Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Σῶμα που τραφῆναι ἀδύνατον, ὅτι μὴ σιτίων προσφορᾷ, καὶ ἐργασία ὀδόντων, καὶ σπλάγχνων ὑποδοχῇ, καὶ τῇ ἔνδον οἰκονομίᾳ, προσγινομένης αὐτῷ τῆς ὑποτροφῆς.

Ἦσαν δέ που κατὰ τὸν ἐπὶ Κρόνου, φασίν, [*](2 εἰ γὰρ τὰ . . ἡδέα sq. vi. quae περὶ ἡδονῆς καὶ λόγου ex- posuit or. 32. 3 c sq. || 15 σῶμα . . τραφῆναι ἀδύνατον sq. vi. or. 15. 5 a || 18 τὸν ἐπὶ Kρόνου βίον sq. vi. or 23. 5 b; 36.1 h cf. Hesiod. op. 111 Plat Gorg. 523a Plut. quaest. Rom. 12. 42 Lu- cian d deor. 10 2 cf. etiam lulian. ep. ad Themist. 258 d τὸν ἐπὶ τοῦ Κρόνου λεγόμενον βίον) [*](8 in mge (rubr. col.) N ἢ ἐπὶ τὸ καλὸν ἄξει ἡ ψυχὴ ἢ ἐπὶ τὸ ἡδύ εἰ ἐπὶ τὸ καλὸν εἰ δὲ ἐπὶ τὸ ηδύ ἔρως καλεῖται ἐπιθυμία) [*](1 τούτους] τούτου Steph || 5 ἀφαιρῶμεν α(δΔ) || 6 αὐτονηδονὴ (pr.man.corr.) R! || 13 αἰσθάνομαι α(δΔ) vi. ad p. 68.14 || 14 δεο- μένου (νου in ras. ex μαι) R! ||15 ὅτι] εἰ MNNα(δ) ||15.16 προσφορᾷ (ρᾷ in ras.) R! 17. 18 ὑποτροφῆς Heins.(Δ) ὑποστροφῆς codd (δ) 18 ἐπὶ Κρόνου] Ἐπικούρου codd. (δ)corr Heins.(Δ) ÷φασίν R!)

261
βίον αἱ τροφαὶ τοῖς ἀνθρώποις φηγοὶ καὶ ὄγχναι· καὶ διὰ τοῦτο ἐπεφημίσθη φέρειν ἡ γῆ τοὺς καρποὺς αὐτομάτους, ὅτι αὐτοῖς οὐδὲν ἔδει γεωπονίας, ἐξ αὐτοφυοῦς τροφῆς βιοτεύουσιν.

Ἐὰν τοίνυν προσθῇς ὀψοποιόν, καὶ ἡδύσματα, καὶ τροφὴν ποικίλην, ἄλλῳ ἄλλην, καρυκείαν Σικελικήν, καὶ Συβαριτικὴν χλιδήν, καὶ Περσικὴν τρυφήν, πάντα ταῦτα ἐρεῖς ἡδονῆς ὄνομα· καὶ κοινὸν μὲν πᾶσι τὴν τροφὴν ἐρεῖς, ἴδιον δὲ ἑκάστῳ τὴν ἡδονήν, καὶ κατὰ φύσιν μὲν τὴν τροφήν, κατὰ τέχνην δὲ τὴν ἡδονήν.

Κἂν μεταθῇς τραπέζας, τὴν Σικελικὴν τοῖς Πέρσαις, καὶ τὴν Περσικὴν Σικελιώταις, τροφὴ μὲν ὁμοίως ἑκατέροις ἑκάτερα, τὸ δὲ τῆς ἡδονῆς ὑπαλλαχθέν, δι᾿ ἀήθειαν εἰς λύπην μετέβαλλεν.

Γίγνεται τοίνυν ἡ μὲν τροφὴ κατὰ τὴν οὐσίαν τοῦ τρέφειν δυναμένου, ἡ δὲ ἡδονὴ κατὰ τὸ πάθος τοῦ ἥδεσθαι εἰθισμένου.

Τὸ δὲ ἔθος ἄλλο ἄλλῳ. Αὐτίκα Ἕλληνες μέν, καὶ Πέρσαι, καὶ Λυδοι, καὶ Φοίνικες, καὶ εἴ τι δὴ ἄλλο γένος, [*](1 αἱ τροφαὶ sq. vi or. 23. 5 b || 2 ἐπεφημίσθη φέρειν ἡ γῆ sq. vi. or 36. 1 e ||2. 3 τοὺς καρποὺς αὐτομάτους vi. or. 23. 5 b cf. Ovid. metam. 1 102 ‘per se dabat omnia tellus’ 3 οὐδὲν ἔδει γεωπονίας vi. or. 36. 1 e cf. Ovid. metam. 1.101 Lu- cian. Saturnal. 7 ὁ ἐπ᾿ ἐμοῦ (scil. Κρόνου) βίος, ὁπότε ἄσπορα καὶ ἀνήροτα πάντα ἐφύετο αὐτοῖς ib. 20 || 6 καρυκείαν Σκελικήν sq. vi. or. 30 5 g etiam or 32. 3 b || 10 κἂν μεταθῇς sq. ut or. 17.2c || 10.11 τραπέζας. Σικελικὰς per proverbium cf. Suid. s. v Themist. or 20. 238 Lucian. dial. mort. 9. 2 Aristid. or. 46 208 Diog. Laert. VI 2 Plat. republ. III 404 d) [*](14 γίγνεται — 18 γένος v (: αὐτίκα)) [*](6 in mge καρυκείαν σικελικήν | συβαριτικὴν χλιδήν (schol. recent.) R!) [*](1 ὄχναι θ || 6 Συβαριτικὴν (αριτι in ras.) R! || 7 τρυφήν (ν in ras. ex σ) R! | ὀνόματα Markl. (Duk. Duebn.) || 8 ἰδίαν φα(δ) || 9 τὴν (ante τροφὴν) om. θ corr. Duk. |\ 10 τὴν (ante ἡδονὴν) del. Reiske || 11 〈τοῖς〉 Σικελιώταις Reiske(Duk.) || 13 με- τέβαλεν α(δΔ) || 17 αὐτίκα 〈γὰρ〉 Ἕλληνες v || 18 δὴ] δὲ α(δ)om. ν )

262
φυτευσάμενοι ἀμπέλους, πονηθέντες περὶ αὐτάς, ἐξελόμενοι τὸν βότρυν, εὐτρεπίσαντες τὸν οἷνον, παρεσκευάσαντο ποτόν, κατὰ μὲν τὴν χρείαν οὐκ ἀναγκαῖον, κατὰ δὲ τὴν ἡδονὴν ἀκμαιότατον.

Σκυθῶν δὲ οἱ μὲν πολλοὶ γάλακτι βιοτεύουσιν, ὅσα οἱ ἄλλοι ἐπὶ οἴνῳ· τοῖς δὲ αἰ μέλιτται καθηδύνουσι τὸ πόμα, ἐπὶ πετρῶν [*]( Ed. Duebn. p.110) καὶ δρυῶν διαπλάττου |σαι τοὺς σίμβλους·

εἰσὶν δέ, [*](96 b) οἳ τῇ παρὰ τῶν νυμφῶν ὀχετείᾳ καὶ ἐπιρροῇ οὐδὲν λυμαίνονται, ἀλλ᾿ αὐτοφυεῖ προσχρῶνται ποτῷ 5 ὕδατι·

ἓν δέ τι, οἶμαι, Σκυθῶν γένος πίνουσιν μὲν ὕδωρ, ἐπειδὰν δὲ αὐτοῖς δέῃ τῆς κατὰ μέθην ἡδονῆς, νήσαντες πυράν, θυμιῶντες εὐώδεις βοτάνας, περικαθίσαντες ἐν κύκλῳ τῇ πυρᾷ, ὡς περὶ κρατῆρα, εὐωχοῦνται τῆς ὀδμῆς, καθάπερ οἱ ἄλλοι τοῦ ποτοῦ, καὶ μεθύσκονταί γε ὑπ᾿ αὐτῆς, καὶ ἀναπηδῶσιν, καὶ ᾄδουσιν, καὶ ὀρχοῦνται.

Τί δή μοι βούλεται ἡ περίοδος τοῦ λόγου; ἐνδείξασθαι ὑμῖν διάκρισιν καλοῦ καὶ ἡδονῆς.

Τίθει γάρ μοι, κατὰ δὲ τὸ ἀναγκαῖον καὶ τὸ αὐτοφυὲς τῆς τροφῆς [*](4 Σκυθῶν οἱ πολλοὶ scil. οἱ Γαλακτοφάγοι cf. Strab. 7. 300 Ptolem 6. 14. 12 || 10 ἓν δέ τι . . Σκυθῶν γένος scil. Μασσαγέται cf. Herod l 201 sq. schol. ad Lucian. ver. hist. l 30) [*](11 ἐπειδὰν — 14 τῆς ὀδμῆς ν (: νήσαντες)) [*](2 βότρυν (in ras. ex βο | βοτρυν) R | εὐπρεπίσαντες (pr. man.) R || 5 ὅσα ὡς οἱ N ὅσῳ οἱ M ὡς οἱ φα(θ) || 7 διαπλάτ- τουσι Dav. et Oxniensis || 8 οἱ R | τῇ παρὰ] παρὰ τῇ MΝ α(δ) παρὰ del. Heins. (οἵ) περ τῇ Steph. |ἐπιροῇ R! || 11.12 ἡδονησ|ή- σαντες R! || 12 πυρᾶ v |θυμιῶντες εὐώδεις] θυμιώδεις ν καίοντες εὐώδεις α(δ) quod priori quam sibi finxit Maximi editioni attri- buit Markl. | βοτάνας (βοτα in ras.) R! ||13 ὡς περὶ ob. ὥσπερ codd (δ Δ) | κρατῆρος MN φα(δ) κρατῆρι Hv(Δ) ||14 ὀσμῆς Mv 15 ἀναπηδῶσιν (δω in ras.) R! 17. 18 ἐνδείξασθαι (ιξα in ras.) R! || 19 κατὰ (τα in ras) R! | δὲ om. α(δ) (κατά) γε Markl. Schenkl μὲν Reiske (Δ))

263
καὶ τοῦ ποτοῦ, τὸ καλὸν αὐτό, ὅπερ εἶναι δεῖ καὶ μὴ δοκεῖν μόνον· κατὰ δὲ τὸ ποικίλον καὶ ἐπίκτητον τῶν ἄλλων ἄλλους ἄλλως εὐφραινόντων, τὴν ἡδονήν· δοκεῖν γὰρ εἶναι δεῖ ταύτην μόνην.

Οὕτω δὴ τούτων ἐχόντων, γίγνεται ὁ μὲν ἔρως λόγος, καὶ ἀρετή, καὶ τέχνη· λόγος μὲν ὁ κατὰ τὴν ἀλήθειαν, ἀρετὴ δὲ κατὰ τὴν διάθεσιν, τέχνη δὲ κατὰ τὴν εὐστοχίαν τοῦ καλοῦ· ἐπιθυμίαι δὲ ἡδονῶν, ἄλογοι ἀλόγων.

Ἐπεὶ τοίνυν τὸ καλὸν εἶναι δεῖ καλόν, ἵν᾿ ἔρωτα ποιῇ, ποῖόν τι εἶναι αὐτὸ φῶμεν, καὶ πῶς ποιοῦν; Βούλει σοι λέγω

κατὰ τὴν Σωκράτους μαντείαν; Ὡς τὸ καλὸν αὐτὸ ἄρρητον ὂν καὶ ὀφθαλμῶν κρεῖττον ἡ ψυχὴ τεθεαμένη πάλαι, καὶ ὀνειρώττουσα αὐτοῦ τὴν μνήμην, ἐν τῇ δεῦρο συνουσίᾳ οὐ πάντῃ ἐναργῶς ὁρᾷ, ἅτε ἀπολελειμμένη αὐτοῦ καὶ τῷ χωρίῳ καὶ τῇ τύχῃ, καὶ ἀπεξενωμένη ἐκείνων τῶν θεαμάτων εἰς τὸν ἐν γῇ τόπον, καὶ περιβεβλημένη πολλὴν καὶ παντοδαπὴν ἰλύν, ὑφ᾿ ἧς [*](97a)ταράττεται, συνδεδεμένη ἀσαφεῖ | βίῳ καὶ συγκεχυμένῳ, [*](Μ΄) καὶ μεστῷ ταράχου καὶ πλημμελείας πολλῆς·