Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
Ἄρχει δὲ αὐτῷ καὶ Ἀπόλλων χοροῦ, καὶ Μοῦσαι ᾠδῆς, [*](4 τριχθὰ sq. vi. or. 40. 6b vi. etiam or. 4. 8h; 29. 1g cf. Ps. Plut. vit. Hom. 97 Cicer. nat. deor. ll 26. 66 anon. ap. Stob. ecl. l 183 Plut. Gorg. 523a Plut. def. orac. 24. 422f Eustath. 1011. 57 || 13 ἀρε- τῆς ἀρχή . . Ἀθηνᾶ scil. φρόνησις (ut or. 4. 8h) nam ad φρόνησιν stoici virtutes revocabant omnes cf. Diog. Laert. VII 125 Plut. stoic. rep. 7 || 15 ἐν πάντεσσι sq. vi. or. 4. 8d || 16 Ἀφροδίτη sq. cf. Plut. amat. 12 || 18 Ἥφαιστος cf. Philod. de piet. Diog. Laert. VII 147) [*](10 εὕροις — 12 πραγμάτων n) [*](1 χρυσέῃσιν α(δΔ) cum Homero | αἰθείρησιν R εὐθείρησι M | κομόωντε Δ cum Homero || 3 κῦμιʼ MN κύματʼ α(δΔ) cum Homero | αὐτοῦ RN Homerus αὐτῷ cett. (δΔ) || 7 δ᾿ ἔλαχεν Δ⁰ cum Homero || 13 ἀλλʼ Ἀθηνᾶ ϛ(δΔ⁰) || 16 αἰτίαν λαίαν ἡ M)
Κἂν ἐπὶ τὰ στοιχεῖα ἔλθῃς καὶ τὸν τούτων πόλεμον, ὄψει μάχην ἐν τῷ Τρωϊκῷ πεδίῳ, οὐ Τρώων καὶ Ἀχαιῶν, καὶ ὀλλύντων καὶ ὀλλυμένων, αἵματι ῥεούσης τῆς γῆς· ἀλλὰ πυρὸς καὶ ποταμοῦ μάχην, τοῦ μὲν οἰδαίνοντος καὶ ἀνισταμένου λαμπρῷ καὶ συνεχεῖ τῷ κύματι, τοῦ δὲ ταῖς δίναις ἐμπίπτοντος ἀκμαίᾳ ῥιπῇ, φλέγοντος μὲν τὰς κόμας καὶ τὸ κάλλος τοῦ ποταμοῦ, | ἰτέας καὶ μυρίκας [*](114 a) καὶ λωτὸν καὶ θρύον, φλέγοντος δὲ αὐτοῦ τὰ φορήματα καὶ τὰ θρέμματα,|| [*](Ed. Duebn. p.130)[*]((Φ 353/4))
Ἄπιστος δʼ ἂν ἦν ὁ πόλεμος οὗτος, ἀλλὰ ἡ Ἥρα σπένδεται καὶ διαλύει τὸν πόλεμον, καὶ τὰ στοιχεῖα συνάγει.