλῳ

Παντοδαπὴ γὰρ ἡ φύσις, καὶ | διὰ τοῦτο περιέβαλεν καὶ διεκόσμησεν τὰ ζῷα ἕκαστα ἐπὶ σωτηρίᾳ τοῦ βίου, ἄλλα ἄλλοις ὅπλοις· τὰ μὲν ὀνύχων ἀκμαῖς, τὰ δὲ ὀδόντων ῥώμῃ, τὰ δὲ κεράτων ὀξύτητι, τὰ δὲ ποδῶν τάχει, τὰ δὲ θυμῷ, τὰ δὲ ἰῷ·