Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
οὐ γὰρ ἐξαπατήσει με Ὅμηρος τῷ ὀνόματι. Ὁρῶ τὸ μῶλυ, καὶ συνίημι τοῦ αἰνίγματος, καὶ σαφῶς οἶδα, ὡς χα|λεπὸν εὑρεῖν τὸ χρῆμα τοῦτο [*](122b) [*]((κ 306)) ἀνδράσι γε θνητοῖσι· θεοὶ δέ τε πάντα ἴσασιν.
[*](3 τοῦτο τὸ πάθος sq. vi. simil. or. 35. 7 b et 3 c || 14 καὶ ἄλλων sq. vi. or. 1. 5 f || 15 16 ἐνέφυσεν sq. vi. or. 1. 5 e || 20.21 τὸ μῶλυ scil. virtutem vi. or. 26. 9 h || 22 χαλεπὸν εὑρεῖν ut or. 1. 8 a al.)[*](15. 16 ἐνέφυσεν — 18 εὕρεσιν n | ἐνέφυσεν — 19 ἄνθος p)[*](20 in mge ὅμηρος (schol. recentis.) R!)[*](2 ῥήματα] εὑρήματα Markl. Wilamovitz ῥίμματα Meiser || 6 ναῦς φα(δ Δ) || 7 συντάττει] συνάπτει Markl. (Duebn.) || 14 καὶ 〈τῶν〉 ἄλλων α(δ Δ⁰) || 23 ἴσασιν] δύνανται Homerus)Νῦν δὲ τοῖς ἀνθρώποις περὶ μὲν ἀτόπου λέβητος ὁ Ἀπόλλων λέγει ἑψομένου ἐν Λυδοῖς, καὶ τὸ ξύλινον τεῖχος λέγει, καὶ τὸ στένυγρον ἰσθμόν, καὶ σεισμὸν μέλλοντα, καὶ ἐπιόντα πόλεμον, καὶ κατιόντα λοιμόν·
τὸν δὲ τούτων πρεσβύτερον χρησμὸν οὐ λέγει, ὅπως πόλεμος μὴ γένηται, πῶς τείχους μὴ δεηθῶ, πῶς λοιμὸν μὴ φοβηθῶ.
Ἀλλʼ ὁ μὲν Ἀπόλλων ταῦτα ἐκ Δελφῶν οὐ λέγει, οὐδὲ ὁ Ζεὺς ἐκ Δωδώνης λέγει, οὐδὲ ἐξ ἄλλης γῆς ἄλλος θεός· φιλοσοφία δὲ λέγει. Ὢ χρησμοῦ καλοῦ, καὶ μαντικῆς πολυωφελεστάτης·
πείσομαι τῇ χρησμῳδίᾳ, ἐὰν ὡμολογημένην ταύτην ἴδω. Ἀστασίαστόν μοι χρησμὸν λέγε· τοιαύτης δέομαι μαντικῆς, ᾗ πεισθεὶς βιώσομαι ἀσφαλῶς.
Ποῖ πέμπεις τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος; τίνας ὁδούς; ἐπὶ ποῖον τέλος; ἓν τοῦτο ἔστω, κοινὸν ἔστω.