Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
Ἔα μοι ταυτὶ τὰ αἰνίγματα· σκόπει τὰ σά, τὰ ἀνθρώπινα.
Οὗτός σοι πολιτείας τρόπος, οὐκ ἐν Πειραιεῖ πλαττόμενος, οὐδὲ ἐν Κρήτῃ νομοθετούμενος, ἀλλʼ ἐπὶ προφάσει [*](1 Ἄρης cf. Philod. de piet. Ps. Plut. vit. Hom.102 5 στοιχεῖα of Ps. Plut. vit Hom. 102 || 18 Ἥρα scil. ὁ ἀὴρ cf. Diog. Laert. VII 147 Cicer nat. deor. 26. 66 anon ap. Westerm. myth. 328. 6) [*](4 λόγων RH ὀνομάτων cett. (δ) || 5 ὀνομάτων RH λόγων cett. (δ) || 9 ποταμοῦ] ὕδατος Markl. || 10 λαμπρῷ] λάβρῳ Markl. 12 μυρίκας (υρ in ras.) R! 15 οἱ R Homerus οἳ cett. (δ Δ) om M || 15. 16 κατὰ δίνας om. M || 18 ἄπαυστος H (Δ) Markl. ἄσ- πειστος Steph. et ita kühn (ad Polluc. I 10. 102) sed cf. ἄπιστος ἔχθρα Euseb. de laude Const. XVI 766 || 20 τὰ (ante σά) in ras R! || 22 σοι] τῆς φ α (δ))
Ἄρχοντες αὐτουργοί, προβουλευόμενοι· ἀριστεῖς ἀγαθοί, προπολεμοῦντες· γυνὴ σώφρων, ἀντιταττομένη ὑβρισταῖς νεανίαις· βασιλεὺς δίκαιος, ξενοδοχῶν ἀλήτην ξένον· ἀνὴρ σώφρων, παντοίαις συμφοραῖς ἀντιτεχνώμενος.
Δείξω δέ σοι καὶ πολιτείας ἄλλας ἀντιτεταγμένας· δημιουργεῖ δὲ αὐτάς Ὅμηρος μὲν λόγῳ, Ἥφαιστος δὲ χρυσῷ·
[*]((Σ 491))
Αὗται σοι νησιωτικαὶ πόλεις, ἡ μὲν Φαιάκων, ἡ δὲ Ἰθακησίων· τῶν μὲν ἄρχει αἰδώς, τῶν δὲ ὕβρις· τῶν μὲν βασιλεῖς ἔννομοι, τῶν δὲ ἄδικοι μνηστῆρες· οἱ μὲν τὸν βασιλέα [*]((θ 173))
τέλος δὲ ἑκατέροις, τοῖς μὲν εὐφροσύνη διηνεκής, καὶ βίος ἄλυπος, καὶ ὑποδοχὴ ξένων, καὶ θαλάττης στόλοι, καὶ γῆς καρποί· τοῖς δὲ ἑτέροις ὄλεθρος ἀθρόος ἐν αὐταῖς ταῖς ἡδοναῖς.
Τοῦτο τέλος μοχθηρίας ὑβριζούσης, | τοῦτο τέλος ἀνεπιτιμήτου ἐξουσίας.
Αὐτόν γε μὴν [*](114 b) τὸν Ὀδύσεα οὐχ ὁρᾷς, ὡς παντοίαις συμφοραῖς ἀντιτεχνώμενον ἀρετὴ σώζει καὶ τὸ διʼ ἐκείνην θάρσος;
Τοῦτο αὐτῷ τὸ ἐν Κίρκης μῶλυ, τοῦτο τὸ ἐν θαλάττῃ κρήδεμνον· τοῦτο τῶν Πολυφήμου χειρῶν τὸν ἄνδρα ἐξάγει, τοῦτο ἐξ Αἴδου ἀνάγει, τοῦτο πήγνυσιν σχεδίαν, τοῦτο πείθει Ἀλκίνουν, τοῦτο ἀνέχεται βαλλόντων μνηστήρων, Ἴρου παλαίοντος, Μελανθίου ὑβρίζοντος, τοῦτο ἐλευθεροῖ τὴν ἑστίαν, τοῦτο τιμωρεῖται γάμῳ, τοῦτο ἄνδρα ποιεῖ διογενῆ καὶ θεοῖς εἴκελον, οἷον ἀξιοῖ Πλάτων εἶναι τὸν εὐδαίμονα.
[*](6. 7 αὐτόν γε μὴν τὸν Ὀδυσσέα sq. cf. Ps. Plut. vit. Hom. 141 τὸν Ὀδυσσέα . . ἀποκαλεῖ δύστηνον . . καὶ πλανηθῆναι χρόνῳ πολλῷ καὶ πόνους καὶ κινδύνους ὑπομένειν ἀεὶ μυρίους· οὕτως αἱρετὸν καὶ μακάριόν ἐστιν ὅταν τῇ ἀρετῇ συναιρομένη καὶ μὴ ἀντιπράττουσα ἡ τύχη παρῆ || 9 τὸ ἐν Κίρκης μῶλυ vi or. 29. 6 d cf Themist. 27. 340 a; 26 330 b etiam lulian. VI 185a ||9. 10 τὸ. κρήδεμνον vi. or. 11 10 h ; 38. 7 c etiam or. 22. 1 a (rhetorice) 13 Ἴρου . . Μελανθίου spectant σ 233 sq. et ρ 213 sq. || 15 διο- γενῆ καὶ θεοῖς εἴκελον vi or. 23. 1 a de rege || 15. 16 οἷον . . τὸν εὐδαίμονα spectat ὁμοίωσιν θεῷ cf. Diog. Laert. III 78 τέλος εἶναι τὴν ἐξομοίωσιν τῶ θεῷ etiam Albin. 27)[*](4 ἐν] σὺν Markl. || 5 ἡδοναῖς (αι in ras.) R! || 7. 8 ἀντιτεχ- νώμενος φα(δ) corr. Steph || 8 ἀρετῇ α(δ) || 9 ἐν] ἐκ α(δ) 11 πηγνύει α(δ) || 12 Ἀλκίνοον N | βαλλόντων (ον in ras.) R! || 14 τιμωρεῖται] τιμωρεῖ τῶ Reiske (Duebn.) || 16 post εὐδαίμονα leguntur verba εὐτυχῶς Προσδόκιε (man. schol. vet. u) R)Εἰ τέχνη ἡ ἀρετή.
Καὶ πῶς ἄν τις τοῦ φιλοσόφου ἀποδέξαιτο, ἄλλό τι τὴν ἀρετὴν λέγοντος εἶναι, καὶ μὴ τέχνην; σχολῇ γὰρ ἂν εἴη τέχνη τὶ ἄλλο, εἴπερ μὴ ἡ ἀρετή·