Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
Τὰ δὲ Περσικὰ εἰ λέγοις, στρατιωτικόν μοι καὶ τοῦτο λέγεις ἐκ γεωργίας. Πότε γάρ ποτε Μῆδοι μὲν ἡττῶνται, κρατοῦσιν δὲ Πέρσαι; ὅτε Πέρσαι μὲν ἐγεώργουν ἔτι, Μῆδοι δʼ ἐπολέμουν, τότε ἦλθεν αὐτοῖς ἀγὼν κύριος. Στρατιωτικὸν ἐν Πασαργάδαις νενικημένον, γῇ τραχείᾳ ὑπʼ αὐτουργίᾳ στρατιώτας διαπεπονημένους· ἀλλʼ ἐπεὶ γεωργοῦντες ἐπαύσαντο οἱ Πέρσαι, καὶ τῆς γῆς ἐπελάθοντο, καὶ τῶν ἀρότρων καὶ τῶν ἀμητηρίων, τότε ἀπέβαλλον καὶ τὰς ἀρετὰς ὁμοῦ τοῖς ὀργάνοις.
[*](5 μισθοφόρους vi. or. 14. 5 d καὶ γὰρ ὁ ἀριστεὺς sq. || 5. 6 ἐσκιατροφημένους cf. Muson. ap. Stob. flor. 58. 18 ὑγιεινότερον τοῦ σκιατροφεῖσθαι sq. vi. ad p. 294. 17 7 τὰ Περσικὰ sq. vi. or 23. 4 a γεωργοῦσιν Ἀσσύριοι sq. || 9 πότε sq. ut or 41. 4 h)[*](3 δὲ 〈σὺ〉 παραβάλῃς α(δ) δὲ καὶ παραβάλῃς Markl. 4 πλείστους] πελταστάς Markl. || 9 πότε γάρ, πότε ϛ(δ Δ) 11 ἄγων Κῦρος φ α (δ Δ) pessime || 11. 12 στρατιωτικὸν scil. λέγεις (quod si addi malueris, ante γῇ ponatur) 12 νενικημένον] ἠσκημένον φ α (θ) ἐνησκημένον Markl. (Duebn.) γεγεννημένον Dav. κεκονιμένον Schenkl | γῆ τραχεῖα R γῆς τραχείας Schenkl ὑπʼ] ἐπʼ N α (δ) || 16 ἀπέβαλλον RM (man. alt. λ add.) ἀπέβαλον cett. (δ Δ))Ὅτι οἱ σύμφωνοι τοῖς ἔργοις λόγοι ἄριστοι.
Ἦλθεν εἰς Ἕλληνας ἐκ τῆς Σκυθῶν γῆς τῶν ἐκεῖ βαρβάρων ἀνὴρ σοφὸς σοφίαν οὐ πολυρρήμονα οὐδὲ λάλον· ἀλλʼ ἦν αὐτῆς τὸ κεφάλαιον βίος ἀκριβής, καὶ γνώμη ὑγιής, καὶ λόγος βραχύς, εὔστοχος, ἐοικὼς οὐ πελταστῇ μισθοφόρῳ, ἀπροοράτως θέοντι, ἀλλʼ ὁπλίτῃ βάδην ἰόντι καὶ κινουμένῳ ἀσφαλῶς.
Ἐλθὼν δὲ Ἀθήναζε, ἐντυγχάνει αὐτόθι ὁπλίτῃ μὲν οὐδενί, | πελτασταῖς δὲ πολλοῖς· καὶ τὸν μὲν τούτων δρόμον καὶ τὴν πτοίαν τοῦ παντὸς ἐδέησεν ὁ Ἀνάχαρσις ἐπαινέσαι.
Περιῄει δὲ τὴν Ἐλλάδα ἐν κύκλῳ, ποθῶν ἰδεῖν σοφίαν στάσιμον καὶ ἑδραίαν. Καὶ εἰ μέν που καὶ ἄλλοθι ἐξεῦρεν, εἰπεῖν οὐκ ἔχω· εὗρε δʼ οὖν ἐν Χηναῖς, σμικρῷ καὶ ἀσθενεῖ πολίσματι, ἄνδρα ἀγαθόν· ὄνομα ἦν αὐτῷ Μύσων.
Ἀγαθὸς δὲ ἦν ἄρα ὁ Μύσων οἶκον [*](8 πελταστῇ μισθοφόρῳ cf. Plat. Theaet. 165 d vi. etiam or 24. 7 b ὁπλίτας sq. || 12 ὁ Ἀνάχαρσις . . περιῄει sq. ut Diogenes cynicus or. 36. 5 b, est enim ‘exemplum’ vitae cynicae cf. Heinze Philol. I 485 || 15 ἐν Χηναῖς . . Μύσων cf. Plat. Prot. 343 a Diog Laert. l 106 Muson. (Hense) 59. 15 Plut. quaest. Rom. 84) [*](Codices RMNα (= Stephanus) φ (= Paccius); H (teste Davisio)) [*](4 in. mge περὶ Ἀναχάρσιδος τοῦ | Σκύθου καὶ Μύ|σωνος τοῦ Χη|νέως (vet. schol. u) R! || 17 in mge Μύσων ὁ Χηνεὺς (vet. schol. a) R!) [*](1 (ct 3 in. mge) Κ Ε΄ (κε΄) R! || 3 ὅτι — ἄριστοι RN add. λόγος ιε΄ φ α τοῦ αὐτοῦ ὅτι sq. M || 5 πολυρήμονα R! || 6 αὐτοῖς MN || 8 πελταστῇ (τασ in ras.) R! || 15 ἐξευρεῖν MN || 17 αὐτῷ ὁ Μύσων nescio unde Δ° corr. Markl. Boissonade (Anecd V 8 adn. 5) )
Ἐπεὶ δὲ ἱκανῶς εἶχεν τῆς θέας, λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Χηνεύς Μύσων· ‘Διὰ ταῦτά τοι, ὦ Ἀνάχαρσι, καὶ σοφοὶ δοκοῦμεν, οὐκ οἶδα ὅπως, τοῖς ἀνθρώποις εἶναι· εἰ δὲ ἐγὼ σοφὸς ταῦτα ἐπιτηδεύων, ποῖ ποτε οἰχήσεται φερόμενον τὸ μὴ σοφόν;’ Ἠγάσθη μάλα τοῦ Ἕλληνος ξένου ὁ Ἀνάχαρσις τὴν ἀφθονίαν τῶν ἔργων καὶ τὴν φειδὼ τῶν λόγων.