Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Ἀφʼ οὗ δὲ τὰ ἐκ Θρᾴκης καὶ Κιλικίας σο|φίσματα εἰς τὴν Ἑλλάδα παρέδυ, καὶ ἡ Ἐπικούρου [*](111b) ἄτομος, καὶ τὸ Ἡρακλείτου πῦρ, καὶ τὸ Θαλοῦ ὕδωρ, καὶ τὸ Ἀναξιμένους πνεῦμα, καὶ τὸ Ἐμπεδοκλέους νεῖκος, καὶ ὁ Διογένους πίθος, καὶ τὰ πολλὰ τῶν φιλοσόφων στρατόπεδα ἀντιτεταγμένα ἀλλήλοις

καὶ ἀντιπαιωνίζοντα, λόγων μὲν πάντα μεστὰ καὶ ψιθυρισμάτων, σοφιστῶν σοφισταῖς συμπιπτόντων, ἔργου δὲ ἐρημία δεινή·

καὶ τὸ θρυλούμενον τοῦτο τὸ ἀγαθόν, ὑπὲρ οὗ διέστηκεν καὶ διεστασίασται τὸ Ἐλληνικόν, οὐδεὶς ὁρᾷ.

Τὰ παλαιὰ ἐκεῖνα, ἐν οἷς ἔτι ἡ Ὁμήρου ᾠδὴ δυναστεύει, γενναῖα καὶ ἀληθῆ καὶ γνήσια φιλοσοφίας [*](1 ὡς αὐλήματα, ὡς κιθαρίσματα vi. or. 1. 6g || 3. 4 ὁ ἡγεμὼν vi. or. 4. 3b simil. etiam or. 17. 3b || 4 Θρᾴκης scil. Πρωταγόρας, quem inter ceteros enumerat or. 11. 5f || 4.5 Κιλικίας scil. Χρύ- σιππος vi. or. 4. 3a similem enumerationem dat or. 29. 7 k || 6. 7 Θαλοῦ ὕδωρ cf. Ps. Plut. vit. Hom 93 || 8 Διογένους πίθος vi. or. 32. 9a || 9 ἀντιτεταγμένα vi. or. 29. 7 k cf. Clem. Alex. str. l 37. 358 || 10 πάντα μεστὰ ut or. 1. 8a; 23. 6b al. || 11 σοφιστῶν cf. Themist. 34. 3 sic enim cum septem sapientes illi (cf. Plat. Ei ap. Delph. 3) tum veteres philosophi qui ante Socratem erant, nominabantur, qui sicut Democritus ἐζήτουν ὧν οὐδὲν ὄφελος αὐτοῖς cf. Dio Chrys. 54. 2 || 13 διέστηκεν καὶ διεστασίασται ut or. 28 1e) [*](1 παρορᾶται — 12 δεινή p (om. tamen 3 καὶ Ὅμηρος — 4 γένους) || 5. 6 καὶ ἡ Ἐπικούρου — 9 στρατόπεδα n) [*](1 δὲ om. p || 2 ἐν αὐτοῖς om. p | 〈τὸ〉 τῆς Reiske || 4 Θρᾴ- κης (Θ in ras.) R! || 5 εἰς τὴν Rp τὴν (om. εἰς) cett. (δΔ⁰) || 6. 7 καὶ τὸ Θαλοῦ ὕδωρ om. n || 12 θρυλλούμενον ut semper fere Ϛ(δΔ⁰) || 14. 15 ὁρᾶ. 〈Καὶ μὴν〉 τὰ παλαιὰ φα(δΔ) ὁρᾷ· 〈Ἀλλὰ〉 τὰ (vel Τά 〈γε〉) παλαιὰ Schenkl)

311

θρέμματα ἐπαίδευέν τε καὶ ἐξέτρεφεν, ἐκείνης τῆς ᾠδῆς θρέμμα ἦν Πλάτων.

Κἂν γὰρ ἐξομόσηται τόνδε διδάσκαλον, ὁρῶ τὰ γνωρίσματα, καὶ συνίημι τῶν σπερμάτων· [*]((δ 149/50))

κείνού τοι τοιοῖδε πόδες, τοιαῖδέ τε χεῖρες,

ὀφθαλμῶν τε βολαί, κεφαλή τʼ ἐφʼ ὑπερθέ

τε χαῖται,

ὥστε καὶ ἐπιτολμήσαιμι ἂν εἰπεῖν ἔγωγε, ἐμφερέστερον εἶναι Πλάτωνα Ὁμήρῳ μᾶλλον, ἢ Σωκράτει, κἂν τὸν Ὅμηρον φεύγῃ, κἂν διώκῃ τὸν Σωκράτην.

Μή με οἰηθῇς τὰς Πλάτωνος φωνὰς εἰκάζειν Ὁμήρῳ, καὶ τὰ ὀνόματα, καὶ τὰ ῥήματα· ἔστιν μὲν γὰρ καὶ ταῦτα ἐκεῖθεν, ἐκείνης τῆς ἁρμονίας ἀπορροή, ὡς ἐξ ὠκεανοῦ ἡ Μαιῶτις, ὡς ἐκ τῆς Μαιώτιδος ὁ Πόντος, ὡς ἐκ τοῦ Πόντου ὁ Ἑλλήσποντος, ὡς ἐξ Ἑλλησπόντου ἡ θάλασσα· ἀλλὰ τὴν γνώμην τῇ γνώμῃ προσάγω, καὶ τὴν συγγένειαν ὁρῶ.

Καὶ τοῦτο μέν σοι καὶ αὖθις παῤ ἐμοῦ λελέξεται· ἐπάγωμεν δὲ τὸν λόγον ἐπὶ τὴν Ὁμήρου γνώμην, διεξιόντες περὶ αὐτῆς τὰ εἰκότα.

[*](9 Πλάτωνα Ὁμήρῳ vi. or. 17. 3 a || 13 ἀπορροὴ sq. cf. Plut. def. orac. 24. 423 vi. etiam or. 39. 5 d καθάπερ καὶ τὰ μέρη τῆς θαλάττης Sq.)[*](13 ὡς ἐξ ὠκεανοῦ — 16 θάλασσα n)[*](1 in mge ὅτι ἐξ Ὁμήρου ὁ | Πλάτων (schol. recent.) R! 8 in mge ὅτι καὶ ἐμφερέ |στερος πλάτων ὁμή ρῳ ἢ σωκράτει (schol. recent.) R!)[*](2 ἐξομόσετε (corr. in. mge) N || 5 κείνου γὰρ omerus || 6 ἔφύ περθε α (δ Δ) cum Homero || 9 ἢ Σωκράτει om. N α (δ) add. Hemv. 14 Meotis . . ex Meotide σ || 15. 16 ἡ 〈δεῦρο〉 θάλασσα (vel η 〈καθʼ ἡμᾶς〉 θάλασσα Markl. || 16 γνώμην] γῆν MN α corr. Steph. || 18 ἐπανάγωμεν φ α (δ Δ))