Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Ἔστιν καὶ τέχνης· ἀλλʼ ὁ Ἥφαιστος τὴν αἰτίαν ἔχει, καὶ τοῦ πυρὸς κρατεῖ, καὶ μεταδίδωσι τῆς τέχνης.

Ἄρχει δὲ αὐτῷ καὶ Ἀπόλλων χοροῦ, καὶ Μοῦσαι ᾠδῆς, [*](4 τριχθὰ sq. vi. or. 40. 6b vi. etiam or. 4. 8h; 29. 1g cf. Ps. Plut. vit. Hom. 97 Cicer. nat. deor. ll 26. 66 anon. ap. Stob. ecl. l 183 Plut. Gorg. 523a Plut. def. orac. 24. 422f Eustath. 1011. 57 || 13 ἀρε- τῆς ἀρχή . . Ἀθηνᾶ scil. φρόνησις (ut or. 4. 8h) nam ad φρόνησιν stoici virtutes revocabant omnes cf. Diog. Laert. VII 125 Plut. stoic. rep. 7 || 15 ἐν πάντεσσι sq. vi. or. 4. 8d || 16 Ἀφροδίτη sq. cf. Plut. amat. 12 || 18 Ἥφαιστος cf. Philod. de piet. Diog. Laert. VII 147) [*](10 εὕροις — 12 πραγμάτων n) [*](1 χρυσέῃσιν α(δΔ) cum Homero | αἰθείρησιν R εὐθείρησι M | κομόωντε Δ cum Homero || 3 κῦμιʼ MN κύματʼ α(δΔ) cum Homero | αὐτοῦ RN Homerus αὐτῷ cett. (δΔ) || 7 δ᾿ ἔλαχεν Δ⁰ cum Homero || 13 ἀλλʼ Ἀθηνᾶ ϛ(δΔ⁰) || 16 αἰτίαν λαίαν ἡ M)

318
καὶ Ἄρης πολέμου, καὶ Αἴολος πνευμάτων, καὶ Ὠκεανὸς ποταμῶν, καὶ Δημήτηρ καρπῶν· καὶ οὐδὲν μέρος Ὁμήρῳ ἄθεον, οὐδὲ δυνάστου ἄπορον, οὐδὲ ἀρχῆς ἔρημον, ἀλλὰ πάντα μεστὰ θείων λόγων, καὶ θείων ὀνομάτων, καὶ θείας τέχνης.

Κἂν ἐπὶ τὰ στοιχεῖα ἔλθῃς καὶ τὸν τούτων πόλεμον, ὄψει μάχην ἐν τῷ Τρωϊκῷ πεδίῳ, οὐ Τρώων καὶ Ἀχαιῶν, καὶ ὀλλύντων καὶ ὀλλυμένων, αἵματι ῥεούσης τῆς γῆς· ἀλλὰ πυρὸς καὶ ποταμοῦ μάχην, τοῦ μὲν οἰδαίνοντος καὶ ἀνισταμένου λαμπρῷ καὶ συνεχεῖ τῷ κύματι, τοῦ δὲ ταῖς δίναις ἐμπίπτοντος ἀκμαίᾳ ῥιπῇ, φλέγοντος μὲν τὰς κόμας καὶ τὸ κάλλος τοῦ ποταμοῦ, | ἰτέας καὶ μυρίκας [*](114 a) καὶ λωτὸν καὶ θρύον, φλέγοντος δὲ αὐτοῦ τὰ φορήματα καὶ τὰ θρέμματα,|| [*](Ed. Duebn. p.130)[*]((Φ 353/4))

  • τείροντʼ ἐγχέλυές τε καὶ ἰχθύες, οἱ κατὰ
  • δίνας,
  • οἳ κατὰ καλὰ ῥέεθρα κυβίστων ἔνθα καὶ ἔνθα.

    • Ἄπιστος δʼ ἂν ἦν ὁ πόλεμος οὗτος, ἀλλὰ ἡ Ἥρα σπένδεται καὶ διαλύει τὸν πόλεμον, καὶ τὰ στοιχεῖα συνάγει.

    Ἔα μοι ταυτὶ τὰ αἰνίγματα· σκόπει τὰ σά, τὰ ἀνθρώπινα.

    Οὗτός σοι πολιτείας τρόπος, οὐκ ἐν Πειραιεῖ πλαττόμενος, οὐδὲ ἐν Κρήτῃ νομοθετούμενος, ἀλλʼ ἐπὶ προφάσει [*](1 Ἄρης cf. Philod. de piet. Ps. Plut. vit. Hom.102 5 στοιχεῖα of Ps. Plut. vit Hom. 102 || 18 Ἥρα scil. ὁ ἀὴρ cf. Diog. Laert. VII 147 Cicer nat. deor. 26. 66 anon ap. Westerm. myth. 328. 6) [*](4 λόγων RH ὀνομάτων cett. (δ) || 5 ὀνομάτων RH λόγων cett. (δ) || 9 ποταμοῦ] ὕδατος Markl. || 10 λαμπρῷ] λάβρῳ Markl. 12 μυρίκας (υρ in ras.) R! 15 οἱ R Homerus οἳ cett. (δ Δ) om M || 15. 16 κατὰ δίνας om. M || 18 ἄπαυστος H (Δ) Markl. ἄσ- πειστος Steph. et ita kühn (ad Polluc. I 10. 102) sed cf. ἄπιστος ἔχθρα Euseb. de laude Const. XVI 766 || 20 τὰ (ante σά) in ras R! || 22 σοι] τῆς φ α (δ))

    319
    ἡρωϊκῇ ὑπὸ φιλοσόφου δεικνύμενος, διʼ οἰκονομίας ἡρωϊκῆς.

    Ἄρχοντες αὐτουργοί, προβουλευόμενοι· ἀριστεῖς ἀγαθοί, προπολεμοῦντες· γυνὴ σώφρων, ἀντιταττομένη ὑβρισταῖς νεανίαις· βασιλεὺς δίκαιος, ξενοδοχῶν ἀλήτην ξένον· ἀνὴρ σώφρων, παντοίαις συμφοραῖς ἀντιτεχνώμενος.

    Δείξω δέ σοι καὶ πολιτείας ἄλλας ἀντιτεταγμένας· δημιουργεῖ δὲ αὐτάς Ὅμηρος μὲν λόγῳ, Ἥφαιστος δὲ χρυσῷ·

    [*]((Σ 491))

  • ---ἐν τῇ μέν ῥα γάμοι τὲ
    • καὶ ᾠδή, καὶ χοροί, καὶ δικάζοντες βασιλεῖς, καὶ ἑπόμενοι λαοί· [*]((Σ 509))
  • τὴν δʼ ἑτέρην πόλιν ἀμφὶ δύο στρατοὶ εἵατο λαῶν.
    • Κἂν ἀπιστῇς τῷ πράγματι, οὐκ ἀπορήσεις λόγων ἀληθεστέρων.

    Αὗται σοι νησιωτικαὶ πόλεις, ἡ μὲν Φαιάκων, ἡ δὲ Ἰθακησίων· τῶν μὲν ἄρχει αἰδώς, τῶν δὲ ὕβρις· τῶν μὲν βασιλεῖς ἔννομοι, τῶν δὲ ἄδικοι μνηστῆρες· οἱ μὲν τὸν βασιλέα [*]((θ 173))

  • ἐρχόμενον --- θεὸν ὡς εἰσορόωσιν,
    • [*](Eudocia viol 330. 1 spectat autem verba Herae (Ξ 205). . καὶ σφ᾿ ἄκριτα νείκεα λύσω) [*](2 ἄρχοντες cf. Ps. Plut. vit. Hom. 171/2 || 3 ἀριστεῖς cf. Ps. Plut. vit. Hom. 176, 196 | γυνὴ σώφρων scil. Penelope cf. Ps. Plut vit. Hom 185 || 5 ἀνὴρ σώφρων scil. Ulixes vi. or. 14. 4 c ἐπεὶ καὶ sq. cf Ps. Plut. vit Hom. 161 Themist. 224. 309 b || 7 ἀντι- τεταγμένας cf. Ps Plut. vit. Hom. 176 δημιουργεῖ sq vi. or. 9.6c) [*](1 ἡρωικῇ] ἠθικῇ Markl. ποιητικῇ Meiser || 3 σώφρων (ων in ras.) R! || 5 σώφρων] σοφὸς Markl || 7 ἄλλας] ἄλλως Schenkl ἀλλήλαις Markl. (Duebn.) δημιουργεῖ (δὲ) Meiser (Hob.) δημιουρ- γίας (i. e. ΔΗΜΙΟΩΡΓΙΔΕ) codd. δημιουργίᾳ τὰς Schenkl δημιουρ- γίαις φα(δ) ἐδημιούργησεν Heins. δημιουργήσας Dav. αὐτάς] αὐταῖς φα(δ) αὐτὰς δὲ Duk. διττὰς Markl. (Duebn.) || 10. 11 ἑπόμενοι] νεικούμενοι Heins ἀγρόμενοι Dav. εἱλούμενοι Markl. 12 δύω Homerus | λαῶν (αῶν in ras.) R! || 13 πράγματι] πλάσματι Markl (Duebn) improb. Schenkl || 14 〈καὶ〉 πόλεις α!)
    320
    οἱ δὲ τοῦ βασιλέως ἐπιβουλεύουσιν τῷ γάμῳ·

    τέλος δὲ ἑκατέροις, τοῖς μὲν εὐφροσύνη διηνεκής, καὶ βίος ἄλυπος, καὶ ὑποδοχὴ ξένων, καὶ θαλάττης στόλοι, καὶ γῆς καρποί· τοῖς δὲ ἑτέροις ὄλεθρος ἀθρόος ἐν αὐταῖς ταῖς ἡδοναῖς.