Dialexeis

Εἰ δέ σοι καὶ σαφεστέρας εἰκόνος δεῖ, ὁχλοκρασίᾳ τινὶ εἰκαστέον τὴν τῆς ψυχῆς πονηρίαν· ἐπειδὰν πόλεως τὸ μὲν ἐπιεικὲς | πᾶν βιασθὲν δουλεύῃ, τὸ δὲ [*](116 b) ἀνόητον καὶ παντοδαπὸν ἐπιχειρῇ ἄρχειν, ὑπὸ ἐξουσίας ἀδεοῦς θρασυνόμενον·

ἀνάγκη γάρ που τὴν τοιαύτην πόλιν πολύφωνόν τε εἶναι καὶ πολυμερῆ καὶ [*](2.3 ποταμῶν οἱ χειμέριοι cf. Epict. fragm. 1 ὁ τύχῃ βίος συμ- πεπλεγμένος ἔοικε χειμάρρῳ ποταμῷ vi. etiam simil. or. 19. 2 0 || 5 οὕτω καὶ sq vi. or. 10. 9 b: 21. 7 e || 8 αὐτὸ ἐκεῖνο τὸ τῶν μεθυόντων πάθος = or. 10. 9 b καρηβαρεῖ sq simil etiam or 30.3m || 10 ὥσπερ ἐκ φωλεοῦ ἑρπετά vi.or.7.5e etiam or.37.8a 10.11 φθέγγεσθαι προσαναγκάζει sq. vi. or. 7. 5 e βοῶντι συμβοᾷ 12 ὀχλοκρασίᾳ τινὶ sq. cf. Theages ap. Stob flor. 1.65 vi. etiam or. 14 8 d ὅπου sq or. 7. 2 i || 17 πολύφωνον . . καὶ πολυμερῆ καὶ πολυπαθῆ sq vi. or. 7. 2 d; 15. 4 g καθάπερ sq.) [*](2 καθάπερ 〈γὰρ〉 τῶν Markl. (Duk.) || 4 γεωργαν (suprascr ί) R γεωργῶν Reiske | ἀροτοὺς Reiske || 5 καὶ 〈ἡ〉 ψυχὴ H(Δ) 7 αὐτῆς ϛ(δΔo) ||8 διανίστανται (αν in ras. ex α) || 9 πάθος 〈οἷς〉 ἡ Markl. (Duk. Duebn . .) | ἡ 〈γὰρ〉 πλησμονὴ Schenkl 12 ὀχλοκρασίᾳ R ! ( ὀχλοκρατία „incorrectly“ Sophocles greek lexicon s. v. ubi adfert Philon. l 696. 45 et Maximi hunc locum cuius notitiam nisi forte ex H vel alio codice Britanico ipsis oculis inspecto sumpsit, quomodo adeptus sit non habeo qui explicem cum editores adhuc de eo tacuerint) ὀχλοκρατίᾳ cett. (δΔ) || 15 in mge σημείωσαι M)

Ὅταν Περικλῆς μὲν οἴχηται, φεύγῃ δὲ Ἀριστείδης, ἀποθνήσκῃ δὲ Σωκράτης, ἀνίστηται δὲ Νικίας, ἐπιθυμῇ δὲ Κλέων μὲν Σφακτηρίας, Θρασύλλος δὲ Ἰωνίας, Ἀλκιβιάδης δὲ Σκελίας, καὶ ἄλλος ἄλλης γῆς ἢ θαλάττης, συνεπιθυμῇ δὲ αὐτῷ πλῆθος ἀργὸν καὶ ἄτακτον καὶ μισθοφόρον, πανταχοῦ περιφερόμενον, ἀνάγκη τὰς ἐπιθυμίας ταύτας δοῦ. [*](Ed Duebn. p. 133) λείας γεννᾶν, καὶ συμφοράς, καὶ τυραννίδα, καὶ πάντα δὴ τὰ ἔκτοπα ὀνόματα.

Εἰσὶν καὶ ἐν ψυχῇ δημαγωγοὶ πονηροί, καὶ δῆμος ἀκόλαστος, Ἀλκιβιάδαι πολλοὶ καὶ Κλέωνες, τὴν δειλαίαν οὐκ ἐῶντες ψυχὴν ἀτρεμεῖν καὶ παραχωρεῖν τῷ ἐν αὐτῇ λόγῳ καὶ νόμῳ. Αὕτη τῆς ἐν ἀνθρώπῳ πολιτείας μοχθηρία·

Ἀρετὴ δέ, ἧσπερ εἵνεκεν τοὺς πολλοὺς λόγους κατεστησάμεθα, ἔμπαλιν ἔχει, αὐτὸ ἐκεῖνο κατὰ τὴν Λακωνικὴν πολιτείαν, ἧς τὸ τοιοῦτο μὲν πλῆθος ἄρχεται, τὸ δὲ ὀλίγον καὶ ἐπιεικὲς ἄρχει· καὶ τὸ μὲν σώζει, τὸ δὲ σώζεται· καὶ τὸ μὲν προστάττει, τὸ δὲ πείθεται· τὸ δὲ ἐξ ἀμφοῖν ἔργον ἐλευθερία· ἑκάτερον δὲ ἑκατέρου ἐνδεές, καὶ τὸ ἄρχον τῶν ἀρχομένων, καὶ τὸ ἀρχόμενον [*](1 μεστὴν παντοδαπῶν ἐπιθυμημάτων sq vi. or. 16. 4 g || 4 Περικλῆς vi. or. 7. 2 b || 6.7 λέων . . Σφακτηρίας . . Ἀλκιβιάδης . . Σικελίας vi. or. 7. 4 g || 9 πλῆθος ἀργὸν sq. vi. or. 16. 4 g μισθοφόρον vi. or 24. 7 b ὁπλῖτας ἀλλὰ sq. || 14 τὴν δειλαίαν . . ψυχὴν sq. vi.or. 7. 4 f || 18. 19 κατὰ τὴν Λακωνικὴν πολιτείαν vi. or. 16. 4 k) [*](4 δυσανάληπτον (vel δυσπαράκλητον) Dav. 2 δυσανάκτητον Markl || 6 Νικείας || 7 Θράσυλλος δΔ || 10. 11 δουλίας R 11 τυραννίδας Reiske || 19 τὸ τοιοῦτο RM τοιοῦτον N τὸ τοιοῦ- τον cett. (δ Δο) τὸ τοσοῦτον Markl.)

Καὶ περὶ ψυχὴν τὴν ἔχουσαν καλῶς, τὸν αὐτὸν τρόπον, σώζει μὲν ὁ λόγος, σώζεται δὲ |τὰ [*](117 a) πάθη· καὶ μετρεῖ μὲν ὁ λόγος, μετρεῖται δὲ τὰ πάθη· καὶ τὸ μὲν σοφίαν τὸ δὲ ἐξ ἀμφοῖν ἔργον ἐλευθερία.

Τάττε δή μοι πᾶν, ὅσον θεωρητικὸν τέχνης εἶδος, κατὰ τὸν λόγον· τὸ δὲ ὑπ᾿ αὐτοῦ κοσμούμενον κατὰ τὰ πάθη· καὶ τὸ μὲν σοφίαν κάλει, ἐπιστήμην οὖσαν·

τὸ δὲ ἀρετήν, ὑπὸ ἐπιστήμης γινόμενον. Ἐὰν δὲ μεταθῇς τὰ ὀνόματα, καὶ τὴν ἐπιστήμην ἀρετὴν καλῇς, ἐρήσομαί σε, ὑπὸ τίνος αὕτη γέγονεν· ἐκεῖνο γὰρ ἔσται ἡ ἐπιστήμη, οὐ τὸ ὑπ᾿ αὐτῆς γενόμενον. [*](1 περὶ ψυχὴν sq. vi. or. 16. 4 e cf. lulian. lI 87 d || 8 ἀρετήν, ὑπὸ ἐπιστήμης γινόμενον sq. igitur vel ἕξιν cf. Stob. ecl. II 117 (peripatec.) vel πρᾶξιν ut or. 16. 5 c ebiam or. 15. 7 c εἰ δ᾿ ἔστιν sq. cf. Muson. (Hense 22. 7) ἡ ἀρετὴ ἐπιστήμη ἐστὶν οὐ θεωρη- τικὴ μόνον ἀλλὰ καὶ πρακτικὴ καθάπερ ἥ τε ἰατρικὴ καὶ ἡ μου- σική || 9 τὴν ἐπιστήμην sq. intellege: „virtus (i. e. vita proba) non ex se ipsa gignitur, sed ex scientia, si igitur scientia eadem est atque virtus, necesse est eam aliunde oriri“ nam nulla aut scientia aut ars ἑαυτῆς θεωρηματικὴ cf. Stob. ecl. II 117 ib. II 130 Epict. diss. l 1. 1 Hierax ap. Stob. flor. 9. 58) [*](2 in mge infer. folii 117a R! (schol.vet.a) N (vers. 1—3 et 6 et 7 rubr. colore) λόγος πάθη σώζει σώζεται μετρεῖ μετρεῖται πᾶν εἶδος θεωρητικὸν πᾶν κοσμούμενον ὑπὸ σοφία καὶ ἐπιστήμη τοῦ θεωρητικοῦ· ἀρετή ἐξ ἀμφοῖν ἐλευθερία) [*](2 ὁ λόγος (ὁ in ras) R! || 3 καὶ (ante μετρεῖ) om.α(δ) || 4 [καὶ τὸ μέν σοφίαν] aberrante librarii oculo e vers. 7 huc intrusa unucis inclusit Hob. om. φα(δ Δ) || 4. 5 ἐλευθερία] εὐδαιμονία Markl. 5 πανόσιον N || 7 τὰ (ante πάθη) om. Nα(δ) corr. Markl. || 8 γενό- μενον nescio unde θ || 9 δὲ 〈μὴ〉 μεταθῇς Nα(δ) corr. Heins δέ μοι μεταθῇς Steph. || 11 ἐπιστήμη 〈τὸ ποιοῦν〉, οὐ Meiser οὐ τὸ (τὸ in ras.) R!)