Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

τέλος δὲ ἑκατέροις, τοῖς μὲν εὐφροσύνη διηνεκής, καὶ βίος ἄλυπος, καὶ ὑποδοχὴ ξένων, καὶ θαλάττης στόλοι, καὶ γῆς καρποί· τοῖς δὲ ἑτέροις ὄλεθρος ἀθρόος ἐν αὐταῖς ταῖς ἡδοναῖς.

Τοῦτο τέλος μοχθηρίας ὑβριζούσης, | τοῦτο τέλος ἀνεπιτιμήτου ἐξουσίας.

Αὐτόν γε μὴν [*](114 b) τὸν Ὀδύσεα οὐχ ὁρᾷς, ὡς παντοίαις συμφοραῖς ἀντιτεχνώμενον ἀρετὴ σώζει καὶ τὸ διʼ ἐκείνην θάρσος;

Τοῦτο αὐτῷ τὸ ἐν Κίρκης μῶλυ, τοῦτο τὸ ἐν θαλάττῃ κρήδεμνον· τοῦτο τῶν Πολυφήμου χειρῶν τὸν ἄνδρα ἐξάγει, τοῦτο ἐξ Αἴδου ἀνάγει, τοῦτο πήγνυσιν σχεδίαν, τοῦτο πείθει Ἀλκίνουν, τοῦτο ἀνέχεται βαλλόντων μνηστήρων, Ἴρου παλαίοντος, Μελανθίου ὑβρίζοντος, τοῦτο ἐλευθεροῖ τὴν ἑστίαν, τοῦτο τιμωρεῖται γάμῳ, τοῦτο ἄνδρα ποιεῖ διογενῆ καὶ θεοῖς εἴκελον, οἷον ἀξιοῖ Πλάτων εἶναι τὸν εὐδαίμονα.

[*](6. 7 αὐτόν γε μὴν τὸν Ὀδυσσέα sq. cf. Ps. Plut. vit. Hom. 141 τὸν Ὀδυσσέα . . ἀποκαλεῖ δύστηνον . . καὶ πλανηθῆναι χρόνῳ πολλῷ καὶ πόνους καὶ κινδύνους ὑπομένειν ἀεὶ μυρίους· οὕτως αἱρετὸν καὶ μακάριόν ἐστιν ὅταν τῇ ἀρετῇ συναιρομένη καὶ μὴ ἀντιπράττουσα ἡ τύχη παρῆ || 9 τὸ ἐν Κίρκης μῶλυ vi or. 29. 6 d cf Themist. 27. 340 a; 26 330 b etiam lulian. VI 185a ||9. 10 τὸ. κρήδεμνον vi. or. 11 10 h ; 38. 7 c etiam or. 22. 1 a (rhetorice) 13 Ἴρου . . Μελανθίου spectant σ 233 sq. et ρ 213 sq. || 15 διο- γενῆ καὶ θεοῖς εἴκελον vi or. 23. 1 a de rege || 15. 16 οἷον . . τὸν εὐδαίμονα spectat ὁμοίωσιν θεῷ cf. Diog. Laert. III 78 τέλος εἶναι τὴν ἐξομοίωσιν τῶ θεῷ etiam Albin. 27)[*](4 ἐν] σὺν Markl. || 5 ἡδοναῖς (αι in ras.) R! || 7. 8 ἀντιτεχ- νώμενος φα(δ) corr. Steph || 8 ἀρετῇ α(δ) || 9 ἐν] ἐκ α(δ) 11 πηγνύει α(δ) || 12 Ἀλκίνοον N | βαλλόντων (ον in ras.) R! || 14 τιμωρεῖται] τιμωρεῖ τῶ Reiske (Duebn.) || 16 post εὐδαίμονα leguntur verba εὐτυχῶς Προσδόκιε (man. schol. vet. u) R)