Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

ἣ λαβοῦσα τὴν ψυχὴν περιφέρει πανταχοῦ, οὐκ ἀργῶς οὐδὲ ἠμελημένως δεικνύουσα, ἀλλὰ καὶ ἄνδρα γενεαλογεῖ καὶ ποταμόν· [*](100a)[*]((Herod. l 6))

  • Κροῖσος ἦν Αυδὸς μὲν γένος, |παῖς
  • δὲ Ἀλυάττεω, τύραννος δὲ ἐθνῶν·

    • [*]((Υ 215))Δάρδανον αὖ πρῶτον τέκετο νεφεληγερέτα Ζεύς. Γενεαλογεῖ καὶ πόλιν· [*]((Thucyd. I 24)) Ἐπίδαμνός ἐστιν πόλις ἐν δεξιᾷ εἰσπλέοντι τὸν Ἰώνιον κόλπον· προσοικοῦσιν δʼ αὐτὴν Ταλάντιοι βάρβαροι· [*]((Ζ 152))

  • ἔστι πόλις Ἐφύρη μυχῷ Ἄργεος ἱπποβότοιο. ||
  • Γενεαλογεῖ δὲ καὶ ποταμόν·
    • [*](Ed. Duebn. p.114 )

    [*](5 Περσεὺς . . πτηνὸς ἦν cf. Dio Chrys. 32. 28 ἔργον . . ἀν- δρείου καὶ πτηνοῦ Περσέως Aristid. or. 3. 37 etiam Dio Chrys. 33 47 || 6 πάντα ἐποπτεύων ut anima humana or. 10. 2f vi. etiam or. 3. 7a περϊιέναι et quae ibi adnotavi | τὰ ἐν γῆ παθή- ματα vi or. 10. 2f; 25. 6b; 26. 1a || 9 οὐκ ἀργῶς οὐδὲ ἠμελημένως ut or. 1. 8e al.)[*](15 in mge ἐπίδαμνος (schol. recent.) R!)[*](2 Χάρυβδιν (διν in ras.) R! || 5 ὅτι 〈καὶ〉 πτηνὸς n || 10 καὶ ποταμόν „scribae, non Maximi“ iudice Markl. uncis incl. Duebn. || 11 Κροῖσος ϛ(δΔ) cum Herodoto || 12 Ἀλυάττεω (λυα in ras.) R! Aliattei σ2 | ἐθνέων δΔ cum Herodoto || 15. 16 ἐσπλέοντι Thu- cydides || 16 Ἰώνιον in ras. R! Ἰόνιον α(δΔ) cum Thucydide || 17 Ταυλάντιοι Nα(δΔ) Thucydides || 19. p. 274. 1 ποταμόν· 〈ἐν- τὸς Ἅλυος ποταμοῦ〉, ὃς Meiner)
    274

    [*]((Herod. l 6)) ὃς ῥέων ἐκ μεσημβρίης πρὸς βορέην ἄνεμον εἰς τὸν Εὔξεινον πόντον καλεόμενον ἐκδιδοῖ· [*]((Υ 74))

  • ὃν Ξάνθον καλέουσι θεοί, ἄνδρες δὲ
  • Σκάμανδρον.

    • Τοῦτο τὸ ἄκουσμα ἐφήμερον τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος καὶ φθειρόμενον ταχὺ καὶ ἀπολλύμενον καὶ ὑπορρέον τῇ μνήμῃ σώζει, καὶ τὰς ἀρετὰς φυλάττει, καὶ τὰς πράξεις ταῖς δόξαις ἀθανάτους ποιεῖ.

    Διὰ τοῦτο ὁ Λεωνίδης ᾄδεται οὐχ ὑπὸ Λακεδαιμονίων μόνον τῶν τότε, καὶ ὁ Θεμιστοκλῆς ἐπαινεῖται οὐχ ὑπὸ Ἀθηναίων ἐκείνων· μένει δὲ καὶ ἡ Περικλέους στρατηγία, καὶ νῦν ἔτι ἡ Ἀριστείδου δικαιοσύνη· δίδωσιν Κριτίας καὶ νῦν δίκην, φεύγει καὶ νῦν Ἀλκιβιάδης.

    Συνελόντι δὲ εἰπεῖν, οἱ καθʼ ἱστορίαν λόγοι τῷ μὲν ἀνηκόῳ τερπνότατον καθʼ ἡδονήν, τῷ δὲ εἰδότι ἐπαγωγότατον κατὰ ἀνάμνησιν.

    Τίς ἂν οὖν γένοιτο ψυχαῖς εὐωχία λόγων ταύτης προσηνεστέρα; Χαλεπὸν μὲν εἰπεῖν καὶ ἀντιτάξασθαι πολλῷ καὶ γενναίῳ λογοποιῷ, ῥητέον δὲ ὅμως·

    ὅτι καλὴ μὲν ὑμῶν ἡ ἁρμονία καὶ ᾄδεσθαι προσηνής, ἄλλο [*](7 τῇ μνήμῃ σώζει sq. vi. simil. or. 10. 7 d etiam or. 6. 2 a || 12 Κριτίας . . Ἀκιβιάδης vi. or. 1. 9 f: 7. 7 c et d || 18 χαλεπὸν μὲν εἰπεῖν. . ῥητέον δὲ ὅμως = or. 35. 6a || 20 ἄλλο sq. vi. simil. or 12.1 d) [*](13 συνελόντι — 16 ἀνάμνησιν n) [*](1 ἐκ] ἀπὸ Herodotus | μεσαμβρίης Herodotus | βορῆν Hero- dotus || 2 ἐς τὸν Herodotus | καλεόμενον πόντον Herodotus ἐξίει Herodotus || 5 τοῦτὸ ἄκουσμα (suprascr. το) R! | ἐφήμερον 〈ὂν〉 τὸ Reiske || 7 τῆς μνήμης Markl. || 11 〈μόνον〉 ἐκείνων Markl. 12 ἔτι 〈καὶ〉 ἡ Nα(δΔ) improb. Schenkl || 15 καθʼ ἡδονήν] κατὰ πύστιν Reiske κατʼ ἀκοήν Meiser || 16 κατὰ τὴν ἀνάμνησιν N α(δ) 17.18 τ(αύτης προσ)ηνεστέρα litt. uncis inclusae aqua vel atra- meuto superinfuso deletae man. recent. renovatae R! || 18 ἀ(ν- τιτ)άξ(ασθα)ι ut ad 17. 18 R! || 19 πολλοῖς Meiser πολιῷ Scaliger παλαιῷ Reiske καλῷ Steph. | γενναίοις λογοποιοῖς Meiser | (ῥητέον δὲ) ut ad 17. 18 R! || 20 (ᾄδε)σθαι ut ad 17. 18 R! )

    275
    δὲ ποθεῖ ἡ ἐπιεικὴς ψυχή, καὶ οὐχ οἷον παρέχεσθαι ὑμῖν.ʼ Τί γὰρ σεμνὸν ἡ μνήμη τῶν πάλαι κακῶν τῷ μήπω μαθόντι, ὅπως ταῦτα φυλακτέον; ἢ τί πλέον Ἀθηναίοις ἐγένετο διὰ τὴν ἱστορίαν τὴν Ἀττικήν; ἢ τί πλέον Ἁλικαρνασσεῦσιν διὰ τὴν ἱστορίαν τὴν

    Ἰωνικήν; ἢ τί Χίοι διὰ ταύτην εὐδαιμονέστεροι; Εἰ μὲν γὰρ ἀποκρίναντες τὰ καλὰ τῶν αἰσχρῶν, τὰ μὲν ἀπέκρυπτον, τὰ δὲ ἱστόρουν, ἦν ἄν που τῇ ψυχῇ ὄνησις κατὰ μίμησιν τῶν ἱστορημένων, καθάπερ ὀφθαλμοῖς κατὰ μίμησιν γραφῆς·